Rose couldn’t see anything at all. The night was dark. There were no streetlights, and there was no moon in the sky. It was just Rose and Mum in the car. They were driving without headlights on a narrow road. The road was beside a deep dark river. Rose tried to tell Mum that she had to put the headlights on and that she was driving too fast, but she couldn’t speak. She couldn’t move. Then there were lights coming towards them very quickly. Rose opened her mouth to call out to Mum to slow down, get out of the way, stop. She still couldn’t make a sound. The car drove faster; the lights came closer. It was a big truck, right in front of them. It hit their car and pushed it off the road and into the water. Rose began to scream. She screamed and didn’t stop.
Dave Feeney was sitting at his desk when the screaming started. He dropped his pencil and ran into his daughter’s room. The afternoon sun shone through the window. Rose was rolling around on her bed with her eyes closed. She was screaming and saying, ‘No! No!’. Dave sat on the bed beside her and took her hand in his. ‘Rose, it’s Dad. Wake up!’ He repeated his words twice before the screams stopped.
His sixteen-year-old daughter opened her eyes and sat up slowly. She pushed her hair away from her face, which was wet with tears.
‘Was it another bad dream?’ asked Dave.
‘Yes,’ said Rose. ‘I was tired. I just lay on my bed to rest for a minute. I must have gone to sleep.’
‘Were you dreaming about Mum again?’

© Hueber Verlag Gmbh, 2012

Rose Feeney heeft heel veel nachtmerries. Een jaar geleden is er een auto-ongeluk geweest waarbij de moeder van Rose omkwam en waarbij Rose gewond raakte. Omdat het een groot trauma is voor Rose en haar vader Dave zijn ze verhuisd naar de Australische stad Brisbane, een grote stad ten zuiden van het stadje waar ze eerst woonden (en waar het ongeluk gebeurde). Dave doet zijn uiterste best om Rose weer een beetje gelukkiger te maken: hij werkt veel thuis (hij is architect) en hij doet zo veel mogelijk leuke dingen met haar.
Maar Rose kan nog niet veel: ze gaat vrijwel nooit naar school, ze wil niet in een auto zitten en ze kijkt de hele dag maar een beetje naar buiten. Haar schoolwerk wordt langs gebracht door een docente van haar school, Grace Anderson.
Voor een project van school moet Rose verhalen schrijven over vier mensen die geen familie van haar zijn. Ze kiest voor Grace, voor Susan, haar counsellor, voor een oude visser die ze vaak aan de rivier ziet staan en voor een fotograaf die van alles en iedereen foto’s maakt.
Maar dan ontdekt Rose dat Grace een heel groot geheim heeft. Een geheim dat misschien te maken heeft met die vreemde fotograaf …

ERK Niveau:

A2

Schrijver:

Pauline O’Carolan

Jaar van uitgave:

2012

Aantal pagina's:

54

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

2010-2015

Plaats van handeling:

Australië, de stad Brisbane

Bijzonderheden:

Een jeugdroman in 8 getitelde hoofdstukken

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

Als je houdt van een mysterieus verhaal over een bedroefd meisje dat in contact komt met een docente met een geheim, dan moet je ‘What Rose Saw’ zeker lezen. Er gebeurt veel en langzamerhand kom je erachter welke geheimen mensen soms hebben.

WAT MOET JE WETEN?

Voor het begrijpen van ‘What Rose Saw’ heb je niet veel specifieke kennis nodig. Het verhaal speelt zich af in de miljoenenstad Brisbane in Australië, maar eigenlijk had het een verhaal over iedere stad of elk dorp kunnen zijn.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘What Rose Saw’ zijn goed te lezen voor iemand die een paar jaar Engelse teksten heeft gelezen. De taal van het verhaal is heel goed te volgen. De alinea’s en de hoofdstukken zijn nooit lang en er zijn veel dialogen.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van ‘What Rose Saw’ is niet moeilijk.
Het verhaal is spannend, mysterieus en ook wel een beetje zielig. Je krijgt medelijden met die Rose, die ’s nachts niet kan slapen omdat ze altijd aan het auto-ongeluk denkt waarbij haar moeder omkwam. Maar in plaats van een uitzichtloos verhaal over verdriet verandert dit verhaal in iets heel anders: er komt een mysterieuze man in beeld die te maken heeft met de vrouw die Rose helpt. En het is de vraag of Rose haar op de een of andere manier kan helpen.
Op basis van deze eigenschappen is ‘What Rose Saw’ een boek met een literair niveau A 2b en een taal-(ERK-)niveau A2.

Schrijfstijl:

De jeugdroman ‘What Rose Saw’ is heel spannend geschreven. Het verhaal begint droevig. Maar langzamerhand verandert alles. Er is een mysterieus persoon in het verhaal, die heel veel invloed op de hoofdpersonen heeft en krijgt.

Actie:

Het jongerenboek ‘What Rose Saw’ is een verhaal met redelijk veel actie. Rose zit in eerste instantie alleen maar thuis nadat haar moeder verongelukt is, maar langzamerhand raakt ze meer betrokken bij de wereld om haar heen (zoals bij haar lerares, Grace Anderson).

Tijd:

De jeugdroman ‘What Rose Saw’ speelt zich af ergens in de jaren 2000-2010.

Plaats:

De setting van ‘What Rose Saw’ is de stad Brisbane aan de oostkust van Australië, een stad van meer dan 2 miljoen inwoners.

Verhaallijn:

Er zijn twee verhaallijnen in ‘What Rose Saw’: zal Rose ooit weer gelukkig worden en … wie is die geheimzinnige fotograaf?

Verteller:

De roman ‘What Rose Saw’ heeft een alwetende verteller. Deze vertelt het verhaal vooral vanuit het perspectief van de zestienjarige Rose.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘What Rose Saw’ zijn:
• Rose Feeney: een 16-jarige meid uit Australië. Ze woonde met haar vader en moeder in een stadje aan de oostkust van Australië. Maar bij een auto-ongeluk werd haar moeder gedood. Rose raakte zwaar gewond. Nu woont ze met haar vader in een grote stad waar ze misschien ooit het vreselijke ongeluk kan vergeten;
• Dave Feeney: de vader van Rose. Hij is een architect die vaak vanuit huis kan werken. Dat doet hij zo veel mogelijk zodat hij bij zijn ongelukkige dochter kan zijn;
• Grace Anderson: een 28-jarige docente van de school van Rose. Ze woont nog niet zo lang in Brisbane. Ms Anderson brengt Rose altijd haar schoolwerk.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘What Rose Saw’ zijn:
• Susan Stevens: de counsellor van Rose. Een counsellor is een vertrouwenspersoon die vaak op een school werkt. Maar Ms Stevens werkt zelfstandig, vanuit een kantoor bij haar thuis;
• Joe Cuskelly: een oude visser die vaak zit te vissen in de rivier bij het appartement van Rose en haar vader;
• Mrs Jessup: de docente Engels van de high school;
• The photographer: een geheimzinnige man die foto’s neemt van Grace.

Website:

http://www.vanstockum.nl/boeken/taal-letterkunde/engelse-taal-letterkunde-en-cultuur/de/what-rose-saw%252C-m.-2-audio-cds-ocarolan-pauline-9783198029763/ 

Film:

Het jongerenboek ‘What Rose Saw’ is niet verfilmd.

Overig:

De roman ‘What Rose Saw’ is een verhaal over het verwerken van een dierbare die overleden is. Maar als subthema is het onderwerp ‘stalken’ ook een belangrijk deel van het verhaal.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Pauline O’Carolan.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Blown Away van Sue Murray
• Broken Wings van James Roy
• Racing the Tide van Denise Kirby

Citaat:

‘Well, I think the man I showed you through the binoculars is stalking Grace. That photographer.’ She told Dave everything that she’d seen. He’d taken photos of Grace and now was taking photos of Joe. He’d disappeared when Rose caught him watching and photographing Grace. ‘But I don’t think the stalker’s a stranger, Dad. I think Grace knows him. That’s why she won’t go to the police.’ (p.38)

Vragen over het boek:

1. Vind je dat de vader van Rose zijn dochter goed helpt om haar verdriet te overwinnen? Geef ten minste twee voorbeelden uit het verhaal die je antwoord duidelijk maken.
2. Wat vindt Susan van Grace? Waaruit blijkt dat?
3. Grace probeert Rose te helpen. Maar ook Rose kan Grace helpen. Op welke manier gebeurt dat?
4. Het boek heet ‘What Rose Saw’. Wat zag Rose precies – en geef in ieder geval twee voorbeelden van wat zij zag.