3.5/5 - (2 stemmen)

White Lies

Niveau:
Genre: coming-of-age
Thema: family matters

Getagd op:
Verkrijgbaar bij bol.com
var bol_sitebar_v2={"id":"bol_1697706177338", "baseUrl":"partner.bol.com","productId":"9200000033136947","familyId":"","siteId":"30874","target":true,"rating":true,"price":true,"deliveryDescription":true,"button":true,"linkName":"White%20Lies%20%28ebook%29%2C%20Mark%20O%27Sullivan","linkSubId":""};

SNEL NAAR...





Het begin!

I suppose you could call it delayed shock. It had been two weeks since I’d found the photo, and my life had gone on as normal. At least, that’s how it must have seemed to OD, my boyfriend, and to everyone else. But inside I’d gone numb. I couldn’t think, I couldn’t study. I felt nothing. And then I cracked.
The child in the photo was me. I was certain of it. My brown skin, the tight black curls, something about the eyes. I don’t know how long I spent there, gaping at the photo, before I put it back exactly where I found it; but, to this day, I can remember every detail of it. The impossibly blue sky, the lush green trees in the background, the bright colours of their clothes. There were five adults in the photo. My adoptive mother, May, stood young and fresh-faced between a man and a woman, two real hippy types who looked like they hadn’t slept for a month. But it was the pair in front who really grabbed my attention. I didn’t have to look twice to be sure that here, holding the tiny black infant, was my natural mother. Then there was the man crouched beside her. Tall, and darker than I am, but with my eyes. My father. I was certain of it.
The strange thing about the photo was that not one of them were smiling except the woman who held me. This convinced me even more she really was my natural mother.

© Wolfhound Press Ltd, 1997

^ Terug naar boven

Algemeen

Nance woont al haar hele leven bij haar pleegouders. Die hebben haar als baby geadopteerd in Kenia, nadat haar biologische ouders bij een ongeluk waren omgekomen.
Maar klopt dat wel? Op een dag ontdekt Nance dat haar pleegouders een foto van Nance en haar biologische en pleegouders bewaren, een foto die Nance nog nooit gezien heeft. Nance raakt verward over zo’n mysterie: ze vertrouwt haar ouders niet meer en ze wil eigenlijk ook niet meer naar school om haar opleiding af te maken.
Ook de vriend van Nance, OD, heeft zo zijn problemen. Zijn moeder is jaren geleden van huis weggegaan, zijn vader is een drankzuchtige ex-muzikant en OD heeft de middelbare school voortijdig verlaten. Nu heeft hij een onzeker en vrij uitzichtloos baantje. Het zorgt er allemaal voor dat OD veel drinkt en maar weinig mensen vertrouwt.
En door al deze problemen raakt de vriendschap tussen Nance en OD in het slop. Nance besluit met behulp van anderen op zoek te gaan naar haar biologische moeder.


^ Terug naar boven

Boekinformatie

ERK Niveau:
B1

Schrijver:
Mark O’Sullivan

Jaar van uitgave:
1997

Aantal pagina's:
157

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:
1990-2000

Plaats van handeling:
Ierland, een niet bij naam genoemde stad

Bijzonderheden:
Een jeugdroman in veel hoofdstukken die afwisselend genoemd zijn naar de vertellers.
In het Nederlands heet het boek ‘Zwart-wit’.


^ Terug naar boven

Het boek - onderwerp

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De jeugdroman ‘White Lies’ werd geschreven in een tijd dat er weinig donkere mensen in Ierland woonden. De jonge Nance is een uitzondering. Zij is geadopteerd door vrienden van haar biologische ouders toen dezen in Kenia woonden, hebben haar pleegouders verteld.
Deze young adult novel is een verhaal over een meid op zoek naar haar verleden. Tegelijkertijd is het een verhaal over een jongen (de vriend van Nance) die probeert zin aan zijn verwarde leven te geven.


WAT MOET JE WETEN?

Voor het waarderen van ‘White Lies’ heb je weinig specifieke kennis nodig. Het verhaal is al oud: er woonden in de jaren negentig van de vorige eeuw weinig donkere mensen in Ierland. Ook als er verwezen wordt naar muziek, merk je dat dit al een oudere roman is: er worden bands als Oasis, REM, Blur en The Prodigy genoemd.




^ Terug naar boven

Het boek - Moeilijkheid

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘White Lies’ zijn zeker iet moeilijk. De taal is netjes en heel goed te volgen. De alinea’s en de hoofdstukken zijn over het algemeen kort en er zijn veel dialogen.


DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van ‘White Lies’ is heel toegankelijk.
Het verhaal is dat ook. Het is heel herkenbaar wanneer je iets weet over andere culturen en over adoptieproblemen. Veel geadopteerde jongeren zoeken naar hun eigen identiteit: waar komen ze eigenlijk vandaan, wie waren hun ‘echte’ ouders, en waar horen ze echt bij?
Op basis van deze eigenschappen is ‘White Lies’ een boek met een literair niveau B 4a en een taal-(ERK-)niveau B1.


Schrijfstijl:

De young adult novel ‘White Lies’ is heel mooi geschreven: spannend, realistisch en totaal niet sentimenteel. Het verhaal zou zich in elke tijd en in elk land hebben kunnen afspelen.



^ Terug naar boven

Het boek - het verhaal

Actie:

De young adult novel ‘White Lies’ is een verhaal met vrij veel actie. Die actie bestaat uit de gebeurtenissen rond Nance – die de nodige problemen thuis heeft – en OD – die zowel thuis als bij zijn werk problemen heeft.


Tijd:

‘White Lies’ speelt zich af in de jaren 1990-2000. Het verhaal wordt chronologisch verteld en het speelt zich af over een periode van een aantal weken.


Plaats:

De setting van ‘White Lies’ is een stadje in Zuid-Ierland. De hoofdpersonen reizen soms naar andere plaatsen, zoals Galway of Tipperary, maar de meeste handelingen spelen zich af in het stadje dat niet bij naam genoemd wordt.


Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘White Lies’: hoe zit het precies met het verleden van Nance?


Verteller:

De roman ‘White Lies’ heeft twee ik-vertellers, wat soms zorgt voor een onbetrouwbaar perspectief. Door die twee vertellers – Nance en OD – krijg je een goed en behoorlijk volledig beeld van de gebeurtenissen.




^ Terug naar boven

Het boek - de karakters

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘White Lies’ zijn:
• Nance Mahoney: een 17-jarige meid die bij haar pleegouders woont. Nance is donker van huidskleur; ze is geadopteerd toen haar ouders – vrienden van haar pleegouders – omkwamen bij een ongeluk in Kenia;
• ‘OD’ (Oliver Dizzy) Ryan: een 17-jarige jongen, de vriend van Nance. Hij is gestopt met zijn school en hij heeft nu een simpel baantje. OD is vaak kwaad op alles en iedereen – hij heeft het thuis dan ook moeilijk met een werkloze, alcoholische vader en een moeder die weggelopen is.


Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘White Lies’ zijn:
• Tom Mahoney: de pleegvader van Nance. Hij is docent Engels en onderdirecteur van de school waar Nance ook op zit. Tevens is hij sportcoach en begeleidt hij OD;
• May Mahoney: de pleegmoeder van Nance. Zij is kunstzinnig en ze maakt sieraden. Daarnaast werkt ze in een winkel met gezondheidsproducten;
• Jimmy Ryan: de vader van OD. Hij was vroeger trompettist in een band, maar nu is hij al jaren werkeloos – en alcoholist;
• ‘Beano’ (Brendan) Doyle: de beste vriend van OD. Hij is een 18-jarige verlegen jongen. Misschien is hij zo verlegen omdat hij een albino is;
• Seanie Moran: een klasgenoot van Nance. Hij is een goede sportman en hij heeft een zwak voor Nance. Hij zou graag dokter willen worden;
• Mick Moran: de vader van Seanie. Een rijke, hardwerkende (maar ook keiharde) aannemer;
• Snipe Doyle: de vader van Beano. Hij werkt als voorman voor een bouwbedrijfje. Tegenwoordig werkt hij al een tijdje aan een park waarbij hij hulp heeft gekregen van Beano en OD;
• Mrs Doyle: de moeder van Beano. Zij is zwaar aan de medicijnen;
• Johnny Regan: een ruige vriend van Beano, OD en Nance. Hij drinkt veel en hij rookt hash;
• Heather Kelly: een bibliothecaresse in Waterford. Zij stond op de foto die Nance heeft gevonden.





^ Terug naar boven

Het boek - verder


Film:

De young adult novel ‘White Lies’ is niet verfilmd.


Overig:

De titel van de jeugdroman is mooi gekozen: ‘White Lies’. Het betekent zoveel als een ‘leugentje om bestwil’. Als je het boek gelezen hebt, snap je waarom het boek die titel heeft gekregen.
In 2013 heeft Mark O’Sullivan een nieuwe versie van ‘White Lies’ geschreven, waarbij hij een aantal verouderde zaken (namen van popgroepen, enzovoort) heeft geactualiseerd.



^ Terug naar boven

Auteur en Werken

Link naar pagina over auteur
-->Informatie over Mark O’Sullivan.

Auteur:

Werken:


^ Terug naar boven

Meer

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
Moses Beech van Ian Strachan
Is Anybody Listening? van Larry O’Loughlin
Re-entry van Rosanne Hawke


Citaat:
‘Everything we’ve done has been for your happiness, Nance. We got it badly wrong, but you must believe that.’
‘I do,’ I said. ‘If you just tell me who my mother was, you can pretend I didn’t even ask, that I told you everything was all right.’ (p.136)


Vragen over het boek:

1. Wat is de reden dat Nance zich de laatste tijd minder gelukkig voelt bij haar pleegouders?
2. Wat zijn de overeenkomsten en verschillen tussen OD en zijn vader?
3. Hoe zou je de vriendschap tussen OD en Beano kunnen omschrijven?
4. Verklaar de titel van het boek: ‘White Lies’.




^ Terug naar boven

Comments are closed.