All day it has been windy – strange weather for late July – the wind swirling through the hedges like an invisible floodtide among seaweed; tugging, compelling them in its own direction, dragging them one way until the patches of elder and privet sagged outward from the tougher stretches of blackthorn on either side. It ripped the purple clematis from its trellis and whirled away twigs and green leaves from the oaks at the bottom of the shrubbery.
An hour ago it left the garden, but now, as evening falls, I can see it still tussling along the ridge of the downs four miles to southward. The beeches of Cottington's Clump stand out plainly, swaying in turmoil against the pale sky, though here not a breath remains to move a blade of grass: and scarcely a sound; the blackbirds silent as the grasshoppers, the crickets, within their thick, yellow – leaved holly – bush, not yet roused to their nightly chirping. Colours change in twilight. The blooms of the giant dahlias - Black Monarch and Anna Benedict – no longer glow dark – red, but loom ashen – dusky, like great, lightless lanterns tied to their stakes.
The downs have come close – junipers, beeches and yews so distinct that you might imagine you could toss a stone onto the slope of Cottington's Hill. Yet this aspect, which seems an illusion, is natural, a magnification brought about by the rain – laden air. Rain will follow the wind, probably before midnight; a steady, quenching rain on the hollyhocks and lilies, the oaks and the acres of wheat and barley stretching beyond the lane.
Käthe was sensitive as a dragonfly to wind, sun and weather. On a wet evening, having opened the French windows to let in the sound and smell of the rain, she would play the piano in a gentle, melancholy largo of response to the pouring from grey clouds to the lawn and the glistening branches: so that as I came home, up the length of the garden lying easy under the summer downpour, I would recognise at one and the same time the clamour of a thrush and – it might be – a Chopin prelude. As I stepped in she would break off, smiling, raise her hands from the keys and open her arms in a magnificent gesture of warmth and welcome – the attitude of Hera or Demeter; as though both to thank me for the gift of all that lay around her and to invite – to summon - me to receive it again in her embrace. Upon such an evening our bodies, lying clasped together, would drift scarcely even glide – to harbour, almost without propulsion or guidance, down a gentle stream of pleasure, into and at length out of the smooth current, grounding at last with the faintest, mutual shuddering along their length; and then would return the sound of the rain, the smell of the wet garden outside, and on the nearby wall the moving shadows of the leaves and the quick, here - and – gone gleam of a silver sunset.
How should I not weep?

© Alfred A. Knopf, Inc. / Random House, 1980/1981.

Alan Desland weet na zijn studie niet goed wat hij moet gaan doen. Hij is eigenlijk alleen maar geïnteresseerd in antiek en porselein. Zijn vader heeft een redelijk lopende winkel die aardewerk verkoopt. Dus wanneer hij voorstelt in de winkel te komen werken is zijn vader heel blij met dit partnerschap: Alan wil graag de winkel mee leiden – maar dan wel iets meer gespecialiseerd in antiek porselein.
Op één van zijn reizen naar Kopenhagen ontmoet de bedaarde Alan een bloedmooie secretaresse: Käthe Wassermann. Hij valt voor haar - en zij voor hem. Al snel vraagt Alan haar ten huwelijk, zonder overleg met wie dan ook. Käthe wil graag met hem mee: zonder familie of vrienden, zonder iets, zonder verleden …
En Alan accepteert haar met liefde. Käthe is innemend, mooi, lief en zeer slim. Maar wie en wat ze precies is? En wat er in haar verleden is gebeurd …?

ERK Niveau:

C1

Schrijver:

Richard Adams

Jaar van uitgave:

1980

Aantal pagina's:

371

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1970-1980

Plaats van handeling:

UK (het platteland van het graafschap Berkshire)

Bijzonderheden:

Een roman in 28 genummerde hoofdstukken.
In het Nederlands heet de roman ‘Het meisje op de schommel’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De liefdesroman ‘The Girl in a Swing’ is niet alleen dat, maar ook zeer zeker een horrorroman. Het is echter een soort horror die heel langzaam op gang komt. Maar dan is het horrorelement ook heel nadrukkelijk aanwezig. Verder is er in het verhaal heel veel aandacht voor antiek(handel), voor de natuur, voor mythologische verhalen (uit de Griekse en Romeinse oudheid) en voor literatuur (met name poëzie).

WAT MOET JE WETEN?

‘The Girl in a Swing’ heeft een hoofdpersoon die antiquarisch porselein verkoopt. Dat komt voor een deel uit Engeland, maar ook van het vasteland van Europa, met name uit Duitsland. Dat is dan ook de reden dat Alan veel weet over Dresdener- en Meissen-porselein.
Verder is een belangrijk thema het bovennatuurlijke: je moet een grote fantasie hebben wil je deze roman op waarde kunnen schatten.

DE TAAL

De taal van ‘The Girl in a Swing’ is moeilijk. Mr Adams gebruikt veel moeilijke woorden en hij schrijft literair (poëtisch) en hij citeert veel poëzie. Voor veel lezers zal dit een probleem zijn voor het begrip (en waarderen) van het verhaal.
De alinea’s en de hoofdstukken zijn van een gemiddelde lengte.

DE TAAL EN HET VERHAAL

Qua taal is de roman echt niet gemakkelijk.
Dat geldt zeker ook voor het verhaal zelf. Het is een verhaal over het bovennatuurlijke en de hoofdpersonen doen soms onverwachte dingen: de hoofdpersoon trouwt een vrouw die hij nog maar een paar weken kent (en van wie hij niks weet), familie en kennissen accepteren dat de jonge vrouw geen traditionele bruiloft wil en het slot is ook nogal onwerkelijk.
Op basis van deze eigenschappen is ‘The Girl in a Swing’ een boek met een literair niveau C 5b en een taal-(ERK-)niveau C1.

Schrijfstijl:

Het verhaal is soms complex geschreven, met veel verwijzingen naar (vaak Duitstalige) poëzie en de Klassieke Oudheid (Grieken en Romeinen), naar de Bijbel en naar antiek porselein. Dat vertraagt het tempo van het verhaal nogal en het kan zorgen voor verwarring of verveling bij sommige lezers.

Actie:

‘The Girl in a Swing’ bevat een verhaal met vrij veel actie.

Tijd:

De gebeurtenissen in de roman spelen zich af in de jaren 1970-1980.

Plaats:

De setting van ‘The Girl in a Swing’ is meerdere plaatsen. De hoofdpersoon woont in het graafschap Berkshire, maar hij bezoekt Kopenhagen en gaat later een paar weken met zijn geliefde naar de Amerikaanse staat Florida. Ook speelt een belangrijke scene aan de Engelse zuidkust.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘The Girl in a Swing’: hoe zal de liefde tussen Alan en Käthe zich ontwikkelen?

Verteller:

De roman heeft een ik-verteller wat soms zorgt voor een onbetrouwbaar perspectief.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘The Girl in a Swing’ zijn:
• Alan Desland: een rustige, jonge antiekhandelaar die de zaak van zijn vader heeft overgenomen. Hij is serieus en aardig, maar veel vrienden heeft hij niet (en al helemaal niet veel vriendinnen). Hij denkt vrijgezel te blijven – totdat hij Käthe ontmoet …:
• Käthe Wassermann: een mysterieuze, maar zeer knappe en aardige Duitse jonge vrouw die in Kopenhagen woont en werkt. Over haar verleden komt Alan niets te weten;
• Florence (‘Flick’): de zus van Alan. Zij is drie jaar ouder dan hij. Ze is gehuwd met Bill Radcliffe en het echtpaar heeft een dochtertje (Angela) en woont en werkt in Bristol;
• Tony Redwood: de predikant van het dorp, de beste vriend van Alan;
• Mrs Desland: de moeder van Alan en Flick. Haar man overlijdt nog vóór zijn pensioen.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘The Girl in a Swing’ zijn:
• Deirdre Cripps: het winkelmeisje dat Alan in de antiekwinkel helpt;
• Mr Morgan Steinberg: een Amerikaanse antiek- en porseleinverzamelaar, een goede vriend van Alan;
• Mrs Vera Taswell: de secretaresse van Alan, een ijverige, maar nogal breedsprakige dame;
• Jack Cain: de tuinman van Alan, een oudere, maar zeer ijverige werker;
• Brian Lucas: de accountant en advocaat van Alan, een goede kennis;
• Miss Lee en Miss Flitter: oude bedienden in de winkel van Alans vader;
• Docenten en leerlingen van Alans school: Mr Cook (docent), Sharp (leerling), Morton (leerling), David Raeburn (docent), Kirsten (Deense uitwisselingsstudent), Hassall (leerling);
• In Kopenhagen: Per Simonson (directeur van een museum), Jarl en Jytte Borgen (vrienden), Erik Hansen (zakenman), Birgit (secretaresse van Mr Hansen), Inge (een vriendin van Käthe);
• Dorpsgenoten: Freda Redwood (echtgenote van de predikant), Barbara Stannard (vriendin), Mrs Stannard (de moeder van Barbara), ‘Captain’ Tragowan, Lady Alice Mendip, Gladys Spencer (schoonmaakster), Phil Mannion (kerkvoogd);
• Anderen: Mr Dance (een beambte in Londen), Joe Mettner (ambassademedewerker), Don MacMahon (rechter), Buttercup (een Amerikaanse dienstmeid), Lee Debose (een Amerikaanse student), Bob Death (een boer), Joe Matthewson (een antiekhandelaar in Reading), klanten op een veiling (Cyril, Major Brent, Mrs Rossiter), Gerald Kingsford (een vriend van Alans moeder), Mr John Mallet (curator in een Londens museum), Nurse Dempster (verpleegster), Doctor Fraser, Martin Sims (voorbijganger), Constable Thatcher, the Coroner, Dr Pritchard, Dr Sullivan.

 

Website:

https://www.kirkusreviews.com/book-reviews/a/richard-adams-11/the-girl-in-a-swing/

Film:

‘The Girl in a Swing’ is in 1988 verfilmd.

Overig:

‘The Girl in a Swing’ is het achtste boek van Mr Adams, maar de vierde officiële roman.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Richard Adams.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Rosemary’s Baby van Ira Levin
• The Woman in Black van Susan Hill
• Bag of Bones van Stephen King

Citaat:

‘I don’t know. But is simply can’t be what I think it is.’
Käthe, standing beside my chair, put one finger on the soft glaze and rubbed it gently.
‘Why, what do you think it is, then?’
As though the Eumenides might be somewhere about with a hammer, I paused for a few moments, dropped my voice and said, ‘The Girl in a Swing.’
‘The girl in a swing? Alan, I’m lost. Explain. But come on, take her out first and look at her properly. (p.255)

Vragen over het boek:

1. Waarom krijgt Alan pas na jaren een echte relatie?
2. Waarom gaat Alan over tot het kopen en verkopen van antiek?
3. Waarom heeft Käthe zo’n angst voor religieuze zaken?
4. Waardoor wordt het leven van Käthe zo dramatisch bepaald?