For a temporary shorthand-typist to be present at the discovery of a corpse on the first day of a new assignment, if not unique, is sufficiently rare to prevent its being regarded as an occupational hazard. Certainly Mandy Price, aged nineteen years two months, and the acknowledged star of Mrs Crealey's Nonesuch Secretarial Agency, set out on the morning of Tuesday 14 September for her interview at the Peverell Press with no more apprehension than she usually felt at the start of a new job, an apprehension which was never acute and was rooted less in any anxiety whether she would satisfy the expectations of the prospective employer than in whether the employer would satisfy hers. She had learned of the job the previous Friday, when she called in at the agency at six o'clock to collect her pay after a boring two-week stint with a director who regarded a secretary as a status symbol but had no idea how to use her skills, and she was ready for something new and preferably exciting, although perhaps not as exciting as it was subsequently to prove.
Mrs Crealey, for whom Mandy had worked for the past three years, conducted her agency from a couple of rooms above a newsagent and tobacconist's shop off the Whitechapel Road, a situation which, she was fond of pointing out to her girls and clients, was convenient both for the City and for the towering offices of Docklands. Neither had so far produced much in the way of business, but while other agencies foundered in the waves of recession Mrs Crealey's small and underprovisioned ship was still, if precariously, afloat. Except for the help of one of her girls when no outside work was available, she ran the agency single-handed. The outer room was her office, in which she propitiated clients, interviewed new girls and assigned the next week's work. The inner was her personal sanctum, furnished with a divan bed on which she occasionally spent the night in defiance of the terms of the lease, a drinks cabinet and refrigerator, a cupboard which opened to reveal a minute kitchen, a large television set and two easy chairs set in front of a gas fire in which a lurid red light rotated behind artificial logs. She referred to her room as the ‘cosy’, and Mandy was one of the few girls who were admitted to its privacies.

© Faber and Faber 1994

Peverell Press is een eeuwenoude en gerenommeerde uitgeverij aan de noordoever van de Thames. De werkgevers en hoofdredacteuren gaan elke morgen met een boot van het centrum van Londen naar hun werk. En dat werk is: belangrijke literaire boeken uitgeven vanuit een prachtig pand aan de Thames.
Helaas is de werkelijkheid niet zo idyllisch als het lijkt. De uitgeverij zal het pand waarschijnlijk moeten verkopen, misschien is er zelfs een fusie met een andere uitgeverij nodig. Er zijn dus zorgen voor iedereen.
De zorgen nemen toe wanneer een tijdelijke typiste, Mandy Price, op haar eerste werkdag op de uitgeverij, een lijk ontdekt in een kamer met oude archieven. Omdat er al eerder vervelende grappen (‘pranks’) zijn geweest op de uitgeverij en omdat het niet zeker is of de dame in kwestie zelfmoord heeft gepleegd, besluit Scotland Yard haar beroemdste detective, Commander Adam Dalgliesh langs te sturen. Dalgliesh neemt zijn hoofdinspecteur Kate Miskin mee, evenals de nieuwbakken detective, Daniel Aaron.
Ondertussen is het op de uitgeverij business as usual. Werknemers roddelen en werken, plagen en treiteren elkaar, hoofdredacteuren koesteren of betreuren hun huidige of hun vroegere affaires. De hoofdredacteuren gaan tijdens een bestuursvergadering schoorvoetend akkoord met het voorstel van de voorzitter, Gerard Etienne, om het pand te verkopen en naar een goedkopere locatie te verhuizen. Dat doen ze met bloedend hart: Frances Peverell omdat het gaat om het bedrijf van haar familie, Gabriel Dauntsey, omdat hij er al bijna zijn hele leven werkt en James de Witt omdat hij als regel altijd elke nieuwe maatregel ontwijkt. Alleen de zus van Gerard, Claudia, vindt het wel best.
Maar helaas kan de verkoop van het pand voorlopig niet doorgaan. Want er wordt opnieuw een lijk aangetroffen - ditmaal in de archiefkamer. Een lastige klus voor Commander Dalgliesh en de zijnen.

ERK Niveau:

B2

Schrijver:

P.D. James

Jaar van uitgave:

1993

Aantal pagina's:

551

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1985–1990

Plaats van handeling:

UK, London, voornamelijk bij en aan de noordkant van de Thames

Bijzonderheden:

Een roman in vijf delen en in 66 hoofdstukken. Een Dalgliesh-mysterie.
In het Nederlands heet het boek ‘Erfzonde’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De liefhebber van misdaad– en detectiveromans zal zeker van dit verhaal genieten. Daarnaast is het een typisch Brits verhaal, dat zich volledig in Londen – en dan ook nog aan de Thames – afspeelt.
De lezer moet interesse hebben in complexe misdaadverhalen met meerdere lagen. P.D. James schrijft een soort romans, die soms whydunits in plaats van whodunits worden genoemd. ‘Original Sin’ is zo’n roman.

WAT MOET JE WETEN?

Veel algemene kennis veronderstelt de roman niet. Het verhaal gaat over de politie, over de uitgeverswereld en over de Tweede Wereldoorlog, maar degenen die hier weinig van af weten, zullen de roman zeker ook kunnen waarderen.
‘Original Sin’ gaat voor een belangrijk deel over de uitgeverswereld. Enige kennis daarvan is handig, maar het is geen pre. Soms schrijft James mild ironisch, maar als dat de lezer ontgaat is het ook geen ramp.

DE TAAL

Het vocabulaire is van een behoorlijk pittig niveau voor een B2-lezer. P.D. James gebruikt een uitgebreide woordenschat, die soms bepaald wordt door politiezaken en soms door de uitgeverswereld.
De zinnen zijn gemiddeld van lengte; sommige zinnen zijn lang. Maar de alinea’s zijn van een normale lengte en het grote aantal hoofdstukken maakt het lezen gemakkelijker.

DE TAAL EN HET VERHAAL

‘Original Sin’ is een spannend misdaadverhaal. Voor de lezers van modernere misdaadverhalen kan het echter soms wel eens een beetje langdradig overkomen; Ms James beschrijft karakters en situaties zeer uitvoerig. Haar misdaden vinden vaak off-stage plaats. Maar ze zijn er niet minder gruwelijk om; ook in de beschrijvingen vertelt P.D. James precies hoe het slachtoffer erbij ligt en wat er met haar/hem is gebeurd. En Ms James is een ras verteller die tot het eind aan toe onzekerheid toelaat over wat betreft de dader van de misdaden.
De woorden zijn soms moeilijk, de alinea’s zijn soms lang. Maar de hoofdstukken daarentegen zijn weer kort, wat het tempo in het verhaal zeker hoog houdt.
Op grond van deze gegevens is ‘Original Sin’ een boek op literair niveau C 4c en op taalniveau B2.

Schrijfstijl:

P.D. James is een bekwame schrijfster die de spanning meer dan 500 bladzijden in het verhaal weet te houden.

Actie:

Het verhaal komt traag op gang. Na een rustig hoofdstuk is er een zelfmoord. Pas wanneer we iets verder in het verhaal komen, blijkt dit geen zelfmoord te zijn, maar een moord die samenhangt met die andere, latere moorden. Na een paar hoofdstukken volgt er ook meer actie, voornamelijk doordat de moordenaar zich roert en de politie danig aan het lijntje houdt.

Tijd:

Het verhaal wordt chronologisch verteld. Pas veel later zijn er enige flashbacks, waardoor de reden voor de moord(en) duidelijker wordt.

Plaats:

De roman speelt zich vrijwel geheel af in Londen, aan de noordkant van de Thames, bij en in een gebouw van een literaire uitgeverij.

Verhaallijn:

Er zijn meerdere verhaallijnen die veelal te maken hebben met de hoofdredacteurs van de Peverell Press. Uiteindelijk komen veel van deze verhalen bij elkaar. Daarnaast is er nog een minieme andere verhaallijn, die van Daniel Aaron.

Verteller:

Het verhaal wordt verteld door een auctoriale verteller. Soms beschrijft deze de gebeurtenissen vanuit het perspectief van Commander Adam Dalgliesh van Scotland Yard; andere keren gebeurt dit vanuit de perspectieven van de andere detectives, Daniel Aaron of Kate Miskin, of vanuit de perspectieven van de eigenaars of werknemers van de uitgeverij.
‘Original Sin’ is een spannend misdaadverhaal dat zich afspeelt in de uitgeverswereld. Als het een diepere betekenis heeft zou het moeten zijn dat het altijd verkeerd is om voor eigen rechter te willen spelen.

Hoofdkarakters:

Het hoofdkarakter in ‘Original Sin’ is:
– Adam Dalgliesh: Commander van Scotland Yard in Londen. Dalgliesh is detective en een niet onverdienstelijk dichter. Hij blijft in alle zaken vrij rustig. Over zijn persoonlijke leven en zijn ideeën en gedachten komen we als lezer weinig te weten.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Original Sin’ zijn:
Politiemensen:
– Daniel Aaron, Inspector van Scotland Yard;
– Kate Miskin, Detective Inspector van Scotland Yard.
De eigenaars, hoofdredacteuren en werknemers van Peverell Press:
– Gerard Etienne, managing director: zoon van de vorige eigenaar;
– Claudia Etienne, managing director: zijn zuster, dochter van de vorige eigenaar;
– Frances Peverell, managing director: dochter van de vorige eigenaar;
– Gabriel Dauntsey, managing director;
– James de Witt, managing director;
– Mandy Price, temporary typist: een tijdelijke kracht;
– Miss Blackett, PA: de secretaresse van de uitgeverij.

Website:

http://literature.britishcouncil.org/p-d-james

Film:

Original Sin’ is verfilmd (voor de BBC-televisie).

Overig:

‘Original Sin’ is één van de Adam Dalgliesh-romans. Dalgliesh is de detective waarmee Ms James beroemd is geworden: een kalme, nadenkende vrijgezel, die als dichter ook het nodige succes heeft gekend. In deze roman weet Ms James een misdaadroman te koppelen aan een actueel vraagstuk, waardoor de titel ook toepasselijk wordt.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over P.D. James.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• The Valley of Fear van Sir Arthur Conan Doyle
• The Light of Day van Graham Swift
• The Monster in the Box van Ruth Rendell

 

Citaat:

It was interesting, thought Kate, that Robbins hadn’t trusted the child. He seemed to be able to combine a belief in the essential nobility of man with a reluctance to believe anything any witness said. Perhaps, being religious, he was more ready than Daniel to believe in original sin. But it was generous of Daniel to say what he had. Generous, but perhaps, if she was being cynical, and, knowing AD, it had also been judicious. (p.471)

Vragen over het boek:

1. In welk opzicht is ‘Original Sin’ een echte misdaadroman? In welk opzicht wijkt het daarvan af?
2. Welke rol speelt Adam Dalgliesh eigenlijk in dit verhaal? En hoe zit dat met zijn assistenten, Kate Miskin en Daniel Aaron?
3. Wie is – behalve de moordenaar – volgens jou schuldig aan de moorden? Vind je dat deze persoon voldoende gestraft is aan het eind van het verhaal?
4. Vind je dat Ms James het verhaal in het goede tempo heeft verteld, of vind je het te snel of te langzaam gaan? Maak je antwoord duidelijk met behulp van fragmenten uit de tekst.