‘Did you see that?’
Josie Campbell’s question brought Alex back to the lunch-time playground with an uncomfortable lurch.
‘What? See what?’
Josie looked up sharply, puzzled by the other girl’s sudden intensity.
‘What’s the matter, Alex? You look like you’ve seen a ghost or something.’
Alexandra Lewis did not believe in ghosts, she had to have real proof before she believed in anything but, just for a second, she thought she saw him, standing on his own, quite still, amid the roaring chaos of the school yard. Michael Bailey. He was wearing his shiny blue snorkel parka with the fur-fringed hood up so it shadowed his face. All you could see was his high white forehead, streaked by strands of bright ginger hair. Gritty dust patched each knee of his grey trousers and his black shoes gleamed dull in the bright April sun. Then, in the time it takes to blink and frown, he’d gone.
If Josie had seen him too …

© Macmillan & Co Ltd, 1994

Bij Alex komt een nieuwe leerling in de klas: Lauren uit Australië. Het is een vlotte, knappe meid. Maar toch merkt Alex dat haar klasgenoten behoorlijk de gek met haar hebben: haar verhalen over Australië, haar accent, haar tekeningen, ze vinden het maar niks. En hoe dat komt? Alleen Alex probeert contact met haar te krijgen; de andere klasgenoten laten haar links liggen of doen juist hun uiterste best Lauren in alles tegen te werken. Het doet Alex allemaal aan twee jaar geleden denken. Toen Michael Bailey nog bij hen op school zat …
Michael Bailey was de zoon van de conciërge. Hij woonde vlak naast de school. Vanaf het begin werd hij door iedereen gepest. Eerst met uitschelden, later met slaan, met boeken vernielen, met kleren smerig maken, met geld afpersen. En als Alex aan Michael terugdenkt, schaamt ze zich. Zij heeft op geen enkele manier geprobeerd Michael te helpen. Het ging allemaal van kwaad tot erger. Totdat Michael op een dag zo maar verdwenen was …
Alex besluit iets te doen om het pesten niet een tweede keer te laten voorkomen. Maar dat is lastig wanneer de belangrijkste pesters het knapste meisje en de sterkste jongen van de klas zijn. Die twee krijgen iedereen mee. En Alex weet niet of ze sterk genoeg is om al die leerlingen aan te kunnen. Thuis durft ze het ook niet aan iemand te vertellen. En ook weet ze niet of ze die aardige David kan vertrouwen …

ERK Niveau:

B1

Schrijver:

Celia Rees

Jaar van uitgave:

1994

Aantal pagina's:

152

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1990-2000

Plaats van handeling:

UK, een niet nader genoemde stad

Bijzonderheden:

Een jeugdroman in 24 korte, genummerde hoofdstukken

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De jeugdroman ‘The Bailey Game’ gaat over pesten op school. Het is een naar onderwerp. Maar dit boek is heel leerzaam, omdat je het pesten beleeft vanuit de gepeste en vanuit de pester. Een pester die later probeert haar fouten van vroeger weer goed te maken.

WAT MOET JE WETEN?

Voor het begrijpen van ‘The Bailey Game’ heb je niet zo veel extra kennis nodig. Je moet een paar jaar Engels hebben gehad, dat wel. Maar het onderwerp ‘pesten’ zul je vast wel herkennen. Helaas …
En misschien kun je er iets van leren.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘The Bailey Game’ zijn zeker niet moeilijk. De alinea’s en de hoofdstukken zijn niet lang, er zijn veel dialogen. Iemand die een paar jaar Engels heeft gehad zal dit verhaal zonder veel problemen kunnen lezen.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van ‘The Bailey Game’ is goed te begrijpen. Je hoeft niet echt urenlang te lezen om het verhaal goed te snappen; al snel heb je door waar dit verhaal naar toe gaat. Het verhaal is dan ook niet moeilijk te snappen: het gaat over pesten en over degenen die dat doen en degenen die dat ondergaan. Je merkt ook goed hoe docenten en ouders met pesten omgaan (of soms: niet omgaan).
Dit is een onderwerp dat (helaas) nog steeds belangrijk is.
Op basis van deze eigenschappen is ‘The Bailey Game’ een boek met een literair niveau B 2b en een taal-(ERK-)niveau B1.

Schrijfstijl:

‘The Bailey Game’ is boeiend geschreven. Het vertelt het verhaal vooral vanuit het karakter Alex: een meisje dat vroeger mee pestte en dat nu geen zin meer heeft om dat te doen. Daarnaast hoor je veel over de gezinnen van Alex en Lauren.

Actie:

De jeugdroman ‘The Bailey Game’ is een verhaal met veel actie. Die actie bestaat vooral uit de contacten die de leerlingen met elkaar en met hun ouders en familieleden hebben. Vaak is het pesten achterbaks, geniepig, maar soms is het nogal openlijk (en heel agressief).

Tijd:

‘The Bailey Game’ speelt zich ergen in de jaren 1990-2000 af. Er wordt geen specifiek jaar gegeven. Het verhaal duurt een aantal weken en  het wordt chronologisch verteld. Wel zijn er – bijna in elk hoofdstuk – flashbacks naar vroeger, naar de tijd toen Alex meedeed aan het pesten van Michael Bailey.

Plaats:

De roman ‘The Bailey Game’ beschrijft een aantal gebeurtenissen op en bij een school in een Engelse stad. De naam van die stad wordt verder niet genoemd. De meeste actie vindt plaats op en bij de school; sommige fragmenten zijn bij Alex of Lauren thuis.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘The Bailey Game’: hoe kan Alex ervoor zorgen dat het (nieuwe) pesten eindelijk een keer ophoudt?

Verteller:

De jeugdroman ‘The Bailey Game’ heeft een alwetende verteller. Deze vertelt het verhaal vanuit het perspectief van Alex(Alexandra) Lewis, een meisje dat vroeger ook meedeed aan het pesten van een klasgenoot.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘The Bailey Game’ zijn:
• Alex (Alexandra) Lewis: een meisje van 12 jaar. Zij zit in het laatste jaar van de school (7th form); volgend jaar zal ze naar een vervolgschool gaan;
• Lauren Price: de nieuwe klasgenote van Alex. Zij komt uit Perth, Australië. Vanwege het werk van haar vader is ze met haar ouders en haar zusje naar Engeland geëmigreerd.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘The Bailey Game’ zijn:
• Mr Lewis: de vader van Alex;
• Mrs Janet Lewis: de moeder van Alex;
• Helen Lewis: de 15-jarige zuster van Alex;
• Mrs Jenny Price: de moeder van Lauren;
• Mr Jeff Price: de vader van Lauren
• Caroline (Caro) Price: het 8-jarige zusje van Lauren;
• Michael Bailey: een vroegere klasgenoot van Alex, de zoon van de conciërge van de school. Hij zit niet langer bij Alex op school. Leerlingen denken dat zijn geest nog rondwaart in en om de school;
• Sandi (Sandra) Mitchell: het mooiste meisje van de klas (vindt ze zelf). Ze heeft een grote invloed op haar klasgenoten. Haar grote vriend is de stoere Greg;
• Greg Simpson: de stoere bink van de klas. Hij is nogal brutaal en hij laat anderen doen wat hij wil;
• David Morris: een aardige jongen. Hij vindt Alex leuk, maar Alex heeft niet zo veel oog voor hem;
• Andrea Bowman: het lelijke eendje van de klas. Ze doet alles wat Sandi en Greg willen, zodat ze door hen als een goede vriendin wordt gezien;
• Mrs Bridget, the Deputy Head: de onderdirecteur. Zij heeft niet echt in de gaten wat er op haar school aan de hand is;
• Ms Quaid: een tijdelijke leerkracht. Zij is van plan om het pesten in de klas voor eens en voor altijd uit te roeien, maar ze merkt dat leerlingen het meeste achter haar rug om doen.

Website:

http://www.celiarees.com/books/baileygame.html

Film:

De jeugdroman ‘The Bailey Game’ is niet verfilmd.

Overig:

De jeugdroman ‘The Bailey Game’ is een eerlijke roman over pesten. Het maakt op een pijnlijke manier duidelijk hoe fout pesten is. Maar het geeft ook aan dat iemand die van plan is iets aan dat pesten te doen, daar zeker in zal slagen.
Alex is nog maar 12 en ze zit in de laatste klas van een soort ‘basisschool’. Maar dit verhaal is zeker geen kinderboek. Ten eerste is deze school anders georganiseerd dan de scholen in Nederland; bij ons zou zo’n ‘7th form’ een brugklas zijn. Bovendien praten deze leerlingen allemaal nogal ouwelijk voor hun leeftijd. Ze spelen nog wel eens, maar ze hebben daarnaast ook veel belangstelling voor elkaar (jongens en meisjes).

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Celia Rees.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Bully van Yvonne Coppard
• The Chocolate War van Robert Cormier
• Dark Silence van Maureen Wartski

Citaat:

They watched him all the time, the Game was never far from the surface. Sometimes they watched idly, looking up briefly from other distractions, just to let him know they were there. But today, Michael Bailey sensed a rippling excitement passing from one to another. In the way a pack of dogs might ready itself for the hunt, there was an eagerness, a heightening of anticipation.

Vragen over het boek:

1. Waarom heeft Alex in het begin weinig zin om vriendschap te sluiten met Lauren?
2. Wat zouden de redenen geweest kunnen zijn om Michael Bailey te pesten?
3. Hoe zorgen de pesters ervoor dat Lauren het pispaaltje van de klas wordt?
4. Welk besluit neemt Alex en wat is het gevolg van dat besluit?