Mae Mobley was born on a early Sunday morning in August, 1960. A church baby we like to call it. Taking care a white babies, that's what I do, along with all the cooking and the cleaning. I done raised seventeen kids in my lifetime. I know how to get them babies to sleep, stop crying, and go in the toilet bowl before they mamas even get out a bed in the morning.
But I ain't never seen a baby yell like Mae Mobley Leefolt. First day I walk in the door, there she be, red-hot and hollering with the colic, fighting that bottle like it's a rotten turnip. Miss Leefolt, she look terrified a her own child. 'What am I doing wrong? Why can't I stop it?'
It? That was my first hint: something is wrong with this situation.
So I took that pink, screaming baby in my arms. Bounced her on my hip to get the gas moving and it didn't take two minutes fore Baby Girl stopped her crying, got to smiling up at me like she do. But Miss Leefolt, she don't pick up her own baby for the rest a the day. I seen plenty a womens get the baby blues after they done birthing. I reckon I thought that's what it was.
Here's something about Miss Leefolt: she not just frowning all the time, she skinny. Her legs is so spindly, she look like she done growed em last week. Twenty-three years old and she lanky as a fourteen-year-old boy. Even her hair is thin, brown, see-through. She try to tease it up, but it only make it look thinner. Her face be the same shape as that red devil on the redhot candy box, pointy chin and all. Fact, her whole body be so full a sharp knobs and corners, it's no wonder she can't soothe that baby. Babies like fat. Like to bury they face up in you armpit and go to sleep. They like big fat legs too. That I know.

© Penguin Random House Company, 2010.

Aibileen is een oudere, zwarte werkster die in 1962 al meer dan veertig jaar bij blanken in de huishouding werkt. Ze is hardwerkend en trouw en ze legt zich altijd neer bij de overheersing door de blanken (het is een soort moderne slavernij). Ook wanneer haar man haar verlaat, ze haar enige zoon verliest of van de ene baan naar de andere wordt gestuurd. Nu werkt ze voor een niet al te rijk, arrogant blank echtpaar.
Minny is de jonge vriendin van Aibileen. Ze is een zeer harde werker en een geweldige kok. Maar haar probleem is dat ze een grote mond heeft: als iets haar niet aanstaat, zegt ze er iets van. Zo raakt zij vaak haar baantjes kwijt.
Skeeter is een jonge, rijke, blanke vrouw. Ze is juist afgestudeerd en ze probeert met schrijven een carrière op te bouwen. Skeeter woont nog thuis; in de liefde heeft ze nog niet veel succes gehad. Ze gaat veel om met haar (getrouwde) vriendinnen. Het valt haar op hoe die jonge dames hun zwarte werksters behandelen.
Na een tijdje ontmoeten die drie vrouwen elkaar. Minny wil graag een baantje hebben, maar niet ten koste van alles, Aibileen voegt zich naar haar werkgevers en Skeeter gehoorzaamt haar moeder en haar vriendinnen. Maar nu ze met elkaar in contact zijn gekomen, realiseren ze dat er meer is in het leven.
Door gesprekken met Aibileen en Minny probeert Skeeter uit te zoeken en daarna op te schrijven hoe de zwarte werksters hun leven met de blanken ervaren. En niet iedereen in het diepe zuiden van de USA stelt dat soort verhalen op prijs …

ERK Niveau:

B2

Schrijver:

Kathryn Stockett

Jaar van uitgave:

2009

Aantal pagina's:

451

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1960-1970

Plaats van handeling:

USA, Mississippi, de stad Jackson

Bijzonderheden:

Een roman in 34 hoofdstukken, vaak genoemd naar de hoofdkarakters van het verhaal: ‘Miss Skeeter’, ‘Aibileen’ en ‘Minny’.
In het Nederlands heet het boek ‘De keukenmeidenroman’ en ook wel 'De hulp'.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De roman ‘The Help’ gaat over de manier waarop zwarte Amerikanen – met name vrouwen – werden behandeld in de zestiger jaren van de vorige eeuw in het zuiden van de Verenigde Staten. Het is een verhaal over uitbuiting en discriminatie. Deze zwarte werksters waren geen slaven – de slavernij was al lang afgeschaft – maar in alles werden zij gezien als minderen van de blanken.

WAT MOET JE WETEN?

Voor het waarderen van ‘The Help’ is het handig wanneer je iets weet over het zuiden van de USA. Daar was de behandeling van zwarte mensen in de jaren ’60 van de vorige eeuw nog altijd slecht: de Afro-Amerikanen – vooral de vrouwen – werkten lange dagen, ze werden weinig betaald, pensioenen, goede verzekeringen en ziektegelden waren er niet voor zwarten en een kans op een goede opleiding was er zeker niet.
In de roman worden belangrijke zwarte voorvechters voor gelijke rechten genoemd, zoals Martin Luther King, Medgar Evers en Mrs. Rosa Parks.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘The Help’ zijn niet moeilijk. De zinnen zijn van een gemiddelde lengte en de woorden zijn goed te begrijpen. Dat laatste is iets minder het geval bij de hoofdstukken die door de zwarte hoofdpersonen worden ‘verteld’: soms is hun Engels minder verzorgd (door hun gebrek aan opleiding). Zo gebruiken zij woorden als ‘a’, wanneer ze ‘of’ bedoelen (‘a couple a minutes’), ze gebruiken verkeerde werkwoordsvormen (‘ain’t’), ze gebruiken foutieve meervouden (‘womens’).
De alinea’s zijn van een normale lengte. De hoofdstukken zijn niet extra lang: wanneer het verhaal van de ene verteller erg lang duurt, begint er vaak een  nieuw hoofdstuk, soms van dezelfde, soms van een andere verteller.
Er zijn veel dialogen.

DE TAAL EN HET VERHAAL

Qua taal is ‘The Help’ heel goed te begrijpen. Het is geschreven voor een lezer die zich interesseert voor dit soort thema’s en dat merk je aan de woordkeuze: Ms Stockett maakt haar verhaal nergens ingewikkeld.
Het verhaal is erg boeiend. Als lezer word je regelmatig verontwaardigd over de behandeling van de zwarten door de blanken uit het zuiden van de USA; je kunt je bijna niet voorstellen dat dit meer regel dan uitzondering was in de zestiger jaren van de vorige eeuw.
Gaandeweg het verhaal introduceert Ms Stockett nieuwe intriges in het verhaal: de ambities en de gevoelens van Skeeter, de werkomstandigheden van Minny of de groeiende verontwaardiging van Aibileen.
Het verhaal zal waarschijnlijk meisjes en vrouwen meer aanspreken dan jongens of mannen.
Op basis van deze eigenschappen is ‘The Help’ een boek met een literair niveau C 4c en een taal-(ERK-)niveau B2.

Schrijfstijl:

Ms Stockett weet heel goed een verhaal te vertellen. Voor een eerste roman is ‘The Help’ zeer geslaagd te noemen: het verhaal is boeiend en spannend en het wordt op een ontroerende – en weinig sentimentele – manier verteld. De roman was dan ook een groot commercieel succes.

Actie:

De roman ‘The Help’ is een verhaal met tamelijk veel actie. In eerste instantie lijkt het verhaal een beetje voort te kabbelen, maar dat is maar schijn. Gaandeweg worden er telkens nieuwe elementen in het verhaal gebracht: werk, emancipatie, liefde, literatuur, en dat op een zodanige manier dat het heel natuurlijk overkomt. De in eerste instantie gehoorzame vrouwen als Skeeter, Aibileen en Minny ontwikkelen zich tot mondige dames.

Tijd:

De roman ‘The Help’ speelt zich af in de jaren 1962, 1963 en 1964. Er is nog steeds een strenge scheiding tussen de rassen in de USA: zwarte Amerikanen zijn de goedkope arbeiders die in de dichtbevolkte wijken van de stad wonen, blanken zijn de rijkere werkgevers. De slavernij is al honderd jaar geleden afgeschaft, maar in het zuiden van de USA – zoals hier in Mississippi – is de integratie ver te zoeken.

Plaats:

De plaats die in ‘The Help’ vooral wordt beschreven, is de stad Jackson in de zuidelijke staat Mississippi. De setting van de roman is de gewone wijken waar blanke gezinnen wonen, maar ook de arme wijken van de zwarten. En er zijn ook passages die de grote (rijkere) landhuizen bij de plantages beschrijven.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘The Help’: hoe kunnen volgzame vrouwen als de zwarte Aibileen of de blanke Skeeter zich ontwikkelen tot vrouwen die opkomen voor hun rechten?

Verteller:

De roman ‘The Help’ heeft drie ik-vertellers, wat soms zorgt voor een onbetrouwbaar perspectief. Aibileen en Minny zijn vrij onontwikkelde schrijvers en dat merk je soms aan hun taal. Aibileen is zeer geïnteresseerd in literatuur, maar ze heeft nauwelijks een opleiding gehad. Minny is totaal niet literair ingesteld, maar zij is iemand die recht voor zijn raap vertelt waar het op staat. En de laatste verteller is de blanke Skeeter, een gestudeerde jonge vrouw; het is haar ambitie om ooit schrijfster te worden.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘The Help’ zijn:
• Aibileen: de 53-jarige zwarte werkster van de Leefolts. Zij woont alleen: haar man heeft haar jaren geleden in de steek gelaten voor een jongere vrouw, haar enige zoon is verongelukt op de fabriek waar hij werkte. Aibileen is zeer slim, zeer gelovig (haar gebeden worden – volgens velen – vaak verhoord), maar ze is van nature ook erg onderdanig;
• Miss Skeeter (echte naam: Eugenia) Phelan: een 23-jarige blanke vrouw die zich het lot van de zwarten aantrekt. Ze voelt zich onzeker over haar uiterlijk. Haar ambitie is om schrijfster te worden;
• Minny Jackson: de beste vriendin van Aibileen. Zij is 36 jaar oud. Ze is een geweldige hulp in de huishouding en een prima kok, maar haar grote mond zorgt ervoor dat ze regelmatig baantjes kwijtraakt.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘The Help’ zijn:

• Miss Elizabeth Leefolt: de 23-jarige werkgeefster van Aibileen. Zij interesseert zich weinig voor anderen: niet voor haar man, niet voor haar baby, en zeker niet voor haar zwarte werkster;
• Mister Raleigh Leefolt: een accountant, de man van Elizabeth. Hij werkt veel buitenshuis, maar zijn kantoor is niet erg succesvol;
• Mae Mobley Leefolt: de 2-jarige baby van de Leefolts;
• Miss Hilly Holbrook: een onsympathieke, harde vrouw; een jeugdvriendin van Miss Leefolt en van Miss Skeeter;
• Mrs. Charlotte Boudreau Cantrelle Phelan: de moeder van Skeeter;
• Mr. William Holbrook: de echtgenoot van Hilly. Hij heeft politieke ambities;
• Miss Walter: de moeder van Miss Hilly. Een oude, dove dame; zij is de werkgeefster van Minny;
• Celia Foote: een 23-jarige blanke dame die van het (armoedige deel van het) platteland van Mississippi komt. De andere dames vinden haar niet zo deftig;
• Mister Johnny Foote: de echtgenoot van Celia;
• Leroy Jackson: de man van Minny;
• Stuart Whitworth: de zoon van een senator. Hij is familie van Hilly (die hem aan Skeeter wil koppelen);
• Lou Anne Templeton: een lid van de Jackson League;
• Yule May Crookle: de 40-jarige werkster van Miss Hilly;
• Louvenia: de werkster van Miss Lou Anne Templeton;
• Senator Stooley Whitworth: de vader van Stuart, senator voor de staat Mississippi. Hij is van simpele komaf, maar hij heeft zich opgewerkt in de politiek door zijn grote ijver;
• Mrs. Francine Whitworth: de moeder van Stuart. Zij is nogal deftig en komt uit een gegoede klasse;
• Constantine Bates: de zwarte werkster van de Phelans en de vertrouwelinge van Skeeter. Op een dag verdween zij zo maar;
• Elaine Stein: de uitgeefster van Harper & Row, een beroemde uitgever uit New York;
• Leroy Junior, Sugar, Felicia, Kindra en Benny Jackson: kinderen van Leroy en Minny.

Website:

https://en.wikipedia.org/wiki/The_Help

Film:

De roman ‘The Help’ is in 2011 verfilmd.

Overig:

De roman ‘The Help’ is volgens Ms Stockett gebaseerd op haar eigen jeugd: het verhaal heeft veel autobiografische elementen. Ms Stockett was een blank meisje dat werd opgevoed door een zwarte werkster. Heel haar leven heeft ze het idee gehad dat er nooit genoeg waardering voor zulke hardwerkende, zorgzame en lieve vrouwen is geweest. Deze roman is een – volgens haar – laat eerbetoon aan ‘the help’.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Kathryn Stockett.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• The Bluest Eye van Toni Morrison
• To Kill a Mockingbird van Harper Lee
• The Color Purple van Alice Walker

 

Citaat:

After while, my mind done drifted to where I wish it wouldn’t. I reckon I know pretty well what would happen if the white ladies found out we was writing about them, telling the truth a what they really like. Womens, they ain’t like men. A woman ain’t gone beat you with a stick. Miss Hilly wouldn’t pull no pistol on me. Miss Leefolt wouldn’t come burn my house down.
No, white womens like to keep they hands clean. (pp.187-188)

Vragen over het boek:

1. Waarom wil Aibileen uiteindelijk wel haar verhaal aan Skeeter vertellen?
2. Waarom werd Minny door Hilly ontslagen?
3. Wat zijn de redenen dat Skeeter het verhaal van de zwarte werksters uit haar omgeving wil vastleggen?
4. Welke blanken zijn het meest discriminerend, welke zijn dat het minste? Geef van elk van deze blanken een tweetal voorbeelden waaruit dit blijkt.