The door was the first thing. The door was open. The front door was never open, even in the wonderful heat of the previous summer that had been so like home, but there it was, teetering inwards, on a morning so cold that the moisture hanging in the air stung Mrs Ferrer’s pocked cheeks. She pushed her gloved hand against the white painted surface, testing the evidence of her eyes.
‘Mrs Mackenzie?’
Silence. Mrs Ferrer raised her voice and called for her employer once more and felt embarrassed as the words echoed, high and wavering, in the large hallway. She stepped inside and wiped her feet on the mat too many times, as she always did. She removed her gloves and clutched them in her left hand. There was a smell, now. It was heavy and sweet. It reminded her of something. The smell of a barnyard. No, inside. A barn maybe.
Each morning at eight-thirty precisely Mrs Ferrer would nod a good-morning at Mrs Mackenzie, click past her across the polished wood of the Mackenzies’ hallway, turn right down the stairs into the basement, remove her coat, collect her vacuum cleaner from the utility room and spend an hour in an anaesthetized fog of noise. Up the large staircase at the front of the house, along the passageways on the first floor, the passageways on the second floor, then down the small back staircase. But where was Mrs Mackenzie? Mrs Ferrer stood uncertainly by the door in her tightly buttoned porridge-meal-tweed coat, shifting her weight from one foot to another. She could hear a television. The television was never on. She carefully rubbed the sole of each shoe on the mat. She looked down. She had already done that, hadn’t she?
‘Mrs Mackenzie?’

© Michael Joseph Ltd, 1998

De alleenstaande moeder Samantha Laschen wil samen met haar dochtertje van vijf, Elsie, een nieuw leven beginnen op het platteland van Essex. Ze heeft ontslag genomen als arts in een Londens ziekenhuis en ze wil een traumacentrum gaan opzetten in een kleiner, rustiger ziekenhuis in een provinciestadje. Tevens wil ze haar relatie met haar vriend Danny analyseren: wil ze met hem verder, zou hij haar willen volgen naar het platteland?
Maar van rust komt maar weinig. In de buurt wordt een echtpaar op gruwelijke wijze vermoord en de negentienjarige dochter wordt gewond achtergelaten. Op advies van de politie geeft Sam de getraumatiseerde Finn onderdak, zodat ze in alle rust (en anoniem) kan herstellen. Bovendien zou(den) de moordenaar(s) Finn kunnen zoeken om hun klus af te maken. En in plaats van rust op het platteland heeft Sam nu een huis met een levenslustig dochtertje, een getraumatiseerde jonge vrouw, een onregelmatig langskomende minnaar, surveillerende politiemensen en een bezorgde huisarts.
Gelukkig went Sam langzamerhand aan de situatie.
Maar dan doen zich nieuwe problemen voor. Hoe gaat Danny om met twee vrouwen in huis? En wie zijn die verdachte mannen met wie Sam in contact komt? En … wanneer worden de moorden opgelost?

ERK Niveau:

B2

Schrijver:

Nicci French

Jaar van uitgave:

1998

Aantal pagina's:

310

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1990-2000

Plaats van handeling:

GB, het platteland van het graafschap Essex, ten noordoosten van Londen (een enkel hoofdstuk speelt in Londen).

Bijzonderheden:

Een misdaadroman in 40 genummerde hoofdstukken.
In het Nederlands heet het boek ‘Het veilige huis’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De misdaadroman ‘The Safe House’ is de tweede roman van het schrijversechtpaar Nicci French. Het is een echt Nicci-French-verhaal: een moord, politiespeurders, maar ook (vrij neutrale) hoofdpersonen die ongewild nauw betrokken raken bij die moord.
Het verhaal geeft een mooi beeld van een alleenstaande Londense moeder die probeert een carrière op te bouwen op het platteland van Engeland.

WAT MOET JE WETEN?

Voor het waarderen van ‘The Safe House’ heb je weinig specifieke kennis nodig. Alles wordt heel helder uitgelegd en toegelicht. De moorden zijn wel op een gruwelijke manier gepleegd – en dat merk je al in het eerste hoofdstuk. Daarna is het verhaal veel minder morbide (gelukkig).

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘The Safe House’ zijn heel goed te begrijpen. Een lezer die een aantal jaren Engelstalige teksten heeft gelezen, zal deze roman zeker kunnen begrijpen.
De alinea’s en de hoofdstukken zijn over het algemeen kort. Er zijn veel dialogen.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van ‘The Safe House’ is toegankelijk.
Het verhaal is spannend. Maar je hebt als lezer heel lang niet door waar het heen gaat met dit verhaal: wie heeft de moorden gepleegd en wat heeft die alleenstaande moeder ermee te maken?
Op basis van deze eigenschappen is ‘The Safe House’ een boek met een literair niveau C 4b en een taal-(ERK-)niveau B2.

Schrijfstijl:

Zoals vaker in de boeken van Nicci French, heeft de hoofdpersoon van ‘The Safe House’ een vrij afstandelijk karakter. Ze woont samen met haar dochtertje (op wie ze overigens dol is), ze heeft een relatie met een man (die ze niet te lang bij zich in huis wil hebben omdat ze het druk heeft met van alles en nog wat) en ze wordt betrokken bij een misdaad (terwijl ze zich eigenlijk niet met de dochter van de slachtoffers wil bemoeien).

Actie:

De misdaadroman ‘The Safe House’ is een verhaal met vrij veel actie. Het verhaal begint meteen met een heftige scene: de werkster van een echtpaar treft dat echtpaar vermoord aan. Vanaf dat moment ontspint het verhaal zich gestaag. Veel actie lijkt er niet te zijn in het begin, maar langzamerhand komt de suspense in de roman en dan wil je als lezer doorlezen om te weten hoe dit afloopt.

Tijd:

‘The Safe House’ speelt zich af in de jaren 1990-2000. Er zijn mobiele telefoons en computers, maar deze spelen – evenals sociale media – nauwelijks een rol in dit verhaal.
Het verhaal wordt chronologisch verteld en het speelt zich af over een periode van een aantal weken.

Plaats:

De setting van ‘The Safe House’ is het Engelse platteland. De hoofdpersoon woont sinds kort in een huisje dat ergens in het graafschap Essex staat. Essex is een graafschap ten noordoosten van Londen.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘The Safe House’: wie heeft de moorden gepleegd en waarom zijn ze gepleegd? Daar komt bij dat die moordenaar(s) terug zou(den) kunnen komen om zijn/haar/hun werk af te maken.

Verteller:

De roman ‘The Safe House’ heeft een ik-verteller, de psychiater Samantha Laschen. Dit zorgt soms voor een onbetrouwbaar perspectief.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘The Safe House’ zijn:
• Samantha (‘Sam’) Laschen: een psychiater die aan het werk wil gaan als ‘consultant psychiatrist’ in een centrum voor ‘Post-Traumatic Stress Disorder’ in het stadje Stamford in het graafschap Essex. Vanwege die nieuwe baan heeft ze haar werk in Londen opgezegd en een huisje op het platteland van Essex gekocht;
• Elsie Laschen: de 5-jarige dochter van Sam;
• Fiona (‘Finn’) Mackenzie: de 19-jarige dochter van het vermoorde echtpaar;
• Danny (Daniel) Rees: de vriend van Sam. Ooit een vrij anonieme acteur, tegenwoordig een zelfstandig werkende bouwvakker die in Londen woont;
• Dr Michael Daley: de huisarts van de Mackenzies.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘The Safe House’ zijn:
Leden van de Stamford Central Police:
• Superintendent Bill Day, Detective Inspector Frank ‘Rupert’ Baird, WPC Pam MacAllister, Chief Superintendent Anthony Cavan, Detective Chris Angeloglou, Dr Philip Kale (Home Office Pathologist).
Huishoudelijk personeel:
• Mrs Juana Ferrer: de Spaanse werkster van het echtpaar Mackenzie;
• Linda Parris: de oppas van Elsie;
• Sally Cole: de werkster van Sam.
(Medische) Vrienden, kennissen en collega’s van Sam:
• Geoffrey Marsh (onderdirecteur van Stamford General Hospital), Dr Frank Greenberg (directeur van het ziekenhuis), Dr Thelma Scott (een studievriendin), het echtpaar Sarah en Clyde (studievrienden), Lucy Myers (een studiegenoot), Gordon en Laura, Margaret (Maggie) Lessing.
Familie:
• Roberta (‘Bobbie’): de zus van Sam;
• Bill en Joan Laschen: de ouders van Sam en Bobbie.
Anderen:
• Sympathisanten van dierenrechten, (ex-)dierenrechtenactivisten: Melissa Hollingdale, Mark (‘Loki’) Featherstone, Professor Frank Laroue, Paul Hardy, Sian Spenser.
• Vriendinnen van Elsie: Kirsty, Susie, Vanda (Miranda);
• Vriendinnen (en klasgenoten) en docenten van Finn: Jenny Glaister, Ruth Plomer;
• Sophie: een Londense kennis van Sam.

Website:

https://www.facebook.com/NicciFrenchOfficialPage/ 

Film:

De misdaadroman ‘The Safe House’ is in 2002 voor de BBC-TV verfilmd.

Overig:

De roman ‘The Safe House’ is de tweede roman die Nicci Gerrard en Sean French schreven (na ‘The Memory Game’). Er zouden nog heel veel boeken volgen.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Nicci French.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• The Man Within van Graham Greene
• Thief of Hearts (a.k.a. Stolen) van Tess Gerritsen
• The Babes in the Wood van Ruth Rendell

Citaat:

‘It’s funny that you talked about our house with … Finn,’ I said. ‘It must be because you played such lovely games there with her.’
‘No,’ said Elsie firmly.
I couldn’t help smiling at her.
‘Why not?’
‘It wasn’t that house, Mummy.’
‘What do you mean?’
‘It was our safe house.’
‘How lovely, my darling.’ I held Elsie close against my body.
‘Ow, you’re hurting.’
‘Sorry, my love. And did she put things into the safe house?’ (p.298)

Vragen over het boek:

1. Naar welke ‘soort’ verdachten leiden de aanwijzingen al snel en waardoor komt dat?
2. Welke rol speelt de huisarts, Dr Michael Daley, in het verhaal?
3. Waarom heeft Samantha tegenstrijdige gevoelens met betrekking tot haar vriend Danny?
4. Verklaar de titel van de roman.