For a long time I’ve had these bad times that I call the White Terror. It usually happens to me in the morning after a long night of dreams; dreams of bodies lying headless and cold that I stumble over on some ordinary errand, on my way to school, or going into the bathroom, or down to the kitchen. In the dream I’m sometimes me as I am now, sometimes younger, but always moving along on some ordinary errand. And then I stumble over something hard yet mushy and I look down and there’s a body, a headless rotting corpse. A paralyzing terror grips me. I can’t move, can’t run, can’t go past the body or away from it. And as I stand there, my heart threatening to rip out of my chest, I feel myself dissolving, shrinking away into emptiness. And I scream, No! That’s the point at which I wake up.
I’m always in a sweat, my heart whacking away, and as I thrash away my covers, the emptiness is still there. And I wonder who I am, who is this person, this boy, this body? Am I real? Sometimes when it happens, I think I’m dying, but by now I know to just lie in bed until it subsides.

© Avon Books, 1984.

Pete Greenwood woont al acht jaar bij zijn oom Gene. Die Uncle Gene verzorgt hem sinds de dood van de ouders van Pete. Zijn oom heeft een prima baan en Pete heeft het goed bij zijn oom: een mooi huis, nooit geldgebrek, een leuke school en veel vrienden.
Maar toch is dat allemaal maar schijn. Want Pete verbergt een groot geheim. Een geheim waar zijn oom ook veel van weet. Pete Greenwood heet helemaal geen Pete Greenwood. En zijn ouders zijn ook niet overleden …
Pete durft nooit een vriend of vriendin te vertellen over zijn verleden, hoewel hij daar wel behoefte aan heeft. Een echte vriend heeft hij wel (Drew), een echte vriendin nog niet.
Maar daar komt op een dag hopelijk verandering in. De dag waarop hij besluit een zakje pinda’s te kopen. Het meisje dat daar in de notenbar werkt lijkt wel een prinses (vindt Pete). Hij vindt haar geweldig en hij probeert met haar in contact te komen. Dat gaat echter niet zo gemakkelijk: die mooie meid moet niks van Pete hebben.
Uiteindelijk leren ze elkaar kennen. En dan komt Pete erachter dat het meisje ook een duister verleden heeft …

ERK Niveau:

B1

Schrijver:

Norma Fox Mazer

Jaar van uitgave:

1983

Aantal pagina's:

207

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1980-1990

Plaats van handeling:

USA, een denkbeeldig stadje aan de oostkust van het land

Bijzonderheden:

Een jeugdroman in 36 genummerde hoofdstukken

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

Als je houdt van verhalen over jongeren met een geheimzinnig verleden, dan is ‘Downtown’ een heel goede keus. De hoofdpersoon Pete lijkt zo’n gewone jongen: een aardige vent die bij zijn oom woont. Maar wat hij aan niemand laat merken (behalve zo nu en dan aan zijn oom) is dat hij angstdromen heeft over vroeger en over de gevolgen van wat er vroeger gebeurd is.

WAT MOET JE WETEN?

Voor het waarderen van ‘Downtown’ heb je geen specifieke kennis nodig. Wel is het handig dat je beseft dat er in de jaren ’70 en ’80 van de vorige eeuw Amerikanen waren die zich verzetten tegen het (politieke) systeem van hun land. Veel van die Amerikanen pleegden geweldloos verzet, maar er was ook een kleine groep die geweld gebruikte om hun ideeën te verwezenlijken. Zoals de ouders van Pete. Behalve een verwijzing naar deze terroristische activiteiten is er een citaat uit het boek The Prophet: het gaat over in hoeverre ouders kinderen ‘bezitten’.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘Downtown’ zijn nooit lang of moeilijk. Ondanks het feit dat dit al een ouder boek is (het werd geschreven in 1983), blijft het qua taal en qua verhaal heel leesbaar. Ms Mazer gebruikt nergens moeilijke woorden. Haar taalgebruik is helder en ze heeft geen vloek- of scheldwoorden nodig om haar roman spannend te houden.
De alinea’s en hoofdstukken zijn over het algemeen kort en er zijn veel dialogen.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van de young adult novel ‘Downtown’ is goed te begrijpen, maar je moet wel een aantal jaren Engelstalige teksten hebben gelezen.
Het verhaal is spannend, zonder dat het ooit een thriller of een misdaadverhaal wordt. Er zijn wel verschrikkelijke dingen gebeurd (en Pete weet daarvan), maar deze zaken hebben slechts een beperkte invloed op de hoofdpersonages van de roman.
Op basis van deze eigenschappen is ‘Downtown’ een boek met een literair niveau B 3c en een taal-(ERK-)niveau B1.

Schrijfstijl:

De jeugdroman ‘Downtown’ is heel boeiend geschreven. En dat is bijzonder: het is een verhaal waarin eigenlijk helemaal niet zo veel gebeurt. Het gaat vooral om dingen die niet verteld worden – daar vorm je je als lezer heel goed een beeld bij, door de schrijfstijl van Norma Fox Mazer.

Actie:

De young adult novel ‘Downtown’ is een verhaal met tamelijk veel actie. Die actie bestaat uit de relaties die Pete heeft met zijn vrienden en familie. Het ‘gewelddadige’ deel van de roman is een soort off-stage verslag – namelijk wanneer Pete oude krantenartikelen over zijn ouders leest.

Tijd:

‘Downtown’ speelt zich af in de jaren 1980-1990. Uiteraard spelen in deze jaren moderne media en computers geen enkele rol van betekenis. Maar als lezer mis je die hulpmiddelen ook niet echt: het verhaal is boeiend genoeg zonder smartphones of Internet.
Het verhaal speelt zich af over een periode van een aantal weken en het wordt chronologisch verteld.

Plaats:

De setting van ‘Downtown’ is het denkbeeldige stadje Winston, een plaats ergens aan de oostkust van de Verenigde Staten. De stad ligt ergens in de buurt van Boston, dus waarschijnlijk ligt Winston in de staat Massachusetts. Maar echt duidelijk wordt het nergens.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘Downtown’: hoe kan Pete een gelukkig persoon worden met zo’n onbekende factor in zijn leven – zijn afwezige ouders?

Verteller:

De roman ‘Downtown’ heeft een ik-verteller, wat soms zorgt voor een onbetrouwbaar perspectief.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Downtown’ zijn:
• Pete Greenwood (of eigenlijk: Pax Martin Gandhi Connors): een 15-jarige jongen. Hij leidt een vrij gewoon leven zo op het eerste gezicht. Hij woont alleen bij zijn oom. Hij vertelt aan iedereen dat zijn ouders overleden zijn. Pete heeft een prima relatie met zijn oom, hij heeft een paar goede vrienden. Maar hij zou ook graag eens een vriendin willen hebben. En hij heeft – samen met zijn oom – een heel groot geheim;
• Uncle Gene Greenwood: de oom van Pete. Hij is ‘optometrist’, een oogmeetkundige. Niet alleen is hij opticien, hij kijkt ook naar de gezondheid van de ogen. Maar zijn grote passie is toneel: hij heeft alle toneelstukken die ooit werden opgevoerd in de stad gezien (en Pete er ook vaak mee naar toe genomen) en zijn droom is om een goede amateuracteur te worden. Toen Pete acht aar oud was, werd hij gedropt bij zijn oom, die hem sindsdien met veel liefde heeft opgevangen. Uncle Gene heeft al tijden een relatie, met Martha;
• Cary Longstreet: het 16-jarige meisje dat Pete op een dag ontmoet. Zij werkt in haar vrije tijd in een notenbar;
• Laura en Hal Connors: de biologische ouders van Pete/Pax. Zij spelen nauwelijks mee in het verhaal, maar ze zijn heel belangrijke karakters voor de plot van het verhaal: het zijn de altijd afwezige ouders van Pete. Zij zijn acht jaar geleden in de illegaliteit verdwenen (met achterlating van hun zoon), omdat ze werden gezocht in verband met terroristische activiteiten.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Downtown’ zijn:
• Drew Gregoretti: de beste vriend van Pete;
• Martha: de beste vriendin van Uncle Gene. Ze is dertig jaar oud. Ze heeft haar eigen huis en ze werkt als schilderes/tekenares, een baantje waarmee ze een bescheiden inkomen heeft;
• Deirdre en Dawn: de zussen van Drew, goede vrienden van Pete;
• Wendy Varner, Sharon Karlin, Bambi Wiurka, Robert Rizzo, Joanie Casson: klasgenoten van Pete en Drew;
• Totie Golden: docent geschiedenis, de favoriete docent van Pete;
• Mr. en Mrs. Yancey: de ouders van Cary;
• Mr. Blutter: de eigenaar van de notenbar waar Cary werkt;
• Frank Miner en Jay Beckman: twee geheim agenten.

Website:

https://www.scholastic.com/teachers/books/downtown-by-norma-fox-mazer/ 

Film:

De jeugdroman ‘Downtown’ is niet verfilmd.

Overig:

De jeugdroman ‘Downtown’ heeft als subplot terrorisme. Maar dat is eigenlijk alleen maar een thema dat noodzakelijk is om duidelijk te maken wat de gevolgen van terroristische acties voor sommige betrokkenen kunnen zijn.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Norma Fox Mazer.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• The Prophet van Kahlil Gibran
• After the First Death van Robert Cormier
• Walk Two Moons van Sharon Creech

Citaat:

Would a princess be apt to like dirty old downtown? I toed a greasy hamburger paper. On the corner two men were working with jackhammers. A bus huffed past. Perhaps she hated working downtown. Should I start by telling her I lived downtown, only a few blocks away? Or would it be more urbane and sophisticated to put it down a little? ‘It’s definitely scummy and noisy around here. On the other hand, it’s also not boring. For a parochial little town like Winston, we get quite a mix of characters downtown. And where else can you find so much going on?’ (p.46)

Vragen over het boek:

1. Wat ontdekt Pete in de loop van het verhaal over zijn ouders?
2. Wat vind je van de manier waarop Cary wordt opgevoed door haar ouders?
3. Welke rol speelt Martha in dit verhaal?
4. Wat vind je van de beslissing die Pete aan het eind van het verhaal genomen heeft?