Johnny bit his lip and concentrated.
Right. Come in quick, let a missile target itself – beep beep beep beebeebeebeeb – on the first fighter, fire the missile – thwump – empty the guns at the fighter – fplat fplat fplat fplat – hit fighter No.2 and take out its shields with the laser – bwizzle – while the missile – pwwosh – takes out fighter No.1, dive, switch guns, rake fighter No.3 as it turns fplat fplat fplat – pick up fighter No.2 in the sights again up the upcurve, let go a missile – thwump – and rake it with – fwit fwit fwit.
Fighter No.4! It always came in last, but if you went after it first, the others would have time to turn and you'd end up in the sights of three of them.
He'd died six times already. And it was only five o'clock.
His hands flew over the keyboard. Stars roared past as he accelerated out of the melee. It'd leave him short of fuel, but by the time they caught up, the shields would be back and he'd be ready, and two of them would already have taken damage, and … here they come … missiles away, wow, lucky hit on the first one, die die die!, red fireball – swsssh – take shield loss while concentrating fire on the next one – swsssh – and now the last one was running, but he could outrun it, hit the accelerator – ggrrRRRSSHHH – and just keep it in his sights while he poured shot after shot into - swssh.

© Penguin Random House Company / Doubleday, 1992

Johnny Maxwell heeft het niet zo gemakkelijk thuis: zijn ouders liggen in scheiding en het is niet zo simpel voor hem om een keuze te maken tussen zijn vader en zijn moeder. Gelukkig heeft hij wel een paar vrienden. En een computer.
Op die computer doet hij meestal een game waarbij hij ruimtevaartuigen moet neerschieten. Een geinig spel en Johnny is er behoorlijk goed in. Maar op zekere dag gebeurt er iets vreemds. Via het scherm reageren de inzittenden van het ruimtevaartuig op de beschietingen van Johnny. Ze vragen of hij met hen praten wil.
Het blijkt dat de ruimtewezens vrede willen sluiten. Ze hebben er genoeg van altijd te worden neergeschoten. Johnny weet niet precies wat hij moet doen. Het is toch maar een spelletje? Hoe kunnen er echte wezens in zo’n ruimtetoestel zitten? Johnny denkt dat hij alles gedroomd heeft; hij droomt nogal vaak en ook op de gekste momenten.
Maar dan blijkt dat zijn vrienden ook in het spel zitten en Johnny zal aan een oplossing moeten werken …

ERK Niveau:

B1

Schrijver:

Terry Pratchett

Jaar van uitgave:

1992

Aantal pagina's:

238

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1990-2000

Plaats van handeling:

UK, een denkbeeldige stad, Blackbury

Bijzonderheden:

Dit is deel I uit de 'Johnny Maxwell'-trilogie. De boeken gaan over de 12-jarige Johnny. De verhalen kunnen afzonderlijk van elkaar gelezen worden; het zijn geen vervolgverhalen.
In het Nederlands heet de roman ‘Alleen jij kunt ons redden’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De jeugdroman ‘Only You Can Save Mankind’ is een verhaal voor en over computernerds. Maar dan wel nerds die van een geintje houden: het computerspel waar het verhaal over gaat is een spel waarbij de ruimtewezens echt bestaan en het verhaal verder mee bepalen. Als je niet van dit soort humor houdt, kun je het boek beter niet lezen.

WAT MOET JE WETEN?

Voor het begrijpen van ‘Only You Can Save Mankind’ heb je niet zoveel extra kennis nodig. Het is een verhaal over jongeren die van computerspellen houden, maar de roman wordt nergens specialistisch. De roman is niet een typisch Terry Pratchett-verhaal; het gaat niet over Discworld (de wereld die Pratchett bedacht) of over karakters uit die romans; de Johnny Maxwell-verhalen staan op zichzelf.

DE TAAL

De woorden van ‘Only You Can Save Mankind’ zijn niet echt moeilijk; het vocabulaire is soms wel computertaal, maar dit zal bij weinig lezers voor problemen zorgen. De alinea’s zijn gemiddeld van lengte en er zijn veel dialogen. De hoofdstukken zijn ook nooit bijzonder lang.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van ‘Only You Can Save Mankind’ zal voor weinig lezers een probleem zijn. Er worden weinig moeilijke woorden gebruikt en de zinnen, alinea’s en hoofdstukken zijn nooit erg lang.
Ook het verhaal is boeiend genoeg om de roman te willen uitlezen. Als lezer denk je telkens: wat gaat er gebeuren en hoe lost Johnny dit probleem eigenlijk op?
Op basis van deze eigenschappen is ‘Only You Can Save Mankind’ een boek met een literair niveau B 2a en een taal-(ERK-)niveau B1.

Schrijfstijl:

Pratchett is een boeiende schrijver. Hij is het sterkst in fantasieverhalen en daartoe behoort ‘Only You Can Save Mankind’ eigenlijk ook. Het is een soort fantasy: computerspellen hebben echt levende figuren die graag willen dat de spelers iets doen om hen te helpen. En die spelers worden één voor één in het computerspel betrokken.

Actie:

De jeugdroman ‘Only You Can Save Mankind’ kent redelijk veel actie. Het verhaal begint tamelijk statisch: een jongen die een computerspel speelt. Maar al snel verplaatst de actie zich naar het computerspel zelf. En Johnny zal samen met zijn vrienden moeten proberen de problemen in het spel op te lossen.

Tijd:

‘Only You Can Save Mankind’ beschrijft een (bedachte) gebeurtenis uit het begin van de jaren 1990. Dat is vaak duidelijk te merken aan de (verouderde) computerspellen en aan het ontbreken van verdere computerzaken, zoals het Internet of de nieuwe media.

Plaats:

De plaats waar ‘Only You Can Save Mankind’ zich afspeelt is een denkbeeldige stad in Groot-Brittannië.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘Only You Can Save Mankind’: hoe kan Johnny Maxwell de wezens in de ruimtevaartuigen helpen wanneer ze worden aangevallen door de jongeren die de schietspelletjes spelen? Door dit probleem verdwijnt de thuissituatie van Johnny (de dreigende scheiding van zijn ouders) een beetje naar de achtergrond.

Verteller:

Het verhaal ‘Only You Can Save Mankind’ wordt verteld door een alwetende verteller.

Hoofdkarakters:

Het hoofdkarakter in ‘Only You Can Save Mankind’ is:
• Johnny Maxwell: een 12-jarige jongen. Hij heeft het moeilijk thuis, zijn ouders liggen in scheiding. Hij heeft op school een aantal vrienden, maar echt dikke vrienden zijn dat niet. Johnny speelt graag games op de computer.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Only You Can Save Mankind’ zijn:
• ‘Wobbler’: een vriend van Johnny. Hij is een computerwizard en hij is in staat om alle spellen te kraken. Die games geeft hij daarna weg aan wie ze hebben wil;
• Bigmac: ook een vriend van Johnny. Hij eet graag en veel;
• Yo-less: een coole gast. Hij kent alle nieuwe woorden die net bedacht zijn;
• De vader van Johnny;
• De moeder van Johnny.

Website:

http://www.lspace.org/fandom/events/radio/only-you-can-save-mankind.html

Film:

De jeugdroman ‘Only You Can Save Mankind’ is niet verfilmd. Wel zijn er radio- en toneelversies van het boek gemaakt.

Overig:

‘Only You Can Save Mankind’ is een humoristisch verhaal, maar het heeft ook een ernstige ondertoon: Johnny is in wezen een vrij eenzaam person. En in dat opzicht lijkt hij op de vrienden die hij heeft.
‘Only You Can Save Mankind is het eerste deel van de Johnny Maxwell-trilogie. De delen kunnen afzonderlijk van elkaar gelezen worden. De volgende twee delen uit de serie zijn:
• Johnny and the Dead
• Johnny and the Bomb

 

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Terry Pratchett.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Johnny and the Dead van Terry Pratchett
• Billy Elliot van Melvin Burgess
• Artemis Fowl van Eoin Colfer

Citaat:

In the meantime, he was staring at columns of numbers in an effort to make a completely illegal copy of 'Mr Bunky Goes Boing'. It had been given four stars and declared ‘megabad!!!’, which was what 'Splaaaaattt!' magazine still thought meant pretty good if you were under sixteen. (p.205)

Vragen over het boek:

1. Wat heeft de thuissituatie van Johnny Maxwell met het verhaal te maken?
2. Waarom zijn de vrienden van Johnny zo verschillend en waarom heeft dat invloed op het verhaal?
3. Hoe wordt het probleem van de aangevallen ruimtevaartuigen ‘opgelost’?
4. Heeft het verhaal een happy end of niet? Waarom vind je dat?