‘The sex instinct,’ repeated Mr. Talliaferro in his careful cockney, with that smug complacence with which you plead guilty to a characteristic which you privately consider a virtue, ‘is quite strong in me. Frankness, without which there can be no friendship, without which two people cannot really ever ‘get’ each other, as you artists say; frankness, as I was saying, I believe —’
‘Yes,’ his host agreed. ‘Would you mind moving a little?’
He complied with obsequious courtesy, remarking the thin fretful flashing of the chisel beneath the rhythmic maul. Wood scented gratefully slid from its mute flashing, and slapping vainly about himself with his handkerchief he moved in a Bluebeard’s closet of blond hair in severed clots, examining with concern a faint even powdering of dust upon his neat small patent leather shoes. Yes, one must pay a price for Art …
Watching the rhythmic power of the other’s back and arm he speculated briefly upon which was more to be desired – muscularity in an undershirt, or his own symmetrical sleeve, and reassured he continued:
‘... frankness compels me to admit that the sex instinct is perhaps my most dominating compulsion.’ Mr. Talliaferro believed that Conversation — not talk: Conversation — with an intellectual equal consisted of admitting as many so-called unpublishable facts as possible about oneself. Mr. Talliaferro often mused with regret on the degree of intimacy he might have established with his artistic acquaintances had he but acquired the habit of masturbation in his youth. But he had not even done this.

© Liveright Publishing Corporation, 1997

De rijke weduwe Mrs. Maurier heeft veel kennissen, een paar familieleden en enkele vage vrienden. En ze heeft een schip (plus bemanning). Dus wanneer ze een aantal van die mensen uitnodigt, komen ze zeker. Er komen zelfs mensen die niet eens zijn uitgenodigd …
Mrs. Maurier hoopt een viertal boeiende dagen mee te maken. De gasten zijn artistiek (een romanschrijver, twee dichters, een beeldhouwer) of goede bekenden (een neef en een nicht, een goede huisvriend). Maar de ongenode en onbekende gasten zijn een risicofactor. Bovendien is het niet duidelijk of al die familie en vrienden zich wel zo rustig zullen gedragen op het schip.
En de bange vermoedens van Mrs. Maurier komen uit. Terwijl zij hoopt dat iedereen gezellig gaat eten en vruchtensappen drinken – onderbroken door beschaafde dansjes – gaan sommige mannen zich te buiten aan de meegebrachte whisky. Ook gedragen sommige (jonge) vrouwen zich niet echt netjes.
En wanneer er mensen verdwijnen van het schip (zijn ze verdwaald in het moeras of zijn ze verdronken?) is Mrs. Maurier ten einde raad: hoe krijgt ze iedereen weer veilig terug in New Orleans?

ERK Niveau:

C1

Schrijver:

William Faulkner

Jaar van uitgave:

1927

Aantal pagina's:

349

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1920-1930

Plaats van handeling:

USA, New Orleans (Louisiana) en een meer daar in de omgeving

Bijzonderheden:

Een roman in 6 hoofdstukken: een proloog, een epiloog en een beschrijving van een viertal dagen op een schip.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

Als je van de verhalen van William Faulkner houdt, dan moet je ‘Mosquitoes’ zeker lezen: het is zijn tweede roman. Als kennismaking met het werk van deze beroemde schrijver is dit boek een minder goede keus: het boek is soms warrig en het is niet helemaal duidelijk wat de plot van het verhaal is.

WAT MOET JE WETEN?

‘Mosquitoes’ is de tweede roman van Faulkner. Hij beschrijft hier de mondaine, artistieke (en would be artistieke) wereld van de inwoners van New Orleans. Zelf woonde hij een aantal maanden in de stad – hij leerde er veel kunstenaars (onder anderen schrijvers) kennen. Deze wereld van kunstenaars en van kunstminnaars neemt hij in de roman op de hak.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘Mosquitoes’ zijn van een pittig niveau. Dat komt voor een deel door het grote vocabulaire dat de schrijver gebruikt. Maar het komt anderszins ook door de manier van vertellen: sommige beschrijvende scenes worden onderbroken door stream-of-consciousness-achtige passages waarin de hoofdpersonen hun gedachten de vrije loop laten.
De alinea’s zijn van een gemiddelde lengte; de hoofdstukken zijn lang. Er zijn veel dialogen.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van ‘Mosquitoes’ is vaak lastig.
Het verhaal is dat ook – hoewel er maar weinig gebeurt. Een gezelschap vrienden en bekenden brengt een viertal dagen door op een boot op een meer bij New Orleans. De meeste mensen kennen elkaar niet goed. Er ontstaan broeierige relaties tussen sommige hoofdpersonen, zonder dat zoiets grote gevolgen heeft. Er wordt weinig verteld, maar des te meer gesuggereerd.
Op basis van deze eigenschappen is ‘Mosquitoes’ een boek met een literair niveau C 5c en een taal-(ERK-)niveau C1.

Schrijfstijl:

De schrijfstijl van Faulkner is in zijn tweede roman, ‘Mosquitoes’, al kenmerkend: hij zegt minder dan hij suggereert. Het perspectief wisselt regelmatig en vaak heel onverwacht. Sommige karakters geven hun gedachten bloot in vaak verwarrende stream-of-consciousness uitingen.
Kortom: lastig – maar boeiend.

Actie:

De roman ‘Mosquitoes’ is een verhaal met een beperkte hoeveelheid actie. Er gebeurt weinig, er wordt veel gesproken en gefilosofeerd. Wel worden er veel gebeurtenissen gesuggereerd die zich waarschijnlijk off-stage hebben afgespeeld.

Tijd:

‘Mosquitoes’ speelt zich af in de jaren 1920-1930. Het verhaal wordt chronologisch verteld en het bestrijkt een periode van een kleine week.

Plaats:

De setting van ‘Mosquitoes’ is de stad New Orleans in de staat Louisiana en een meer daar in de omgeving. Veel scenes spelen op de boot ‘Nausikaa’, het eigendom van de weduwe Mrs. Maurier.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘Mosquitoes’: hoe zal de relatie zich ontwikkelen tussen de vrienden, familieleden en kennissen aan boord van het schip?

Verteller:

De roman ‘Mosquitoes’ heeft een auctoriale verteller. Soms beschouwt de verteller het verhaal vanuit het perspectief van een hoofdpersoon (zoals Gordon of Talliaferro).

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Mosquitoes’ zijn:
• Mr. Ernest Talliaferro (echte naam: Tarver): een 38-jarige timide weduwnaar. Hij werkt in een kledingzaak in New Orleans. Hij gehoorzaamt zijn vriendin Mrs. Maurier blindelings. Hoewel hij ooit getrouwd was, weet hij zich weinig raad met zijn contacten met vrouwen;
• Mrs. Maurier (‘Aunt Pat’): een rijke weduwe die graag vrienden en bekenden om zich heen verzamelt;
• Miss Patricia Robyn (‘the niece’): de 18-jarige nicht van Mrs. Maurier, een arrogante en nogal verwende meid. Ze doet weinig met haar leven (maar ze verwacht dat ze aan Yale mag gaan studeren);
• Josh (‘Gus’, Theodore): de broer van Patricia, een student. Hij lijkt vaak afwezig en hij lijkt vaak alleen maar een beetje te knutselen. Na de vakantie gaat hij studeren aan de universiteit van Yale;
• Gordon: een 36-jarige beeldhouwer. Gordon leeft voor de kunst – maar met het uitdrukken van zijn eigen gevoelens heeft hij moeite;
• Dawson Fairchild: een romanschrijver. Een man die veel drinkt en die zegt wat hij denkt;
• Julius Kauffman, ‘The Semitic man’ (‘The Jew’): een vriend van Fairchild;
• Mark Frost: een dichter. Hij noemt zichzelf ‘the best poet in New Orleans’; hij is een vrij in zichzelf gekeerde jongeman;
• Mrs. Eva Wiseman: een dichter. Zij is een beetje een bohemienne; ze flirt graag met mannen;
• Miss Dorothy Jameson: een vriendin van Mrs. Maurier; een rustige vrouw. Zij is portretschilder. Zij woont nog bij haar moeder thuis;
• Jenny (Genevieve) Steinbauer: een aantrekkelijke meid die Patricia kortgeleden ontmoet heeft. Jenny brengt veel mannen het hoofd op hol. Jenny woont bij haar vader in huis;
• Pete Ginotta: de vriend van Jenny. Hij is een onontwikkelde jongeman die weinig doet. Zijn meest opvallende eigenschap is dat hij zijn hoed zelden afdoet. Pete woont en werkt bij zijn Italiaanse familie die een restaurant in New Orleans heeft;
• Major Ayers: een Brit die sinds kort in New Orleans verblijft. Hij is een vriend van Fairchild.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Mosquitoes’ zijn:
• Mr. Hooper en Mr. Broussard: kennissen van Dawson Fairchild;
• De bemanning van de ‘Nausikaa’: the captain, David West (steward), the helmsman, the deckhand;
• De bemanning van een sleepboot: Walter, een Afro-Amerikaan en een hulp;
• Een bewoner van het moeras bij het meer.

Website:

https://lessonsfromsilverfish.wordpress.com/2014/10/07/william-faulkner-mosquitoes-novel/ 

Film:

De roman ‘Mosquitoes’ is niet verfilmd.

Overig:

‘Mosquitoes’ is de tweede roman van William Faulkner. Hij is totaal verschillend van de eerste (oorlogs-)roman van de schrijver, maar hij lijkt ook weinig op de boeken die zouden volgen. Wat al wel goed herkenbaar is aan de schrijfstijl van Faulkner is dat hij regelmatig een soort stream-of-consciousness gebruikt, evenals een wisselend perspectief. Ook is zijn liefde voor en kennis van het zuiden (Louisiana in dit geval) duidelijk.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over William Faulkner.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• To the Lighthouse van Virginia Woolf
• Mr. Vertigo van Paul Auster
• Zeitoun van Dave Eggers

Citaat:

‘He said he was a liar by profession, and he made good money at it, enough to own a Ford as soon as he got paid out. I think he was crazy. Not dangerous: just crazy.’
… ‘What was his name? Did he tell you?’
… ‘It must be Foster because I remembered it by it began with a F like my girl friend’s middle name – Frances. Thelma Frances, only she don’t use both of them. Only I don’t think is was Foster, because –‘
‘You don’t remember it, then?’
‘Yes, I do. Wait … Oh, yes: I remember – Faulkner, that was it.’
‘Faulkner?’ the niece pondered in turn. ‘Never heard of him.’ (p.145)

Vragen over het boek:

1. Waarom is Mrs. Maurier bevriend met mensen als Gordon en Fairchild?
2. Waarom worden sommige mensen meestal niet bij hun naam aangesproken (zoals ‘the Semitic man’ en ‘the niece’)?
3. Waarom gaat Patricia met de steward van boord?
4. In hoeverre verloopt de boottocht rampzalig voor Mr. Talliaferro?