Tim Archer got into the utility and drove it from the Banbury Feed and General Supply Pty. Ltd., down the main street of the town. The car was a 1946 Chevrolet, somewhat battered by four years of station use, a sturdy practical vehicle with a coupé front seat and an open truck body behind. In this rear portion he was carrying a forty-four-gallon drum of Diesel oil, four reels of barbed wire, a can of kerosene, a sack of potatoes, a coil of new sisal rope, a carton of groceries, and a miscellaneous assortment of spades and jacks and chains that seldom left the truck. He drove down the long tree-shaded main street, broad as Whitehall and lined with wooden stores and bungalows widely spaced, and stopped at the post office.
He was a lad of twenty-two with a broad, guileless face, with yellow hair and blue eyes, and a fair, bronzed skin. He thought and moved rather slowly; if you disliked the Victorian countryside you would have said that he looked rather like a sheep, one of the sheep he spent his life in tending. His father had escaped from country life to Melbourne at an early age and had become a solicitor; Tim Archer had been sent to Melbourne Grammar School. In turn, he had escaped from city life when he was seventeen, and he had gone to learn the business of sheep upon a station at Wodonga in the north part of the state. Now he was working for Jack Dorman on a property called Leonora, twelve miles out from Banbury, and near a place called Merrijig. Leonora was hardly to be classed as a sheep station, being only eighteen hundred acres, and Merrijig was hardly to be classed as a place, being only a school and a little wooden pub and a bridge over the river. He had been at Leonora for three years, largely because he was in love in a slow, patient manner with the youngest daughter of the house, Angela Dorman. He did not see much of her because she was away at Melbourne University taking Social Studies. He wrote to her from time to time, simple, rather laboured letters about lambing and floods and bush fires and horses. She answered about one in three of these letters, because the country bored her stiff.

© William Heinemann / Pan Books, 1952/1967.

In Australië lijkt er eindelijk meer welvaart te komen voor de harde werkers die tot nu toe moesten sappelen om te overleven en hun schulden af te betalen. Prijzen van wol en vlees (voor de schapen) fluctueerden enorm en het was elk jaar afwachten wat het land en het vee zouden opleveren.
Dat is nu prima voor elkaar. Daarom besluiten Jack en Jane Dorman extra geld te sturen naar een oude, bejaarde tante die in Londen woont. Deze Aunt Ethel heeft het echtpaar vroeger gesteund toen ze ervoor kozen om een onzekere toekomst op het platteland van Australië te beginnen. Nu is de beurt aan de Dormans: eindelijk kunnen ze iets terug doen.
En dat is nodig. Groot-Brittannië is in de jaren vijftig van de vorige eeuw een arm land geworden waar er tekorten zijn aan van alles en nog wat. Dus wanneer Aunt Ethel het geld krijgt van haar nicht uit Australië besluit ze het, ondanks haar eigen armoede en zwakke gezondheid, te geven aan haar Engelse nicht Jennifer. Misschien kan Jennifer een mooie toekomst opbouwen in dat verre land waar van alles meer dan genoeg lijkt te zijn.
Wanneer Jennifer inderdaad naar Australië gaat ontdekt ze inderdaad veel overdaad. Maar ook hier zijn de nodige problemen …

ERK Niveau:

B2

Schrijver:

Nevil Shute

Jaar van uitgave:

1952

Aantal pagina's:

335

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1950-1960

Plaats van handeling:

UK (Londen en Leicester) en Australië (Victoria)

Bijzonderheden:

De roman bestaat uit 11 genummerde hoofdstukken.
In het Nederlands heet het boek ‘Land in de verte’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

‘The Far Country’ is een soort liefdesroman. Maar dan niet alleen de liefde van twee (of meer mensen) voor elkaar, maar ook de liefde voor familieleden en de liefde voor een moederland (Groot-Brittannië) en een nieuw vaderland (Australië).

WAT MOET JE WETEN?

Voor het waarderen van ‘The Far Country’ moet je beseffen dat in de jaren vijftig van de vorige eeuw Groot-Brittannië te maken had met veel tekorten: woningen waren verwoest tijdens de Tweede Wereldoorlog, veel mensen waren gedood of gewond, er was een tekort aan voedsel en aan kleding, veel artikelen waren ‘op de bon’. Aan de andere kant (van de wereld, bijvoorbeeld) kwamen ‘nieuwe’ landen tot bloei: de USA, Canada, Nieuw-Zeeland en Australië. Veel Britten kozen voor die nieuwe kansen en emigreerden.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘The Far Country’ zijn zeker niet moeilijk. De gewone taal maakt het verhaal heel toegankelijk.
De alinea’s zijn van een gemiddelde lengte, de hoofdstukken zijn lang. Er zijn veel dialogen.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van ‘The Far Country’ is goed te begrijpen.
Dat geldt ook zeker voor het verhaal. Het is een verhaal over kiezen voor de liefde, kiezen voor een nieuw vaderland, trouw zijn aan je principes. Dat geldt zowel voor de oude als voor de ‘nieuwe’ Australiërs (maar evenzeer voor de ‘thuisgebleven’ Britten).
Op basis van deze eigenschappen is ‘The Far Country’ een boek met een literair niveau C 4d en een taal-(ERK-)niveau B2.

Schrijfstijl:

De roman is boeiend en zeer informatief geschreven. Je krijgt als lezer een mooi beeld van de immigranten die kozen voor een nieuw, uitdagend, maar misschien zwaar leven in een nieuw land.
Overigens maakte Nevil Shute dezelfde keuze: hij emigreerde met zijn gezin van Groot-Brittannië naar Australië. Hij had het trouwens gemakkelijker wat werk betreft: hij was een veelgelezen schrijver – in beide landen.

Actie:

De roman ‘The Far Country’ is een verhaal met redelijk veel actie. Die actie gaat vooral over de ontberingen die de Australiërs meemaken in hun soms barre en harde land.

Tijd:

‘The Far Country’ speelt zich af in de jaren vijftig van de twintigste eeuw. Veel Europeanen uit vrijwel alle landen emigreerden – meestal voor een betere toekomst – naar de ‘nieuwe’ landen, zoals de USA, Canada, Australië en Nieuw-Zeeland.

Plaats:

De setting van ‘The Far Country’ is met name Australië. En dan in het bijzonder het platteland van de staat Victoria (met als belangrijkste stad Melbourne). Een deel van het verhaal speelt in Londen en in Leicester (Groot-Brittannië).

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘The Far Country’: zal het Carl en/of Jennifer lukken om een goed en gelukkig bestaan op te bouwen in Australië?

Verteller:

De roman ‘The Far Country’ heeft een auctoriale verteller.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘The Far Country’ zijn:
• Jack Dorman: een 58-jarige schapenboer (eigenaar van een ‘sheep station’). Hij heeft met hard werken en de nodige ontberingen in bijna dertig jaar tijd een bloeiend bedrijf opgebouwd. Hij leeft nog altijd zuinig, maar de laatste tijd heeft hij veel geld verdiend met zijn schapen;
• Jane (Foxley) Dorman: de echtgenote van Jack. Zij kwam uit een gegoede Engelse familie, maar ze koos voor haar Australische liefde. In Engeland keerde ze nooit weer terug. Samen met haar man voedde ze vier kinderen op;
• Jennifer (‘Jenny’) Morton: de 24-jarige kleindochter van Ethel Trehearn. Ze werkt als secretaresse in een slecht betaalde baan in Londen. Haar vader is huisarts in Leicester, haar moeder is de dochter van Ethel Trehearn. Op advies van die oma gaat Jenny voor een paar maanden naar Australië;
• Carl ‘Splinter’ Zlinter: een 36-jarige Tsjechische arts die jaren in Europa heeft gewerkt en rondgezworven. Om een nieuw bestaan op te kunnen bouwen in Australië, werkt hij twee jaar als arbeider bij een overheidsbedrijf dat bossen rooit en hout verwerkt.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘The Far Country’ zijn:
Op het platteland van Victoria, Australië:
• Tim Archer: een 22-jarige werknemer op een schapenboerderij;
• Mario Ritti: een 28-jarige Italiaanse werknemer van Dorman. Hij hoopt zo lang op de boerderij te kunnen werken totdat zijn Italiaanse verloofde mag overkomen naar Australië;
• Elsie Peters: de dame die op het postkantoor in Leonora werkt;
• George en Ann Pearson: vrienden van Jack en Jane Dorman;
• Joan McFarlane: een vriendin van Elsie Peters;
• Tamara Perediak en Natasha Byelev: twee Oekraïense meiden die nog maar pas in Australië wonen;
• Jack, Fred Carter, Bertie Hanson, Harry Peters: arbeiders in het houtverwerkingsbedrijf;
• Jim Forrest: de opzichter bij het houtbedrijf Lamirra Timber Company;
• Billy Slim, forest ranger: een man die alleen in de bush bij een rivier woont;
• Alec Fisher: een vriend van Jack Dorman;
• Angela Dorman: de jongste dochter van Jack en Jane. Zij studeert in Melbourne, maar ze wil graag in Londen gaan werken;
• Sergeant Russell, Dr Jennings: dorpsgenoten van Jack Dorman;
• Pat Halloran: een bejaarde Ierse man die veel drinkt;
• Stan Shulkin: een Litouwse kunstschilder die aan de spoorweg werkt;
• Mary Nolan: een oude dame die ooit een vriendin was van de Tsjechische vrachtrijder Charlie Zlinter;
• Mr Herbert Richardson: een rechter;
• Mrs Elsie Stevens: de nicht van Mary Nolan.
In Groot-Brittannië:
• (Aunt) Ethel Trehearn: de 79-jarige tante van Jane Foxley (later Dorman). Zij was de enige die haar nichtje Jane steunde toen ze koos voor haar Australische liefde. Nu woont ze oud en arm als weduwe in Londen;
• Forsyth, Morrison, Sanders: collega’s van Jennifer op het ministerie waar Jennifer werkte als secretaresse;
• Shirley Hyman: een vriendin van Jennifer;
• Mr Edward Morton: de vader van Jennifer, een huisarts.

Website:

www.nevilshute.org/Reviews/farcountry.php

Film:

De roman ‘The Far Country’ is een aantal malen voor de TV verfilmd.

Overig:

‘The Far Country’ was een zeer populaire roman van Nevil Shute. In zijn latere romans – zoals deze – was de setting van zijn verhalen vrijwel altijd Mr Shute’s nieuwe vaderland, Australië.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Nevil Shute.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Brooklyn van Colm Toíbín
• TransAtlantic van Colum McCann
• Educated van Tara Westover

Citaat:

‘You’re very fond of Australia, aren’t you, Carl?’
‘I have lived here fifteen months,’ he said, ‘and I have seen only this little corner of this big country. But now I should be sorry to live anywhere else.’ (p.272)

Vragen over het boek:

1. Wat zorgt ervoor dat Jennifer naar Australië reist en waarom doet ze dat?
2. Waarom trekt Australië Jennifer zo aan?
3. Welke problemen ondervindt Carl Zlinter in Australië?
4. Welke indruk krijg je van Groot-Brittannië in de jaren vijftig van de vorige eeuw?