In the corner of a first-class smoking carriage, Mr Justice Wargrave, lately retired from the bench, puffed at a cigar and ran an interested eye through the political news in The Times.
He laid the paper down and glanced out of the window. They were running now through Somerset. He glanced at his watch – another two hours to go.
He went over in his mind all that had appeared in the papers about Nigger Island. There had been its original purchase by an American millionaire who was crazy about yachting – and an account of the luxurious modern house he had built on this little island off the Devon coast. The fortunate fact that the new third wife of the American millionaire was a bad sailor had led to the subsequent putting up of the house and island for sale. Various glowing advertisements of it had appeared in the papers. Then came the first bald statement that it had been bought – by a Mr Owen. After that the rumours of the gossip writers had started. Nigger Island had really been bought by Miss Gabrielle Turl, the Hollywood film star! She wanted to spend some months there free from all publicity! Busy Bee had hinted delicately that it was to be an abode for Royalty??! Mr Merryweather had had it whispered to him that it had been bought for a honeymoon – Young Lord L – had surrendered to Cupid at last! Jonas knew for a fact that it had been purchased by the Admiralty with a view to carrying out some very hush-hush experiments!
Definitely, Nigger Island was news!

From his pocket Mr Justice Wargrave drew out a letter. The handwriting was practically illegible but words here and there stood out with unexpected clarity. Dearest Lawrence. .. such years since I heard anything of you . . . must come to Nigger Island . . . the most enchanting place. . . so much to talk over . . . old days . .. communion with Nature . .. bask in sunshine. .. 12.40 from Paddington. . . meet you at Oakbridge . . . and his correspondent signed herself with a flourish his ever Constance Culmington.

© Simon & Schuster / Pocket, 1939

Een achttal personen wordt uitgenodigd op een landhuis op een eiland voor de kust van Devon, Nigger Island. Op het eiland wonen alleen een butler en zijn vrouw. Het is onduidelijk wie hen allemaal heeft uitgenodigd. Ze worden naar het eiland gebracht door een schipper, die er geen idee van heeft wie die geheimzinnige Mr Owen is, die de acht heeft uitgenodigd.
In het landhuis ontdekken ze op de schoorsteenmantel tien beeldjes van kleine negertjes. Bij de beeldjes ligt een papier met daarop het rijmpje ‘Ten Little Niggers’, een kinderrijmpje. Het is een oud aftelrijmpje waarin elke twee regels één negertje verdwijnt. Tot hun verbazing ontdekken de gasten ook dezelfde beeldjes en het rijmpje op elke slaapkamer.
Dan horen ze een opname vanuit een andere kamer. Daar staat een grammofoon waarop een plaat speelt. Via de luidspreker horen ze dat elk van hen – evenals de butler en zijn vrouw – schuldig zijn aan een moord waarvoor zij nooit veroordeeld zijn. Als de gasten hun uitnodigingen naast elkaar leggen, zien ze dat die ondertekend zijn door een zekere U.N. Owen. ‘Unknown’ dus.
Justice Wargrave besluit te vertrekken; hij vertrouwt dit zaakje niet. Maar een andere gast, Anthony Marston, wil de vreemde grap tot op de bodem uitzoeken. In het gezelschap van de anderen neemt hij een borrel en wil aan het werk gaan. Helaas is dat hem niet gegund: hij valt uit zijn stoel en hij is dood: vergiftigd. De volgende dag is er één negertje verdwenen. Dus … nine to go …

ERK Niveau:

B2

Schrijver:

Agatha Christie

Jaar van uitgave:

1939

Aantal pagina's:

162

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1930-1940

Plaats van handeling:

UK, Devon, een eiland

Bijzonderheden:

Een roman in 12 hoofdstukken die elk weer onderverdeeld zijn.
In het Nederlands heet het boek ‘En toen waren er nog maar’ (in een eerdere vertaling 'Tien kleine negertjes').

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

‘And Then There Were None’ is een crime novel, een thriller, een whodunit. Maar het ook een detectiveroman zonder detective: een bijzonder misdaadverhaal dus. Als het verhaal afgelopen is, zijn er tien mensen op een eiland vermoord. Wie is dan de dader als er niemand meer op het eiland is?

WAT MOET JE WETEN?

Voor het verhaal van ‘And Then There Were None’ heb je geen specifieke kennis nodig. Het is een crime novel, maar wel van een speciale soort. Er vallen maar liefst tien doden en ondanks het feit dat het al een verhaal uit 1939 is, zal geen enkele lezer het als een saai verhaal ervaren. Dat komt omdat Agatha Christie een boeiende schrijfster is die de spanning er tot de laatste bladzijde in weet te houden.

DE TAAL

De woorden in ‘And Then There Were None’ zijn niet erg moeilijk. Soms merk je dat het een verhaal van lang geleden is vanwege de woordkeus en misschien vanwege de lengte van de zinnen, maar veel dialogen en een grote spanning in het verhaal maakt veel goed.

DE TAAL EN HET VERHAAL

Soms is het vocabulaire lastig, met name wanneer er uitgebreid iets beschreven wordt. Maar gaandeweg de roman komt er veel spanning in het verhaal en dan is er meer tijd om je te verdiepen in de karakters. Langzamerhand – en dat is de verdienste van de schrijfster – kom je erachter waarom iedereen op dit onbewoonde eiland is en waarom deze personen ‘moeten’ worden gedood. Dat maakt ‘And Then There Were None’ tot een spannende thriller.
Op grond van deze eigenschappen is ‘And Then There Were None’ een roman met een literair niveau C 4d en een taal-(ERK-)niveau B2.

Schrijfstijl:

Agatha Christie is een zeer ervaren schrijfster: ze weet de spanning in elk verhaal heel goed op te bouwen en daarna vast te houden. Dat is ook in ‘And Then There Were None’ het geval. De meeste lezers zullen geen idee hebben wie de dader is.

Actie:

‘And Then There Were None’ is heel spannend geschreven. De lezer voelt de claustrofobie van het eiland en van het landhuis. Er worden moorden gepleegd, niemand heeft een idee waarom en door wie, maar zeker is dat de moordenaar zal blijven doorgaan tot er niemand meer leeft.
De tien kleine porseleinen negertjes op de tafel zijn een voorteken van de te verwachten slachtoffers: elke keer als er iemand wordt vermoord, verdwijnt er een beeldje …

Tijd:

‘And Then There Were None’ speelt zich ergens af in de jaren 1930 en 1940.
Het verhaal wordt chronologisch verteld en het duurt een aantal dagen. Er zijn geen flashbacks. Wel is er een alles verklarende brief aan het eind van de roman.

Plaats:

‘And Then There Were None’ is helemaal gesitueerd op het (denkbeeldige) Nigger Island, een eiland voor de kust van het graafschap Devon in Zuid-West Engeland.

Verhaallijn:

Deze crime novel heeft een speciale opbouw en hij wijkt ook af van de meeste andere romans van Agatha Christie. Er is geen detective die de moorden komt oplossen. Als de politie arriveert is iedereen dood. De oplossing komt dan ook van een manuscript dat naar Scotland Yard wordt gestuurd na afloop van de tien moorden. Dat maakt ‘And Then There Were None’ tot een bijzondere thriller.

Verteller:

‘And Then There Were None’ wordt verteld door een alwetende verteller. Deze legt duidelijk uit hoe iedereen op het eiland terechtkomt en wat er met de karakters gebeurt, zonder ergens partij te kiezen.
Het laatste hoofdstuk wordt verteld door één van de hoofdpersonen van het verhaal. Deze vertelt het verhaal op het moment dat er niemand meer leeft op het eiland. Ook de ik-verteller niet …

Hoofdkarakters:

‘And Then There Were None’ heeft veel hoofdkarakters (en dat zijn tevens de slachtoffers):
• Anthony James Marston: iemand die in het verleden twee kinderen heeft doodgereden;
• Mrs Ethel Rogers: de kok en vrouw van de butler op het eiland;
• Mr Rogers: de butler op het eiland. Samen met zijn vrouw heeft hij de eigenares van het landhuis op Nigger Island laten doodgaan teneinde het huis te kunnen erven;
• Justice Lawrence John Wargrave: hij heeft als rechter veel mensen ter dood veroordeeld, ook als dat niet terecht was;
• General John Gordon Macarthur: hij heeft ervoor gezorgd dat de minnaar van zijn vrouw sneuvelde in de oorlog;
• Emily Caroline Brent: ze is indirect schuldig aan de dood van haar dienstmeisje;
• Dr Edward George Armstrong: hij veroorzaakte de dood van een patiënt omdat hij haar opereerde terwijl hij dronken was;
• William Henry Blore: hij is schuldig aan de dood van een onschuldig veroordeelde;
• Philip Lombard: hij heeft in Afrika als huursoldaat meerdere mensen vermoord;
• Vera Elizabeth Claythorne: veroorzaakte de dood van één van haar pupillen;
• Isaac Morris: vanwege zijn handel in drugs, is hij indirect de moordenaar van een meisje.

Bijfiguren:

Andere karakters zijn er niet veel in ‘And Then There Were None’. Er is een schipper; en aan het eind van de roman komen er inspecteurs van Scotland Yard, maar zij allen spelen een geringe rol in de roman:
• Sir Thomas Legge: een detective van Scotland Yard, evenals:
• Inspector Maine;
• Fred Narracot: de schipper die de gasten naar het eiland brengt.

Website:

www.agathachristie.com

Film:

‘And Then There Were None’ is meerdere malen verfilmd.

Overig:

Er zijn films, radiohoorspelen, toneelstukken en TV-verfilmingen van ‘And Then There Were None’ gemaakt.
‘And Then There Were None’ (a.k.a. ‘Ten Little Niggers’ a.k.a. ‘Ten Little Indians’) werd het bestverkochte boek van Agatha Christie. Er werden tot nu toe zo’n 100 miljoen exemplaren van verkocht in talloze talen.
‘And Then There Were None’ heette oorspronkelijk ‘Ten Little Niggers’, maar die laatste titel werd terecht al snel veranderd.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Agatha Christie.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• The Man Who Was Thursday van G.K. Chesterton
• The Thirty-nine Steps van John Buchan
• The Man in the Queue van Josephine Tey

Citaat:

Ten little nigger boys went out to dine;
One choked his little self and then there were nine.
Nine little nigger boys sat up very late;
One overslept himself and then there were eight.
Eight little nigger boys travelling in Devon;
One said he’d stay there and then there were seven.
Seven little nigger boys chopping up sticks;
One chopped himself in halves and then there were six.
Six little nigger boys playing with a hive;
A bumble bee stung one and then there were five.
Five little nigger boys going in for law;
One got in Chancery and then there were four.
Four little nigger boys going out to sea;
A red herring swallowed one and then there were three.
Three little nigger boys walking in the Zoo;
A big bear hugged one and then there were two.
Two little nigger boys sitting in the sun;
One got frizzled up and then there was one.
One little nigger boy left all alone;
He went and hanged himself and then there were none. (p.23-24)

Vragen over het boek:

1. ‘And Then There Were None’ speelt zich af op een (denkbeeldig) eiland voor de kust van Devon. Dat is in dit geval een zeer geschikte plek. Geef drie redenen waarom dat zo is.
2. In bepaalde opzichten lijken de zeer verschillende karakters op Nigger Island op elkaar. In welke opzichten is dat zo?
3. Het rijmpje ‘Ten Little Niggers’ voorspelt niet alleen dat er mensen zullen doodgaan, maar ook op welke manier dat zal gebeuren. Geef aan hoe de moorden op een viertal slachtoffers worden gepleegd en koppel die slachtoffers aan de bijpassende regel uit het rijmpje.
4. Waarom werden de moorden uiteindelijk gepleegd? Vind je dat een begrijpelijke reden? Waarom vind je dat?