Those who saw him hushed. On Church Street. Liberty. Cortlandt. West Street. Fulton. Vesey. It was a silence that heard itself, awful and beautiful. Some thought at first that it must have been a trick of the light, something to do with the weather, an accident of shadowfall. Others figured it might be the perfect city joke – stand around and point upward, until people gathered, tilted their heads, nodded, affirmed, until all were staring upward at nothing at all, like waiting for the end of a Lenny Bruce gag. But the longer they watched, the surer they were. He stood at the very edge of the building, shaped dark against the gray of the morning. A window washer maybe. Or a construction worker. Or a jumper.
Up there, at the height of a hundred and ten stories, utterly still, a dark toy against the cloudy sky.
He could only be seen at certain angles so that the watchers had to pause at street corners, find a gap between buildings, or meander from the shadows to get a view unobstructed by cornicework, gargoyles, balustrades, roof edges. None of them had yet made sense of the line strung at his feet from one tower to the other. Rather, it was the manshape that held them there, their necks craned, torn between the promise of doom and the disappointment of the ordinary. It was the dilemma of the watchers: they didn’t want to wait around for nothing at all, some idiot standing on the precipice of the towers, but they didn’t want to miss the moment either, if he slipped, or got arrested, or dove, arms stretched.

© Penguin Random House Company, 2010

De beide broers Corrigan wonen tot hun zeventiende en negentiende jaar bij hun moeder in Dublin. Hun vader, een arts, is met de noorderzon vertrokken; hij woont ergens in Engeland en hij laat nooit iets van zich horen (behalve dan dat hij jaarlijks een check stuurt). Als de jongere Corrigan, John, lijkt op te groeien voor galg en rad (drank, drugs en slechte vrienden), bekeert hij zich tot het geloof: hij besluit priester te worden en hij gaat werken met kansloze zwarte prostituees in New York City. Een paar jaar later, als er onrust komt in Ierland en in Noord-Ierland, vertrekt de oudere Corrigan, Ciaran, ook naar New York. Hij gaat een tijdje bij zijn broer in het tehuis voor kansloze prostituees wonen. Het is 1974.
In een zeer welvarend deel van New York, op Park Avenue, woont de steenrijke Claire Soderberg. Haar man is rechter en Claire leidt een luxeleventje. Toch is ze diep ongelukkig: haar zoon – die militair was in Vietnam – is gesneuveld. Ze sluit zich aan bij een praatgroepje van moeders van gesneuvelde militairen en sluit daar vriendschap met de arme, maar innemende en optimistische Gloria. Een paar vrouwen zien hoe er een koorddanser over een kabel loopt van de ene Twin Tower van het World Trade Center naar de andere.
Blaine en Lara Liveman rijden – stoned en kibbelend – van hun huis in Maine naar New York City. Zij leiden een soort kunstenaarsbestaan en zijn daarin nogal succesvol. Als ze in de stad aankomen, rijden ze een man aan.
Een jonge fotograaf dwaalt door New York City, op zoek naar de ultieme foto die hem wereldberoemd zal maken. Boven zijn hoofd stapt een koorddanser op een touw.
Vier computernerds, Gareth, Denis, Compton en The Kid, krijgen een vreemd telefoontje uit Californië. Daar hebben ze gehoord dat er een idioot over een kabel tussen de Twin Towers loopt.
Terwijl de levens van al die miljoenen New Yorkers langs elkaar lijken te lopen, worden de levens van een aantal met elkaar verbonden door een koorddanser tussen de Twin Towers.

ERK Niveau:

C1

Schrijver:

Colum McCann

Jaar van uitgave:

2009

Aantal pagina's:

349

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1970-2010

Plaats van handeling:

USA (New York City), Ireland (Dublin)

Bijzonderheden:

Een roman in 4 delen (Book I, II, III en IV) en in 13 hoofdstukken. De delen worden onderbroken door fragmenten die over de koorddanser tussen de Twin Towers gaan.
In het Nederlands heet het boek ‘Laat de aarde draaien’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

Als je een heel mooi boek over New York en over New Yorkers wilt lezen, dan moet je ‘Let the Great World Spin’ kiezen. Het verhaal vertelt je veel over mensen in die stad: over armen, rijken, succesvolle mensen en pechvogels. Commercieel gezien was deze roman veel minder succesvol dan een boek als Extremely Loud & Incredibly Close van Jonathan Safran Foer, maar dit boek van Colum McCann is zeker zo indrukwekkend en ontroerend.

WAT MOET JE WETEN?

‘Let the Great World Spin’ is een roman over New York City (hoewel het verhaal in Dublin begint). Het is bovendien een roman over 9/11, maar dan wel een heel speciale. Het verhaal gaat over mensen die op de een of andere manier bij de Twin Towers betrokken raken: als acrobaat, als toeschouwer. Als lezers weten wij allemaal wat er met die Twin Towers gebeurde, maar het verhaal gaat nauwelijks in op die gebeurtenis (terwijl de dreiging van iets dramatisch altijd aanwezig is). De roman gaat uiteindelijk over relaties: over familiebanden, vriendschap en liefde.

DE TAAL

De woorden en de zinnen ‘Let the Great World Spin’ zijn soms complex; het vocabulaire is heel divers. Dat komt onder andere omdat er karakers uit verschillende lagen van de bevolking – zeer gefortuneerde mensen, arbeiders, drugsgebruikers, religieuzen, prostituees – worden beschreven.
De alinea’s en de hoofdstukken zijn soms lang, maar de fragmenten zijn dat niet; er zijn veel witregels. Het verhaal heeft veel dialogen.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van ‘Let the Great World Spin’ is regelmatig moeilijk. Je moet een geoefende lezer zijn van de Engelse taal. De taal is heel mooi, vaak poëtisch, maar regelmatig lastig.
Het verhaal is zeer bijzonder. Het is prachtig opgebouwd en de daden van de verschillende karakters haken op een wonderbaarlijke manier in elkaar. Je moet het verhaal uitlezen, wil je de roman helemaal begrijpen.
Op basis van deze eigenschappen is ‘Let the Great World Spin’ een boek met een literair niveau C 5b en een taal-(ERK-)niveau C1.

Schrijfstijl:

‘Let the Great World Spin’ is heel knap geschreven. Heel lang heb je als lezer niet door waarom die verschillende karakters worden beschreven: de roman lijkt een verzameling verhalen rond een aantal totaal verschillende karakters. Maar na ongeveer de helft van de roman wordt duidelijk waarom juist deze karakters zijn beschreven. En dan besef je ook dat al die karakters hun specifieke functie hebben in dit verhaal.

Actie:

‘Let the Great World Spin’ is een verhaal met behoorlijk veel actie. Die actie is zeer gevarieerd: ruzies in een tehuis voor hoertjes, maar ook diepgaaande gesprekken in een appartement in Park Avenue of gekibbel in een auto. Er zit een kalme, maar broeierige spanning in de voorbereidingen van de koorddanser die zijn onderneming tot in de puntjes voorbereidt.

 

Tijd:

‘Let the Great World Spin’ speelt zich voornamelijk af in het jaar 1974. Er zijn flashbacks naar de jeugd van de broers Corrigan en naar het verleden van Claire en van Gloria, maar de gebeurtenissen en de karakters komen bij elkaar in 1974.
Er is een epiloog waarin – in 2006 – een aantal karakters terugkomt, ondertussen zijn er jaren verstreken, mensen zijn bij elkaar gekomen, uit elkaar gegaan of overleden en de Twin Towers staan niet meer in New York.

Plaats:

De setting van ‘Let the Great World Spin’ is de stad New York City. Er worden verschillende delen van de stad beschreven: de armere waar de broers Corrigan en Gloria wonen, maar ook het rijkere deel waar Claire woont. De nadruk ligt op het stadsdeel Manhattan.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘Let the Great World Spin’: wat hebben al die verschillende karakters met de handelingen van de geheimzinnige koorddanser te maken?

Verteller:

De roman ‘Let the Great World Spin’ heeft meerdere vertellers. Zo is er een ik-verteller – Corrigan – en er is een auctoriale verteller. Deze verschillende vertellers zorgen ervoor dat je het verhaal zowel van een afstand als van heel dichtbij meemaakt.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Let the Great World Spin’ zijn:
• John A. Corrigan (hij wordt altijd alleen maar ‘Corrigan’ genoemd): een Ierse priester die in New York werkt;
• Ciaran Corrigan: de broer van de priester. Ook zijn voornaam wordt zelden genoemd. Hij is twee jaar ouder dan zijn broer;
• Claire Soderberg: een heel rijke vrouw wier zoon in Vietnam sneuvelde;
• Lara Liveman: een vrijgevochten kunstenares;
• Fernando Marcano: een arme, maar gedreven amateurfotograaf;
• Tillie Henderson; een prostituee die door Corrigan geholpen wordt;
• Solomon Soderberg: een rechter, de echtgenoot van Claire;
• Gloria: een zwarte, arme vrouw die haar zoon in Vietnam verloor.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Let the Great World Spin’ zijn:
• Mrs Corrigan: de moeder van de beide broers. Zij woont in Dublin en overlijdt wanneer haar zoons 17 en 19 zijn;
• Jazzlyn: een hoertje in het huis waar Corrigan werkt;
• Angie: een hoertje in het huis waar Corrigan werkt;
• Collega’s van de rechtbank van de rechter, moeders die net als Claire en Gloria hun zoon hebben verloren, hoertjes en hun kinderen (en klanten) in het huis waar Corrigan werkt en tientallen andere minor characters.

Website:

http://colummccann.com/books/let-the-great-world-spin/

Film:

‘Let the Great World Spin’ is niet verfilmd.

Overig:

De roman ‘Let the Great World Spin’ is een caleidoscopisch verhaal over een stad: New York. Je weet dat de Twin Towers zullen worden vernietigd en de roman werkt hier ook naar toe, maar toch staan de levens van de karakters uit 1974 en niet die torens centraal in het verhaal.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Colum McCann.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Extremely Loud & Incredibly Close van Jonathan Safran Foer
• ‘Falling Man’ van Don DeLillo
• ‘City on Fire’ van Garth Risk Hallberg

Citaat:

There was an arrogance in it, he knew, but on the wire the arrogance became survival. It was the only time he could lose himself completely. He thought of himself sometimes as a man who wanted to hate himself. Get rid of this foot. This toe. This calf. Find the place of immobility. So much of it was about the old cure of forgetting. To become anonymous to himself, have his own body absorb him. And yet there were overlapping realities: he also wanted his mind to be in that place where his body was at ease. (pp.240-241)

Vragen over het boek:

1. Slaagt Claire er uiteindelijk in het verdriet om haar zoon te verwerken? Waarom denk je dat?
2. Waarom wordt Ciaran Corrigan vrijwel nergens bij naam genoemd, denk je?
3. Wat is de relevantie van Lara Liveman voor het verhaal?
4. Wat betekent de titel van de roman volgens jou?