The Great Marsh lies on the Essex coast between the village of Chelmbury and the ancient Saxon oyster-fishing hamlet of Wickaeldroth. It is one of the last of the wild places of England, a low, far-reaching expanse of grass and reeds and half-submerged meadowlands ending in the great saltings and mud flats and tidal pools near the restless sea.
Tidal creeks and estuaries and the crooked, meandering arms of many little rivers whose mouths lap at the edge of the ocean cut through the sodden land that seems to rise and fall and breathe with the recurrence of the daily tides. It is desolate, utterly lonely, and made lonelier by the calls and cries of the wild fowl that make their homes in the marshlands and saltings – the wild geese and the gulls, the teal and widgeon, the redshanks and curlews that pick their way through the tidal pools. Of human habitants there are none, and none are seen, with the occasional exception of a wild-fowler or native oyster fishermen, who still ply a trade already ancient when the Normans came to Hastings.

© Penguin Random House Company, 1967

In 1930 komt de schilder Rhayader wonen in een afgelegen vuurtoren aan de zuidoostkust van Engeland. Hij is mismaakt en hij bemoeit zich nauwelijks met de dorpelingen in de buurt; door zijn bochel en zijn lamme arm durft hij niet goed onder de mensen te komen. Bij zijn eenzame vuurtoren schildert hij allerhande vogels en verzorgt hij de vele ganzen en eenden die bij hem overwinteren.
Dan, drie jaar later, komt er een meisje met een sneeuwgans bij hem langs. Deze Canadese gans is in Engeland aan komen waaien en daar aangeschoten; Rhayader probeert de jonge vogel weer op te lappen. Langzamerhand groeit er een vriendschap tussen de verlegen man en het meisje; beiden verzorgen de vogels in de winter. Elk voorjaar vertrekt de gans en dan gaat het meisje ook weer naar huis. En elke winter komt de gans terug en dan komt het meisje hem verzorgen. Langzamerhand worden Rhayader en het meisje goede vrienden met elkaar.
Maar dan breekt de Tweede Wereldoorlog uit. Rhayader besluit met zijn zeilboot Engelse soldaten uit Frankrijk over te varen. En elke vaartocht gaat de sneeuwgans mee.

ERK Niveau:

B1

Schrijver:

Paul Gallico

Jaar van uitgave:

1941

Aantal pagina's:

54

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1930-1940

Plaats van handeling:

UK, het graafschap Essex in zuidoost Engeland en Frankrijk (Duinkerken)

Bijzonderheden:

Een novelle met veel korte hoofdstukjes.
In het Nederlands heet het boek ‘De sneeuwgans’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De novelle ‘The Snow Goose’ is een ontroerend verhaal over een eenzame man en een verlegen meisje. Een gans zorgt ervoor dat ze vrienden worden.

WAT MOET JE WETEN?

Voor het begrijpen van ‘The Snow Goose’ is het handig wanneer je iets weet van de Engelse soldaten die aan het begin van de Tweede Wereldoorlog heel snel geëvacueerd moesten worden uit Frankrijk. Ze trokken naar de stranden bij de plaatsen Duinkerken en Calais en wachtten daar – soms dagenlang – totdat er Engelse schepen kwamen om hen op te halen. Die (grote) schepen konden echter niet dicht bij het strand komen en er waren kleine bootjes nodig om de soldaten naar de schepen te brengen. De schilder Rhayader in het verhaal The Snow Goose had zo’n klein zeilbootje waarmee hij Engelse soldaten probeerde te redden.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘The Snow Goose’ zijn goed te lezen. De alinea’s en de hoofdstukken  zijn erg kort. Bovendien is het een heel korte novelle (een lang kort verhaal, eigenlijk). Denk erom: het begin lijkt een beetje taai – dus doorlezen, dan wordt het vanzelf heel spannend en ontroerend.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal in ‘The Snow Goose’ is nog steeds goed te lezen, ondanks het feit dat het al om een oud verhaal (uit 1941) gaat. In alle opzichten is het een eenvoudig verhaal: de zinnen en alinea’s zijn niet lang, de hoofdstukken zijn kort, het totale verhaal is kort. Bovendien is het een novelle met maar een paar karakters en het is een eenvoudig en goed te begrijpen verhaal. De novelle is ontroerend, zonder dat deze ergens sentimenteel wordt.
Op basis van deze eigenschappen is ‘The Snow Goose’ een verhaal met een literair niveau B 2d en een taal-(ERK-)niveau B1.

Schrijfstijl:

‘The Snow Goose’ is mooi geschreven; er wordt geen woord te veel gebruikt. Je voelt als lezer dat hier iets moois ontstaat en dat er later iets ergs gaat gebeuren; Gallico heeft aan een paar woorden genoeg om dat duidelijk te maken. Het verhaal is ontroerend zielig en toch wordt het nergens sentimenteel of kinderachtig.

Actie:

‘The Snow Goose’ is een verhaal met weinig actie. De man en het meisje doen weinig en ze zeggen ook vrijwel niets tegen elkaar. De oorlog is lange tijd ver weg. En als die oorlog dichtbij komt en heel gevaarlijk wordt, horen we dat pas veel later; wat er later gebeurt met Rhayader wordt verteld door andere personen.

Tijd:

De novelle ‘The Snow Goose’ speelt zich af tussen de jaren 1930 en 1940. In die jaren viel Duitsland Frankrijk binnen en Engeland evacueerde veel (Britse) burgers met schepen vanuit Duinkerken naar Groot-Brittannië.
Het verhaal wordt chronologisch verteld en het speelt zich af in het graafschap Essex ten noordoosten van Londen. Een deel van het verhaal vindt plaats op het Kanaal en aan de kust van Frankrijk, bij Duinkerken.

Plaats:

De plaats waar ‘The Snow Goose’ zich afspeelt, is het gebied rond het Kanaal: de Britse zuidoostkust en de Franse havenstad Duinkerken. De vuurtoren waar Rhayader woont staat op een verlaten plek bij de zee (maar niet aan de zee) in het graafschap Essex, ten noordoosten van Londen.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘The Snow Goose’: hoe ontwikkelt de vriendschap tussen Rhayader en Frith zich? De gans en de oorlog spelen daarbij een belangrijke rol.

Verteller:

De novelle ‘The Snow Goose’ heeft een alwetende verteller. Hij vertelt – waarschijnlijk jaren later – wat er gebeurde tussen 1930 en de zomer van 1940. Zijn verhaal wordt onderbroken door de ooggetuigenverslagen die de ontbrekende gebeurtenissen vertellen: het verhaal van een paar soldaten en het verhaal van een paar officieren.
Het perspectief van de alwetende verteller is heel objectief, dat van de ooggetuigen is nogal subjectief, bijgelovig bijna.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘The Snow Goose’ zijn:
• Philip Rhayader: een 37-jarige eenzame schilder die in een vuurtoren woont. Zijn mismaaktheid heeft er voor gezorgd dat hij zich nooit bemoeit met andere mensen: hij heeft een bochel en zijn linkerarm is veel te kort en erg krom;
• Frith (Fritha): een 12-jarig meisje uit het dorp. Ze is een jaar of 17 wanneer het verhaal eindigt. Zij brengt een verdwaalde en gewonde Canadese sneeuwgans bij Rhayader

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘The Snow Goose’ zijn:
• Enkele soldaten en officieren die de vreemde gebeurtenissen bij Duinkerken bespreken. De soldaten zitten in een pub, de officieren bespreken hun ervaringen in hun club.

Website:

http://www.paulgallico.info/

Film:

De novelle ‘The Snow Goose’ is verfilmd.

Overig:

Het verhaal ‘The Snow Goose’ heeft veel artiesten beïnvloed. Zo zijn er toneelbewerkingen, verfilmingen en schilderijen gemaakt van het verhaal. Ook werd er een beroemd conceptalbum gemaakt door de Britse band Camel: ‘Music Inspired by The Snow Goose’ (1975).

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Paul Gallico.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• The Old Man and the Sea van Ernest Hemingway
• The Call of the Wild van Jack London
• The Red Pony van John Steinbeck

Citaat:

‘The Princess be goin’ t’ stay.’
‘Ay,’ said Rhayader, and his voice was shaken too. ‘She’ll stay. She will never go away again. The Lost Princess is lost no more. This is her home now – of her own free will.’ (p.34)

Vragen over het boek:

1. Wat voort soort person is Rhayader eigenlijk? Hoe komt het dat hij geworden is zoals hij is?
2. Beschrijf het karakter van Frith en in hoeverre dat verandert in de loopt van het verhaal.
3. Komt de gans elk jaar terug? Waarom is dit belangrijk voor het verhaal?
4. Waarom zou de schrijver de gebeurtenissen in Frankrijk op een andere manier hebben beschreven dan de rest van het verhaal?