The Mole had been working very hard all the morning, spring-cleaning his little home. First with brooms, then with dusters; then on ladders and steps and chairs, with a brush and a pail of whitewash; till he had dust in his throat and eyes, and splashes of whitewash all over his black fur, and an aching back and weary arms. Spring was moving in the air above and in the earth below and around him, penetrating even his dark and lowly little house with its spirit of divine discontent and longing. It was small wonder, then, that he suddenly flung down his brush on the floor, said `Bother!' and `O blow!' and also `Hang spring-cleaning!' and bolted out of the house without even waiting to put on his coat. Something up above was calling him imperiously, and he made for the steep little tunnel which answered in his case to the gravelled carriage-drive owned by animals whose residences are nearer to the sun and air. So he scraped and scratched and scrabbled and scrooged and then he scrooged again and scrabbled and scratched and scraped, working busily with his little paws and muttering to himself, `Up we go! Up we go!' till at last, pop! his snout came out into the sunlight, and he found himself rolling in the warm grass of a great meadow.
`This is fine!' he said to himself. `This is better than whitewashing!' The sunshine struck hot on his fur, soft breezes caressed his heated brow, and after the seclusion of the cellarage he had lived in so long the carol of happy birds fell on his dulled hearing almost like a shout. Jumping off all his four legs at once, in the joy of living and the delight of spring without its cleaning, he pursued his way across the meadow till he reached the hedge on the further side.
`Hold up!' said an elderly rabbit at the gap. `Sixpence for the privilege of passing by the private road!' He was bowled over in an instant by the impatient and contemptuous Mole, who trotted along the side of the hedge chaffing the other rabbits as they peeped hurriedly from their holes to see what the row was about. `Onion-sauce! Onion-sauce!' he remarked jeeringly, and was gone before they could think of a thoroughly satisfactory reply. Then they all started grumbling at each other. `How stupid you are! Why didn't you tell him –' `Well, why didn't you say –' `You might have reminded him –' and so on, in the usual way; but, of course, it was then much too late, as is always the case.

© Methuen / Methuen Children’s Books, 1973

De Rat en de Mole lanterfanten langs en op de Rivier. Op een zekere dag zien ze daar ook het landhuis van Mr Toad, 'Toad Hall', het meest indrukwekkende gebouw aan de rivier. Mr Toad besluit op avontuur te gaan met Rat en Mole. Hij is heel rijk en hij weet vaak niet wat hij met zijn geld en met zijn tijd moet doen. Met Rat en Mole gaat hij kamperen, hij reist in een paard-en-wagen en hij koopt een auto. Op een ander avontuur ontmoeten Rat en Mole een nieuwe vriend, Mr Badger. Ondertussen wordt Mr Toad gevangen gezet vanwege de diefstal van een auto en vanwege roekeloos rijgedrag. Als Mr Toad uiteindelijk weet te ontsnappen, blijkt Toad Hall bezet te zijn door een groep agressieve fretten, hermelijnen en wezels; Mr Toad moet de hulp van zijn vrienden uit het bos inroepen.

ERK Niveau:

B1

Schrijver:

Kenneth Grahame

Jaar van uitgave:

1908

Aantal pagina's:

256

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1895–1905 (maar een fantasietijd uiteraard)

Plaats van handeling:

Het Engelse platteland langs de Thames (maar een fantasieplaats uiteraard)

Bijzonderheden:

Een roman in 12 hoofdstukken met intrigerende titels ('The Piper at the Gates of Dawn'). De originele tekst werd geïllustreerd door Ernest H. Shepard.
In het Nederlands heet het boek ‘De wind in de wilgen’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

Je moet als lezer houden van dierenverhalen, van fabels en/of van sprookjes. ‘The Wind in the Willows’ is een kinderboek, dat vooral vanwege de ironie ook door volwassenen gewaardeerd zal worden.
De dieren zijn mensen in een dierengedaante. Ze spreken, ze hebben hun tekortkomingen en allerlei andere menselijke eigenschappen.

WAT MOET JE WETEN?

Veel algemene kennis is niet nodig voor het begrijpen van dit verhaal.
‘The Wind in the Willows’ is een sprookje, een dierenfabel, compleet met sprekende dieren die zich net zo onnozel gedragen als mensen en die gaandeweg het verhaal leren hoe ze een beter persoon (dier/mens) kunnen worden. De lezer zou kennis moeten hebben van enkele klassieke sprookjes en fabels om hier een les uit te kunnen trekken.

DE TAAL

Her vocabulaire is soms ingewikkeld, vaak vanwege het feit dat het boek al zo lang geleden geschreven werd.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De zinsconstructies zijn lang, de alinea’s zijn dat ook regelmatig. Wel zijn er veel dialogen, die het tempo van het verhaal verhogen.
‘The Wind in the Willows’ is weliswaar een kinderboek, maar dan wel een lastig te lezen boek. Het werd meer dan honderd jaar geleden geschreven en de auteur gebruikt veel stijlfiguren en literaire verteltechnieken, zoals ironie, humor en flashbacks. De alinea’s zijn voor de moderne lezer soms lang, het verteltempo is soms traag. Toch is het een prachtig geschreven literair werk, waar de jonge en ook de oudere lezer zeer van zal genieten.
Het literair niveau is A 2e, het taal-(ERK-)niveau is B1.

Schrijfstijl:

De stijl is humoristisch en helder. Er zit veel tempo in het verhaal.

Actie:

Het verhaal zit boordevol actie. Elk hoofdstuk vindt er wel één avontuur plaats, dat Mr Toad meemaakt, meestal samen met één of twee van zijn vrienden.

Tijd:

Het verhaal wordt chronologisch verteld. Het hele avontuur speelt zich af over een periode van enkele maanden.

Plaats:

Het decor van het verhaal is het Engelse platteland langs de Thames in Zuid-Engeland.

Verhaallijn:

Er is één verhaallijn die vooral gaat over het leven en de lotgevallen van Mr Toad, die, geholpen door zijn dierenvrienden, leert een beter dier te worden.

Verteller:

Er is een auctoriale verteller.
Zoals in een echt sprookje zit er ook in ‘The Wind in the Willows’ een les. Figuren (dieren/mensen) die zo arrogant, eigenzinnig en eigenwijs zijn als Mr Toad, moeten een harde les leren, zodat ze voortaan weten hoe ze met anderen moeten omgaan.

Hoofdkarakters:

De hoofdfiguren in ‘The Wind in the Willows’ zijn:
• Mr Toad: een enorm rijke pad. Hij woont alleen in zijn landhuis, ‘Toad Hall’. Ondanks zijn rijkdom heeft hij veel echte vrienden (hij is zelf ook aardig). Zijn onbezonnen gedrag brengt hem echter vaak in grote moeilijkheden;
• Rat: een vriend van Mole, een watterrat;
• Mole: een vriend van Rat, een mol;
• Badger: een das, andere vriend – maar wel één die vaak liever op zichzelf is;
• Otter: een otter, vaak ook een vriend.

Bijfiguren:

Het verhaal kent veel bijfiguren die vaak anonieme rollen vervullen. Zo zijn er groepen als:
• Rabbits: domme konijnen;
• Ferrets: de fretten, de echte slechteriken.

Website:

http://www.kennethgrahamesociety.net/biography.htm

Film:

The Wind in the Willows’ werd meermalen verfilmd, zowel voor de bioscoop als voor de TV (vaak als animatie).

Overig:

‘The wind in the Willows’ is al meer dan een eeuw een zeer populair boek. Dat komt door de vorm van het grappige sprookje en door die onsterfelijke en onmogelijke hoofdpersoon, Mr Toad. Maar ook veel andere dieren zijn immens populair gebleven door de jaren heen.
‘The Piper at the Gates of Dawn’ werd de titel van een album van de Britse band ‘Pink Floyd’; andere namen en fragmenten uit het boek hebben artiesten door de loop der jaren ook beïnvloed.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Kenneth Grahame.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• The Hobbit van J.R.R. Tolkien
• The House of Rats van Stephen Elboz
• The Wee Free Men van Terry Pratchett

 

Citaat:

‘Finest house on the whole river,’ cried Toad boisterously. ‘Or anywhere else, for that matter,’ he could not help adding. (p.31)

Vragen over het boek:

1. ‘The Wind in the Willows’ wordt vaak gezien als een ode aan het Engelse landleven. Geef hiervan een paar voorbeelden uit het boek en geef ook aan of het Engelse landleven op de een of andere manier door de schrijver op de hak wordt genomen.
2. Analyseer het karakter van Mr Toad. Welke tekortkomingen heeft hij zoal, en in hoeverre verandert zijn karakter in de loop van het verhaal?
3. Beschrijf het hoofdstuk ‘The Piper at the Gates of Dawn’. Wat heeft dit hoofdstuk met het eigenlijke verhaal te maken?
4. De schrijver maakt veel gebruik van literaire stijlmiddelen (zoals ironie). Geef een aantal voorbeelden van zulke ironie en leg uit wat het volgens jou (wel of niet) toevoegen aan het verhaal.