What a day, Dicey thought. What a summer, for that matter, but especially, What a day. She stood alone in the big old barn, in a patch of moonlight; stood looking at the sailboat resting on its sawhorse cradle, a darker patch among shadows. Behind her, the wind blew off the water, bringing the faint smell of salt and the rich, moist smell of the marshes.
You never knew where a road would end, Dicey thought, the breeze curling around her ears, you just knew that roads ended. Not like water, which always kept moving. Not like the stars, tossed out across the sky – the stars had made that light millions of years ago and already they were burning with new light. And the moon too, the moon would swell and dwindle, go dark and swell again. But the Tillermans traveled on a road, and roads ended. Dicey’s road, and James’s, Maybeth’s, Sammy’s, had ended here. The Tillermans’ road had rolled up against Gram’s house, and they had tumbled off it into Gram’s – Dicey grinned. Not exactly into Gram’s arms, maybe not into her lap. Certainly into her life.
So. So they were going to live here, on the rundown farm, with Gram – Dicey’s heart danced again, inside her, to say it to herself like that. Home. Home with their momma’s momma, who was also a Tillerman. Home: a home with plenty of room for the four children in the shabby farmhouse, room inside, room outside, and the kind of room within Gram too – Dicey had seen Gram and how she listened when Maybeth sang, how she talked with James, how her eyes smiled at the things Sammy said and did – the kind of room that was what they really needed. One of the lessons the long summer had taught Dicey was how to figure out what they really needed.
Dicey studied her sneakers, gray with old grime, the places where her toes had worn through pockets of darkness. When she wiggled her toes in the moonlight’s shadows, she couldn’t see anything moving. Home for Dicey, too, with the Bay – the Chesapeake Bay, quiet with little waves and long tides – the Bay just out of sight, with this grandmother whose character had sharp corners and unexpected turns, with the sailboat waiting here in the barn.

© Atheneum Books / Simon & Schuster, 1982.

De vier kinderen Tillerman (Dicey, James, Sammy en Maybeth) zijn na veel omzwervingen bij hun oma in de staat Maryland terechtgekomen. Gram is een stugge, gesloten vrouw die geen contact met haar kinderen heeft en die haar kleinkinderen nauwelijks kent. Ze woont in een klein, eenvoudig boerderijtje en ze leeft van weinig geld.
Maar wanneer Dicey een tijdje bij haar woont, denkt ze haar oma (en de rest van haar familie) wel te kunnen helpen: misschien kan ze geld verdienen, misschien kan ze het huis mee opknappen, de oude boot repareren. Tijd voor vrienden en vriendinnen heeft Dicey niet. Toch proberen sommige jongeren in het dorp wel met haar bevriend te raken.
Helaas: wanneer alles een beetje vrolijker en gelukkiger lijkt te worden voor Dicey en haar familie, krijgt Gram een verontrustend telefoontje. Uit Massachusetts, waar de moeder van de Tillermans woont …

ERK Niveau:

B2

Schrijver:

Cynthia Voigt

Jaar van uitgave:

1982

Aantal pagina's:

196

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1980-1990

Plaats van handeling:

U.S.A. (Maryland)

Bijzonderheden:

Een jeugdroman in 12 genummerde hoofdstukken.
In het Nederlands heet de roman ‘Het verhaal van Dicey’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De jeugdroman ‘Dicey’s Song’ is het tweede deel over Dicey Tillerman, een jonge meid die moet zien verder te leven zonder de steun van haar moeder of vader. Het verhaal zal veel lezers verbazen (als je denkt aan Dicey’s ondernemingslust) en veel ontroeren (als je denkt aan Dicey’s verdrietige verleden).
Dit boek kun je goed lezen zonder deel I (‘Homecoming’) te hebben gelezen. Maar het meest interessante is natuurlijk wanneer je alles over die Dicey te weten bent gekomen.

WAT MOET JE WETEN?

‘Dicey’s Song’ speelt zich af in de jaren tachtig van de vorige eeuw in de staat Maryland, ergens aan de grote Chesapeake Bay. De oma van Dicey woonde daar alleen; veel geld heeft ze niet – en vrienden of familie nog minder.
Hoewel het een verhaal over jongeren aan de Amerikaanse oostkust is, zoek je tevergeefs om rijkdom (de oma van Dicey is arm) – maar gelukkig ook tevergeefs om gewelddadigheden (de oma woont in een vriendelijk, landelijk gebied).

DE TAAL

De taal van ‘Dicey’s Song’ is heel goed te begrijpen. Ms Voigt gebruikt een heel duidelijke taal met mooie beschrijvingen van de natuur, het landschap en de mensen.
De alinea’s en de hoofdstukken zijn van een gemiddelde lengte. Er zijn heel veel dialogen.

DE TAAL EN HET VERHAAL

Qua taal is de roman nergens echt moeilijk.
Dat geldt zeker ook voor het verhaal zelf. Het is een optimistisch verhaal over een dappere meid die veel moeilijkheden moet zien te overwinnen. Maar uiteindelijk is het ook een zeer ontroerend verhaal – maar dat merk je pas aan het eind …
Op basis van deze eigenschappen is ‘Dicey’s Song’ een boek met een literair niveau B 2c en een taal-(ERK-)niveau B2.

Schrijfstijl:

Cynthia Voigt is een getalenteerde schrijver die de problemen van jonge mensen heel goed lijkt te begrijpen. Zij schrijft net zo gemakkelijk over gezinsproblemen, dood of ziekte, als over liefde, ruzie en seksualiteit.

Actie:

‘Dicey’s Song’ bevat een verhaal met redelijk veel actie.

Tijd:

De gebeurtenissen in de roman spelen zich af in de jaren 1980-1990.

Plaats:

De setting van ‘Dicey’s Song’ is een dorp aan de Amerikaanse oostkust, aan de Chesapeake Bay, gelegen in de staat Maryland. Het is het platteland van de USA waar weinig gebeurt en waar de mensen in zichzelf gekeerd lijken, maar waar diezelfde mensen wel veel oog hebben voor elkaar.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘Dicey’s Song’: zal het Dicey en haar broertjes en zusje lukken om zich thuis te voelen bij hun oma?

Verteller:

De roman heeft een alwetende verteller.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Dicey’s Song’ zijn:
• Dicey: een 13-jarige meid die haar twee broertjes en haar zusje naar haar oma heeft gebracht na veel problemen thuis. Nu, in de staat Maryland, gaat ze naar school (ze zit nu in ‘8th grade’), helpt ze haar oma en haar familie en werkt ze zo veel mogelijk, voor niks (aan een oude boot) en voor geld (in een winkel);
• Gram Ab (Abigail) Tillerman: de oma van Dicey en de anderen. Zij is de moeder van Liza (‘Momma’) (de moeder die in Massachusetts verblijft), Samuel (‘Bullet’) (die in Vietnam sneuvelde) en John (van wie ze nooit meer iets hoort). Gram is een flinke, maar nogal gesloten vrouw die haar gevoelens zelden toont;
• James: de 10-jarige broer van Dicey. Hij is de slimme denker van de familie, degene die alles leest wat hij in handen krijgt;
• Sammy: het 7-jarige broertje. Sammy is een flink ventje, maar soms ook een drieste vechtersbaas;
• Maybeth: het 6-jarige zusje. Maybeth kan niet goed leren; ze is dyslectisch. Maar Maybeth is bijzonder muzikaal – en misschien kan ze daar heel succesvol mee worden …

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Dicey’s Song’ zijn:
• Millie Tydings: een weduwe die de enige levensmiddelenwinkel in het dorp heeft. Millie heeft haar winkel een beetje verwaarloosd na de dood van haar man en Dicey besluit haar te helpen;
• Wilhemina Smiths: een Afro-Amerikaanse klasgenoot van Dicey, dochter van een dominee (minister). Wilhemina is een heel slimme, maar bovendien aardige meid;
• Jeff: een oudere leerling (hij zit in de ’10th grade’) die graag met Dicey praat. Hij speelt mooi gitaar en zingt daarbij droevige liedjes;
• Mr. Isaac Lingerle: een muziekleraar, een bescheiden vrijgezel die snel het talent van Maybeth ontdekt;
• Docenten aan de school van de kinderen Tillerman: Mrs. Jackson, Mr. Thomas, Miss Eversleigh (home ec), Mr. Chappelle (English, Drama), Miss Tieds;
• Leerlingen op de school van Dicey: Ernie, Custer, Toby;
• Medisch personeel: Dr. Epstein (doctor), Preston (nurse);
• Liza Tillerman: de moeder van de kinderen Tillerman, een ernstig zieke vrouw die in de stad Boston verpleegd wordt.

 

Website:

https://www.sparknotes.com/lit/diceyssong/summary/

Film:

‘Dicey’s Song’ is niet verfilmd. Het eerste deel uit de serie, ‘Homecoming’, overigens wel.

Overig:

‘Dicey’s Song’ is deel 2 uit de ‘Homecoming’-serie.
Dit deel won een belangrijke Amerikaanse prijs voor jeugdliteratuur, de ‘Newbury Medal’, in 1983.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Cynthia Voigt.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• It’s Not the End of the World van Judy Blume
• City Girl, Country Girl van Marilyn Levy
• Kira-Kira van Cynthia Kadohata

Citaat:

The pictures her memory made had songs in them, clearer than the noise of the train. All the songs seemed to be blending together, into music as complicated as some of Maybeth’s piano pieces. But Dicey could pick them out, each one, each separate melody. (p. 186)

Vragen over het boek:

1. Waarom is het belangrijk voor Dicey dat ze nu aan een baai woont?
2. In welk opzicht is Wilhemina een steun voor Dicey?
3. In welk opzicht is Jeff een steun voor Dicey?
4. In welk opzicht is Gram een steun voor Dicey?