I didn’t know what to do. I wanted to tell someone. I felt desperate to talk to someone.
One evening in April, I tried to tell Phil. We walked right round the walls for nearly an hour. But he wouldn’t listen. He was too busy talking about his father.
‘Honestly, Nick, I’m sure he’s getting worse. You wouldn’t think he could, would you?’
He was striding along in front of me on the narrow grass path, talking over his shoulder, hands deep in the pockets of his ankle-length tweed overcoat. He’d bought that coat the week before in a Help the Aged charity shop. It was a warm evening but he had the collar up and he wore his long blue knitted scarf. Phil liked to stand out from the crowd – unlike me.
‘Don’t you think he’s getting worse, Nick?’
Why couldn’t he listen to me for once? That’s why I was out there, instead of getting on with my biology homework.
I said neutrally, ‘Yes, probably.’ It was best to be neutral when Phil started talking about his parents. He could change sides very suddenly. This time, obviously, it was his father’s turn to be in the dog-house.

© Methuen / Methuen Children’s Books / Mammoth, 1993

Nick woont samen met zijn jongere broertje en met zijn ouders. Ze hebben een bakkerij en Nick doet veel om zijn vader te helpen met diens werk. Op school gaat het goed en Nick heeft een goede band met iedereen, ook met zijn vrienden.
Toch heeft hij een probleem. Hij droomt regelmatig over een huis waar hij doorheen rent. Het is een groot donker huis met een lange gang en veel gesloten deuren. En in die gang treft hij vaak een meisje van een jaar of tien.
Als Nick op een dag zijn broertje ophaalt, ziet hij in de schoolbus dat meisje uit zijn nachtmerries. Zij kijkt hem aan en lacht naar hem (maar niet echt vriendelijk). Nick probeert te weten te komen wie dat meisje is. Maar dat lukt niet echt.
In de zomervakantie krijgt Nick een baantje bij een hotel-restaurant als afwasser, schoonmaker en hulp in de keuken. Heel druk, maar Nick vindt het een geweldige baan.
Totdat hij op het terras van het restaurant dat meisje uit zijn angstdromen weer ziet …

ERK Niveau:

B1

Schrijver:

Frances Usher

Jaar van uitgave:

1991

Aantal pagina's:

159

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1990-2000

Plaats van handeling:

UK, een stadje in het zuiden

Bijzonderheden:

Een jeugdroman in 21 genummerde hoofdstukken

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

Als je van spannende thrillers houdt – die niet per definitie bloederig of gruwelijk hoeven te zijn, dan is ‘Face to Face’ een prima keus. Het is een verhaal over een jongen die in een familie woont met een groot geheim – zonder dat hij dat door heeft.

WAT MOET JE WETEN?

Voor het begrijpen van ‘Face to Face’ heb je niet veel specifieke kennis nodig. Het verhaal speelt zich af in een gewoon, rustig Engels dorpje, ergens in de buurt van de zee. Veel spectaculairs lijkt er niet te gebeuren – toch voel je hoe langer hoe meer spanning ontstaan.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘Face to Face’ zijn heel goed te begrijpen. De taal is nergens ouderwets. Ms Usher schrijft heel heldere taal en ze kan met weinig woorden een verhaal vertellen.
De alinea’s en de hoofdstukken zijn over het algemeen kort en er zijn veel dialogen.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van ‘Face to Face’ is heel toegankelijk. Als je een paar jaar Engelstalige teksten hebt gelezen zul je de zinnen en de woorden begrijpen.
Het verhaal is razend spannend. Het lijkt op een misdaadroman, op een thriller, maar later blijkt het ook over familierelaties te gaan.
Op basis van deze eigenschappen is ‘Face to Face’ een boek met een literair niveau B 3b en een taal-(ERK-)niveau B1.

Schrijfstijl:

De jeugdroman ‘Face to Face’ is heel spannend geschreven. Tot bijna het eind van de roman heb je niet door wat er precies aan de hand is – wat is de band tussen Nick en het geheimzinnige meisje?

Actie:

De young adult novel ‘Face to Face’ is een verhaal met tamelijk veel actie. De hoofdpersoon beleeft het een en ander, maar ook heel veel gebeurtenissen vinden plaats in het hoofd (in de dromen) van de hoofdpersoon.

Tijd:

‘Face to Face’ speelt zich af in de jaren 1990-2000. Het verhaal duurt in zijn totaliteit een half jaar en het wordt chronologisch verteld. Er zijn flashbacks – deze worden veroorzaakt door de dromen van Nick en ze geven de lezer aanwijzingen over de gebeurtenissen van lang geleden.

Plaats:

De setting van ‘Face to Face’ is een denkbeeldig stadje in het zuiden van Engeland. Het stadje ligt in de buurt van grotere steden als Bournemouth en Poole en het ligt niet ver van de zee af (het Kanaal).

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘Face to Face’: wat heeft het mysterieuze meisje met Nick te maken?

Verteller:

De roman ‘Face to Face’ heeft een ik-verteller, wat soms zorgt voor een onbetrouwbaar perspectief.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Face to Face’ zijn:
• Nick Forester: een bijna 15-jarige jongen die met zijn ouders en broertje samenwoont. Nick is een gewone jongen: hij werkt hard in de bakkerij van zijn vader, hij doet zijn best op school. Maar dat verandert allemaal wanneer hij regelmatig angstdromen krijgt;
• Mr Roger Forester: de vader van Nick. Hij is bakker, net als zijn vader en grootvader vóór hem. Mr Forester werkt heel hard – maar hij maakt zo vaak mogelijk tijd vrij voor zijn zoons;
• Mr Joyce Forester: de moeder van Nick. Ook zij werkt vaak in de bakkerij – maar ze volgt wel een cursus informatica om de boekhouding van de bakkerij beter te kunnen automatiseren;
• Dan (Daniel): het broertje van Nick. Dan is heel populair op school; het is een vriendelijk mannetje;
• Een geheimzinnig, ongeveer 10-jaar-oud meisje dat in de angstdromen van Nick voorkomt.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Face to Face’ zijn:
• Phil (Philip) Dayton: de beste vriend van Nick. Nick en hij kennen elkaar al hun hele leven. Soms heeft Nick wel het gevoel dat Phil meer met zijn eigen leven dan met dat van Nick bezig is – hij lijkt nauwelijks belangstelling voor de problemen van Nick te hebben;
• Alison en Cathy: klasgenoten en vriendinnen van Nick en Phil;
• Docenten van de school van Nick en van Dan: Mr Scott en een aantal anderen;
• Helen Mallory: een meisje van de school van Dan;
• Personeel van Hotel Restaurant ‘Coulson Arms’: Mr Briggs (eigenaar), Kirsty (hotel receptioniste), Mrs Baldwin (keukenhulp), Jeff (barman), Beryl (kamermeisje), Chef (kok);
• Granny: de oma van Nick en Dan, de moeder van hun moeder. Zijn woont in Devon, ten westen van de woonplaats van Nick;
• Jack Tillings en zijn echtgenote: een echtpaar dat het terrein bij het strand onderhoudt;
• Bryan en Christine Rydal: het echtpaar dat vroeger het hotel ‘Couson Arms’ beheerde. Hun dochtertje heette Sophie.

Website:

http://www.goodreads.com/author/show/664193.Frances_Usher

Film:

De jeugdroman ‘Face to Face’ is niet verfilmd.

Overig:

‘Face to Face’ gaat over een verschijning, een soort geest. Maar toch is het helemaal niet zo’n verhaal: Ms Usher maakt aan het eind van de roman alles behoorlijk duidelijk: dit is niet zo maar een onnozel spookverhaal.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Frances Usher.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Listen to the Dark van Maeve Henry
• Midnight Blue van Pauline Fisk
• Wait Till Helen Comes van Mary Downing Hahn

Citaat:

There’s something in the Bible, isn’t there, about seeing things ‘through a glass darkly’?
Seeing her had been like that. Often it had been literally through glass that I’d glimpsed her; always distant, always quickly gone again. But there.
And the dreams, too, had been nothing more than fragments of the truth, and distorted fragments sometimes. All of it through a glass darkly.
But now I’d been brought face to face with the truth about myself. (p.156)

Vragen over het boek:

1. Vind je Nick een aardige jongen wanneer je naar de relatie met zijn vrienden en vriendinnen kijkt? Waarom vind je dat?
2. Wat is de reden dat Nick een zomerbaantje zoekt?
3. Waarom is het zomerbaantje van Nick belangrijk voor de plot van het verhaal?
4. Waarom denk je dat de roman ‘Face to Face’ heet?