The Whisperer in the Darkness

Bear in mind closely that I did not see any actual visual horror at the end. To say that a mental shock was the cause of what I inferred – that last straw which sent me racing out of the lonely Akeley farmhouse and through the wild domed hills of Vermont in a commandeered motor at night – is to ignore the plainest facts of my final experience. Notwithstanding the deep extent to which I shared the information and speculations of Henry Akeley, the things I saw and heard, and the admitted vividness of the impression produced on me by these things, I cannot prove even now whether I was right or wrong in my hideous inference. For after all, Akeley’s disappearance establishes nothing. People found nothing amiss in his house despite the bullet-marks on the outside and inside. It was just as though he had walked out casually for a ramble in the hills and failed to return. There was not even a sign that a guest had been there, or that those horrible cylinders and machines had been stored in the study. That he had mortally feared the crowded green hills and endless trickle of brooks among which he had been born and reared, means nothing at all, either; for thousands are subject to just such morbid fears. Eccentricity, moreover, could easily account for his strange acts and apprehensions toward the last.
The whole matter began, so far as I am concerned, with the historic and unprecedented Vermont floods of November 3, 1927. I was then, as now, an instructor of literature at Miskatonic University in Arkham, Massachusetts, and an enthusiastic amateur student of New England folklore. Shortly after the flood, amidst the varied reports of hardship, suffering, and organised relief which filled the press, there appeared certain odd stories of things found floating in some of the swollen rivers; so that many of my friends embarked on curious discussions and appealed to me to shed what light I could on the subject. I felt flattered at having my folklore study taken so seriously, and did what I could to belittle the wild, vague tales which seemed so clearly an outgrowth of old rustic superstitions. It amused me to find several persons of education who insisted that some stratum of obscure, distorted fact might underlie the rumours.

© Wordsworth Editions Limited, 2007.

x

ERK Niveau:

C1

Schrijver:

H.P. Lovecraft

Jaar van uitgave:

1930

Aantal pagina's:

370

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

Een fantasietijd

Plaats van handeling:

USA (New England), de oceaan

Bijzonderheden:

Een bundel met daarin 9 kortere en langere verhalen.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De bundel ‘The Whisperer in the Darkness’ bevat een negental korte en langere verhalen van de Amerikaanse horrorschrijver H.P. Lovecraft. Het zijn vroege horrorverhalen (1900-1950), voordat het genre zo beroemd was als het nu is. Dat betekent dat sommige verhalen wel wat te langdradig lijken. Maar zij zijn nog altijd heel indrukwekkend en ze zullen veel lezers de stuipen op het lijf jagen. Mr. Lovecraft was duidelijk een belangrijke voorloper in het genre horror.

WAT MOET JE WETEN?

‘The Whisperer in the Darkness’ bevat verhalen uit de periode 1917-1931. Het was de tijd van de eerste auto’s en de eerste radio’s en andere communicatie- of vervoersmiddelen. De verhalen staan duidelijk op de grens van de oude tijd (geen comminicatie of snel vervoer) en de ‘nieuwe’ tijd.
De bundel heeft meerdere verwijzingen naar literatuur en naar auteurs: The Picture of Dorian Gray (Oscar Wilde), The Waste Land (T.S. Eliot) en Narrative of Arthur Gordon Pym of Nantucket (Edgar Allan Poe).

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘The Whisperer in the Darkness’ zijn lastig. Mr. Lovecraft gebruikt een grote woordenschat. De verhalen zijn heel wisselend qua lengte: van een paar pagina’s tot meer dan honderd pagina’s per verhaal. Er zijn weinig dialogen.

DE TAAL EN HET VERHAAL

‘The Whisperer in the Darkness’ is vaak moeilijk te lezen qua taal.
Dat geldt soms ook voor de verhalen zelf. De inleiding tot een verhaal is soms lang. Zo nu en dan heeft de auteur veel tijd nodig om de setting duidelijk te maken. Dat komt voor een deel doordat Lovecraft een eigen wereld creëerde in zijn eigen New England, compleet met een eigen geschiedenis en gefingeerde plaatsen, rivieren, bossen en regio’s.
Op basis van deze eigenschappen is ‘The Whisperer in the Darkness’ een boek met een literair niveau C 5b en een taal-(ERK-)niveau C1.

Schrijfstijl:

‘The Whisperer in the Darkness’ is soms lastig geschreven,. Maar de verhalen zijn zonder uitzondering origineel te noemen en ze blijven nog altijd heel spannend. H.P. Lovecraft is een zeer belangrijke pionier van het horrorgenre in de literatuur.

Actie:

‘The Whisperer in the Darkness’ bevat verhalen met vrij veel actie.

Tijd:

‘The Whisperer in the Darkness’ speelt zich af in de jaren 1900-1950. Maar uiteraard is het een fantasietijd.

Plaats:

De setting van ‘The Whisperer in the Darkness’ is meerdere plaatsten en landen: de oceaan, Antarctica, Nederland, USA – New England: Rhode Island, Massachusetts, Vermont – en New Orleans).

Verhaallijn:

Er zijn veel verschillende verhaallijnen in ‘The Whisperer in the Darkness’.

Verteller:

De bundel ‘The Whisperer in the Darkness’ heeft auctoriale vertellers en ik-vertellers.

Hoofdkarakters:

x

Bijfiguren:

x

Website:

https://www.hplovecraft.com/writings/texts/

Film:

De verhalen in ‘The Whisperer in the Darkness’ zijn niet verfilmd.

Overig:

‘The Whisperer in the Darkness’ is een verzameling korte en lange verhalen. Veel verhalen werden later verzameld en in één of meerdere boeken uitgegeven. Deze bundel is genoemd naar één van de langere verhalen.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over H.P. Lovecraft.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• The Horror in the Museum van H.P. Lovecraft
• Narrative of Arthur Gordon Pym of Nantucket van Edgar Allan Poe
• The Picture of Dorian Gray van Oscar Wilde

Citaat:

The three things were damnably clever constructions of their kind, and were furnished with ingenious metallic clamps to attach them to organic developments of which I dare not form any conjecture. I hope – devoutly hope – that they were the waxen products of a master artist, despite what my inmost fears tell me. Great God! That whisperer in darkness with its morbid odour and vibrations! Sorcerer, emissary, changeling, outsider … that hideous repressed buzzing … and all the time in that fresh, shiny cylinder on the shelf … poor devil … ‘prodigious surgical, biological, chemical, and mechanical skill’ … (p.60/p.276)

Vragen over het boek:

Analyseer de onderstaande verhalen:
1. ‘The Call of Cthulhu’
2. ‘The Case of Charles Dexter Ward’
3. ‘The Whisperer in the Darkness’
4. ‘At the Mountains of Madness’