I have never seen anything like it: two little discs of glass suspended in front of his eyes in loops of wire. Is he blind? I could understand it if he wanted to hide blind eyes. But he is not blind. The discs are dark, they look opaque from the outside, but he can see through them. He tells me they are a new invention. ‘They protect one’s eyes against the glare of the sun,’ he says. ‘You would find them useful out here in the desert. They save one from squinting all the time. One has fewer headaches. Look.’ He touches the corners of his eyes lightly. ‘No wrinkles.’ He replaces the glasses. It is true. He has the skin of a younger man. ‘At home everyone wears them.’
We sit in the best room of the inn with a flask between us and a bowl of nuts. We do not discuss the reason for his being here. He is here under the emergency powers, that is enough. Instead we talk about hunting. He tells me about the last great drive he rode in, when thousands of deer, pigs, bears were slain, so many that a mountain of carcases had to be left to rot (‘Which was a pity’).

© Penguin Random House Company, 1982

The Magistrate bestuurt al meer dan dertig jaar het garnizoensstadje waar hij al heel lang woont. Hij heeft ooit de hoofdstad van het rijk bezocht, maar dat is al jaren geleden. Nu woont en werkt hij in het stadje, een ommuurde vesting bij een meer en in een oase. Om de stad heen wonen ‘onbeschaafde’ volkeren: vissers en nomaden. De stedelingen hebben weinig contact met hen: zo nu en dan kopen ze iets van de ‘barbarians’ en soms worden er gevangenen in het stadje opgesloten.
The Magistrate heeft een goed leven: hij heeft een mooie woning (bij zijn kantoor), hij eet elke avond in een goed restaurant en hij heeft de beschikking over gewillige jonge vrouwen die al zijn wensen vervullen. In zijn vrije tijd zoekt hij naar sporen van de oude bewoners uit de omgeving: aardewerk, sieraden, gebruiksvoorwerpen.
En toch knaagt er iets. The Magistrate merkt dat hij zich ongemakkelijk voelt wanneer er ‘barbaren’ worden gevangengenomen en verhoord (en vaak vermoord …). Hij ziet niet echt wat die ‘barbaren’ tot barbaren maakt. Misschien zijn de militairen wel de ‘barbaren’ …
Wanneer er hoge militairen met een legertje naar het garnizoen komen om orde op zaken te stellen – ze vinden de Magistrate te coulant en te vriendelijk – komt het tot een confrontatie tussen The Magistrate en de militaire leiders.

ERK Niveau:

C1

Schrijver:

J.M. Coetzee

Jaar van uitgave:

1980

Aantal pagina's:

156

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

ca. 1700-1800

Plaats van handeling:

Een garnizoensplaats in een niet nader genoemd land.

Bijzonderheden:

Een roman in 5 genummerde hoofdstukken met veel witregels tussen de verschillende scenes.
In het Nederlands heet het boek ‘Wachten op de barbaren’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

‘Waiting for the Barbarians’ is de roman waarmee J.M. Coetzee beroemd werd. Het is een korte roman over discriminatie en onderdrukking. Er zit een onderhuidse spanning in het verhaal: bewoners van een garnizoensstadje wachten op de ‘barbaren’, terwijl ze zelf onderdrukt worden door barbaarse militairen.

WAT MOET JE WETEN?

Voor het waarderen van ‘Waiting for the Barbarians’ is het handig om te weten dat Coetzee ten tijde van de roman een (oud-)Zuid-Afrikaan was die heel goed op de hoogte was van het apartheidsregime in zijn land: blanke mensen onderdrukten de zwarte Afrikaanse bevolking. Hoewel Coetzee nergens met name het land Zuid-Afrika noemt, is het duidelijk dat hij het in deze roman over zijn oude vaderland heeft.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘Waiting for the Barbarians’ zijn nergens erg moeilijk. De alinea’s en de passages zijn vrij kort. Er zijn weinig dialogen. De taal is verzorgd. Daarom is het des te schokkender wanneer er plotseling vloek- of scheldwoorden worden gebruikt.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van ‘Waiting for the Barbarians’is heel toegankelijk.
Het verhaal is heel confronterend. Het gaat vaak over harde verhoren, over onderdrukking en martelingen. Die gewelddaden vinden plaats terwijl het gewone leven in de stad gewoon zijn gangetje gaat.
Op basis van deze eigenschappen is ‘Waiting for the Barbarians’ een boek met een literair niveau C 5a en een taal-(ERK-)niveau C1.

Schrijfstijl:

‘Waiting for the Barbarians’ is heel sober geschreven. De taal is heel begrijpelijk en eigenlijk heel alledaags. En dat is bijzonder, vooral wanneer je over zaken leest die het daglicht niet kunnen verdragen: martelingen en gewelddadige acties.

Actie:

De roman ‘Waiting for the Barbarians’ is een verhaal met een beperkte hoeveelheid actie. Soms gebeuren er schokkende dingen – en die hebben dan voornamelijk met martelingen en met onderdrukking te maken.

Tijd:

‘Waiting for the Barbarians’ speelt zich af in een onbepaalde tijd – een echte tijdsaanduiding is er niet. De stad is ommuurd en de kolonel is de eerste man die The Magistrate ziet die een zonnebril draagt. Elektrische verlichting is er niet: het verhaal suggereert dat dit een verhaal van een paar eeuwen geleden is.

Plaats:

De setting van ‘Waiting for the Barbarians’ is een garnizoensplaats, ergens aan de grens tussen de ‘beschaafde’ en de ‘onderontwikkelde’ volkeren. Het zou kunnen zijn dat het land Zuid-Afrika is – maar dat wordt nergens gezegd.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘Waiting for the Barbarians’: zal het de Magistrate en de bewoners van het garnizoen lukken om de soldaten en de barbaren te overleven?

Verteller:

De roman ‘Waiting for the Barbarians’ heeft een ik-verteller, wat soms zorgt voor een onbetrouwbaar perspectief.

Hoofdkarakters:

Het hoofdkarakter in ‘Waiting for the Barbarians’ is:
• ‘The Magistrate’: de ik-verteller. Een niet bij naam genoemde ambtenaar van de overheid die het garnizoensstadje bestuurt. Hij geniet veel voordelen: een mooie woning, prima eten, en een vrouw wanneer hij dat wil. Toch krijgt hij nu, op zijn zestigste, soms wroeging over de gedragingen van de regering die hij vertegenwoordigt.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Waiting for the Barbarians’ zijn:
Militairen:
• Colonel Joll from the Third Bureau: een hoge militair die namens de regering komt controleren of het garnizoen goed bestuurd wordt;
• Warrant Officer of the Third Bureau, Mandel: een militair die de Magistrate komt verhoren en de orde probeert te herstellen in het stadje;
• Bewakers, soldaten en andere militairen.
Bewoners van het garnizoen:
• Jonge vrouwen die het bed van de Magistrate delen (zoals ‘The Star’ en Mai);
• The herbalist: een drogist uit het stadje;
• Militairen en een gids die de Magistrate meeneemt op zijn expeditie naar de wildernis;
• Mannen, vrouwen en kinderen uit het stadje.
‘Barbarians’:
• Een oude man en zijn kleinzoon;
• Een naamloze vrouw die door de soldaten is verminkt. De Magistrate neemt haar in huis en verzorgt haar zo goed als hij kan;
• Vissers die bij het meer wonen;
• Nomaden die in de woestijn en in de bergen wonen.

Website:

https://www.enotes.com/topics/waiting-for-barbarians 

Film:

De roman ‘Waiting for the Barbarians’ is niet verfilmd. Wel zijn er plannen voor een verfilming.

Overig:

Van ‘Waiting for the Barbarians’ zijn meerdere bewerkingen gemaakt voor toneel; verder is er een opera van de roman gemaakt.
In het Nederlands heet de roman ‘Wachten op de barbaren’.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over J.M. Coetzee.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Lord of the Flies van William Golding
• Cry, the Beloved Country van Alan Paton
• Travels in the Scriptorium van Paul Auster

Citaat:

But when I sit down at my writing-table, wrapped against the cold in my great old bearskin, with a single candle (for tallow too is rationed) and a pile of yellowed documents at my elbow, what I find myself beginning to write is not the annals of an imperial outpost or an account of how the people of that outpost spent their last year composing their souls as they waited for the barbarians. (p.154)

Vragen over het boek:

1. Woont de Magistrate al lang in de garnizoensplaats? Waaruit blijkt dat?
2. Wat zou de reden kunnen zijn dat de Magistrate de ‘barbaarse’ vrouw zo goed behandelt?
3. In hoeverre verandert de houding van de bewoners van het garnizoen met betrekking tot de Magistrate?
4. Komen de ‘barbaren’ in het garnizoen? Hoe weet je dat?