The litigation seemed interminable and had in fact been complicated; but by the decision on the appeal the judgement of the divorce-court was confirmed as to the assignment of the child. The father, who, though bespattered from head to foot, had made good his case, was, in pursuance of this triumph, appointed to keep her: it was not so much that the mother's character had been more absolutely damaged as that the brilliancy of a lady's complexion (and this lady's, in court, was immensely remarked) might be more regarded as showing the spots. Attached, however, to the second pronouncement was a condition that detracted, for Beale Farange, from its sweetness – an order that he should refund to his late wife the twenty-six hundred pounds put down by her, as it was called, some three years before, in the interest of the child's maintenance and precisely on a proved understanding that he would take no proceedings: a sum of which he had had the administration and of which he could render not the least account. The obligation thus attributed to her adversary was no small balm to Ida's resentment; it drew a part of the sting from her defeat and compelled Mr. Farange perceptibly to lower his crest. He was unable to produce the money or to raise it in any way; so that after a squabble scarcely less public and scarcely more decent than the original shock of battle his only issue from his predicament was a compromise proposed by his legal advisers and finally accepted by hers.
His debt was by this arrangement remitted to him and the little girl disposed of in a manner worthy of the judgement-seat of Solomon. She was divided in two and the portions tossed impartially to the disputants. They would take her, in rotation, for six months at a time; she would spend half the year with each. This was odd justice in the eyes of those who still blinked in the fierce light projected from the tribunal – a light in which neither parent figured in the least as a happy example to youth and innocence. What was to have been expected on the evidence was the nomination, in loco parentis, of some proper third person, some respectable or at least some presentable friend. Apparently, however, the circle of the Faranges had been scanned in vain for any such ornament; so that the only solution finally meeting all the difficulties was, save that of sending Maisie to a Home, the partition of the tutelary office in the manner I have mentioned.

© Oxford University Press (The World’s Classics), 1908/1980.

De ouders van Maisie, Mr. Beale Farange en Mrs. Ida Farange, haten elkaar en ze besluiten te gaan scheiden. De officiële scheiding wordt uitgesproken en Maisie gaat om beurten een half jaar bij één van de ouders wonen.
Beide ouders vinden dat lastig: Maisie is een – weliswaar heel meegaand – blok aan hun been. Daarom komt het hen heel goed uit wanneer hun nieuwe respectievelijke echtgenoten, Miss Overmore (Mrs. Beale) en Sir Claude, heel veel om Maisie blijken te geven. En wanneer de ouders van Maisie opnieuw gaan scheiden blijven de stiefouders Maisie trouw.
Maar voor hoe lang – en hoe onbaatzuchtig is dat allemaal?

ERK Niveau:

C2

Schrijver:

Henry James

Jaar van uitgave:

1908

Aantal pagina's:

272

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1900-1910

Plaats van handeling:

UK (Londen)

Bijzonderheden:

Een roman in 31 genummerde hoofdstukken.
In het Nederlands heet de roman ‘Wat Maisie wist’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De roman ‘What Maisie Knew’ vertelt een familiedrama: een scheiding en de gevolgen daarvan. Het kind van de rekening wordt heen en weer getransporteerd van de moeder naar de vader en weer terug, van de stiefmoeder naar de stiefvader en weer terug. En ze blijft altijd even vriendelijk naar haar opvoeders toe.

WAT MOET JE WETEN?

‘What Maisie Knew’ gaat over een scheiding in een tijd waarin zoiets vrij uniek was. De rechter beslist dat het kind elk half jaar bij één van de ouders moet blijven wonen. Maar dat blijkt lastig te zijn op het moment waarop gescheiden of getrouwde ouders nieuwe relaties aanknoopten.

DE TAAL

De taal van ‘What Maisie Knew’ is heel lastig. De zinnen en de alinea’s zijn over het algemeen lang. Mr. James gebruikt een enorme woordenschat en hij heeft veel (moeilijke) woorden nodig om zijn verhaal te vertellen.
De hoofdstukken zijn van een gemiddelde lengte.

DE TAAL EN HET VERHAAL

Qua taal is de roman moeilijk.
Dat geldt zeker niet ook voor het verhaal zelf. Het is een zeer ironisch verteld verhaal over een scheiding. Het kind van de rekening is het meest eerlijke en lieve personage in de roman: Maisie blijft in de mensen om haar heen geloven – wat ze ook zeggen of doen.
Op basis van deze eigenschappen is ‘What Maisie Knew’ een boek met een literair niveau C 5d en een taal-(ERK-)niveau C2.

Schrijfstijl:

De roman is heel ironisch geschreven. Onuitstaanbare sujetten (zoals de egoïstische ouders van Maisie) doen hun best om het karakter van Maisie te verknoeien, maar het meisje blijft even lief en optimistisch.

Actie:

‘What Maisie Knew’ bevat een verhaal met vrij weinig actie. Toch mis je dat nauwelijks vanwege de intrigerende ironie in het verhaal.

Tijd:

De gebeurtenissen in de roman spelen zich af in de jaren 1900-1910.

Plaats:

De setting van ‘What Maisie Knew’ is voornamelijk Londen. Maisie en haar begeleiders maken een enkele keer een reis, zoals naar Folkestone en Boulogne.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘What Maisie Knew’: bij wie zal Maisie uiteindelijk gaan wonen?

Verteller:

De roman heeft een auctoriale verteller die heel soms zich als ‘ik’ verwoordt om een persoonlijke, korte opmerking te maken.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘What Maisie Knew’ zijn:
• Maisie Farange: een jong, maar zeer wijs meisje dat geconfronteerd wordt met de scheiding van haar ouders. Hoewel haar ouders elkaar haten, houdt Maisie van beiden evenveel. Maisie is heel geliefd bij jan en alleman. Bekenden – zoals Mrs. Beale, Sir Claude en Mrs. Wix – vechten om haar liefde en genegenheid, maar Maisie lijkt van iedereen evenveel te (blijven) houden;
• Beale Farange: de vader van Maisie. Een vaak afwezige, ietwat verstrooide man. Hij scheidt, hertrouwt, maar heeft daarna ook meerdere relaties. Zijn ex-echtgenoten haat hij met heel zijn hart;
• Ida Farange: de moeder van Maisie, een vrouw die weinig om haar dochter geeft (‘Mama doesn’t care for me,’ she [Maisie] said very simply. ‘Not really.’ (p.68)). Zij heeft twee (ex-echtgenoten – die zij naderhand ook haat, net als haar ex-echtgenoot – en meerdere minnaars. Het liefst heeft ze haar dochter niet in haar buurt;
• Miss Overmore, governess (later Mrs. Beale): de knappe jonge gouvernante die in dienst is van Mr. Beale Farange (met wie ze al snel trouwt). Ook na haar scheiding van Mr. Beale blijft ze om Maisie geven;
• Sir Claude: de tweede echtgenoot van Mrs. Ida Farange. Na zijn scheiding blijft hij Maisie verzorgen en bezoeken. Hij lijkt veel van haar te houden. Al snel krijgen Mrs. Beale (Miss Overmore) en hij een relatie – misschien wel vanwege hun liefde voor Maisie;
• Mrs. Wix, governess: de (al wat oudere) gouvernante die Maisie opvoedt, in opdracht van Mr. Beale Farange. Mrs. Wix is een lieve, zorgzame vrouw.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘What Maisie Knew’ zijn:
• Personeel in de huizen waar Maisie woont: Moddle (nurse), Susan Ash (under-housemaid);
• Vrienden/Minnaars van Mrs. Ida Farange: Mr. Perriam, The Captain, Mr. Tischbein;
• Vriendinnen/Minnaressen van Mr. Beale Farange, Mrs. Cuddon (‘The Countess’).

 

Website:

https://www.gutenberg.org/cache/epub/7118/pg7118-images.html

Film:

‘What Maisie Knew’ is in 2012 verfilmd, met Julianne Moore in de hoofdrol.

Overig:

‘What Maisie Knew’ is de zestiende roman van Henry James, een roman die bij publicatie zowel werd bewonderd als bekritiseerd.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Henry James.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• The Turn of the Screw van Henry James
• The Italian Girl van Iris Murdoch
• The Gathering van Anne Enright

Citaat:

Mrs. Wix also was silent for a while. ‘He went to her,’ she finally observed.
‘Oh, I know!’ the child replied.
Mrs. Wix gave a sidelong look. She still had room for wonder at what Maisie knew. (p.268)

Vragen over het boek:

1. Waarom wordt Maisie zo aanbeden door de mensen om haar heen?
2. Waarom blijft Mrs. Wix Maisie altijd trouw?
3. Welke redenen hebben Mrs. Beale en Sir Claude om van Maisie te houden?
4. ‘What Maisie Knew’. What was het precies, wat Maisie wist?