When the police apprehended me I was still carrying the book I'd stolen from the Oxfam bookshop in Chipping Norton, a pretty Cotswold town where I'd been addressing a reading group. I'd received a hostile reception from the dozen or so of the members who, I realised too late, had invited me only in order to be insulting.
'Why do you hate women so much?' one of them had wanted to know.
'Could you give me an example of my hatred of women?' I enquired politely.
She certainly could. She had hundreds of passages marked with small, sticky, phosphorescent arrows, all pointing accusingly at the pronoun 'he'.
'What's wrong with ‘he stroke she’?' she challenged me, making the sign of the oblique with her finger only inches from my face, wounding me with punctuation.
'‘He’ is neuter,' I told her, stepping back. 'It signifies no preference for either gender.'
'Neither does ‘they’.'
'No, but ‘they’ is plural.'
'So why are you against plurality?'
'And children,' another had wanted to know, 'why do you detest children?'
I explained that I didn't write about children.
'Precisely!' was her jubilant reply.
'The only character I identified with in your book,' a third reader told me, 'was the one who died.'
Only she didn't say 'book'. Almost no one any longer said 'book', to rhyme with took or look, or even fook, as in 'Fook yoo, yoo bastad', which was the way it was pronounced in flat-vowelled lawless Lancashire just a few miles to the north of the sedate, sleepy peat bogs of Cheshire where I grew up. Berk, was how she said it. 'The only character I identified with in your berk ...' As though a double 'o' was a hyperbole too far for her.
'I'm gratified you found her death moving,' I said.

© Bloomsbury, 2012.

Guy Ableman is schrijver. Hij groeide op in een klein stadje in Cheshire waar zijn ouders een goed lopende kledingzaak hadden. Jeffrey, de broer van Guy, heeft met even veel succes de zaak overgenomen.
Maar Guy wilde al van jongs af aan schrijver worden. En dat lukte. Zijn eerste boek was een redelijk succes; daarna liepen de verkopen bij volgende romans terug. Hij kan ervan leven, maar meer ook niet. Nu woont hij met zijn vrouw Vanessa in Londen.
Naast het gebrek aan commercieel succes is die vrouw ook een beetje een probleem. Vanessa is kritisch op alles wat Guy zegt, schrijft en doet. Bovendien wil ze zelf schrijfster worden. En tenslotte heeft ze een bloedmooie moeder: Poppy. Het hart van Guy gaat sneller kloppen wanneer hij zijn schoonmoeder dan wanneer hij zijn vrouw ziet.
Guy heeft vaak het gevoel dat zijn vrouw en schoonmoeder hem niet zien staan (of zien zitten). Beide dames gaan al flirtend door het leven. Nu is Guy trouwens zelf ook niet zo’n trouwe echtgenoot.
Toch zal Guy een aantal beslissingen moeten nemen: andere boeken (andere, meer commerciële literatuur) schrijven, zijn vrouw trouw blijven of zijn schoonmoeder het hof maken …

ERK Niveau:

C1

Schrijver:

Howard Jacobson

Jaar van uitgave:

2012

Aantal pagina's:

376

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

2010-2020

Plaats van handeling:

Meerdere plaatsen in de UK (Londen, Cheshire) en in Australië.

Bijzonderheden:

Een roman in 3 delen en in 44 getitelde hoofdstukken.
In het Nederlands heet de roman ‘Het uur van de dieren’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De roman ‘Zoo Time’ gaat over kunst en kunstenaars. En dat betreft dan de literatuur. De hoofdpersoon merkt en voelt dat de literatuur (het schrijven en lezen van romans) zijn langste tijd heeft gehad. Het is zo slecht gesteld met de literatuur (volgens hem), dat hij zijn volgende roman wil wijden aan de teloorgang van het lezen.

WAT MOET JE WETEN?

‘Zoo Time’ is een literair boek over literatuur. Dat zal voor verschillende lezers een belemmering zijn. Mr Jacobson is een belezen schrijver: hij strooit met namen van auteurs en met literaire werken. Heel boeiend voor een belezen lezer, iets lastiger voor de minder doorgewinterde lezer.

DE TAAL

De taal van ‘Zoo Time’ is lastig: Mr Jacobson gaat uit van een goede lezer. Er worden veel moeilijke woorden gebruikt en de auteur verwijst regelmatig naar andere literatuur (vaak aan de hand van citaten). De vele dialogen maken de roman goed leesbaar, maar de ironische verwijzingen naar literatuur en naar (fictionele) schrijvers maken de roman soms lastig om te lezen.
De alinea’s en de hoofdstukken zijn van een gemiddelde lengte.

DE TAAL EN HET VERHAAL

Qua taal is de roman regelmatig moeilijk.
Dat geldt in mindere mate voor het verhaal zelf. Op het eerste gezicht is het een rechttoe-rechtaan verhaal: een schrijver probeert succesvol te blijven met zijn nieuwe werk en hij worstelt in zijn relatie tot zijn vrouw en schoonmoeder.
Op basis van deze eigenschappen is ‘Zoo Time’ een boek met een literair niveau C 5c en een taal-(ERK-)niveau C1.

Schrijfstijl:

Het boek is humoristisch geschreven, met veel verwijzingen naar literatuur. Het nadeel daarvan is dat je wel belezen moet zijn om al die ironische opmerkingen over schrijvers en boeken te kunnen herkennen.

Actie:

‘Zoo Time’ bevat een verhaal met vrij weinig actie.

Tijd:

De gebeurtenissen in de roman spelen zich af in de jaren 2010-2020.

Plaats:

De setting van ‘Zoo Time’ is (Wilmslow, Chester) Cheshire, Chipping Norton (Cotswolds) in de UK en de westkust van Australië.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘Zoo Time’: zal het Guy lukken om een succes te maken van zijn (liefdes)leven en van zijn literaire carrière?

Verteller:

De roman heeft een ik-verteller wat soms zorgt voor een onbetrouwbaar perspectief.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Zoo Time’ zijn:
• Guy Ableman: een niet al te succesvolle schrijver. Hij werkte een tijdje in de kledingzaak van zijn ouders waar hij Vanessa en haar moeder ontmoette. Maar zijn hele leven wilde hij al schrijver worden. Zijn eerste boek was een redelijk succes, daarna ging het minder (wat Guy ook wijt aan het gebrek aan lezen tegenwoordig);
• Vanessa Green: de knappe vrouw van Guy en dochter van Poppy. Ook zij wil graag auteur worden, maar die kans lijkt na twintig jaar iets proberen zeer klein;
• Poppy Eisenhower: een ongeveer 65-jarige gescheiden vrouw (en weduwe), de moeder van Vanessa. Poppy is een heel knappe vrouw, zo mogelijk nog knapper dan haar dochter. Ze speelt niet onverdienstelijk cello (net als haar dochter, trouwens).

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Zoo Time’ zijn:
• Mrs Wilhelmine Ableman: de moeder van Guy. Zij is de eigenares van een deftige modezaak waar Guy korte tijd werkt. Na haar pensionering ging de zaak naar de jongere broer van Guy;
• Mr Gordon Ableman: een timide, vrij afwezige vader die de modezaak eigenlijk helemaal aan zijn vrouw overlaat. Als we hen in het ‘nu’ tegenkomen, zijn beide ouders al oud en enigszins dementerend;
• Jeffrey Ableman: de jongere broer van Guy. Hij verdient een dikke boterham met de zaak van zijn ouders. Jeffrey is een modieuze kerel die houdt van mooie kleren, snelle auto’s en van vrouwen en mannen;
• Mishnah Grunewald: een vroegere vriendin van Guy, iemand die hem inspireerde bij het schrijven van zijn eerste roman. Vooral vanwege haar werk met chimpansees in de Chester Zoo;
• Literaire personen: Merton Flak, Flora McBeth, Sandy Ferber, Kate and Ken Querrey (publishers), Francis Fowles, Quinton O’Malley, Heidi Corrigan, Carter Strobe (literary agents), Damien Clery, Bruce Elsely, ‘Ernest Hemingway’, Garth Rhodes-Rhind, Andy Weedon, BoBo De Souza, Lisa Godalming, Maarten Noord, Heston Duffy, Sally Comfort (authors), Margaret Travers (secretary), Eugene Bawstone (editor);
• Andere vriendinnen/minnaressen van Guy: Philippa (docent literatuur uit New Zealand), Minerva (model);
• Anderen: Archie Clayburgh en Piers Wain (docenten van Guy), Michael Ezra (oude schoolvriend), Dirk de Wolff (een Nederlandse filmmaker), Tim (werknemer van Dirk), Lucia Weedon (vrouw van Andy), Rabbi Orlovsky (een Amerikaanse joodse geestelijke).

 

Website:

https://www.theguardian.com/books/2012/sep/30/howard-jacobson-zoo-time-review

Film:

‘Zoo Time’ is niet verfilmd.

Overig:

‘Zoo Time’ heeft heel veel verwijzingen naar literatuur, te veel om op te noemen. Zo herkent Guy bijvoorbeeld de woonplaats van zijn latere vrouw en schoonmoeder: het is het stadje dat model stond voor Cranford, naar de gelijknamige roman van Mrs Gaskell. Ook zijn er verwijzingen naar de – vaak erotische – literatuur van Henry Miller, Alexander Trocchi en Leonard Cohen.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Howard Jacobson.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Bech: A Book van John Updike
• The Paper Men van William Golding
• My Purple Scented Novel van Ian McEwan

Citaat:

‘You can’t stand there all night.’
‘Can’t I?’
There are moments of trembling collusion in the lives of men and women, when the sacred rules governing decent society reassert themselves only to be broken. Right shows its face for the final time, in order that we can relish wrong.
Zoo time.
‘Do it,’ Poppy’s expression dared me. ’Do it if you’re man enough.’ So I did it. (p.178)

Vragen over het boek:

1. Wat trekt Guy zo aan in moeder en dochter Poppy en Vanessa?
2. Wat vindt Vanessa van de carrière van Guy?
3. Hoe gedraagt Poppy zich tegenover Guy?
4. Slaagt Guy er uiteindelijk in een succesvol schrijver te worden? Waar blijkt dat uit?