The young Canadian, who could not have been more than fifteen, had hesitated too long. For a frozen moment, his feet had stopped moving on the floating logs in the basin above the river bend; he'd slipped entirely underwater before anyone could grab his outstretched hand. One of the loggers had reached for the youth's long hair – the older man's fingers groped around in the frigid water, which was thick, almost soupy, with sloughed-off slabs of bark. Then two logs collided hard on the would-be rescuer's arm, breaking his wrist. The carpet of moving logs had completely closed over the young Canadian, who never surfaced; not even a hand or one of his boots broke out of the brown water.
Out on a logjam, once the key log was pried loose, the river drivers had to move quickly and continually; if they paused for even a second or two, they would be pitched into the torrent. In a river drive, death among moving logs could occur from a crushing injury, before you had a chance to drown – but drowning was more common.
From the riverbank, where the cook and his twelve-year-old son could hear the cursing of the logger whose wrist had been broken, it was immediately apparent that someone was in more serious trouble than the would-be rescuer, who'd freed his injured arm and had managed to regain his footing on the flowing logs. His fellow river drivers ignored him; they moved with small, rapid steps toward shore, calling out the lost boy's name. The loggers ceaselessly prodded with their pike poles, directing the floating logs ahead of them. The rivermen were, for the most part, picking the safest way ashore, but to the cook's hopeful son it seemed that they might have been trying to create a gap of sufficient width for the young Canadian to emerge. In truth, there were now only intermittent gaps between the logs. The boy who'd told them his name was ‘Angel Pope, from Toronto,’ was that quickly gone.

© Bloomsbury Publishing Plc, 2009

De kok Dominic Baciagalupo woont met zijn 12-jarige zoon Daniel in Twisted River, een gehucht in de bossen van New Hampshire waar alleen maar mensen wonen die in de houtindustrie werken: houthakkers, houtbewerkers, vervoerders, vrachtwagenchauffeurs. Eén van hen, Ketchum, is een ervaren ‘logger’, iemand die de stammen van het woud naar de rivier brengt. Hij is tevens de beste vriend van Dominic, oftewel ‘Cookie’, zoals Ketchum hem steevast noemt. Het leven is hard, maar Cookie en Ketchum hebben vast werk (in tegenstelling tot veel ‘itinerants’, ‘drifters’ – losse arbeiders, die vaak uit Frans Canada komen).
Als op een dag een nieuwe jongen tussen de stammen in het water van de rivier verdwijnt, verandert het leven van de twee vrienden en van Daniel. Danny wil een beer doodslaan die zijn vader in de slaapkamer aanvalt, de haat van Ketchum tegen de plaatselijke agent wakkert aan en Cookie wil proberen de familie van de omgekomen jongeman te vinden.
Vanaf dat moment lopen de levens van Cookie en Danny anders dan ze hadden verwacht. Vader en zoon proberen elders een nieuw leven op te bouwen terwijl Ketchum iedereen in de gaten houdt, zowel in de bossen van New Hampshire als elders. En terwijl Ketchum zijn vrienden op de hoogte houdt van het wel en wee in en bij Twisted River, proberen Cookie en Daniel een carrière op te bouwen als respectievelijk kok en als schrijver in Boston, Iowa City, Toronto, in de staat Vermont of ergens bij de grote meren van Canada.

ERK Niveau:

C1

Schrijver:

John Irving

Jaar van uitgave:

2009

Aantal pagina's:

554

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1950-2005

Plaats van handeling:

USA (New Hampshire, Boston, Vermont, New England), Canada (Toronto, Ontario)

Bijzonderheden:

Een roman in 6 getitelde delen en in 17 getitelde hoofdstukken.
In het Nederlands heet het boek ‘De laatste nacht in Twisted River’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De roman ‘Last Night in Twisted River’ is een spannend, ontroerend, spectaculair, maar ook een complex en soms ook absurd verhaal. Je komt als lezer heel veel te weten over de USA (en over Canada) in de periode 1950-2005 – en dan met name over het noordoosten van de USA (New England). Als je houdt van familiesaga’s waar van alles en nog wat gebeurt, dan is ‘Last Night in Twisted River’ een goede keus.

WAT MOET JE WETEN?

‘Last Night in Twisted River’ is een verhaal over de Amerikaanse houtindustrie, over (Italiaanse) kookkunst en eethuizen (in de USA). Daarnaast is het ook een roman over schrijven en over het verzinnen van verhalen.
Qua stijl lijkt dit verhaal – zoals veel romans van Mr. Irving – op de negentiende-eeuwse Engelse romans van Charles Dickens en Thomas Hardy: dikke romans over armoede, hard werken, veel tegenslag, veel liefde en een grote rol voor het (nood)lot.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘Last Night in Twisted River’ zijn van een pittig niveau. Toch is het geen moeilijk verhaal qua taal om te lezen. Dat komt omdat Mr. Irving veel nieuwe woorden toelicht en verklaart; hij legt veel uit – wat informatief en boeiend is. Zo kom je veel te weten over de houtproductie in de jaren ’50 van de vorige eeuw en over de tradities in Italiaanse eethuizen en restaurants in de tweede helft van de twintigste eeuw. John Irving gebruikt heel veel flashbacks en flash forwards, vaak – verwarrend genoeg – binnen één hoofdstuk en soms binnen één alinea.
De alinea’s en de hoofdstukken zijn van een gemiddelde lengte en er zijn veel – en vaak humoristische – dialogen.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van ‘Last Night in Twisted River’ is soms lastig, maar een ervaren lezer zal er geen problemen mee hebben.
Het verhaal is zeer boeiend, maar het is ook veel: als lezer rollen we met de hoofdkarakters van de ene situatie in de andere. John Irving is een meester in het vertellen van spectaculaire toevalligheden: mensen die anderen per ongeluk doden, mensen die anderen jarenlang achtervolgen, liefdessituaties die hartstochtelijk zijn maar die ook even abrupt kunnen eindigen.
Op basis van deze eigenschappen is ‘Last Night in Twisted River’ een boek met een literair niveau C 5b en een taal-(ERK-)niveau C1.

Schrijfstijl:

‘Last Night in Twisted River’ is heel bloemrijk geschreven, met heel veel uitweidingen, flashbacks en flash forwards. Het verhaal is vaak heel ontroerend, maar vaak ook spannend en soms ronduit schokkend. Wat die schrijfstijl betreft is het een typisch Irving-verhaal: veel woorden, veel karakters, veel telkens terugkerende thema’s, veel toevalligheden die de levens van de personages beïnvloeden.

Actie:

De roman ‘Last Night in Twisted River’ is een verhaal met veel actie. John Irving begint heel vaak in medias res – en dat doet hij in deze roman ook: een Canadese jongen komt om bij een bedrijfsongeval en de mensen in zijn omgeving die hem nog maar kort kennen verbinden vanaf dat moment hun lot aan elkaar en aan de familie van de gedode jongen.
De beschreven wereld in New England is een harde wereld: niet alleen het klimaat is wreed, ook het landschap is woest en de mensen die er wonen zijn vaak ruw en zij zijn meer mensen van daden dan van woorden.

Tijd:

‘Last Night in Twisted River’ speelt zich af in de jaren 1954-2005. In deze periode van 50 jaar worden volwassen karakters oud, terwijl hun kinderen volwassen worden. Het bijzondere is dat er een band is tussen een aantal karakters die zelfs in niet elkaars buurt hoeven te zijn om elkaars beste vrienden te blijven (‘Cookie’ en Ketchum). De perioden zijn duidelijk afgebakend in delen en hoofdstukken, maar er zijn veel flashbacks en flash forwards.

Plaats:

De setting van ‘Last Night in Twisted River’ is meerdere plaatsen in het noordoosten van de USA en het oosten van Canada. Er zijn flashbacks naar een periode waarin Danny in (het denkbeeldige) Iowa City woont, maar de meeste gebeurtenissen spelen zich af in de stad Boston (in Massachusetts), in Toronto (Canada) en op het platteland van de Amerikaanse staten New Hampshire, Vermont en in het Canadese departement Ontario.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘Last Night in Twisted River’: hoe zullen de levens van Ketchum, Cookie en Danny verlopen?

Verteller:

De roman ‘Last Night in Twisted River’ heeft een auctoriale verteller. Deze vertelt het verhaal vanuit meerdere perspectieven – maar met name vanuit het perspectief van Ketchum, Cookie en Danny.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Last Night in Twisted River’ zijn:
• Ketchum, soms ‘the river driver’, ‘riverman’, ‘woodsman’ of ‘logger’ genoemd: (in 1954, in New Hampshire) een 37-jarige ‘logger’, een man die boomstammen vervoert (van het woud naar de rivier). Hij is vrijgezel, maar hij schijnt kinderen te hebben en hij heeft regelmatig een vriendin. Ketchum is kortaangebonden, goudeerlijk en oersterk. Niemand kent zijn voornaam: hij wordt alleen met zijn achternaam, Ketchum, aangeduid;
• Dominic Baciagalupo (‘Cookie’), vaak ‘the cook’ genoemd: (in 1954, in New Hampshire) de 30-jarige kok van de houthakkers. Hij is weduwnaar en hij heeft een zoon van twaalf. Hij woont boven de keuken en hij stuurt het keukenpersoneel aan. Cookie en Ketchum zijn elkaars beste vrienden. Later noemt hij zich Tony Del Popolo, nog later Tony Angel;
• Daniel (‘Danny’) Baciagalupo, vaak ‘the writer’ genoemd: (in 1954, in New Hampshire) de zoon van Dominic. Zijn moeder overleed toen Danny twee jaar oud was. Danny is de lieveling van het vrouwelijke keukenpersoneel in Twisted River. Later noemt hij zichzelf Danny Angel.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Last Night in Twisted River’ zijn:
In New Hampshire (in 1954):
• ‘Injun Jane’: de 42-jarige assistente van Cookie. Zij is het hoofd van de ‘dishwashers’, ze woont samen met de politieman/sheriff van Twisted River. Injun Jane is van Indiaanse afkomst;
• Keukenpersoneel: de afwassers Dot en May (twee echtgenoten van arbeiders uit de houtfabriek);
• Rosie Calogero: de moeder van Danny. Als het verhaal begint is zij al tien jaar eerder overleden. Zij komt oorspronkelijk uit Boston uit de Italiaanse gemeenschap (net als Cookie); in Twisted River werkte ze als onderwijzeres;
• Constable Carl: de enige agent (en sheriff) van Twisted River. Een kwaadaardige en agressieve diender die snel zijn revolver trekt;
• Angel Pope: een 16-jarige Canadese jongen die als ‘logger’ boomstammen vervoert;
• ‘French Canadian itinerants’: Canadese gastarbeiders die in New Hampshire in de houtindustrie werken. Zij zijn Rooms Katholiek, zij spreken vrijwel uitsluitend Frans, ze drinken veel en bemoeien zich weinig met de andere arbeiders.
In Boston (in 1967):
• Carmella Del Popolo: het hoofd van de serveersters in een restaurant;
• Giusé Polcari: de eigenaar van ‘Vicino di Napoli’;
• Paul Polcari: de zoon van de eigenaar van het restaurant;
• Antonio (Tony) Molinari: de chef-kok van ‘Vicino di Napoli’;
• Mr Leary: de docent Engels van Danny;
In Iowa City (in 1967):
• Katie Callahan: een vrijgevochten vrouw (met rijke ouders);
• Kurt Vonnegut: een schrijver-docent in Iowa City (dé Kurt Vonnegut).
In Vermont (in 1983):
• Barrett: een alleenwonende dame die in Vermont haar paarden verzorgt;
• Armando DeSimone: een goede vriend en collega van Daniel;
• Filomena: de zus van Rosie Calogero (in Boston);
• Personeel in restaurant ‘Avellino’: kok Greg, Celeste en haar dochter Loretta;
In Iowa City:
• In restaurant ‘Mao’s’: eigenaar Ah Gou en zijn broer;
• Yi-Yiing: een Chinese vriendin van Cookie;
• Raymond Carver en John Cheever: schrijver-docenten in Iowa City (dé Carver en dé Cheever);
• Sao en Kaori: een Japanse tweeling;
• Youn: een Koreaanse studente van Danny;
• Officer Colby: een bevriende agent;
• ‘Lady Sky’ (Amy Martin): een dame die parachute springt;
• Joe: de zoon van Daniel. Hij wordt opgevoed door zijn vader, nadat zijn moeder na twee jaar huwelijk verdween.
In Toronto (in 2000):
• Personeel in restaurant ‘Patrice’: eigenaar Patrice Arnaud, Marcel Arnaud, kok Silvestro, Christine, Joyce, Scott;
• Lupita: de Mexicaanse huishoudster van Cookie en Danny;
• Charlotte Turner: een scenarioschrijfster, een vriendin van Danny;
• ‘Pedro’ (Ramsay Farnham): een zwerver.
In Ontario (in 2005):
• Andy Grant: een jager en onderhoudsman op Turner Island (Ontario, Canada), een vriend van Danny;
• ‘Tireless’, ‘a First Nation person’: een Indiaanse vrouw die de huishouding doet bij Danny.

Website:

https://www.theguardian.com/books/2009/oct/24/last-night-twisted-river-irving 

Film:

De roman ‘Last Night in Twisted River’ is niet verfilmd.

Overig:

De roman ‘Last Night in Twisted River’ is een typisch Irving-verhaal: het platteland van New England (New Hampshire), een beer, een mismaakte hand, een romanschrijver, het genre coming-of-age, een worstelaar. Wat onderwerpen betreft lijkt het veel op vorige romans van Irving, wat de uitwerking betreft zeker niet. De karakters zijn in dit geval voor een groot deel Amerikanen met Italiaanse, Chinese of Indiaanse roots en de setting is oorspronkelijk een nederzetting waar boomstammen worden gerooid.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over John Irving.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• ‘Sometimes a Great Notion’ van Ken Kesey
• The Tommyknockers van Stephen King
• Nemesis van Philip Roth

Citaat:

‘The young Canadian, who could not have been more than fifteen, had hesitated too long.’
Oh, God – here I go again – I’m starting! the writer thought.
He’d lost so much that was dear to him, but Danny knew how stories were marvels – how they simply couldn’t be stopped. He felt that the great adventure of his life was just beginning – as his father must have felt, in the throes and dire circumstances of his last night in Twisted River. (p.554)

Vragen over het boek:

1. Waarom zou Ketchum niet meegereisd zijn met zijn vrienden Cookie en Daniel?
2. Wat is het belang van namen in deze roman?
3. Welk beeld krijg je van de multiculturele samenleving in de USA en in Canada?
4. Waarom is ‘Twisted River’ een veelzeggende naam als je denkt aan de gebeurtenissen in de roman?