She isn’t afraid. Being stabbed doesn’t cause a stabbing pain. It had felt more like a punch, with an ache flowing through her body in waves, and then her legs had given way and she was on the floor, her knife rattling on the hard surface.
She hadn’t realized it was happening, even though it was with her own knife. She’d stolen it and kept it beneath her mattress and brought it with her, tucked into her waistband. But it had all gone wrong.
Now she is slumped on the tiled floor, her back against the wall. Her bare feet are wet and warm with her own blood.
She hears a voice and a light is switched on. Two strip lights hang from chains, giving out a dim, sour glare. One of them, the one on the left, flickers and buzzes. She looks down at her blood with a detached interest. It isn’t red, more like a sort of maroon, and it looks sticky and thick. Her head sinks back and she looks upwards.
She hears rushing feet, rubber soles squeaking on the tiles. All she sees at first is the green fabric of their scrubs. The faces lean in close, she feels hands on her body, clothes being cut away, muttering voices.
‘Where did she go?’
The woman doesn’t say anything. She tries to shake her head but it feels like too much effort.
‘Where’d you get the knife?’
The question doesn’t seem worth answering. More footsteps. She hears a man’s voice. One of the doctors. The Asian one. He sounds calm. A light shines on her, into her eyes, so that when it moves away, the darkness looks purple and swirly.

© Michael Joseph Ltd, 2016

Dertien jaar geleden is er een meervoudige, gruwelijke moord gepleegd: een vrouw, Deborah Docherty, haar dertienjarige zoon Rory, en haar tweede man Aidan Locke lagen vermoord in hun huis. Toen de achttienjarige dochter Hannah Docherty met de lijken werd geconfronteerd, handelde zij zo verward en hysterisch dat ze direct werd gearresteerd. Al snel werd ze veroordeeld voor de moorden: ze was al jaren lastig en agressief, ze was behoorlijk verslaafd, ze stal regelmatig, ze woonde met louche figuren in een kraakpand en ze had een slechte band met haar moeder.
Nu zit Hannah al meer dan dertien jaar in een zwaar bewaakte inrichting: een gevangenis voor ernstig gestoorde delinquenten. Daar wordt ze regelmatig mishandeld door medepatiënten en ze zit vaak langere perioden in eenzame opsluiting. Na de jarenlange gevangenschap is ze onbenaderbaar: agressief, apathisch, onberekenbaar, onaanspreekbaar.
Dr Frieda Klein wordt door twee ambtenaren van Binnenlandse Zaken, Levin en Keegan, gevraagd zich eens te verdiepen in de patiënte Hannah Docherty. Er zijn tijdens en na de arrestatie verschillende fouten gemaakt en de detective die het onderzoek leidde is op non-actief gesteld.
Als Frieda Hannah te spreken krijgt, ontdekt ze allerlei onregelmatigheden: er zijn bewijsmaterialen verdwenen, getuigen zijn nauwelijks gehoord, er zijn grote geldsommen van eigenaar verwisseld.
Frieda heeft al snel haar twijfels over de schuld van Hannah Docherty.

ERK Niveau:

B2

Schrijver:

Nicci French

Jaar van uitgave:

2016

Aantal pagina's:

400

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

2015-2020

Plaats van handeling:

UK, Londen en het graafschap Surrey

Bijzonderheden:

Een thriller in 40 hoofdstukken.
In het Nederlands heet het boek ‘Als het zaterdag wordt’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

‘Saturday Requiem’ is een thriller met de mysterieuze Dr Frieda Klein in de hoofdrol. Zij is een arts (psychologe) die niet alleen met patiënten met grote problemen moet omgaan, maar ze heeft ook  te maken met de trauma’s uit haar eigen verleden. Als je houdt van misdaadverhalen waarbij relaties een belangrijke rol spelen, dan is dit een geschikt boek voor jou. Je leert van dit verhaal weinig over echt politiewerk, maar des te meer over de menselijke psyche.

WAT MOET JE WETEN?

De misdaadroman ‘Saturday Requiem’ is het zesde deel uit een serie verhalen over de psychoanalytica Frieda Klein, een ietwat moeilijk toegankelijke (soms bijna autistische) vrouw. Zij heeft moeizame relaties achter de rug en zij is het liefst alleen. Zij gaat heel vaak haar eigen gang; ook wanneer dit tegen het oordeel van haar vrienden of tegen het zere been van officiële instanties is. Ook blijft ze meestal bij haar mening: zo is zij – zo’n beetje als enige – ervan overtuigd dat een gevaarlijke moordenaar nog steeds leeft, dat hij haar continu in de gaten houdt en dat hij door haar geobsedeerd is (terwijl hij officieel is doodverklaard). In deze roman twijfelt ze ook heel snel aan de veroordeling van een verdachte in een rechtszaak van jaren geleden.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘Saturday Requiem’ zijn niet echt moeilijk te noemen. Dat is wel wonderbaarlijk wanneer je je realiseert dat dit de wereld van doctoren, politiemensen en wetenschappers is. Nicci French slaagt er in om met weinig ingewikkelde termen deze wereld dicht bij de lezer te brengen.
De alinea’s en de hoofdstukken zijn van een gemiddelde lengte.
Het verhaal heeft veel dialogen; sommige hoofdstukken bestaan vrijwel geheel uit dialogen, waardoor het verhaal heel vlot leest.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van ‘Saturday Requiem’ is nergens echt moeilijk te noemen. Het verhaal leest vlot dankzij de vele dialogen en de redelijk korte alinea’s.
Maar het meest boeiende aan deze roman is uiteraard het verhaal zelf. Deze zesde roman over Frieda Klein is opnieuw een mysterieus verhaal. Een vrouw heeft jaren geleden klaarblijkelijk haar familieleden vermoord en daarvoor wordt ze gevangen gehouden in een streng bewaakte gevangenis/psychiatrische inrichting. Wanneer Frieda met de vrouw probeert te spreken, ontdekt ze dat ze meer over de moorden moet zien te weten te komen; de veroordeelde zelf heeft weinig te zeggen – ze is vrijwel autistisch en zeer agressief, waarschijnlijk vanwege de onmenselijke opsluiting en het keiharde regime in de inrichting.
Wat boeiend is aan dit verhaal, is dat je meer te weten komt over Frieda Klein en haar vrienden: elke roman in deze serie geeft meer prijs van de complexe karakters uit de verhalen.
Op basis van deze eigenschappen is ‘Saturday Requiem’ een boek met een literair niveau C 4c en een taal-(ERK-)niveau B2.

Schrijfstijl:

De naam Nicci French (pseudoniem van het schrijversechtpaar Nicci Gerrard en Sean French) staat garant voor spannende verhalen. In ‘Saturday Requiem’ is dat niet anders: je moet dit verhaal uitlezen wanneer je eenmaal begonnen bent.
Het verrassend aan deze thriller is dat er nauwelijks misdaden in voorkomen. Er zijn jaren geleden gruwelijke moorden gepleegd en die hebben nog steeds gevolgen voor het heden. Ook is er een onderhuidse spanning – zoals in alle verhalen uit de Frieda Klein-serie: wie houdt Frieda steeds in de gaten en waarom doet hij/zij dat?

Actie:

De thriller ‘Saturday Requiem’ is een verhaal met vrij weinig actie. Wonderbaarlijk genoeg is het echter wel een verhaal met heel veel spanning. Die spanning bestaat uit mysteries uit het verleden, verdachtmakingen, insinuaties, ideeën van misdaden en psychische problemen. Dit is een roman met weinig actie maar met des te meer suspense.

Tijd:

‘Saturday Requiem’ speelt zich af in de jaren 2015-2020.
Het verhaal speelt zich af over een periode van een aantal weken en het wordt chronologisch verteld.

Plaats:

De setting van ‘Saturday Requiem’ is de stad Londen. Een groot deel van het verhaal speelt – zoals meestal in de verhalen over Frieda Klein – in Noord-Londen.
De stad Londen is in deze romans als een extra karakter. Frieda lijkt met deze stad bijna een liefdesverhouding te hebben: ze loopt uren door straten en parken en ze lijkt meer van de glooiingen en gebouwen van haar stad genieten dan van de vriendschap en liefde van haar vrienden en familieleden.
Ook de rivier de Thames speelt altijd een belangrijke rol. Daarnaast wordt uit elk verhaal duidelijk dat er talloze rivieren en stroompjes in deze Thames uitkwamen; rivieren die overkluisd en daarna volgebouwd zijn en waarvan vaak alleen nog maar een naam of een sluisje herinnert aan de vroegere stroom. Zo woonde Hannah Docherty ooit in de buurt van een (verdwenen) riviertje: de Effra.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘Saturday Requiem’: heeft Hannah de moorden gepleegd, en zo nee: wie heeft dat dan gedaan (en waarom zijn die moorden gepleegd)?

Verteller:

De roman ‘Saturday Requiem’ heeft een auctoriale verteller. Deze vertelt het verhaal meestal vanuit het perspectief van Dr Frieda Klein, maar soms uit de perspectieven van andere karakters, zoals Hannah Docherty.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Saturday Requiem’ zijn:
• Dr Frieda Klein; een psychoanalytica; ze werkt als therapeute in Londen. Ze heeft een aantal vaste patiënten die ze wekelijks in een kantoortje ontvangt. Frieda woont alleen; ze heeft complexe relaties met haar minnaars, haar vrienden, haar collega’s en haar familieleden (gehad);
• Chief Inspector Malcolm Karlsson: een hoofdinspecteur van politie. Hij is heel goed bevriend met Frieda;
• Josef Morozov: een bouwvakker uit Oekraïne. Hij werkt al een tijdje in Londen en doet vaak klussen (ook voor Frieda). Josef is misschien wel de man die Frieda het meest van allemaal vertrouwt.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Saturday Requiem’ zijn:
Familieleden, vrienden en kennissen van Frieda Klein:
• Chloe: de 19-jarige dochter van Olivia, de schoonzus van Frieda;
• Professor Dr. Andrew Berryman: een hersenchirurg, hoogleraar in de neurologie. Een vriend van Frieda;
• Sasha Wells: een vriendin van Frieda. Zij is een alleenstaande moeder met een zoontje van drie, Ethan;
• Jack Dargan: een 27-jarige oud-collega, student en therapeut van Frieda. Hij heeft een relatie met Chloe gehad;
• Olivia Klein: de schoonzus van Frieda en de moeder van Chloe. Zij heeft een nogal problematisch leven en heeft weinig voor haar dochter kunnen zorgen;
• Andere kennissen (vaak vrienden van Chloe): Dee, Myla.
Collega’s van Frieda Klein:
• Hal Bradshaw: een psycholoog (sinds kort professor) bij het instituut waar Frieda parttime werkt;
• Reuben McGill: de collega en vriend van Frieda.
Politiemensen en overheidsambtenaren met wie Frieda te maken krijgt:
• Commissionar Crawford: de meerdere van Chief Inspector Karlsson;
• Detective Yvette Long: de assistente van Karlsson;
• Inspector Ben Sedge: een politie-inspecteur die de zaak rond Hannah heeft onderzocht;
• Walter Levin: een ambtenaar van de Home Office (Binnenlandse Zaken);
• Jude: de assistente van Walter Levin;
• Jock Keegan: een oud-politieman en nu ambtenaar bij een semi-geheime dienst;
• Malik Gordon: een detective van de Metropolitan Police (Met);
• Bruce Stringer: een geheim agent die voor Levin en Keegan werkt.
Personeel en patiënten van Chelsworth Hospital in Surrey:
• Patiënten van Chelsworth Hospital: Dory, Mary Hoyle, Shay, Kelly, Aggie Stretton, Kaz Hoolihan;
• Dr. Christian Mendoza: de directeur van het ziekenhuis;
• Dr. Julia Styles: de arts die Hannah al jaren behandelt;
• Dr Charles Stamoran: een arts en onderzoeker in het ziekenhuis;
• Jimmy Moss: een verpleger.
Andere minor characters in het verhaal:
• Hannah Docherty: een voor een drievoudige moord veroordeelde vrouw. Zij is veroordeeld voor het vermoorden van haar moeder, haar stiefvader en haar 13-jarige broertje. Ze zit nu al meer dan dertien jaar in een inrichting;
• Seamus Docherty: de biologische vader van Hannah. Hij en Deborah scheidden jaren geleden; Seamus hertrouwde met Brenda;
• Brenda Docherty: de (tweede) vrouw van Seamus;
• Dean Reeve: een geheimzinnige figuur. Frieda verdenkt hem ervan dat hij de moordenaar is van meerdere personen (maar dat hij haar ook bespiedt en soms helpt);
• Thelma Scott: de therapeute van Frieda;
• Maria Dreyfus: een 54-jarige manager bij een non-profit organisatie. Zij lijdt aan paniekaanvallen en ze is sinds kort een patiënte van Frieda;
• Emma Travis: de huidige bewoonster van het huis waar de moorden hebben plaatsgevonden;
• Sebastian Tait en Flora Goffin: de buren van de vermoorde familie Docherty;
• Saul en Rick: de (volwassen) zoons van het echtpaar Tait;
• Erin Brack: een eenzame vrouw die alles verzamelt wat met misdaden te maken heeft;
• Jason Brenner: een vroegere huisgenoot (en minnaar) van Hannah Docherty. Tegenwoordig woont hij in een vervuild, oud huis;
• Thomas (Tom) Morell: een vroegere huisgenoot van Hannah. Hij kraakte het huis uit idealisme. Tegenwoordig heeft hij een goede baan;
• Shelley Walsh: een vroegere huisgenote van Hannah. Tegenwoordig is zij keurig getrouwd en ze houdt haar huis piekfijn in orde;
• Guy Fiske: een veroordeelde pedofiel. Hij was ooit de docent van Rory, de broer van Hannah;
• Jane Farthing: een oud-politieagente. Tegenwoordig heeft zij een bloemisterij.

Website:

http://unitedagents.co.uk/nicci-french 

Film:

De thriller ‘Saturday Requiem’ is niet verfilmd.

Overig:

De roman ‘Saturday Requiem’ is het zesde deel uit de (afzonderlijk te lezen) serie thrillers met in de hoofdrol de Londens psychiater Frieda Klein. De eerdere delen zijn:
– Blue Monday (2011)
– ‘Tuesday’s Gone’ (2013)
– ‘Waiting for Wednesday’ (2013)
– Thursday’s Children (2014)
– Friday on My Mind (2015)

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Nicci French.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• The Cry of the Owl van Patricia Highsmith
• Original Sin van P.D. James
• Going Wrong van Ruth Rendell

Citaat:

She lifted her head and Frieda saw her face: bruised, swollen, her full lip cut into a sneer and thick brows drawn down. Frieda met her eyes: almost black, but very bright, they seemed to glow at her out of the discoloured face, as if she were backlit. Frieda tried to make out Hannah’s expression: was she scared, confused, sullen, angry? Perhaps she was all of these. Her dilated pupils and the slight drag of her mouth also indicated that she had been drugged. She raised her cuffed hands to her face and Frieda saw a swirl of tattoos, homemade, amateurish. They were on the backs of her hands, her lower arms, around her neck, like ink drawings on soft paper that had spread and become blurred and fuzzy.
‘Hannah,’ she said. ‘I’m Frieda.’ (p.37)

Vragen over het boek:

1. Wat is de reden dat Frieda Klein gevraagd wordt zich te verdiepen in de zaak rond Hannah Docherty?
2. Wat hebben de leden van de commune waar Hannah woonde met de misdaad van dertien jaar geleden te maken?
3. Welke aanwijzingen zijn er in dit verhaal dat Dean Reeve al die tijd Frieda in de gaten houdt?
4. Verklaar de titel van de roman: ‘Saturday Requiem’.