4/5 - (1 stemmen)

Soul Music

Niveau:
Genre: fantasy
Thema: music

Getagd op:
Verkrijgbaar bij bol.com
var bol_sitebar_v2={"id":"bol_1691934140410", "baseUrl":"partner.bol.com","productId":"30381016","familyId":"30381016","siteId":"30874","target":true,"rating":true,"price":true,"deliveryDescription":true,"button":true,"linkName":"Soul%20Music%2C%20Terry%20Pratchett","linkSubId":""};

SNEL NAAR...





Het begin!

This is a story about memory. And this much can be remembered …
… that the Death of the Discworld, for reasons of his own, once rescued a baby girl and took her to his home between the dimensions. He let her grow to become sixteen because he believed that older children were easier to deal with than younger children, and this shows that you can be an immortal anthropomorphic personification and still get things, as it were, dead wrong …
… that he later hired an apprentice called Mortimer, or Mort for short. Between Mort and Ysabell there was an instant dislike and everyone knows what that means in the long term. As a substitute for the Grim Reaper Mort was a spectacular failure, causing problems that led to a wobbling of Reality and a fight between him and Death which Mort lost …
… and that, for reasons of his own, Death spared his life and sent him and Ysabell back into the world.
No-one knows why Death started to take a practical interest in the human beings he had worked with for so long. It was probably just curiosity. Even the most efficient rat-catcher will sooner or later take an interest in rats. They might watch rats live and die, and record every detail of rat existence, although they may never themselves actually know what it is like to run the maze.
But if it is true that the act of observing changes the thing which is observed, it's even more true that it changes the observer.
Mort and Ysabell got married.
They had a child.

This is also a story about sex and drugs and Music With Rocks In.
Well …
… one out of three ain't bad.
Actually, it's only thirty-three per cent, but it could be worse.

© Penguin Random House Company, 1994

^ Terug naar boven

Algemeen

De harpist Imp trekt vanuit zijn mistige berglandschap Llamedos naar de grote stad. Met weinig geld trekt hij naar Ankh-Morpork, de stad waar hij al na een uur helemaal zonder geld zit. Ook is zijn harp kapot: de trol Lias is erop gaan zitten. Gelukkig wil deze trol een band beginnen, samen met Imp en met de dwerg Glod: een band die volksmuziek van bergbewoners (maar geen elven) combineert met blaasmuziek van dwergen en met slagwerk van de trollen. Dat belooft wat: een nieuwe muziekstijl in een stad die openstaat voor alles en iedereen die iets (in) te leveren heeft.
In Quirm krijgt Susan op haar sjieke kostschool bezoek van Death of Rats, de levenseindebegeleider van de ratten en andere knaagdieren. Hij moet in opdracht van Albert op zoek gaan naar de kleindochter van Death. En dat is Susan (hoewel ze dat niet meer weet). Death, de sympathieke stervensbegeleider van de mensen, heeft namelijk weinig zin meer in zijn werk. Hij heeft al eerder een burn-out gehad, maar ditmaal is het bittere ernst: Death is onvindbaar (hij is op zoek gegaan naar de zin des levens en des doods) en de mensen sterven nog altijd bij bosjes (maar niet langer begeleid tijdens hun laatste ademtocht). Albert heeft bedacht dat Susan maar eens een tijdje het werk van haar opa moet overnemen.
En zo ontmoet Susan de charmante, maar ten dode opgeschreven Imp …


^ Terug naar boven

Boekinformatie

ERK Niveau:
C1

Schrijver:
Terry Pratchett

Jaar van uitgave:
1994

Aantal pagina's:
378

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:
Een fantasietijd

Plaats van handeling:
Discworld

Bijzonderheden:
Een fantasyroman zonder hoofdstukken.
In het Nederlands heet het boek ‘Zieltonen’.


^ Terug naar boven

Het boek - onderwerp

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De fantasyroman ‘Soul Music’ gaat over de dood en over muziek. Het onderwerp ‘de dood’ gaat vooral over Death, de sympathieke levenseindebegeleider die niet zo veel zin meer in zijn werk heeft. En het thema ‘muziek’ behandelt de wederwaardigheden van de harpist Imp die noodgedwongen gitaar moet gaan spelen wanneer hij in de grote stad Ankh-Morpork belandt. Daar ontmoet hij mede-musici Glod (een dwerg) en Lian (een trol). Deze twee heren spelen respectievelijk blaasinstrumenten en percussie en samen met een gitaar zou dat een nieuwe muziekstroming kunnen veroorzaken.


WAT MOET JE WETEN?

Voor het waarderen van ‘Soul Music’ heb je weinig specifieke kennis nodig. Het verhaal gaat over de dood en over muziek, onderwerpen die in principe niet noodzakelijkerwijs met elkaar verbonden zijn. Pratchett heeft die thema’s echter goed kunnen combineren.
Het verhaal is absurd, fantastisch (echte fantasy) en vaak kritisch over het hiernu- en hiernamaals. Dus niet geschikt voor iedere lezer – maar wel leuk …




^ Terug naar boven

Het boek - Moeilijkheid

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘Soul Music’ zijn van een pittig niveau. Je moet openstaan voor stijl-, taal-en woordgrappen. Die zijn vaak leuk, soms flauw en zo nu en dan briljant (kies maar uit bij het onderstaande fragment):

‘That’s a harp he’s playing, Nobby,’ said one of them, after watching Imp for a while.
‘Lyre.’
‘No, it’s the honest truth, I’m –‘ The fat guard frowned and looked down. (p.27)

De alinea’s zijn over het algemeen kort. Het boek heeft geen hoofdstukken, maar wel zijn er regelmatig witregels. Er zijn heel veel dialogen.


DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van ‘Soul Music’ is niet voor iedere lezer gemakkelijk; je moet echt wel een aantal jaren Engelstalige teksten hebben gelezen. Pratchett is een schrijver die heel veel humor gebruikt: ironie, satire en sarcasme. Ook zijn Mr Pratchetts verhalen vaak heel absurd.
Ook deze roman is fantasierijk en hij zit vol zijsprongen en subplots. De eigenlijke plot gaat over de dood en over muziek.
Op basis van deze eigenschappen is ‘Soul Music’ een boek met een literair niveau C 5a en een taal-(ERK-)niveau C1.


Schrijfstijl:

De fantasyroman ‘Soul Music’ is heel humoristisch geschreven. Pratchett is een meester van de originele gedachten en bijzondere filosofieën en dat merk je ook weer aan dit verhaal: wat gebeurt er wanneer mensen niet op een waardige wijze naar hun einde worden begeleid en hoe ontstaan nieuwe muzieksoorten.



^ Terug naar boven

Het boek - het verhaal

Actie:

‘Soul Music’ is een verhaal met veel actie. In het verhaal buitelen de vele gebeurtenissen over elkaar heen in een ogenschijnlijk niet te ontwarren kluwen avonturen; avonturen die door Terry Pratchett overigens keurig ontrafeld worden.


Tijd:

De fantasyroman ‘Soul Music’ speelt zich af in een fantasietijd. Die tijd lijkt overigens verdacht veel op onze tijd …


Plaats:

De setting van ‘Soul Music’ is de fantasiewereld die Terry Pratchett schiep: Discworld. Discworld is een wereld met meerdere landen en landstreken en grote en kleine steden. Het lijkt een beetje op de aarde: er zijn meren, rivieren, bergen, heuvels en bossen. Maar het land wordt omsloten door een enorme oceaan – en als je die te ver op vaart, kom je bij The Rim (zoals iedereen weet) en als je daar verder zou willen varen, val je van de Discworld af. Want – opnieuw zoals iedereen weet – de Discworld is een platte schijf – disc – die door vier olifanten gedragen wordt die op hun beurt op het schild van de enorme schildpad Great A’Tuin staan. De schildpad wandelt door het heelal.
Deze roman, ‘Soul Music’, speelt zich voornamelijk af in de stad Ankh-Morpork: een smeltkroes van dieven, oplichters, maar ook van jonge musici. Een deel van het verhaal gaat over het platteland: de plek waar de harpist Imp woont en de kostschool waar Susan, de kleindochter van Death, de lessen (zo nu en dan) volgt.
De band van Imp maakt ook nog een korte tournee naar de steden Sto Lat, Pseudopolis en Quirm.


Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘Soul Music’: op welke manier kan Susan het beste haar opa Death vervangen en wat heeft dat allemaal met de muziek van Imp te maken?


Verteller:

De roman ‘Soul Music’ heeft een auctoriale verteller.




^ Terug naar boven

Het boek - de karakters

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Soul Music’ zijn:
• Susan, Duchess of Sto Helit: de 16-jarige dochter van Mort (die ooit voor Death werkte) en Ysabell (de geadopteerde dochter van Death) – daarmee is zij de (niet-biologische) kleindochter van Death. Dus wanneer haar opa een burn-out heeft, wordt Susan gevraagd om zijn werk over te nemen;
• Imp y Celyn, the Bard (bijnaam ‘Buddy’): een 18-jarige elfachtige verschijning uit het landsdeel Llamedos. Hij is harpist en hij wil zijn geluk beproeven als musicus in de grote stad Ankh-Morpork;
• Leden van de band van Imp, ‘Music With Rocks In’: Lias Bluestone (bijnaam ‘Cliff’), een trol die drumt, Glod Glodsson, een dwerg die blaasinstrumenten bespeelt en The Librarian, een orang utan die de toetsen beroert.


Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Soul Music’ zijn:
Op het platteland van Quirm:
• Personeel en leerlingen van de kostschool van Susan: docenten Miss Eulalie Butts (docent en directrice), Miss Traitor, Miss Stamp, Miss Delcross en de leerlingen Rebecca Snell, Cassandra Fox, Lady Sara Grateful.
Een ander, een overal (soms) aanwezig karakter (en zijn metgezellen):
• Death: de Dood die overal en nergens aanwezig kan zijn. Hij is misschien wel het belangrijkste karakter uit de Discworld: een aangenaam persoon met een onaangenaam beroep (maar ja, iemand moet het doen).
• Albert (Alberto Malich): de hulp in huis van Death. Hij doet alles in huis wanneer Death er niet is (en ook wanneer deze weer thuiskomt – hoewel Death nooit uitrust, eet of slaapt, uiteraard);
• The Death of Rats: levenseindebegeleider van alle knaagdieren. Vaak reist hij samen met Death. Het enige woord dat hij zegt is: ‘SQUEAK’.
Inwoners van Ankh-Morpork:
• Lord Havelock Vetinari, the Patrician of Ankh-Morpork: zonder meer de machtigste man in de stad en omgeving. Hij is meestal rustig en bedaard; hij oefent zijn macht in stilte uit. Hij lijkt vriendelijk, maar ondertussen is hij opgeleid bij de Guild of Assassins (hij heeft zelfs wel eens een moord gepleegd) en in zijn kerkers zuchten veel personen die het niet helemaal met hem eens waren;
• Hibiscus Dunelm: uitbater van de kroeg (en muziekruimte) The Mended Drum;
• Mr Clete: Secretary of the Guild of Musicians, een kreukvrije boekhouder;
• Gimlet: een dwerg, en restauranthouder (goedkope sector);
• Cut-Me-Own-Throat Dibbler (vaak ‘Throat’ of ‘Mr Throat’ genoemd): een verkoper van van alles en nog wat (vaak van in principe eetbare waar); soms ook manager (als er iets te verdienen valt);
• Blert Weedown en Gibbsson: gitaarbouwers;
• Asphalt: een trol en uitsmijter in The Mended Drum;
• Chrysoprase: een machtige onderwereldfiguur;
• Bedelaars: Foul Ole Ron, Coffin Henry, Arnold Sideways, The Duck Man;
• Leden van de band die een tijdje ‘Insanity’ heette: Jimbo, Noddy, Crash en Scum;
• Drumnott, personal secretary: de rechterhand van Lord Vetinari;
• Lord Downey: Head of the Assassin’s Guild;
• Timo Laziman: lid van The Thieves’ Guild.
Leden van de Watch van Ankh-Morpork:
• Corporal Nobbs (‘Nobby): een tamelijk vreemde agent, met name lichamelijk is hij nogal verwarrend;
• Sergeant Colon: een nogal luie diender;
• Constable Detritus: een agent voor wie iedereen bang is (misschien omdat hij een trol is).
Leden van de Unseen University (in Ankh-Morpork):
• Professor Mustrum Ridcully, The Archchancellor: de rector magnificus van de Unseen University. Hij is rector totdat iemand hem afzet (wat in principe meestal met geweld gebeurt);
• The Librarian: de bibliothecaris. Ooit was hij een persoon, nu is hij al jaren een orang-oetan die uitsluitend ‘Ook!’ zegt;
• The Lecturer in Recent Runes: een hoogleraar. Hij geeft graag college op een plek waar niemand hem kan vinden;
• The Dean, Henry: de decaan van de universiteit. De relatie tussen hem en de Archchancellor is nogal problematisch;
• The Senior Wrangler: een nogal kritische hoogleraar;
• The Bursar: een ietwat verwarde hoogleraar;
• The Chair of Indefinite Studies: een beetje een vage hoogleraar;
• The Reader in Esoteric Studies: een hoogleraar die zijn kantoor op het toilet heeft;
• Ponder Simmons, het nieuwe Head of Inadvisably Applied Magic, later The Master of the Traditions: een magiër, jong en ambitieus. Hij overziet niet altijd de gevolgen van zijn geniale ideeën. Zo heeft hij een zelfdenkende machine ontwikkeld – Hex;
• Mrs Whitlow: het hoofd van de huishouding van de UU. Zij werkt vooral in The Great Hall (waar ze haar posh accent kan laten horen);
• Molly, Polly en Dolly: huishoudelijk personeel;
• Studenten: Big Mad Adrian, Skazz, Tez the Terrible.





^ Terug naar boven

Het boek - verder


Film:

De fantasyroman ‘Soul Music’ is niet verfilmd.


Overig:

De roman ‘Soul Music’ heeft heel veel verwijzingen naar muziek – zonder dat deze met een ‘echte’ artiest of een ‘echte’ song of CD te maken hebben. Zo worden er LP-/CD-titels, pop songs en bands genoemd: ‘What We Did on Our Holidays’ (Fairport Convention), ‘Great Fiery Balls’ (‘Great Balls of Fire’), ‘Don’t Tread on My New Blue Boots’ (‘Blue Suede Shoes’), ‘Good Gracious Miss Polly’ (‘Good Golly Miss Molly’), ‘Dead Man’s Curve’, ‘Pathway to Paradise’ (‘Stairway to Heaven’), ‘That’ll Be the Day’, ‘Grateful Death’ (‘Grateful Dead’). Er zijn verwijzingen naar (ooit) bestaande muziekruimten, openluchtpodia, opnamestudio’s of kantoren waar songs werden geschreven: ‘Tin Lid Alley’ (‘Tin Pan Alley’), ‘The Cavern’, ‘Hide Park’ (Hyde Park). Als de tovenaars zich willen laten opzwepen door de muziek, zegt iemand: ‘Let’s kick some donkey!’
De omslagtekening (van Josh Kirby) is een duidelijke verwijzing naar de hoes van de LP ‘Bat Out of Hell’ van Meat Loaf (uit 1978).



^ Terug naar boven

Auteur en Werken

Link naar pagina over auteur
-->Informatie over Terry Pratchett.

Auteur:

Werken:


^ Terug naar boven

Meer

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Interesting Times van Terry Pratchett
Fear Nothing van Dean Koontz
Juliet, Naked van Nick Hornby


Citaat:
Four chords rang out.
Buddy hung from a rear wheel, feet over the drop, and jerked as the music played an eight-note riff on his soul.
Never age. Never die. Live forever in that one last white-hot moment, when the crowd screamed. When every note was a heartbeat. Burn across the sky.
You will never grow old. They will never say you died.
That’s the deal. You will be the greatest musician in the world.
Live fast. Die young.
The music tugged at his soul. (p.355)

Vragen over het boek:

1. Waarom heeft Susan weinig zin in het baantje van haar opa?
2. Hoe kan het dat de gitaar van Imp (‘Buddy’) zulke bijzondere muziek speelt?
3. Hoe raakt Death zijn burn-out uiteindelijk kwijt?
4. Verklaar de titel van de fantasyroman: ‘Soul Music’.




^ Terug naar boven

Comments are closed.