I returned from the City about three o'clock on that May afternoon pretty well disgusted with life. I had been three months in the Old Country, and was fed up with it. If anyone had told me a year ago that I would have been feeling like that I should have laughed at him; but there was the fact. The weather made me liverish, the talk of the ordinary Englishman made me sick. I couldn't get enough exercise, and the amusements of London seemed as flat as soda-water that has been standing in the sun. 'Richard Hannay,' I kept telling myself, 'you have got into the wrong ditch, my friend, and you had better climb out.'
It made me bite my lips to think of the plans I had been building up those last years in Bulawayo. I had got my pile – not one of the big ones, but good enough for me; and I had figured out all kinds of ways of enjoying myself. My father had brought me out from Scotland at the age of six, and I had never been home since; so England was a sort of Arabian Nights to me, and I counted on stopping there for the rest of my days.
But from the first I was disappointed with it. In about a week I was tired of seeing sights, and in less than a month I had had enough of restaurants and theatres and race-meetings. I had no real pal to go about with, which probably explains things. Plenty of people invited me to their houses, but they didn't seem much interested in me. They would fling me a question or two about South Africa, and then get on their own affairs. A lot of Imperialist ladies asked me to tea to meet schoolmasters from New Zealand and editors from Vancouver, and that was the dismalest business of all. Here was I, thirty-seven years old, sound in wind and limb, with enough money to have a good time, yawning my head off all day. I had just about settled to clear out and get back to the veld, for I was the best bored man in the United Kingdom.

© Pan Books, 1915

Richard Hannay is een avonturier die flink veel geld heeft verdiend in zuidelijk Afrika (in Zimbabwe, het vroegere Rhodesië). Hij besluit het een tijdlang rustig aan te doen met zijn kapitaal in het rustige (en misschien zelfs saaie) Londen. En dat blijkt inderdaad saai te zijn: in een club eten, een beetje kletsen, zo nu en dan wandelen.
Maar dan gebeurt er iets onverwachts: een buurman, Scudder, waarschuwt hem dat er spionnen in Engeland zijn die een moordaanslag willen plegen op de Griekse premier. Als zoiets zou gebeuren, zou dat de vlam in de pan zijn: Europa is in het begin van de twintigste eeuw een gevaarlijk kruitvat. Als Hannay zijn buurman onderdak verleent tegen de spionnen, wordt deze Scudder een paar dagen later vermoord in het appartement van Hannay. Hannay is nu zijn leven niet meer zeker: hij heeft Scudder geholpen en hij weet het een en ander van de geplande moordaanslag.
Dus wanneer de moordenaars achter hem aangaan, besluit Hannay Londen te ontvluchten. Hij neemt de trein naar Schotland en hoopt daar veilig te zijn.
Helaas achtervolgen de moordenaars hem hier ook. En niet allen de moordenaars: de Britse politie weet vrijwel zeker dat Hannay de moordenaar van Scudder is …

ERK Niveau:

B2

Schrijver:

John Buchan

Jaar van uitgave:

1915

Aantal pagina's:

138

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1910-1914

Plaats van handeling:

Groot-Brittannië: met name verschillende delen van Schotland, Londen en het graafschap Kent

Bijzonderheden:

Een avonturenverhaal in 10 getitelde hoofdstukken.
In het Nederlands heet het boek ‘De 39 treden’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De thriller ‘The Thirty-nine Steps’ is al erg oud; het is een soort James Bond-verhaal van heel lang geleden: het gaat over misdaad, achtervolgingen, aanslagen en moord. Een aanrader voor de liefhebber. Tenminste wanneer je wilt weten waar schrijvers als Ian Fleming, Dan Brown, Frederick Forsyth en John le Carré hun inspiratie vandaan haalden.

WAT MOET JE WETEN?

‘The Thirty-nine Steps’ is een misdaadroman, een spionageverhaal, een thriller in de stijl van tijdgenoten als Sir Arthur Conan Doyle en G.K. Chesterton. Het is dus een roman uit het begin van de twintigste eeuw: ouderwets, achterhaald, soms vergezocht, maar nog altijd spannend en boeiend. De roman was een enorm succes toen hij uitkwam en als je het verhaal leest begrijp je hoe dat kwam.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘The Thirty-nine Steps’ zijn niet moeilijk. Het is een gemakkelijk te lezen verhaal wat de taal betreft, wat verrassend is, in aanmerking genomen dat dit een verhaal van meer dan honderd jaar oud is. De alinea’s en de hoofdstukken zijn kort. De hoofdstukken hebben intrigerende titels. Er zijn vrij veel dialogen. Het vocabulaire is nauwelijks verouderd. Sommige begrippen zijn wel onduidelijk (over politiek, techniek, geografische situaties), maar dat zal niet snel tot onbegrip leiden.

DE TAAL EN HET VERHAAL

Qua taal is ‘The Thirty-nine Steps’ niet echt een lastig boek. De zinnen zijn tamelijk kort, de alinea’s zijn kort en overzichtelijk, er zijn de nodige dialogen. Bovendien zijn de hoofdstukken kort en ze hebben elk een eigen onderwerp of setting (een dorp, een landhuis, een veld, een arbeidershuis in Schotland).
Het onderwerp blijft ook redelijk spannend: een moord, een moordaanslag en een groep Duitse spionnen in Groot-Brittannië. Soms lijkt het een beetje onwerkelijk: spionnen die een onschuldige man continu achtervolgen (met auto’s en vliegtuigen) in een (voor hen) vijandig land, terwijl de Britse politie weinig kan uitrichten.
Op basis van deze eigenschappen is ‘The Thirty-nine Steps’ een boek met een literair niveau C 4e en een taal-(ERK-)niveau B2.

Schrijfstijl:

De thriller ‘The Thirty-nine Steps’ is spannend geschreven, met in elk hoofdstuk een nieuwe intrige. John Buchan weet precies hoe hij de spanning in een verhaal moet opbouwen. Wel is het een verhaal van meer dan honderd jaar oud (1915), dus de spanning van toen is een andere dan die van nu: de moorden zijn minder bloederig, de achtervolgingen zijn minder spectaculair, de moordenaars zijn minder sinister. Maar al met al blijft het verhaal na zo veel jaren nog een spannend geheel.

Actie:

De roman ‘The Thirty-nine Steps’ is een verhaal vol actie. Vanaf het eerste hoofdstuk – wanneer het erop lijkt dat de avonturier Hannay zich gaat vervelen in het saaie Londen – vinden er dramatische gebeurtenissen plaatsen: een moord, later nog een moord, spectaculaire achtervolgingen met auto’s, vliegtuigen en te voet.

Tijd:

De thriller ‘The Thirty-nine Steps’ speelt zich af ergens in de jaren 1910-1914. Het is de tijd vlak voor de Eerste Wereldoorlog, een tijd vol achterdocht en politieke onrust. Spionnen zag men achter elke boom.
Het verhaal wordt chronologisch verteld en het speelt zich af over een periode van een aantal maanden (mei en juni).

Plaats:

De plaats waar ‘The Thirty-nine Steps’ is gesitueerd, is Groot-Brittannië. Een groot deel van het verhaal speelt zich af op het platteland van Schotland (op meerdere plaatsen); het avontuur begint in Londen en eindigt aan de Britse zuidkust (in het graafschap Kent).

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘The Thirty-nine Steps’: hoe kan Hannay uit de klauwen blijven van die vreemde moordenaars? Gaandeweg het verhaal komen we er samen met Hannay achter waarom die misdadigers het gemunt hebben op Hannay (en voor hem op Scudder en op Karolides).

Verteller:

De thriller ‘The Thirty-nine Steps’ heeft een ik-verteller, wat soms zorgt voor een onbetrouwbaar perspectief. De lezer volgt alle handelingen vanuit het perspectief van Richard Hannay, een eerlijke avonturier (dat wel), maar iemand die geen idee heeft wie er waarom achter hem aan zit.

Hoofdkarakters:

Het hoofdkarakter in ‘The Thirty-nine Steps’ is:
• Richard Hannay: een 37-jarige Britse avonturier die in Zimbabwe (het vroegere Rhodesië) zijn fortuin heeft gemaakt en het nu een tijdje rustig aan wil doen in Londen (‘the Old Country’).

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘The Thirty-nine Steps’ zijn:
• Franklin P. Scudder: een Amerikaan uit Kentucky. Hij woont in het appartementengebouw van Hannay; hij weet veel van geheime politieke zaken;
• Constantine Karolides: de Griekse premier die Groot-Brittannië zal bezoeken;
• Een (naamloze) Schotse herbergier die onderdak verleent aan Hannay;
• Sir Harry: een Schotse edelman die Hannay helpt;
• Sir Walter Bullivant: de Britse peetvader van Sir Walter. Hij heeft een hoge functie als afgevaardigde in the House of Lords;
• Alexander Turnbull: een Schotse wegwerker;
• De kale archeoloog: een Duitse spion die in Schotland woont.

Website:

http://www.gutenberg.org/ebooks/558

Film:

De thriller ‘The Thirty-nine Steps’ is meerdere malen verfilmd. De beroemdste versie is ongetwijfeld die van de Britse regisseur Alfred Hitchcock (1935). Maar denk erom: de filmversie wijkt heel sterk af van het boek …

Overig:

De misdaadroman ‘The Thirty-nine Steps’ lijkt nu vaak een beetje traag en ouderwets (en misschien zelfs wat vergezocht). Maar toen het verhaal uitkwam, was het een enorm succes. De jaren na de publicatie werden er meer dan een miljoen exemplaren van het boek verkocht en Mr Buchan schreef meerdere vervolgen.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over John Buchan.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• The Man in the Queue van Josephine Tey
• The Club of Queer Trades van G.K. Chesterton
• The Valley of Fear van Sir Arthur Conan Doyle

Citaat:

'They have gone. I convinced them that you had crossed the hill. I do not choose that the police should come between me and one whom I am delighted to honour. This is a lucky morning for you, Mr Richard Hannay.'
As he spoke his eyelids seemed to tremble and to fall a little over his keen grey eyes. In a flash the phrase of Scudder's came back to me, when he had described the man he most dreaded in the world. He had said that he 'could hood his eyes like a hawk'. Then I saw that I had walked straight into the enemy's headquarters. (p.76)

Vragen over het boek:

1. Waarom moet Hannay vluchten uit zijn flat?
2. Wat is de reden dat Hannay naar Schotland vlucht (of zijn er meerdere redenen waarom hij dit doet)?
3. Wie of wat is ‘The Black Stone’?
4. Pas laat kom je er als lezer achter waarom het boek ‘The Thirty-nine Steps’ heet. Waarom is dat zo?