It’s a beautiful April day in Playalinda, Florida, not far from Cape Canaveral. This is the Year of Our Lord 2026, and only a few of the people in the crowd standing on the east side of Max Hoeck Back Creek are wearing masks. Most of those are old people, who got into the habit and find it hard to break. The coronavirus is still around, like a party guest who won’t go home, and while many fear it may mutate again and render the vaccines useless, for now it’s been fought to a draw.
Some members of the crowd – again, it’s mostly the oldies, the ones whose eyesight isn’t as good as it once was – are using binoculars, but most are not. The craft standing on the Playalinda launch pad is the biggest manned rocket ever to lift off from Mother Earth; with a fully loaded mass of 4.57 million pounds, it has every right to be called Eagle-19 Heavy. A fog of vapor obscures the last 50 of its 400-foot height, but even those with fading vision can read the three letters running down the spacecraft’s side:

T
E
T

And those with even fair hearing can pick up the applause when it begins. One man – old enough to remember hearing Neil Armstrong’s crackling voice telling the world that the Eagle had landed – turns to his wife with tears in his eyes and goosebumps on his tanned, scrawny arms. The old man is Douglas ‘Dusty’ Brigham. His wife is Sheila Brigham. They retired to the town of Destin ten years ago, but they are originally from Castle Rock, Maine. Sheila, in fact, was once the dispatcher in the sheriff’s office.
From the Tet Corporation’s launch facility a mile and a half away, the applause continues. To Dusty and Sheila it sounds thin, but it must be much louder across the creek, because herons arise from their morning’s resting place in a lacy white cloud.
’They’re on their way,’ Dusty tells his wife of fifty-two years.
’God bless our girl,’ Sheila says, and crosses herself. ‘God bless our Gwendy.’

© Cemetery Dance / Hodder & Stoughton, 2022.

Gwendy Peterson is vierenzestig jaar oud en ze is sinds een paar jaar senator voor de staat Maine. Ze woont in Washington. Een paar jaar geleden kwam haar man om bij een ongeluk in de stad Derry in Maine. Desondanks heeft Gwendy haar leven sinds kort weer enigszins op de rails.
Totdat ze alzheimer krijgt … En tot overmaat van ramp kwam er kortgeleden ook nog een oude bekende langs: Richard Farris. Hij heeft het knoppenkistje bij zich dat Gwendy al twee keer eerder even in haar bezit mocht hebben. Dat kistje geeft een chocolaatje of een oude munt wanneer je op een bepaalde knop drukt. Maar er zijn ook knoppen waar je beter niet op kunt drukken …
Jaren geleden, toen Gwendy twaalf jaar oud was, drukte ze wel op zo’n knop, de knop voor Zuid-Amerika. En prompt vond er een groot aantal zelfmoorden plaats in Frans Guyana. Of waren het moorden …? Misschien op afstand door haar gepleegd? Heel haar leven voelt Gwendy zich al verantwoordelijk voor dit drama.
En nu staat Farris bij haar op het terras. Hij wil dat zij het knoppenkistje gaat vernietigen; hij is er zelf te ziek voor. Maar hoe doe je zo iets: in brand steken, in het water gooien, begraven …?
Gwendy krijgt een idee: misschien is het mogelijk om het kistje voor eeuwig de ruimte in te sturen …

ERK Niveau:

C1

Schrijver:

Stephen King

Jaar van uitgave:

2022

Aantal pagina's:

412

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

2010-2030

Plaats van handeling:

De ruimte

Bijzonderheden:

Een roman in 54 genummerde hoofdstukken.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De horrorroman ‘Gwendy’s Final Task’ vertelt een verhaal over macht, over overleven, over ruimtevaart en over het redden van de aarde. Opnieuw – zoals in veel boeken van Stephen King – gaat de strijd tussen goed en kwaad. Een oudere dame kan de aarde alleen redden door een kistje te vernietigen, een kistje dat ze jaren geleden al twee keer in handen heeft gehad. Dat kistje speelt een gevaarlijke rol voor degenen die het in bezit hebben: het geeft je veel, maar het neemt nog meer van je af …

WAT MOET JE WETEN?

‘Gwendy’s Final Task’ gaat over ruimtevaart (een bemande ruimtevlucht), maar ook over goed en kwaad, en over de ziekte alzheimer: de hoofdpersoon lijkt hoe langer hoe meer te vergeten. Ze eet chocolaatjes uit het kistje om haar geheugen op te frissen, maar met elk chocolaatje wordt ze ook afhankelijker van datzelfde kistje. Ze wil het kistje vernietigen, maar tegelijkertijd kan ze het niet missen. Een duivels dilemma, dus …

DE TAAL

De taal van ‘Gwendy’s Final Task’ is heel goed te begrijpen. Er wordt veel over ruimtevaart gesproken, maar de taal wordt nergens erg specialistisch.
De alinea’s en de hoofdstukken zijn over het algemeen kort.

DE TAAL EN HET VERHAAL

Qua taal is de roman niet erg moeilijk.
Dat geldt ook voor het verhaal zelf. Gwendy moet zien een kistje kwijt te raken. Dat lijkt gemakkelijker dan het is – er zijn mensen (of zijn het wel mensen …?) die het op dit kistje voorzien hebben. En dat maakt het verhaal weer razend spannend …
Op basis van deze eigenschappen is ‘Gwendy’s Final Task’ een boek met een literair niveau C 4c en een taal-(ERK-)niveau C1.

Schrijfstijl:

De roman is heel spannend geschreven. Hoewel Stephen King deze roman samen schreef met de horrorschrijver Richard Chizmar, bevat het duidelijk veel Stephen King-elementen. Daarnaast zijn er verwijzingen naar andere roman van Mr. King (zoals It, Hearts in Atlantis en andere romans of verhalen).

Actie:

‘Gwendy’s Final Task’ bevat een verhaal met veel actie.

Tijd:

De gebeurtenissen in de roman spelen zich af in het jaar 2026. Maar er zijn meerdere flashbacks naar de jaren daarvoor – vanaf het moment dat Gwendy op haar twaalfde voor het eerst in contact kwam met het kistje en de tijd daarna (toen ze boven de dertig was). Nu is ze een iets oudere dame van vierenzestig jaar oud.

Plaats:

De setting van ‘Gwendy’s Final Task’ is met name de ruimte (een ruimteraket en een ruimtestation). Maar er zijn flashbacks naar gebeurtenissen die in de steden Castle Rock (waar Gwendy woont), Washington (waar Gwendy werkt) en Derry (waar – opnieuw – vreemde gebeurtenissen plaatsvonden).

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘Gwendy’s Final Task’: zal het Gwendy lukken het kistje te vernietigen?

Verteller:

De roman heeft een auctoriale verteller.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Gwendy’s Final Task’ zijn:
• Gwendy Peterson: een 64-jarige auteur en senator (voor de staat Maine). Ze is sinds kort weduwe; haar man kwam om bij een aanrijding. Gwendy is positief, maar de moed zakt haar in de schoenen wanneer ze erachter komt dat ze alzheimer heeft;
• Gareth Winston: een multimiljonair die veel geld heeft moeten betalen voor zijn eerste ruimtereis. Gareth is een arrogante man die verwacht dat iedereen hem – vanwege zijn enorme bezit – zal gehoorzamen;
• Richard Farris: een geheimzinnige man die Gwendy drie maal het knoppenkistje (‘button box’) brengt. Waarom en wat ze ermee moet is vaak niet goed duidelijk – maar deze derde en laatste keer wel.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Gwendy’s Final Task’ zijn:
Bemanningsleden en passagiers van het ruimtevaartuig:
• Operation Commander Kathy Lundgren: de gezagvoerder van het ruimteschip;
• Adesh Patel, entomologist: een wetenschapper die in de ruimte proeven gaat doen met insecten en andere kleine dieren;
• Second Ops Sam Drinkwater: de tweede gezagvoerder van het ruimteschip;
• David Graves: statisticus en IT-specialist;
• Dr. Dale Glen: de arts die op de ruimtereis meegaat;
• Reggie Black, physicist: een natuurkundige die allerlei proeven in de ruimte wil doen;
• Bern Stapleton, biologist: een bioloog, oud-professor en oud-majoor;
• Jafari Bankole: een astronoom;
• Becky: de sprekende computer die de reis – en landing – regelt.
In Florida en in Washington, DC:
• Mission Control Director Eileen Braddock: de verantwoordelijke persoon bij de lancering;
• Politici: Peter Riley (Maine), Paul Magowan (Republikein voor de staat Maine);
• Charlotte Morgan: een hoge ambtenaar binnen de CIA – en tevens de beste vriendin van Gwendy in Washington;
• Annmarie Briggs: de secretaresse van Gwendy;
• Mike DeWine: een kennis van Gwendy, een hoge ambtenaar bij de NSA;
• Norman Ambrose: een psychiater in Washington.
Inwoners van de staat Maine:
• Douglas (‘Dusty’) en Sheila Brigham: twee stadgenoten van Gwendy die de lancering meemaken;
• Ryan Brown: de echtgenote van Gwendy. Als het verhaal begint leeft hij niet meer: hij is bij een auto-ongeluk omgekomen. Gwendy denkt heel vaak met liefde aan hem terug;
• Brigette Desjardin: de beste vriendin van Gwendy in Castle Rock;
• Norris Ridgewick: de politieman uit Castle Rock, een goede kennis van Gwendy;
• Ward Mitchell: de detective die het auto-ongeluk in Derry (waarbij Ryan omkwam) onderzoekt;
• Ed en Lorraine Henderson: de buren van Gwendy;
• Inwoners van Derry: Thomas Mitchell, Officer Ronald Freeman, Kevin Malerman.

 

Website:

https://stephenking.com/works/novel/gwendys-final-task.html

Film:

‘Gwendy’s Final Task’ is niet verfilmd.

Overig:

‘Gwendy’s Final Task’ is het derde deel van de trilogie over Gwendy Peterson. Deel I en deel III werd geschreven door het duo Stephen King-Richard Chizmar. Deze laatste schreef ook deel II (‘Gwendy’s Magic Feather’). Deel I heet:

Gwendy’s Button Box

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Stephen King.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• I, Robot van Isaac Asimov
• 2001, A Space Odyssey van Arthur C. Clarke
• Strata van Terry Pratchett

Citaat:

Gwendy has no problem with that, and not just because they deserve to know. She will also need their cooperation to complete her final task. Charlotte is silent, but Gwendy knows she’s listening. (p.348)

Vragen over het boek:

1. Waarom brengt Farris het knoppenkistje opnieuw naar Gwendy?
2. Wat is Gwendy van plan te gaan doen met het knoppenkistje?
3. Wat is de reden dat Winston zo graag het kistje wil bemachtigen?
4. In welk opzicht zou je kunnen zeggen dat machtswellust een ondeugd is die het kistje aanmoedigt?