4.5/5 - (2 stemmen)

Never Let Me Go

Niveau:
Genre: science fiction
Thema: dystopia

Getagd op:
Verkrijgbaar bij bol.com
var bol_sitebar_v2={"id":"bol_1692299012726", "baseUrl":"partner.bol.com","productId":"30307366","familyId":"30307366","siteId":"30874","target":true,"rating":true,"price":true,"deliveryDescription":true,"button":true,"linkName":"Never%20Let%20Me%20Go%2C%20Kazuo%20Ishiguro","linkSubId":""};

SNEL NAAR...





Het begin!

My name is Kathy H. I’m thirty-one years old, and I’ve been a carer now for over eleven years. That sounds long enough, I know, but actually they want me to go on for another eight months, until the end of this year. That’ll make it almost exactly twelve years. Now I know my being a carer so long isn’t necessarily because they think I’m fantastic at what I do. There are some really good carers who’ve been told to stop after just two or three years. And I can think of one carer at least who went on for all of fourteen years despite being a complete waste of space. So I’m not trying to boast. But then I do know for a fact they’ve been pleased with my work, and by and large, I have too. My donors have always tended to do much better than expected. Their recovery times have been impressive, and hardly any of them have been classified as ‘agitated,’ even before fourth donation. Okay, maybe I am boasting now. But it means a lot to me, being able to do my work well, especially that bit about my donors staying ‘calm.’ I’ve developed a kind of instinct around donors. I know when to hang around and comfort them, when to leave them to themselves; when to listen to everything they have to say, and when just to shrug and tell them to snap out of it.

© Faber and Faber, 2005.

^ Terug naar boven

Algemeen

Zo lang ze zich kan herinneren, woonde Kathy H. als kind met veel andere kinderen op Hailsham. Het is een soort internaat op het Engelse platteland: ze worden er opgevoed en opgeleid door allerlei docenten en ‘guardians’. Ze moeten op Hailsham blijven totdat ze zestien jaar zijn. Dan zullen ze naar andere plaatsen gaan.
Als Kathy het verhaal van Hailsham en van de latere periode vertelt, is ze eenendertig jaar oud. Ze is een ‘carer’ geworden, iemand die zorgt voor degenen die doneren. Ze heeft een groot rayon, wat ze doorkruist in haar autootje op weg naar de donoren. Als ze rondrijdt door het Engelse platteland en ze ziet een groot landhuis, denkt ze vaak terug aan Hailsham.
Op Hailsham woonde zij met jongens en meisjes en met de ‘guardians’. De verzorging was prima; de opleiding was streng, maar vaak heel liefdevol. Ze leerden heel veel. Bezittingen hadden ze geen van allen: als ze een cadeau kregen, moest dat een zelfgemaakt cadeau van iemand anders zijn. De kinderen hadden geen idee wie hun ouders waren. Wel wisten ze al snel wat hun toekomst was: ze zouden na hun zestiende vertrekken van Hailsham en dan met een groep in een groot huis wonen, totdat de tijd was aangebroken om te doneren. Wat zoiets dan ook mocht zijn. In de tijd dat ze bij elkaar woonden waren ze zorgeloos: ze kregen hun eten en drinken op tijd, de huur van het huis (of de boerderij) werd betaald, en iedereen mocht met iedere medebewoner naar bed, wanneer hij of zij dat wilde. Het latere doneren was wel wat mysterieus: het verzwakte de patiënt behoorlijk. Maar later sterkte de patiënt weer aan. Tot de volgende donatie. En tot de volgende. En tot de laatste …


^ Terug naar boven

Boekinformatie

ERK Niveau:
C1

Schrijver:
Kazuo Ishiguro

Jaar van uitgave:
2005

Aantal pagina's:
282

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:
1960-2000

Plaats van handeling:
UK, het platteland

Bijzonderheden:
Een roman in 3 delen en 23 hoofdstukken.
In het Nederlands heet het boek ‘Laat me nooit alleen’.


^ Terug naar boven

Het boek - onderwerp

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

Never Let Me Go is een verhaal over de gevolgen van medische experimenten (vooral van klonen). Het is een belangrijk verhaal, omdat de lezer zich afvraagt waarom zoiets goed is (of zou kunnen zijn). Daarnaast is het een aangrijpend verhaal over kinderen (die later volwassenen zijn), met wie gesold wordt en die geen enkel idee hebben waaraan ze deze behandeling te danken hebben. De roman is mooi, maar heel triest. En ook tamelijk uitzichtloos met een morbide uitwerking van wetenschappelijke prestaties.


WAT MOET JE WETEN?

Voor Never Let Me Go heb je weinig medische, politieke of historische kennis nodig. Het is wel een medisch verhaal, maar Ishiguro legt alles goed uit, zodat het verhaal nergens onbegrijpelijk wordt.
Wel is het handig wanneer je dit verhaal ziet in een lange traditie van fictie die de gevolgen beschrijft van de neutrale medische wetenschap die de mensheid wil verder helpen, maar die geen rekening houdt met het individu. Denk aan Frankenstein, The Island of Dr Moreau, en de vele moderne versies van dit thema.




^ Terug naar boven

Het boek - Moeilijkheid

DE TAAL

Never Let Me Go kent redelijk veel moeilijke woorden. Soms zijn die woorden medisch van aard, soms gaat het verhaal over educatie of over politiek. Het meest lastig zijn misschien de vele verhalende alinea’s. Er zijn wel dialogen, maar niet heel veel.


DE TAAL EN HET VERHAAL

De roman Never Let Me Go is vaak complex qua taal. Er zijn moeilijke woorden, er zijn lange alinea’s, soms is de taal redelijk specialistisch.
Maar qua onderwerp is het een zeer intrigerende roman. Hoewel de lezer heel lang in het ongewisse is over wie die kinderen/volwassenen zijn en wat er met hen gaat gebeuren, moet er wel doorgelezen worden: het verhaal is heel spannend en tot op het laatst blijft onduidelijk hoe de roman eindigt.
Op grond van deze eigenschappen is Never Let Me Go een roman met een literair niveau C 5b en een taal-(ERK-)niveau C1.


Schrijfstijl:

Never Let Me Go is heel goed geschreven. De verteller is een ik-verteller, maar ook een objectieve verteller, die niet precies weet waarom alles gaat zoals het gaat, maar die de gebeurtenissen wel op een neutrale manier probeert vast te leggen.
Het verhaal begint aan het eind van de jaren ’90 en gaat dan zo’n dertig jaar terug in de tijd tot de periode waarin de verteller een kind was. Regelmatig gaat het verhaal weer terug naar het heden.



^ Terug naar boven

Het boek - het verhaal

Actie:

Never Let Me Go kent niet heel veel actie, maar er gebeurt wel veel. Die gebeurtenissen zijn niet echt spectaculair beschreven, maar het is wel zeer spectaculair wat er gebeurt (en hoe dat zo kon gebeuren). Hoewel dit een science fiction-roman is, zal niemand zich afvragen of zoiets wel kan: dit kan namelijk zeker wel … En dat maakt het verhaal zo spannend en beangstigend.


Tijd:

De science fictionroman Never Let Me Go speelt zich af in de periode van ongeveer 1960 tot 2000. Een ‘gewone’ tijd weliswaar, maar wat niemand wist was, wat er op bepaalde plekken op het platteland van Engeland gebeurde: in die landhuizen woonden kinderen – en later volwassenen – zoals Kathy H. en haar lotgenoten, die een leven moesten leiden dat heel erg afweek van een gewoon leven.
In de vorm van flashbacks kijkt Kathy terug op haar leven. Ze doet haar huidige werk, maar ze herinnert zich telkens hoe ze gekomen is waar ze nu is en waar haar huisgenoten zijn gebleven.


Plaats:

Never Let Me Go speelt zich voornamelijk af in grote landhuizen op het Engelse platteland. De namen van de landhuizen of boerderijen worden wel gegeven (Hailsham, The Cottages), maar de exacte omgeving wordt niet verteld.
Een enkele keer zijn er uitstapjes naar bekende steden (Dover, Littlehampton).


Verhaallijn:

Er is één verhaallijn in Never Let Me Go: wie zijn die kinderen/volwassenen precies waar het in het verhaal over gaat, waarom moeten ze zo leven, wat gaat er met hen gebeuren, en waarom gebeurt dat eigenlijk?


Verteller:

De verteller van Never Let Me Go is Kathy H., een 31-jarige vrouw, die eind negentiger jaren vertelt over haar opvoeding, haar scholing en haar werk. Zij is een onbetrouwbare verteller, wiens mening wordt beïnvloed door het leven dat ze heeft geleid. Wel probeert ze haar levensverhaal en dat van haar vrienden zo objectief mogelijk te vertellen. Die objectieve stijl van vertellen maakt dat het wrede van het verhaal alleen maar meer wordt benadrukt.




^ Terug naar boven

Het boek - de karakters

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in Never Let Me Go zijn:
• Kathy H. (‘Kath’): een vrouw die haar levensverhaal tot haar 31e jaar vertelt. Ze vertelt over haar leven vanaf haar geboorte;
• Tommy: een vriend en lotgenoot van Kathy;
• Ruth: een vriendin en lotgenoot van Kathy.


Bijfiguren:

Never Let Me Go kent een beperkt aantal bijfiguren. De belangrijkste daarvan zijn:
Op Hailsham:
(kinderen)
• Laura, Susie K., Jackie, Christie;
(leiders/docenten)
• Miss Geraldine: de populairste docente;
• Miss Emily: de ‘head guardian’;
• Miss Lucy, Miss Jody, Mr Roger, Miss Eileen;
• Madame: de directrice van Hailsham.
In The Cottages:
• Larry, Helen, Susie, Greg, Chrissie en Rodney.





^ Terug naar boven

Het boek - verder


Film:

Never Let Me Go is verfilmd (2010).


Overig:

De science fiction-roman Never Let Me Go past in een lange traditie van romans over klonen en kwalijke wetenschappelijke elementen, net als sommige romans van Mary Shelley, H.G. Wells, Ira Levin, John Wyndham, Stephen King, Dean Koontz en David Mitchell.



^ Terug naar boven

Auteur en Werken

Link naar pagina over auteur
-->Informatie over Kazuo Ishiguro.

Auteur:

Werken:


^ Terug naar boven

Meer

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• The Midwich Cuckoos van John Wyndham
• The Stepford Wives van Ira Levin
• Cloud Atlas van David Mitchell

 


Citaat:
‘The song’ I said, ‘it was called “Never Let Me Go”.’ Then I sang a couple of lines quietly under my breath for her. ‘Never let me go. Oh, baby, baby. Never let me go …’
She nodded as though in agreement. ‘Yes, it was that song. I’ve heard it once or twice since then. On the radio, on television. And it’s taken me back to that little girl, dancing by herself.’ (p.266)

Vragen over het boek:
  1. Leg uit wat ‘deferral’ met ‘to complete’ te maken heeft.
  2. Waarom zoekt Kathy H. naar een ‘possible’? Vindt ze die ook? Waaruit blijkt dat?
  3. Waarom werden er instellingen als Hailsham bedacht?
  4. Heeft het verhaal een happy end? Waarom vind je dat?



^ Terug naar boven

Comments are closed.