For centuries the Barbary Pirates had plagued the world. Long before any settler had set foot in the New World they had begun their raids on merchant vessels.
Cervantes, who later was to write the story of Don Quixote, was a prisoner of the Barbary pirates a generation before Raleigh’s colonists landed at Roanoke in 1587. More than a century later Defoe, writing about a popular hero of fiction, Robinson Crusoe, told about his capture by, and escape from, the rovers of Sallee in Morocco.
How did this nuisance begin? Why did the civilized world put up with it for so long?
It should be understood that the Barbary pirates were not pirates in the real sense of the word. They were the citizens of countries which were at war with other countries. They captured prizes and took prisoners just as any warring nation did. At first the Barbary pirates had a religious reason for their wars: they were Mohammedans and they considered it their duty to make war on the Christians. When the Mohammedans enslaved their prisoners they were not behaving any worse than their enemies did, for in those days there were no international treaties regarding the treatment of captives.
Later on, when other countries began to observe certain rules in these matters, the Barbary States followed their example to a certain extent. They solemnly declared war and made peace. They kept their prisoners at hard labor and sold them for ransom, but in that hard world of long ago, prisoners could nowhere expect kind treatment. The ransoms that the pirates demanded were like the war indemnities and tribute money demanded in treaties of peace by other countries.
The name ‘Barbary States’ came from a term originally used by the Greeks. Two thousand years before, they had called all those who did not speak Greek ‘Barbarians’. This name was used in an effort to imitate the strange speech of foreigners, and it came to be permanently applied to the people of North Africa, the Berbers.

© Random House, Inc./New English Library, 1953/1968.

Al eeuwen lang teisterden zeerovers uit Noord-Afrika de vloten van de Europese landen. De Portugezen, Fransen, Spanjaarden, Engelsen en Nederlanders probeerden zo nu en dan de ‘Barbaren’ tegen te houden, maar dat lukte altijd maar voor korte tijd. De piraten trokken zich terug in hun vestingsteden Tanger (Marokko), Tunis (Tunesië), Algiers (Algerije) en – vooral – Tripoli (Libië) en wachtten tot de verschillende marineschepen weer terugkeerden naar hun eigen land en dan begonnen ze opnieuw. Italië was te verdeeld om strijd te leveren, evenals de Balkanlanden of Griekenland.
Wanneer de Amerikanen veel ellende ondervinden van de Barbary Pirates besluiten ze een macht te water in te stellen. De Amerikaanse regering stelt geld beschikbaar en zwaar bewapende schepen gaan naar de Middellandse Zee om de piraten voor eens en altijd uit te schakelen.
Het is het begin van de United States Navy.

ERK Niveau:

B2

Schrijver:

C.S. Forester

Jaar van uitgave:

1953

Aantal pagina's:

124

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1750-1850

Plaats van handeling:

Middellandse Zee

Bijzonderheden:

Het boek bestaat uit 11 genummerde hoofdstukken.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

Het historische boekje ‘The Barbary Pirates’ gaat over Noord-Afrikaanse piraten die vanuit hun vestingsteden aan de kust koopvaardijschepen aanvielen. Ze stalen het schip en de lading en hielden de bemanning als slaven in hun stad. Dit is een verhaal over piraterij van eeuwen geleden.

WAT MOET JE WETEN?

‘The Barbary Pirates’ gaat over stoere Amerikanen die de onbetrouwbare Noord-Afrikanen afstraffen vanwege hun piraterij. Het is duidelijk geschreven met een Westerse (lees: Amerikaans-Britse) visie: wij waren goed en zij waren slecht.
Overigens waren de ‘Barbaren’ niet de Berbers zoals we ze nu kennen: het waren zeerovers die in grote steden aan de Noord-Afrikaanse kust woonden, steden zoals Tanger, Tunis, Algiers en Tripoli. Het centrum lijkt de stad Tripoli te zijn.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘The Barbary Pirates’ zijn soms lastig. Het boek wordt vaak geadverteerd als een jeugdboek, maar daar is het veel te moeilijk voor.
De alinea’s en de hoofdstukken zijn van een gemiddelde lengte. Er zijn geen dialogen.

DE TAAL EN HET VERHAAL

Wat taal betreft is ‘The Barbary Pirates’ vaak moeilijk.
Het verhaal is interessant voor geïnteresseerden in – met name Noord-Afrikaanse – geschiedenis. Denk erom dat het geschreven is vanuit een Europees-Amerikaanse visie: Westerlingen zijn de ‘good guys’, de Noord-Afrikanen de ‘bad guys’.
Op basis van deze eigenschappen is ‘The Barbary Pirates’ een boek met een literair niveau C 3d en een taal-(ERK-)niveau B2.

Schrijfstijl:

‘The Barbary Pirates’ is degelijk geschreven. Niet spannend, maar wel informatief.

Actie:

Het non-fictieverhaal ‘The Barbary Pirates’ bevat een verhaal met weinig actie – ondanks het spannende onderwerp.

Tijd:

‘The Barbary Pirates’ speelt zich af in de jaren 1790-1810. Het beschrijft de oprichting van de Amerikaanse Marine.

Plaats:

De setting van ‘The Barbary Pirates’ is de kust van Noord-Afrika en de Middellandse Zee.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘The Barbary Pirates’: zal het de Amerikanen lukken om de Barbary Pirates te verslaan?

Verteller:

‘The Barbary Pirates’ heeft een auctoriale verteller.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘The Barbary Pirates’ zijn:
• Amerikaanse marinemensen;
• Piraten van de Barbary Coast.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘The Barbary Pirates’ zijn:
• Amerikaanse militairen die behoorden tot de pas ingestelde United States Navy: Erving, Bainbridge (captains); Richard Dale, Edward Preble, Samuel Barron, Richard Somers, Rodgers (commanders); Richard Morris (commodore), Stephen Decatur, Stewart, Lawrence, Macdonough (officers);
• Amerikaanse politici: President Jefferson, President Washington, Joshua Humphries (war ship designer), Josiah Fox (assistent van Humphries), Tobias Lear;
• Britse zeevaarders, zoals Admiral Blake;
• Barbary Pirates: Murad the pirate (oorspronkelijk Peter Lisle the Scot), Yusuf, the Pasha of Tripoli, Hamet (een broer van Yusuf);
• Salvatore Catalano (pilot): een loods uit Sicilië;
• William Eaton en James L. Cathcart: kenners van de Noord-Afrikaanse kust.

Website:

https://www.fantasticfiction.com/f/c-s-forester/barbary-pirates.htm

Film:

‘The Barbary Pirates’ is niet verfilmd.

Overig:

‘The Barbary Pirates’ is een non-fictie verhaal van de fictieschrijver C.S. Forester, die een kenner van de (Britse en Amerikaanse) marine was.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over C.S. Forester.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Billy Budd, Sailor van Herman Melville
• Most Secret van Nevil Shute
• The Edge of the World van Michael Pye

Citaat:

So to sea they went, capturing poorly armed ships, and often raiding the Christian coasts to loot the villages. The shores of Italy and France, sometimes even Ireland and once or twice Denmark, saw the Barbary pirates landing to carry off plunder and slaves. They exercised a certain amount of care not to anger powerful nations who might fight back. Often the pirates were glad to accept money instead of plunder, and ransom for the slaves. Up to a point money was more useful to them than either. But only up to a point. (p.8)

Vragen over het boek:

1. Beschrijf een aantal problemen die de Amerikaanse marine had bij haar strijd tegen de piraten.
2. Waarom hadden de Europese landen aan de Middellandse Zee zo weinig macht tegen de piraten?
3. Waarom werd Hamet tegen Yusuf uitgespeeld?
4. Geef een aantal voorbeelden waaruit blijkt dat de schrijver bevooroordeeld is tegen de Noord-Afrikanen.