Roger

A few years ago it dawned on me that everybody past a certain age – regardless of how they look on the outside – pretty much constantly dreams of being able to escape from their lives. They don’t want to be who they are any more. They want out. This list includes Thurston Howell the Third, Ann-Margret, the cast members of 'Rent', Václav Havel, space shuttle astronauts and Snuffleupagus. It’s universal.
Do you want out? Do you often wish you could be somebody, anybody, other than who you are – the you who holds a job and feeds a family – the you who keeps a relatively okay place to live and who still tries to keep your friendships alive? In other words, the you who’s going to remain pretty much the same until the casket?
There’s nothing wrong with me being me, or with you being you. And in the end, life’s pretty tolerable, isn’t it? Oh, I’ll get by. We all say that. Don’t worry about me. Maybe I’ll get drunk and go shopping on eBay at eleven at night, and maybe I’ll buy all kinds of crazy crap I won’t remember I bid on the next morning, like a ten-pound bag of mixed coins from around the world or a bootleg tape of Joni Mitchell performing at the Calgary Saddledome in 1981.
I used the phrase ‘a certain age.’ What I mean by this is the age people are in their heads. It’s usually thirty to thirty-four. Nobody is forty in their head. When it comes to your internal age, chin wattles and relentless liver spots mean nothing.
In my mind, I’m always thirty-two. In my mind, I’m drinking sangria beachside in Waikiki; Kristal from Bakersfield is flirting with me, while Joan, who has yet to have our two kids, is up in our hotel room fetching a pair of sunglasses that don’t dig into her ears as much. By dinnertime, I’m going to have a mild sunburn, and when I return home from that holiday, I’ll have a $5K salary bonus and an upgraded computer system waiting for me at my office. And if I dropped fifteen pounds and changed gears from sunburn to suntan, I could look halfway okay. Not even okay: hot.
Do I sound regretful?
Okay, maybe a bit.

© Bloomsbury, 2007/2008.

Roger en Bethany werken op een groot bedrijf dat kantoorbenodigdheden verkoopt, ‘Staples’. Voor Roger is het de zoveelste baan, voor Bethany is het een saaie baan die ze zo snel mogelijk wil verlaten.
Roger is getekend door het leven en dat heeft hem tot een alcoholist gemaakt. Door verschillende traumatische gebeurtenissen is de verhouding met zijn vrouw zo slecht geworden dat ze gescheiden zijn. Nu drinkt hij al jaren heel veel en hij heeft moeite om een baan voor langere tijd te houden. Bethany is een jonge vrouw – gekleed en opgemaakt als een ‘goth’ – die tegen haar zin nog altijd bij haar moeder woont; zelfstandig is ze tot nu toe nooit geworden. Bethany zou graag erop uit gaan, naar het buitenland bijvoorbeeld. Maar zowel zij als Roger blijven werken in de voor hen saaie werkomgeving van het grootwinkelbedrijf.
Totdat Roger en Bethany elkaar gaan schrijven. Ze sturen elkaar korte berichten, waarschijnlijk via de mail (of in elkaars gewone mailbox). Daar komt bij dat Roger bezig is met een roman. Zodra hij een hoofdstuk af heeft laat hij het aan Bethany lezen, opnieuw zonder persoonlijk overleg met haar te hebben.
En langzamerhand komen beiden, zonder een persoonlijke relatie met elkaar te hebben, meer met zichzelf – en met anderen om hen heen – in het reine. Maar dat kost wel het nodige …

ERK Niveau:

C1

Schrijver:

Douglas Coupland

Jaar van uitgave:

2007

Aantal pagina's:

275

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

2000-2010

Plaats van handeling:

Canada, een niet nader genoemde stad.

Bijzonderheden:

Een roman in heel veel korte hoofdstukken die de naam van een verteller of van een fictionele roman hebben.
In het Nederlands heet de roman ‘De kauwgomdief’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De roman ‘The Gum Thief’ vertelt een verhaal over – met name – twee werknemers van een bedrijf dat kantoormaterialen maakt en verkoopt (Staples). De twee belangrijkste ik-vertellers, die elkaar nauwelijks kennen, schrijven elkaar over van alles en nog wat en vertellen zo ook over hun werk en over hun beider levens.

WAT MOET JE WETEN?

‘The Gum Thief’ is een satirisch verteld verhaal dat de Westerse (lees: Canadese) samenleving van de jaren 2000-2010 op de hak neemt. Het gaat vooral over relaties en over werk (en over de relaties op dat werk).

DE TAAL

De taal van ‘The Gum Thief’ is zeker net moeilijk. Het is typisch de taal van de jaren 2000-2010, compleet met verwijzingen naar IT- en andere, op dat moment nieuwe en min of meer moderne, media.
De alinea’s en de hoofdstukken zijn over het algemeen kort.

DE TAAL EN HET VERHAAL

Qua taal is de roman goed te begrijpen.
Dat geldt zeker ook voor het verhaal zelf. Maar het verwarrende is dat je de plot van het verhaal in flarden en heel traag te weten komt via verschillende ik-vertellers: dat maakt het verhaal complexer, maar ook boeiender.
Op basis van deze eigenschappen is ‘The Gum Thief’ een boek met een literair niveau C 4d en een taal-(ERK-)niveau C1.

 

Schrijfstijl:

Het verhaal is humoristisch geschreven met een satirische ondertoon.

Actie:

‘The Gum Thief’ bevat een verhaal met weinig actie.

Tijd:

De gebeurtenissen in de roman spelen zich af in de jaren 2000-2010.

Plaats:

De setting van ‘The Gum Thief’ is voornamelijk een bedrijf in kantoorbenodigdheden ergens in een stad in Canada. Enkele scenes spelen zich af in Londen (UK).

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘The Gum Thief’: hoe zullen Roger en Bethany zich kunnen handhaven op hun werk?

Verteller:

De roman heeft meerdere ik-vertellers (Roger, Bethany, en veel later ook nog DeeDee, Joan, Zoë, Shawn) en een auctoriale verteller.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘The Gum Thief’ zijn:
• Roger Thorpe: de ik-verteller, een 43-jarige werknemer van een bedrijf dat kantoorartikelen verkoopt (de ‘office superstore Staples’). Roger is aan de drank; hij heeft een redelijk getraumatiseerd leven gehad met veel ziekte en dood. Maar hij schrijft in zijn vrije tijd wel aan een roman;
• Bethany: de ik-verteller, een ongeveer 25-jarige werkneemster van Staples. Zij is een onopvallende jonge vrouw die nog altijd bij haar moeder in huis woont. Bethany is onopvallend, maar ze kleedt zich wel als een echte ‘goth’;
• Steve, een karakter uit de roman van Roger: een docent aan een universiteit (‘Head of the English Department’) en een – weinig succesvolle – schrijver. Steve drinkt heel veel;
• Gloria, een karakter uit de roman van Roger: de echtgenote van Steve, een weinig succesvolle actrice, een dame die ook heel veel drinkt.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘The Gum Thief’ zijn:
• DeeDee Twain: de moeder van Bethany (en ook een ik-verteller). Zij is drie maal gescheiden en ze woont samen met haar dochter over wie ze zich behoorlijk veel zorgen maakt;
• Kyle Falconcrest, een karakter uit de roman van Roger: een collega van Steve, eveneens een auteur (maar wel een heel succesvolle);
• Brittany Falconcrest, een karakter uit de roman van Roger: de echtgenote van Kyle, een chirurg, een vrouw die het werk van Steve erg bewondert (als één van de enigen);
• (Ex-)collega’s van Roger en Bethany: Mindy, Alex, Marty, Darrell, Raheed, Shawn Paxton (een ik-verteller), Chris, Kyle, Jamie, Kayla, Clive (supervisor), Rudee, Pete, Fahad, Blair, Tracey, Geoff, Jenn, Yves;
• Joan: de ex-echtgenote van Roger. Zij kregen twee kinderen, Brendan en Zoë (ook een ik-verteller). Joan werd ernstig ziek. Zij en Roger zijn al jaren niet meer bij elkaar, maar ze speelt op de achtergrond nog wel een rol;
• Vroegere vrienden van Roger: Lars, Teddy, Jeff, Corrine, Laszlo, Heather;
• Anderen: Leonard (theatre producer), Mr. Rant (aka Greg, een lastige klant), Reid, Eamon, Kenny (echtgenoten van DeeDee), Brian Epke (de nieuwe vriend van Joan), Katie (een vroegere vriendin van Bethany), Fraser (collega van Steve en Kyle), Jason, Rafe en Denise (kennissen van Bethany en Kyle in Parijs), Diana Tigg (een ex-vriendin van Roger), Leonard Van Cleef (theaterproducent), Ed Matheson (creative writing instructor).

 

Website:

https://www.theguardian.com/books/2007/sep/29/fiction.douglascoupland

Film:

‘The Gum Thief’ is niet verfilmd.

Overig:

‘The Gum Thief’ is de elfde roman van Douglas Coupland.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Douglas Coupland.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Generation A van Douglas Coupland
• How It Ended van Jay McInerney
• Lights out in Wonderland van DBC Pierre

Citaat:

But what did he do? He looked up and then started walking to the front of the store. The people on that end of the aisle quietly split apart, and Roger went up to one of the tills, stared at the gum rack for maybe fifteen seconds, selected a pack of melon-flavored Bubblicious, pocketed it, then started walking to the staff door out back. Pete, who’d just then come in from that direction and had caught the tail end of all this, screamed, ‘Roger, leave – now!’
And so Roger walked out of the store, surrounded by his invisible poo warp and carrying a pack of stolen gum. (p.199)

Vragen over het boek:

1. Waarom is het manuscript van Roger belangrijk voor de plot van het verhaal?
2. Waarom is Bethany niet zo populair bij de mannen?
3. In welk opzicht helpt DeeDee Roger – en in welk opzicht helpt Greg Bethany?
4. Waarom is de dood zo’n belangrijk thema in deze roman?