The cold passed reluctantly from the earth, and the retiring fogs revealed an army stretched out on the hills, resting. As the landscape changed from brown to green, the army awakened, and began to tremble with eagerness at the noise of rumors. It cast its eyes upon the roads, which were growing from long troughs of liquid mud to proper thoroughfares. A river, amber-tinted in the shadow of its banks, purled at the army's feet; and at night, when the stream had become of a sorrowful blackness, one could see across it the red, eyelike gleam of hostile camp-fires set in the low brows of distant hills.
Once a certain tall soldier developed virtues and went resolutely to wash a shirt. He came flying back from a brook waving his garment bannerlike. He was swelled with a tale he had heard from a reliable friend, who had heard it from a truthful cavalryman, who had heard it from his trustworthy brother, one of the orderlies at division headquarters. He adopted the important air of a herald in red and gold.
‘We're goin' t' move t'morrah - sure,’ he said pompously to a group in the company street. ‘We're goin' 'way up the river, cut across, an' come around in behint 'em.’
To his attentive audience he drew a loud and elaborate plan of a very brilliant campaign. When he had finished, the blue-clothed men scattered into small arguing groups between the rows of squat brown huts. A negro teamster who had been dancing upon a cracker box with the hilarious encouragement of twoscore soldiers was deserted. He sat mournfully down. Smoke drifted lazily from a multitude of quaint chimneys.
‘It's a lie! that's all it is - a thunderin' lie!’ said another private loudly. His smooth face was flushed, and his hands were thrust sulkily into his trouser's pockets. He took the matter as an affront to him. ‘I don't believe the derned old army's ever going to move. We're set. I've got ready to move eight times in the last two weeks, and we ain't moved yet.’

© Doubleday Dell / Bantam, 1964

Een boerenzoon werkt samen met zijn moeder op een boerderij ergens in het noorden van de Verenigde Staten. Als de Amerikaanse burgeroorlog is uitgebroken, besluit hij vrijwillig dienst te nemen in het leger van de noorderlingen. Hij vertrekt naar de slagvelden in de omgeving van de stad Washington.
De jongeman droomt van een glorieuze tijd op het slagveld: moedig vechten tegen een kwade vijand, de strijd winnen, het slagveld met eer beladen verlaten. Misschien met een lichte verwonding.
Maar dat valt tegen. De burgeroorlog blijkt een periode van wachten te worden. Een eind lopen naar de plaats waar de schermutselingen zullen plaatsvinden, niemand vinden, even rusten, weer er op uit – bepakt en bezakt – om een front te vormen, weer wachten. En onderwijl wordt de bepakking zwaar, de soldatenmaten worden kortaangebonden, de officieren worden onbeschoft.
Maar als uiteindelijk de botsing met de vijand komt, is die bloederiger dan iemand had kunnen vermoeden …

ERK Niveau:

C1

Schrijver:

Stephen Crane

Jaar van uitgave:

1895

Aantal pagina's:

131

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1850 – 1900

Plaats van handeling:

USA, het platteland (ergens in de buurt van de stad Washington D.C.)

Bijzonderheden:

Een roman in 24 genummerde hoofdstukken.
In het Nederlands heet het boek ‘De vuurdoop van Henry Fleming’ of 'Het teken van moed'.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

Als je iets meer wilt weten over de Amerikaanse burgeroorlog, dan moet je ‘The Red Badge of Courage’ zeker lezen. Het is een fictioneel verslag over een afschuwelijke oorlog, geschreven door een jongeman van 24 die (toen) nog nooit een oorlogsfront had gezien. Behalve een mooi document is het een indrukwekkend literair werk geworden.

WAT MOET JE WETEN?

Voor het waarderen van ‘The Red Badge of Courage’ is het handig wanneer je iets weet over de Amerikaanse Burgeroorlog (1861-1865), een oorlog die het Noorden en het Zuiden tegen elkaar voerden. De inzet was onder andere de afschaffing van de slavernij, maar het was met name een oorlog over macht: nadat de oorlog was afgelopen ging deze macht vooral naar het noorden. Washington D.C. werd een soort neutrale hoofdstad – op de grens van ‘noord’ en ‘zuid’, maar de grote welvaart en groei gingen naar het noorden – naar steden als New York, Boston en Philadelphia. Pas ver in de twintigste eeuw kwam de welvaart voor velen – en daarmee ook het welbevinden – ook in het zuiden, met name door olievondsten en door de vestiging van grote bedrijven.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘The Red Badge of Courage’ zijn lastig. Het is een verhaal van lang geleden en dat heeft gevolgen voor de taal. De alinea’s en de hoofdstukken zijn van een normale lengte.
Er zijn weinig dialogen. Opvallend is, hoe modern die dialogen nu nog klinken. Dat komt door de moderne manier waarop Crane schreef, met veel impressionistische beelden (en met de ‘moderne’ scheld- en vloekwoorden).
Door de taal krijg je als lezer een zeer goed beeld van de uitzichtloosheid van dit soort oorlogen en veldslagen.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van ‘The Red Badge of Courage’ is regelmatig complex, maar wel heel bepalend voor de periode – de tweede helft van de negentiende eeuw, de overgang naar de ‘moderne’ twintigste-eeuwse literatuur.
Het verhaal is boeiend, maar het wordt soms traag verteld. Wat de roman duidelijk maakt, is de totale zinloosheid van een oorlog. De jongeman verlangt naar eer en roem en heldendom, maar hij ziet eerst alleen maar verveling en irritatie. En wat hij later ziet is dood en ellende, pijn en verrotting. Zelfs de leiders van wie je toch mag verwachten dat zij het gewone voetvolk steunen, gedragen zich als arrogante kwasten, die zich superieur voelen aan het onnozele kanonnenvoer.
Op basis van deze eigenschappen is ‘The Red Badge of Courage’ een boek met een literair niveau C 5d en een taal-(ERK-)niveau C1.

Schrijfstijl:

De roman ‘The Red Badge of Courage’ is heel mooi en literair geschreven. Hij wordt gezien als één van de belangrijkste werken uit de negentiende eeuw. Wel is het tempo zo nu en dan traag voor de moderne lezer – het duurt even voordat de actie losbarst. Maar dan krijg je een heel indringend beeld van een zinloze oorlog.

Actie:

De roman ‘The Red Badge of Courage’ is een verhaal met redelijk veel actie. Maar het duurt nogal lang voordat die actie losbarst: de jongeman moet eerst leren wachten, marcheren, gehoorzamen en wachten.

Tijd:

‘The Red Badge of Courage’ speelt zich af in de jaren 1861-1865, de periode van de Amerikaanse Burgeroorlog. Je hebt als lezer eigenlijk geen idee wie er aan de winnende hand is, waar de strijd plaatsvindt en zelfs wie de strijdende partijen zijn. Er wordt zo nu en dan alleen gesproken over linies en regimenten, over heuvels, velden en bossen en over blauwe, rode of grijze uniformen.

Plaats:

De setting van ‘The Red Badge of Courage’ is het platteland van de Verenigde Staten. De jongeman reist naar Washington om daar zijn regiment op te zoeken. De schermutselingen en veldslagen vinden in die buurt plaats: in de heuvels en bossen en op de velden tussen het ‘Noorden’ en het ‘Zuiden’, de twee delen van de toenmalige USA die de burgeroorlog uitvochten.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘The Red Badge of Courage’: zal de jongeman met eer overladen als een held – en zo mogelijk ongedeerd – het slagveld verlaten?

Verteller:

De roman ‘The Red Badge of Courage’ heeft een auctoriale verteller. Deze vertelt zijn verhaal vanuit het perspectief van de jonge soldaat.

Hoofdkarakters:

Het hoofdkarakter in ‘The Red Badge of Courage’ is:
• ‘The youth’. Zo wordt de jongeman meestal aangeduid. Hij is een boerenzoon die zijn moeder alleen thuis achterlaat omdat hij vindt dat hij het leger in moet om het land te verdedigen. Hij neemt dienst in het 304th regiment van New York. Pas later in het verhaal horen we zijn naam – eerst zijn voornaam: Henry. En uiteindelijk zijn achternaam: Fleming.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘The Red Badge of Courage’ zijn:
• De moeder van de ‘youth’: zij is boerin. Ze vindt het vreselijk dat haar zoon soldaat wordt, maar toch legt ze zich erbij neer;
Collega-militairen van de ‘youth’: soldaten en officieren. De meesten van hen blijven anoniem, enkelen krijgen een naam. Het lijkt erop alsof de jongeling wisselende vriendschappen met hen heeft: sommige ‘vrienden’ bejegent hij later slecht, voor anderen wordt hij milder:
• Jim Conklin: ‘the tall soldier’;
• Henry: ‘the loud soldier’;
• Wilson: ‘the tattered soldier’;
• Officieren: een luitenant, een kolonel en een generaal. In onderlinge gesprekken noemen zij de soldaten geringschattend ‘mule drivers’ of ‘mud diggers’.

Website:

https://www.learner.org/series/amerpass/archive/9000s/9212.pdf

Film:

De roman ‘The Red Badge of Courage’ is in 1951 verfilmd door regisseur John Huston.

Overig:

De roman ‘The Red Badge of Courage’ wordt gezien als één van de belangrijkste Amerikaanse romans van de negentiende eeuw. Dat is heel bijzonder, wanneer je bedenkt dat de auteur een jongeman van vierentwintig jaar oud was (die bovendien – toen – nog nooit oorlogshandelingen had meegemaakt).

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Stephen Crane.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• The Unvanquished van William Faulkner
• Butcher’s Crossing van John Williams
• The Son van Philipp Meyer

Citaat:

The youth fell back in the procession until the tattered soldier was not in sight. Then he started to walk on with the others.
But he was amid wounds. The mob of men was bleeding. Because of the tattered soldier's question he now felt that his shame could be viewed. He was continually casting sidelong glances to see if the men were contemplating the letters of guilt he felt burned into his brow.
At times he regarded the wounded soldiers in an envious way. He conceived persons with torn bodies to be peculiarly happy. He wished that he, too, had a wound, a red badge of courage. (p.52)

Vragen over het boek:

1. Waarom wil de jongeman een ‘red badge of courage’ hebben?
2. Wie zijn de overwinnaars van de strijd als je op het verhaal afgaat?
3. Welke indruk krijg je van de medesoldaten van de jongeman?
4. Wat maakt de roman volgens jou tot een literair werk (of juist niet, als je die mening bent toegedaan)?