(A tempestuous noise of Thunder and Lightning heard. Enter a Ship-master, and a Boatswain.)
Master: Boatswain!
Boatswain: Heere Master. What cheere?
Master: Good: Speake to th' Mariners! Fall too't, yarely, or we run ourselves a ground. Bestirre, bestirre! (Exit.)

(Enter Mariners.)
Boatswain: Heigh my hearts! Cheerely, cheerely my hearts! Yare, yare! Take in the toppesale. Tend to th' Masters whistle. Blow till thou burst thy winde, if roome enough!

(Enter Alonso, Sebastian, Antonio, Ferdinando, Gonzalo, and others.)
Alonso: Good Boatswain have care. Where's the Master? Play the men.
Boatswain: I pray now, keepe below.
Antonio: Where is the Master, Boson?
Boatswain: Do you not heare him? You marre our labour, Keepe your Cabines. You do assist the storme.
Gonzalo: Nay, good, be patient.
Boatswain: When the Sea is. Hence! What cares these roarers for the name of King? To Cabine! Silence! Trouble us not.
Gonzalo: Good, yet remember whom thou hast aboard.
Boatswain: None that I more love than my selfe. You are a counsellor, if you can command these elements to silence, and worke the peace of the present, we will not hand a rope more. Use your authoritie. If you cannot, give thankes you have liv'd so long, and make your selfe readie in your cabine for the mischance of the houre, if it so hap. Cheerely good hearts: out of our way I say. (Exit.)

Gonzalo: I have great comfort from this fellow: methinks he hath no drowning marke upon him. His complexion is perfect gallows. Stand fast good Fate, to his hanging. Make the rope of his destiny our cable, for our owne doth little advantage. If he be not borne to be hang'd, our case is miserable. (Exit.)

© Addison Wesley Longman Limited / New Swan Shakespeare, 1984

Op een eiland voor de kust van Italië leeft de oud-hertog van Milaan, Prospero, met zijn dochter Miranda. Ze zijn jaren geleden uit hun hertogdom verdreven door de broer van Prospero, Antonio. In de loop der jaren heeft Prospero zijn magie gebruikt om een engelachtige geest op het eiland (Ariel) en een primitief en kwaadaardig wezen (Caliban) tot zijn knechten te maken.
En dan komen er – jaren na de verbanning – schipbreukelingen op het eiland terecht. Het zijn de broer van Prospero, Antonio, en Alonso, de koning van Milaan, zijn knappe zoon Ferdinand en veel edelen, bedienden en zeelieden.
Miranda kijkt haar ogen uit nu ze zo veel mooie mensen ziet (‘Oh wonder! How many goodly creatures are there here! How beauteous mankind is! O brave new world, that hath such people in it!’ Act V, Scene 1). Maar Caliban ziet een aantal broeders in het kwaad: slappe zuiplappen die hem misschien kunnen helpen onder het juk van Prospero uit te komen.
Prospero daarentegen is berekenend en voorzichtig. En hij beseft dat alles wat nu werkelijkheid lijkt – zoals het ‘echte’ leven – soms maar schijn is:
‘Be cheerful, sir.
Our revels are now ended. These our actors,
As I foretold you, were all spirits, and
Are melted into air, into thin air.
And, like the baseless fabric of this vision,
The cloud-capped towers, the gorgeous palaces,
The solemn temples, the great globe itself,
Yea, all which it inherit, shall dissolve,
And, like this insubstantial pageant faded,
Leave not a rack behind. We are such stuff
As dreams are made on, and our little life
Is rounded with a sleep.’ (Act IV, Scene 1)

ERK Niveau:

C1

Schrijver:

William Shakespeare

Jaar van uitgave:

1611

Aantal pagina's:

100

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

16e eeuw

Plaats van handeling:

Italië, een eiland tussen Noord-Afrika en de Italiaanse stad Napels

Bijzonderheden:

Een toneelstuk in vijf bedrijven met veel scenes.
In het Nederlands heet het toneelstuk ‘De storm’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

Het toneelstuk ‘The Tempest’ is één van de meer toegankelijke stukken van Shakespeare. Het gaat over een Italië uit (waarschijnlijk) de zestiende eeuw, maar het is niet gecompliceerd wat betreft het thema. Het verhaal behandelt politiek en macht zonder ingewikkeld te worden. Het gaat over magie en wonderbaarlijke gebeurtenissen zonder ongeloofwaardig te worden.
Als je graag eens iets van Shakespeare wilt lezen en je hebt dat nog nooit gedaan, dan is ‘The Tempest’ een goede keus.

WAT MOET JE WETEN?

Voor het begrijpen en waarderen van ‘The Tempest’ is het noodzakelijk dat je een goede woordenlijst (‘glossary’) bij de tekst hebt. De meeste uitgaven van de stukken van Shakespeare hebben zo’n verklarende woordenlijst. Het stuk zelf is zo’n 100 pagina’s lang; meestal zijn er ook nog 100 pagina’s met verklarende woorden, vaak handig afgebeeld naast de tekst (links de woordenlijst, rechts de oorspronkelijke tekst).

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘The Tempest’ zijn vaak erg moeilijk en zonder verklarende woordenlijst nauwelijks te lezen voor een 21e-eeuwse lezer (zelfs voor een Engelstalige lezer). Je zult dus een woordenlijst nodig hebben. Bovendien is Shakespeare een meester in de Engelse taal: zijn stukken zitten vol ironie, puns en innuendo. Veel zal de minder ervaren lezer ontgaan zonder verklarende woorden.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van ‘The Tempest’ is 16e-eeuws, dus oud en ver van het hedendaagse Engels verwijderd. Je moet als lezer hulp hebben van een verklarende woordenlijst. Gelukkig geven de meeste edities van de toneelstukken van Shakespeare wel zo’n lijst, vaak afgedrukt naast de originele tekst.
Houd ook rekening met de woordspelingen, de dubbele betekenissen en de ironie in de taal van Shakespeare: deze taalgrappen en literaire vondsten maken hem tot één van de grootste schrijvers ter wereld.
Het verhaal van ‘The Tempest’ is niet echt moeilijk te begrijpen. Je moet ruimte geven aan de fantasie van het verhaal en je moet onmogelijke zaken als mogelijk accepteren. Dan merk je dat dit een positief verhaal is over optimisme en vergeving.
Op basis van deze eigenschappen is ‘The Tempest’ een boek met een literair niveau C 5d en een taal-(ERK-)niveau C1.

Schrijfstijl:

Het toneelstuk ‘The Tempest’ was uiteraard bedoeld als kijkspel en niet als gedrukt verhaal. De tekst is humoristisch, verrassend, soms spannend en soms ontroerend; het lezen van zo’n tekst doet soms wat kunstmatig aan, maar het geeft je als lezer wel de tijd om door te dringen tot de essentie van de taal en van het verhaal.
Maar het mooiste blijft natuurlijk het kijken naar het stuk, bijvoorbeeld naar een verfilming of – nog mooier – naar een toneelstuk in de schouwburg. Dus lees het verhaal, leer de taal en het verhaal goed kennen. En ga dan kijken.

Actie:

The Tempest’ is een verhaal met veel actie. In een paar uren zijn we getuige van een schipbreuk, een opbloeiende liefde, een aantal ruzies en bijna-moordaanslagen en een happy end. Shakespeare geeft de lezer/kijker waarde voor zijn/haar geld.

Tijd:

Het toneelstuk ‘The Tempest’ speelt zich ergens af in de zestiende eeuw. Het is een verhaal over hertogen en koningen, over raadgevers en narren, over zeilschepen en afgelegen eilanden.
Het toneelstuk speelt zich keurig af volgens de drie eenheden (uitzonderlijk voor Shakespeare die zich maar zelden aan die verplichte eenheden hield): er is één handeling (hoe krijgt de oud-hertog het levensgeluk voor zijn dochter geregeld?) en één plaats (het eiland). Het hele verhaal speelt zich af binnen drie uren.

Plaats:

De plaats waar ‘The Tempest’ zich volledig afspeelt is een eiland voor de kust van Italië (behalve de eerste scene die op het zinkende schip is gesitueerd).

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘The Tempest’: hoe kan Prospero, de oud-hertog van Milaan, ervoor zorgen dat het recht haar beloop krijgt, waarbij zijn dochter ook nog gelukkig zal worden?

Verteller:

‘The Tempest’ is een toneelstuk waarin uiteraard de karakters allemaal hun eigen stem hebben. Er is geen verteller die commentaar levert op de gebeurtenissen.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘The Tempest’ zijn:
• Prospero: de oud-hertog van Milaan. Hij woont in ballingschap op een afgelegen eiland. Hij is behalve een edelman ook een soort tovenaar die macht heeft over de wezens die hij op het eiland aantreft;
• Miranda: de dochter van Prospero. Zij is bij haar vader opgegroeid: zonder vrienden of verdere familie, maar wel met alle liefde die ze van haar vader kon krijgen;
• Ferdinand: de zoon van Alonso, de koning van Napels.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘The Tempest’ zijn:
• Alonso: de koning van Napels;
• Sebastian: de broer van Alonso;
• Antonio: de huidige hertog van Milaan die de titel en het hertogdom van zijn broer Prospero heeft gestolen;
• Gonzalo: een oude en trouwe edelman; eerst de raadgever van Prospero, nu van Alonso;
• Caliban: een misvormde en primitieve inwoner van het eiland;
• Ariel: een engelachtige geest die op het eiland woont;
• Trinculo: een nar van het hof van de koning van Napels, vriend van Stephano;
• Stephano: een alcoholische butler, vriend van Trinculo;
• De edellieden Adrian en Francisco;
• Niet-adellijke burgers, zoals een bootsman, matrozen en bedienden;
• Allerlei geesten op het eiland: Iris, Ceres, Juno, ‘Nymphs’ en Reapers’ .

Website:

http://shakespeare.mit.edu/tempest/full.html

Film:

Het toneelstuk ‘The Tempest’ is vele malen verfilmd.

Overig:

‘The Tempest’ is één van de laatste toneelstukken van William Shakespeare. Het is bovendien één van de weinige stukken die grotendeels door Shakespeare zelf bedacht werden. Het toneelstuk is milder dan de tragedies, minder flauw-grappig dan de komedies en minder historisch verantwoord dan de historische stukken van de schrijver.
Daarnaast is ‘The Tempest’ een toneelstuk dat suggereert dat Shakespeare afscheid nam van het toneel (als acteur en/of als schrijver):

‘I’ll break my staff,
Bury it certain fathoms in the earth,
And deeper than did ever plummet sound
I’ll drown my book.’ (Act V, Scene 1)

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over William Shakespeare.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Brave New World van Aldous Huxley
• Lord of the Flies van William Golding
• God’s Grace van Bernard Malamud

Citaat:

Though with their high wrongs I am struck to the quick,
Yet with my nobler reason ‘gainst my fury
Do I take part. The rarer action is
In virtue than in vengeance. They being penitent,
The sole drift of my purpose doth extend
Not a frown further. (Act V, Scene 1)

Vragen over het boek:

1. Wat is de rol (en het belang) van Caliban voor het verhaal?
2. Waarom is Prospero zo’n vergevensgezinde figuur?
3. Wat zijn de positieve en de negatieve eigenschappen van de raadgever Gonzalo?
4. Welke karakters maken volgens jou de grootste ontwikkeling door in dit verhaal? Hoe komt dat, denk je?