Aragorn sped on up the hill. Every now and again he bent to the ground. Hobbits go light, and their footprints are not easy even for a Ranger to read, but not far from the top a spring crossed the path, and in the wet earth he saw what he was seeking.
‘I read the signs aright,’ he said to himself. ‘Frodo ran to the hill-top. I wonder what he saw there? But he returned by the same way, and went down the hill again.’
Aragorn hesitated. He desired to go to the high seat himself, hoping to see there something that would guide him in his perplexities; but time was pressing. Suddenly he leaped forward, and ran to the summit, across the great flag-stones, and up the steps. Then sitting in the high seat he looked out. But the sun seemed darkened, and the world dim and remote. He turned from the North back again to North, and saw nothing save the distant hills, unless it were that far away he could see again a great bird like an eagle high in the air, descending slowly in wide circles down towards the earth.
Even as he gazed his quick ears caught sounds in the woodlands below, on the west side of the River. He stiffened. There were cries, and among them, to his horror, he could distinguish the harsh voices of Orcs. Then suddenly with a deep-throated call a great horn blew, and the blasts of it smote the hills and echoed in the hollows, rising in a mighty shout above the roaring of the falls.
‘The horn of Boromir!’ he cried. ‘He is in need!’ He sprang down the steps and away, leaping down the path. ‘Alas! An ill fate is on me this day, and all that I do goes amiss. Where is Sam?’
As he ran the cries came louder, but fainter now and desperately the horn was blowing. Fierce and shrill rose the yells of the Orcs, and suddenly the horn-calls ceased. Aragorn raced down the last slope, but before he could reach the hill's foot, the sounds died away; and as he turned to the left and ran towards them they retreated, until at last he could hear them no more. Drawing his bright sword and crying ‘Elendil! Elendil!’ he crashed through the trees.

© Penguin Random House Company / Ballantine Books, 1965

Book Three
Het gezelschap is na 'The Fellowship of the Ring' gedeeltelijk uiteengevallen; orcs, black riders en andere gevaarlijke wezens bedreigen de groep. Frodo en Sam (en de ring) zijn verdwenen in oostelijke richting. Aragorn, Gimli en Legolas ontmoeten de Riders of Rohan, dappere strijders te paard. Terwijl zij bij die ruiters zijn, zijn Merry en Pippin ontvoerd door orcs die in dienst zijn van de invloedrijke, maar uiterst gevaarlijke tovenaar Saruman. Deze tovenaar versterkt op dit moment zijn toren Isengard en hij weet dat er ergens een hobbit is die de belangrijkste ring van Middle-earth bij zich heeft. Als Merry en Pippin ontsnappen aan de orcs, krijgen ze hulp van de ent Treebeard, een indrukwekkende sprekende (en lopende) boom.
Ondertussen komen Gandalf, Aragorn en de anderen erachter dat de koninkrijken van Middle-earth aangetast zijn door de oorlogsdreigingen, zowel vanuit het oosten (van Sauron) als uit het westen (van Saruman); de kwade tovenaars hebben vervaarlijke legers op de been gebracht en ze hebben zwakke koningen nog verder verzwakt door slechte raadgevers te benoemen (zoals Master Wormtongue die de zwakke koning Théoden adviseert). Gandalf besluit naar de stad Minas Tirith te gaan, vanwaar hij gemakkelijker bij het land Mordor denkt te kunnen komen. Ze moeten immers allemaal uiteindelijk naar Mordor: daar is Mount Doom, waar de ring moet worden vernietigd. Maar in Mordor huist ook Sauron, degene met The Evil Eye, de meester van het ultieme kwaad, die er alles aan gelegen is om de ring in handen te krijgen.

Book Four
Ondertussen, veel verder naar het oosten, zijn Frodo en Sam Gamgee onderweg naar Mordor. Ze ontmoeten Gollum (officieel Sméagol geheten) die aanbiedt hen te helpen om het land Mordor binnen te gaan. Het is een aanlokkelijk aanbod, maar Frodo vertrouwt het niet helemaal en Sam vertrouwt het helemaal niet. Met zijn drieën zullen ze de Dead Marshes moeten doortrekken, op de grond bedreigd door verraderlijke moerassen en in de lucht door gevleugelde geesten in dienst van Sauron. Als ze bij de grens van Mordor aankomen, merken ze dat ze de Black Gate niet binnen kunnen gaan. Gelukkig krijgen ze nu hulp van de legeraanvoerder Faramir. Terwijl Sam met Faramir verder trekt, weet Gollum Frodo over te halen om een kortere, onderaardse weg door de bergen te nemen. Onder leiding van Gollum zullen die twee dan Mordor bereiken. Wat Gollum echter verzuimt te vertellen is dat in de tunnel onder de bergen een oude vriendin van Gollum huist, de reuzenspin Shelob …

ERK Niveau:

C1

Schrijver:

J.R.R. Tolkien

Jaar van uitgave:

1954

Aantal pagina's:

344

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

Een fantasietijd

Plaats van handeling:

Middle-earth, een fantasieplaats

Bijzonderheden:

'The Two Towers' is het tweede deel van de trilogie 'The Lord of the Rings'. Dit boek bestaat opnieuw uit twee delen, 'Book Three' en 'Book Four'. Als je wilt weten hoe alles afloopt, zul je ook het laatste deel van de trilogie, 'The Return of the King', ook moeten lezen.
In het Nederlands heet het boek ‘In de ban van de ring II: De twee torens’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De fantasyroman ‘The Lord of the Rings’ is het ultieme fantasieverhaal. Het is een verhaal voor doorzetters (na deel 2, ‘The Two Towers’, volgen er nog zo’n 300 pagina’s). Een verhaal over goed en kwaad, over list en bedrog, over vriendschap en trouw. Liefde komt er in het boek niet voor, ten minste geen liefde tussen mannen en vrouwen; de wezens (ook de mensen) zijn maar met één ding bezig: de Ring wegbrengen en hem vernietigen.
Als je wilt weten waar al die fantasyschrijvers hun ideeën vandaan hebben gehaald, moet je naar de bron van die fantasy gaan. En dat is ‘The Lord of the Rings’. The Hobbit kwam eerst, maar dat was meer een avonturenverhaal voor jongere lezers, weliswaar met draken en dwergen en tovenaars. Maar het stevige werk – ook voor wat betreft gevechten, bedrog en grote vriendschappen – vind je pas echt in The Fellowship of the Ring en ‘The Two Towers’, de eerste twee delen van ‘The Lord of the Rings’.

WAT MOET JE WETEN?

‘The Two Towers’ beschrijft een onbekende sprookjeswereld. Een wereld waar het vervoer meestal te voet of soms te paard ging, waar zwaarden en speren de wapens waren, waar reizigers overnachtten in tochtige herbergen en waar gevaren loerden langs de landweggetjes. De tijd lijkt op de middeleeuwen, maar het is nog veel langer geleden. Dit is een soort Europa voordat de Vikingen kwamen. Maar dan een Europa waarin tovenaars de baas waren, waar dwergen het goud uit de mijnen haalden, waar elfen de bossen beheerden en waar mensen niet zo belangrijk waren.
In dit tweede deel van de trilogie wordt alles wat wranger en wreder. De gezelligheid en de rust van The Shire is verlaten. Het leven langs de weg is hard. Er vallen veel doden; overal zijn goedwillende wezens op de vlucht voor de handlangers van de kwade tovenaars Sauron en Saruman. Het is de vraag of in deel II de goede tovenaar Gandalf de strijd met die twee aankan.

DE TAAL

De woorden in ‘The Two Towers’ zijn vaak moeilijk en soms ouderwets. Het verhaal leest alsof het een verhaal van heel lang geleden is (en dat is natuurlijk ook zo). Het verhaal beschrijft een tijd van vóór de middeleeuwen (maar dan een fantasietijd, uiteraard). De alinea’s zijn soms lang, maar er zijn wel veel dialogen. De hoofdstukken zijn redelijk lang; zo’n 20 pagina’s per hoofdstuk ongeveer.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van ‘The Two Towers’ is soms traag en ouderwets (het boek stamt al uit 1954) en soms schrijft Tolkien enigszins omslachtig. Hij wil alles goed uitleggen aan de lezer.
Maar de kracht van de roman ligt in het verhaal. Je krijgt een onvergetelijk verhaal te horen van een geweldige verhalenverteller. Tolkien weet ontzettend veel; en toch heb je als lezer heel vaak de indruk dat je maar een heel klein deel van de verhalen van Middle-earth hoort. Wie is bijvoorbeeld die Master Wormtongue en waar komt hij vandaan? En hoe gevaarlijk (of betrouwbaar) zijn die enten eigenlijk? Als lezer verlang je telkens naar meer informatie over die magische wereld van Middle-earth.
Op basis van deze eigenschappen is ‘The Two Towers’ een boek met een literair niveau C 4d en een taal-(ERK-)niveau C1.

Schrijfstijl:

Het tweede deel van ‘The Lord of the Rings’, ‘The Two Towers’, is opnieuw heel spannend geschreven. De gezapigheid van Hobbiton heeft plaatsgemaakt voor actie en Tolkien neemt de lezer mee op een spannende reis door bossen en moerassen, over en door bergen en langs rivieren. Soms legt de schrijver de zaken uitgebreid uit, soms worden er liederen gezongen, maar het verhaal blijft zijn spanning houden.

Actie:

‘The Two Towers’ zit boordevol actie. Vanaf het uiteenvallen van het gezelschap tot en met het ontmoeten van nieuwe strijders komen de vrienden van het ene in het andere avontuur terecht. Een avontuur door een bos, over een steppe, in een moeras en op en onder een berg.

Tijd:

‘The Two Towers’ beschrijft een periode van een aantal maanden in een fantasietijd. Er zijn verwijzingen naar het verleden, met name wanneer Treebeard en Aragorn uitleggen wat de vloek van de Ring precies inhoudt.

Plaats:

De plaats waar ‘The Two Towers’ zich afspeelt is Middle-earth, een wereld die lijkt op de aarde maar die toch ook heel anders is. Dit deel van het verhaal speelt zich af in het rijk Rohan, bij Isengard in de bergen, in de Dead Marshes en in en op de bergen ten noorden van Mordor.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘The Two Towers’: hoe slagen de leden van het gezelschap – met Frodo als belangrijkste figuur – erin om de ring in Mordor te krijgen? Dat lukt niet in dit boek: het gezelschap is dramatisch uiteengevallen: Merry en Pippin reizen grotendeels samen, evenals Aragorn, Legolas en Gimli. Gandalf wikkelt elders belangrijke zaken af en Frodo en Sam ontmoeten een wezen dat Oom Bilbo nog kent van vroeger: Gollum.

Verteller:

‘The Two Towers’ wordt verteld door een auctoriale verteller. Deze legt uitgebreid uit hoe Middle-earth eruitziet, wie er wonen en wat het probleem in dit rijk is. Er is een kaart van het gebied die duidelijk maakt waar de reis heen gaat. De verteller volgt de vrienden vanaf het moment dat de ‘fellowship’ uiteenvalt. In dit tweede deel van de trilogie worden de afzonderlijke avonturen van  de verschillende karakters beschreven.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘The Two Towers’ zijn:
• Frodo Baggins: een hobbit, de jonge neef van Bilbo;
• Aragorn (‘Strider’): een mens, een edelman uit het noorden van Middle-earth;
• Gandalf: één van de grootste tovenaars van Middle-earth;
• Sam Gamgee: een hobbit, de vriend en bediende van Frodo;
• Meriadoc (‘Merry’) Brandybuck: een hobbit, neef van Frodo en Pippin;
• Peregrin (‘Pippin’) Took: een hobbit, neef van Frodo en Merry;
• Legolas: een elf;
• Gimli: een dwerg.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘The Two Towers’ zijn:
• Sauron, the Dark Lord: de grootste kwade tovenaar van allen. Hij instrueert vanuit zijn toren in Mordor zijn handlangers;
• Saruman the Great: een kwade tovenaar die vanuit zijn toren Isengard zijn handlangers aanstuurt;
• Treebeard: een ‘ent’, een indrukwekkende sprekende (en lopende) boom;
• The Riders of Rohan: dappere strijders te paard. Zij steunen de vrienden van de ‘fellowship’ waar ze kunnen;
• King Théoden: een zwakke koning in Rohan;
• Master Wormtongue: een valse raadgever van koning Théoden;
• Gollum (oorspronkelijk Sméagol geheten): een hobbit die door eeuwenlang bezit van de ring een kwaadaardig wezen is geworden;
• De legeraanvoerder Faramir: een leider (een mens) uit Minas Tirith;
• Shelob the Great: een reuzenspin die zich in de tunnels van Torech Ungol bevindt;
• Black Riders: gevaarlijke handlangers van de Dark Lord;
• Orcs: agressieve en gevaarlijke wezens;
• Uruk-hai: handlangers van Saruman the Great;
• Meerdere hobbits, elfen, orcs en andere wezens.

Website:

http://tolkiengateway.net/wiki/The_Two_Towers

Film:

‘The Two Towers’ is, net als de andere delen van ‘The Lord of the Rings’, meerdere keren verfilmd. Vaak gebeurde dat in één film – zoals bijvoorbeeld in een animatiefilm. Maar soms was dat in drie delen, zoals de beroemde verfilming van de Nieuw-Zeelandse regisseur Peter Jackson.

Overig:

‘The Two Towers’ was een behoorlijk succes toen het in 1954 uitkwam. Maar het werd een enorm succes – samen met de andere twee delen van ‘The Lord of the Rings’ – halverwege de jaren ’60 van de vorige eeuw, met name in de hippie-tijd (in 1967, ongeveer). Het boek inspireerde filmmakers, pop musici (Bo Hanson, Sally Oldfield, ‘The Incredible String Band’, ‘Pearls Before Swine’, bijvoorbeeld) en heel veel schrijvers van het ‘nieuwe’ genre fantasy (Ursula Le Guin, Richard Adams). Zo rond de eeuwwisseling werd ‘The Lord of the Rings’ opnieuw een megasucces: het boek stond op nr.1 als het aller populairste Engelstalige boek ooit. Opnieuw werden veel schrijvers geïnspireerd door de wereld van Middle Earth (Terry Pratchett, Stephen King, George R.R. Martin, Eoin Colfer en vele anderen). Nog altijd hoort het boek bij de top drie van de populairste boeken ooit.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over J.R.R. Tolkien.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• The Lord of the Rings (Book III) – The Return of the King J.R.R. Tolkien
• The Gunslinger (The Dark Tower, Book I) van Stephen King
• The Once and Future King van T.H. White

Citaat:

Three Rings for the Elven-kings under the sky,
Seven for the Dwarf-lords in their halls of stone,
Nine for mortal men doomed to die,
One for the Dark Lord on his dark throne
In the Land of Mordor where the Shadows lie.
One Ring to rule them all, One Ring to find them,
One Ring to bring them all and in the darkness bind them
In the Land of Mordor where the Shadows lie.

Vragen over het boek:

1. Wat betekent ‘The Departure of Boromir’ en wiens schuld was het wat er gebeurde (volgens jou)?
2. Waarom zijn de ents – zoals Treebeard – belangrijk voor het verloop van het verhaal?
3. Wie is ‘The White Rider’ en hoe komt het dat hij er zo uitziet?
4. Wat gebeurt er bij ‘the forbidden pool’?