I have noticed that when someone asks for you on the telephone and, finding you out, leaves a message begging you to call him up the moment you come in, and it's important, the matter is more often important to him than to you. When it comes to making you a present or doing you a favour most people are able to hold their impatience within reasonable bounds. So when I got back to my lodgings with just enough time to have a drink, a cigarette, and to read my paper before dressing for dinner, and was told by Miss Fellows, my landlady, that Mr Alroy Kear wished me to ring him up at once, I felt that I could safely ignore his request.
‘Is that the writer?’ she asked me.
‘It is.’
She gave the telephone a friendly glance.
‘Shall I get him?’
‘No, thank you.’
‘What shall I say if he rings again?’
‘Ask him to leave a message.’
‘Very good, sir.’
She pursed her lips. She took the empty siphon, swept the room with a look to see that it was tidy, and went out. Miss Fellows was a great novel reader. I was sure that she had read all Roy's books. Her disapproval of my casualness suggested that she had read them with admiration. When I got home again, I found a note in her bold, legible writing on the sideboard:

Mr Kear rang up twice. Can you lunch with him tomorrow? If not what day will suit you?

I raised my eyebrows. I had not seen Roy for three months and then only for a few minutes at a party; he had been very friendly, he always was, and when we separated he had expressed his hearty regret that we met so seldom.
‘London's awful,’ he said. ‘One never has time to see any of the people one wants to. Let's lunch together one day next week, shall we?’
‘I'd like to,’ I replied.
‘I'll look at my book when I get home and ring you up.’
‘All right.’

© William Heinemann / Pan Books, 1930/1976.

Een schrijver, Willie Ashenden, wordt herinnerd aan de tijd dat hij regelmatig contact had met een auteur op leeftijd, Edward Driffield, een beroemde schrijver die een tijdje terug overleden is. Wanneer Ashenden wordt gevraagd om zijn herinneringen aan Driffield te delen, gaat hij in gedachten terug in de tijd.
Toen Ashenden nog ‘Master Willie’ was, woonde hij bij zijn oom en tante in een stadje in Kent. De oom was een belangrijke figuur in de stad: een kerkelijke leider die prat ging op zijn contacten in de middle classes. Dus toen Willie kennismaakte met de (toen weinig succesvolle) schrijver Driffield, werd dat contact door de oom en tante ontmoedigd. Te meer daar Driffield getrouwd was met een vroegere barmeid, Rosie, een mooie en gulle vrouw die haar liefde niet beperkte tot één persoon.
Maar Ashenden sloot toch vriendschap met Driffield – en die vriendschap bleef bestaan. Ook toen Mrs Rosie Driffield haar mooie ogen ook op hem liet vallen …

ERK Niveau:

C1

Schrijver:

William Somerset Maugham

Jaar van uitgave:

1930

Aantal pagina's:

190

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1900-1930

Plaats van handeling:

UK (Londen en Kent)

Bijzonderheden:

Een roman in 26 genummerde hoofdstukken.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De roman ‘Cakes and Ale’ gaat over de liefde, over kunst en over de waardering voor kunst. Met ‘kunst’ wordt in dit verhaal literatuur bedoeld: welke schrijvers zijn de echte literaire grootheden en welke schrijvers horen alleen maar bij een (contemporaine) populaire groep? De verteller van het verhaal maakt duidelijk dat veel roem gebaseerd is op successen uit het verleden, op een populariteit binnen een bepaalde groep van gelijkgezinden – en vaak nauwelijks op echte virtuositeit.

WAT MOET JE WETEN?

‘Cakes and Ale’ lijkt losjes gebaseerd te zijn op het levensverhaal van de Engelse schrijver Thomas Hardy: ook hij kwam uit een eenvoudige familie, ook hij trouwde met een eenvoudig meisje uit zijn omgeving, ook hij werd beroemd op jonge leeftijd – en ook hij teerde later op de roem uit zijn verleden.

DE TAAL

De taal van ‘Cakes and Ale’ is vaak lastig, behalve wanneer er dialogen worden gebruikt. De verhalende alinea’s zijn vaak zeer informatief, maar ook heel detaillistisch en minutieus: wanneer Mr Maugham de contacten tussen diverse karakters beschrijft wordt het verhaal levendiger: vaak humoristisch (vaak ironisch), soms ontroerend, vaak boeiend. In feite is deze roman een mild satirisch verhaal over succes, klassenverschillen (o zo belangrijk in het Engeland van 1900-1930) en over snobisme.
De alinea’s en de hoofdstukken zijn over het algemeen lang.

 

DE TAAL EN HET VERHAAL

Qua taal is de roman zeker niet gemakkelijk.
Dat geldt niet voor het verhaal zelf. Het is een boeiend verhaal over een interessante man: een uiterlijk succesvolle oude man wiens roem op het verleden is gebaseerd. De ik-verteller van het verhaal legt aan de hand van lange flashbacks uit hoe die roem is ontstaan – en hoe daarmee in de loop der jaren wordt omgegaan.

Schrijfstijl:

William Somerset Maugham is een schrijver die vaak ironie en satire gebruikt in zijn romans, verhalen en toneelstukken. Daarnaast is hij heel informatief. Dat laatste zorgt echter ook voor het afnemende succes van de laatste decennia: veel lezers zijn gewend aan snelle, korte teksten en daarvoor moet je niet bij Mr Maugham zijn.

Actie:

‘Cakes and Ale’ bevat een verhaal met vrij weinig actie.

Tijd:

De gebeurtenissen in de roman spelen zich af in de jaren 1900-1930.

Plaats:

De setting van ‘Cakes and Ale’ is een denkbeeldig kustplaatsje in het graafschap Kent. Latere scenes spelen in Londen.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘Cakes and Ale’: hoe zal het leven van de ‘grote’ schrijver Edward Driffield verlopen?

Verteller:

De roman heeft een ik-verteller, wat zorgt voor een onbetrouwbaar perspectief. Het opvoeren van de ik-verteller als karakter heeft echter ook een groot voordeel: hij was aanwezig bij veel gebeurtenissen uit het leven van Edward Driffield, eigenlijk vanaf het moment dat hij als vrij arme, onbekende schrijver in het kustplaatsje woonde tot en met zijn succesvolle carrière als auteur.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Cakes and Ale’ zijn:
• Ashenden: de ik-verteller. Zijn naam wordt pas op pagina 48 vermeld, later horen we dat hij als kind ‘Master Willie’ werd genoemd (p.64). in zijn jeugd woonde hij bij zijn oom en tante in het stadje Blackstable, een denkbeeldige plaats in het graafschap Kent. Ashenden studeerde na zijn middelbare schooltijd voor arts maar later werd hij schrijver (net als Mr Somerset Maugham zelf trouwens);
• Alroy Kear: een collega-schrijver, een man die een biografie over Driffield wil schrijven. Ashenden en hij zijn kennissen (en vage vrienden) van elkaar;
• Edward Driffield: een stadsgenoot van Ashenden, een schrijver die in de loop de jaren hoe langer hoe geliefder werd. Driffield kwam uit een simpel milieu, hij trouwde ook met een eenvoudige (volgens sommigen zelfs een ordinaire) vrouw en hij had weinig geld. Totdat hij uiteindelijk naar Londen verhuist en daar beroemder wordt;
• Rosie (Gann) Driffield: de eerste vrouw van Edward – een mooie, innemende vrouw die veel aanbidders had, maar die uit een simpel milieu kwam (ze was een barmeid);
• ‘Lord’ George Kemp, coal merchant: een succesvolle handelaar die tot de vriendenkring van de Driffields behoort. Hij heeft een vrouw en kinderen, maar hij is tevens goed bevriend met Rosie;
• Amy Driffield: de tweede vrouw van Edward. Zij verpleegde hem toen hij ziek was en al snel trouwden ze met elkaar.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Cakes and Ale’ zijn:
In GB (Blackstable, Kent):
Wanneer Ashenden bij zijn oom en tante woont:
• Uncle: de oom van Ashenden, een strenge geestelijke, een hoge functionaris in de plaatselijke kerk;
• Aunt: de tante van Ashenden, iemand die haar man in alles volgt en gehoorzaamt;
• Bedienden van de oom en tante van Ashenden: Mary-Ann, Emily (housemaid);
• Galloway, curate: de hulppredikant van het stadje, een ondergeschikte van Uncle;
• Andere stadgenoten: Dr Ansey, Smithson (draper), Mrs Greencourt.
Jaren later:
• Notabelen en edellieden in en bij Blackstable: Lady Hodmarsh, Lord Scallion, the Vicar of Blackstable and his wife;
• De eigenaars en het personeel van een hotel: Mr en Mrs Brentford, Katie;
• Literatuurliefhebbers die het huis van Driffield bezoeken: Henry Beard MacDougal en Jean-Paul Underhill.
In GB (Londen):
Tijdens de studietijd van Ashenden:
• Mrs Hudson, landlady: de eerste hospita van Ashenden (wanneer hij medicijnen gaat studeren). Ze heeft een man (‘Udson’), een zoon (George) en een dienstmeid (Hester);
• Mrs Barton Trafford: een dame van stand die zich veel bezig houdt met literatuur en met schrijvers. Haar man, Barton Trafford, steunt haar bij haar activiteiten;
• Bezoekers van de literaire avonden bij de Driffields: Quentin Forde, Harry Retford, Lionel Hillier, Allgood Newton, Jack Kuyper.
Jaren later:
• Miss Fellows, landlady: de tweede hospita van de ik-verteller;
• Personeel in en leden van diverse herenclubs: Armstrong, the General,

Website:

https://gutenberg.ca/ebooks/maughamws-cakesandale/maughamws-cakesandale-00-h.html

Film:

‘Cakes and Ale’ is als miniserie verfilmd door de BBC.

Overig:

‘Cakes and Ale’ is de twaalfde roman van Mr. Maugham. Het verhaal is losjes gebaseerd op het leven van de Engelse schrijver Thomas Hardy (hoewel Mr Maugham dat zelf ontkent in zijn voorwoord bij de roman). Thomas Hardy was – net als de hoofdpersoon uit ‘Cakes and Ale’ – een schrijver van eenvoudige komaf die omging met ‘gewone’ mensen (ook de gewone man of vrouw die cafés bezocht en soms niet al te nette dingen deed).

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over William Somerset Maugham.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Under the Greenwood Tree van Thomas Hardy
• Tender Is the Night van F. Scott Fitzgerald
• Rebecca van Daphne Du Maurier

Citaat:

‘Well, then. It’s so silly to be fussy and jealous. Why not be happy with what you can get? Enjoy yourself while you have the chance, I say; we shall all be dead in a hundred years, and what will anything matter then? Let’s have a good time while we can.‘ (pp.145-146)

Vragen over het boek:

1. Waarom zoekt Elroy Kear contact met de ik-verteller?
2. Wat is de charme van Rosie Driffield (en wat zijn enkele eigenschappen die tegen haar werken)?
3. Hoe raakt de ik-verteller persoonlijk betrokken bij Mr en Mrs Driffield?
4. Hoe verloopt het verdere leven van Rosie Driffield?