From: Don Juan

I want a hero: an uncommon want,
When every year and month sends forth a new one,
Till, after cloying the gazettes with cant,
The age discovers he is not the true one;
Of such as these I should not care to vaunt,
I’ll therefore take our ancient friend Don Juan –
We all have seen him, in the pantomime,
Sent to the devil somewhat ere his time.

Vernon, the butcher Cumberland, Wolfe, Hawke,
Prince Ferdinand, Granby, Burgoyne, Keppel, Howe,
Evil and good, have had their tithe of talk,
And fill’d their sign posts then, like Wellesley now;
Each in their turn like Banquo’s monarchs stalk,
Followers of fame, ‘nine farrow’ of that sow:
France, too, had Buonaparte and Dumourier
Recorded in the Moniteur and Courier.

© Oxford University Press, 1904/1970.

‘Dramas’ bestaat uit de onderstaande gedichten/toneelstukken:
• ‘Beppo’ (11 pp.) (1818): Beppo, een man die verdwenen leek te zijn tijdens een tocht over zee, keert terug naar Venetië;
• ‘Cain’ (25 pp.) (1821): de ‘slechte’ zoon Cain vertelt het echte verhaal over zijn leven met Adam, Eva en Abel;
• ‘Deformed Transformed, The’ (19 pp.) (1824): een toneelwerk over de Romeinse tijd (en over keizer Caesar) in dichtvorm;
• ‘Don Juan’ (225 pp.) (1824): De Italiaanse Don Juan wordt tegen zijn zin verleid door veel vrouwen;
• ‘Heaven and Earth’ (15 pp.) (1821): een strijd tussen goede en kwade engelen om de macht op aarde;
• ‘Manfred’ (17 pp.) (1817): Manfred probeert via het oproepen van geesten zijn dode vrouw weer terug te krijgen;
• ‘Marino Faliero’ (46 pp.) (1820): een proces over adellijke personen in Venetië;
• ‘Sardanapalus’ (39 pp.) (1821): een tragedie over de val van de koning van Assyrië;
• ‘Two Foscari, The’ (28 pp.) (1821): een toneelstuk over de ondergang van de doge van Venetië;
• ‘Werner’ (45 pp.) (1822): de lotgevallen van een Duitse vorst.

ERK Niveau:

C1

Schrijver:

Lord Byron

Jaar van uitgave:

1817

Aantal pagina's:

470

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1800-1830

Plaats van handeling:

Meerdere plaatsen

Bijzonderheden:

Een verzameling toneelstukken van de Engelse auteur Lord Byron.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

‘Dramas’ is een postuum uitgebrachte verzameling poëtische toneelstukken van de Engelse dichter en toneelschrijver Lord Byron. Hij is samen met zijn vrienden John Keats en Percy Bysshe Shelley de belangrijkste vertegenwoordiger van de Engelse Romantiek. Het ‘romantische’ kwam niet in de laatste plaats omdat de drie dichters alle drie op jonge leeftijd stierven – en in den vreemde. De stoere Lord Byron overleed aan een longontsteking die hij opliep in Griekenland.

WAT MOET JE WETEN?

Voor het waarderen van ‘Dramas’ heb je weinig specifieke kennis nodig. Wel moet je beseffen dat Lord Byron een gefortuneerde auteur was die op zijn gemak mooie literatuur kon schrijven, met name tijdens zijn reizen door Europa, vaak vergezeld door even welgestelde vrienden en vriendinnen.

DE TAAL

De taal van ‘Dramas’ is vaak lastig. Lord Byron was een kenner van de klassieke literatuur – en dat liet hij regelmatig merken ook. Woorden, zinnen en dichtconventies ademen vaak een klassieke sfeer.

DE TAAL EN HET VERHAAL

Qua taal zijn de teksten vaak lastig.
Dat geldt zeker ook voor de ‘verhalen’ zelf: qua verhaal, plot en intriges zijn ze vaak minder helder: de literatuur – de taal, de conventies, het metrum – komt op de eerste plaats..
Op basis van deze eigenschappen is ‘Dramas’ een boek met een literair niveau C 5d en een taal-(ERK-)niveau C1.

Schrijfstijl:

Lord Byron is beroemd geworden met zijn langere gedichten. Die worden tegenwoordig weinig meer gelezen. Dat komt voornamelijk omdat het vertellen van het ‘verhaal’ achter de tekst vaak nogal omslachtig is – en daardoor minder boeiend voor de ‘moderne’ lezer. De korte gedichten van Lord Byron zijn nog altijd het meest geliefd.
De ‘toneelstukken’ in deze verzameling zijn eigenlijk meer gedichten dan toneel, hoewel Lord Byron ze zelf ‘dramas’ heeft genoemd. Ze zijn geschikter om te lezen dan om te spelen – en dat spelen wordt dan ook nauwelijks (meer) gedaan.

Actie:

‘Dramas’ bevat verhalen met weinig actie.

Tijd:

De gebeurtenissen in de teksten spelen zich af in heel veel verschillende tijden.

Plaats:

De setting van ‘Dramas’ is meerdere plaatsen.

Verhaallijn:

Er zijn veel verschillende verhaallijnen in de teksten.

Verteller:

De teksten hebben een auctoriale verteller.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Dramas’ zijn:
• Manfred: een ‘witch’, een tovenaar;
• Marino Faliero: de doge van Venetië;
• Sardanapalus: de koning van Nineve en Assyria;
• The Two Foscari: de doge van Venetië en zijn zoon;
• Adam, Eva, Cain en Abel: de Bijbelse eerste bewoners op de aarde;
• Engelen en aartsengelen;
• Werner, een Duitse vorst;
• Romeinse edelen;
• Beppo: een Venetiaanse edelman;
• Don Juan: een Italiaanse edelman.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Dramas’ zijn:
• Vrienden, geliefden, ondergeschikten en bekenden van de hoofdpersonen.

Website:

https://www.gutenberg.org/files/21811/21811-h/21811-h.htm

Film:

De teksten van ‘Dramas’ zijn niet verfilmd.

Overig:

‘Dramas’ is een verzameling toneelstukken van Lord Byron. De beroemdste is ongetwijfeld ‘Don Juan’, een verhaal dat door meerdere schrijvers is verteld. ‘Manfred’ is een toneelstuk dat Byron schreef in de tijd dat zijn goede vriendin Mary Wollstonecraft Shelley haar Frankenstein schreef en publiceerde – met veel meer succes dan Byron ooit zou hebben, overigens …

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Lord Byron.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Poems van William Wordsworth
• Poetical Works van John Keats
• Poetry, Drama and Prose van Percy Bysshe Shelley

Citaat:

Manfred:
The lamp must be replenish’d, but even then
It will not burn so long as I must watch.
My slumbers – if I slumber – are not sleep,
But a continuance of enduring thought,
Which then I can resist not: in my heart
There is a vigil, and these eyes but close
To look within; and yet I live, and bear
The aspect and the form of breathing men.
But grief should be the instructor of the wise;
Sorrow is knowledge: they who know the most
Must mourn the deepest o’er the fatal truth,
The Tree of Knowledge is not that of Life.
Philosophy and science, and the springs
Of wonder, and the wisdom of the world,
I have essay’d, and in my mind there is
A power to make these subject to itself –
But they avail not: I have done men good,
And I have met with good even among men –
But this avail’d not: I have had my foes,
And none have baffled, many fallen before me –
But this avail’d not –
Good, or evil, life,
Powers, passions, all I see in other beings,
Have been to me as rain unto the sands,
Since that all – nameless hour. I have no dread
And feel the curse to have no natural fear,
Nor fluttering throb, that beats with hopes or wishes,
Or lurking love of something on the earth.
(From: Manfred: ll.1-28)

Vragen over het boek:

Vat de onderstaande poëtische toneelstukken samen:
1. ‘Manfred’
2. ‘Cain’
3. ‘Beppo’
4. ‘Don Juan’