‘Can’t you tell me, Mr. Lumley, just what it is that you don’t like about the rooms?’
There was no mistaking the injured truculence in the landlady’s voice, nor her expression of superhuman patience about to snap at last. Charles very nearly groaned aloud. Must he explain, point by point, why he hated living there? Her husband’s cough in the morning, the way the dog barked every time he went in or out, the greasy mats in the hall? Obviously it was impossible. Why could she not have the grace to accept the polite lie he had told her? In any case he was bound to stick to it. He looked into her beady, accusing eyes and said as pleasantly as he could, ‘Really, Mrs. Smythe, I don’t know what’s given you the idea that I don’t like the rooms. I’ve always said how comfortable they were. But I told you the other day, I really need something a little nearer my work.’
‘And where do you work? I’ve asked you that two or three times, Mr. Lumley, but you’ve never given me any answer.’
‘What the hell has it got to do with you where I work?’ he would have liked to say. But after all he supposed it was, to some extent, a question she had the right to ask. He had puzzled her from the beginning, he knew that; neither in speech nor dress resembling the dapper young clerks and elementary-school teachers to whom she was accustomed to let rooms. And yet it had been out of the question to say, bluntly: ‘I have just come down from the University with a mediocre degree in History, I have no job and no prospects, and I am living on fifty pounds I happen to have left in the bank, while I consider my next move.’ No! he shuddered, as he had often shuddered, at the thought of the demoniac eagerness with which she would have seized on him and his problems; the advertisements of ‘Situations Vacant’ she would have found for him in the paper, the enquiries she would have ‘felt obliged’ to make into the state of his finances. ‘I shall have to ask you to pay in advance, Mr. Lumley. Your money won’t last for ever, you know.’ He could hear her saying it, her reedy voice full of suspicion.

© Martin Secker and Warburg / Penguin Books, 1953/1976.

Charles Lumley is kortgeleden afgestudeerd, maar hij wil niet in de ‘gewone’ maatschappij meedraaien. Hij gruwt van huisje-boompje-beestje en hij is vastbesloten om onafhankelijk door het leven te gaan. Daarom keert hij zich radicaal af van zijn ouders, zijn vriendin en haar familie. En hij gaat zelf aan de slag.
Maar dat valt niet mee. Charles gaat een tijdje overnachten bij de YMCA en hij begint een éénpersoons-glazenwassersbedrijf. Zoiets is natuurlijk geen vetpot. Dus gaat Charles wonen bij een oud-studiegenoot en zijn vriendin.
Wanneer hij na een tijdje een ondernemende kerel ontmoet kan hij samen met hem meer klanten krijgen en dus meer verdienen. Maar ook dat duurt niet lang.
Op zekere dag ziet Charles de mooiste vrouw die hij ooit is tegengekomen: Veronica Roderick. Maar zij is onbereikbaar: mooi, rijk en wereldwijs. Dus Charles zal iets anders moeten gaan doen om meer geld te verdienen.
Het vervoeren van auto’s van en naar de havens belooft een goedbetaalde baan te zijn. En je kunt nog meer verdienen wanneer je zo nu en dan drugs vervoert …

ERK Niveau:

C1

Schrijver:

John Wain

Jaar van uitgave:

1953

Aantal pagina's:

252

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1950-1960

Plaats van handeling:

UK, een provinciestadje

Bijzonderheden:

Een roman in 10 genummerde hoofdstukken.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De comedy-of-manners ‘Hurry on Down’, de eerste roman van John Wain, wordt vaak gekarakteriseerd als een typisch voorbeeld van de literatuur van de Angry Young Men. Mr Wain was daar zelf niet zo gelukkig mee, en het waarom wordt duidelijk wanneer je het boek leest. De hoofdpersoon is weliswaar soms een ‘Angry Young Man’, maar vaker is hij een beetje een sufferd en een pechvogel, iemand die verkeerde keuzes lijkt te maken. Dat zorgt voor grote hilariteit bij de lezer en daarmee is het boek meer een comedy-of-manners, met veel nadruk op ‘comedy’.

WAT MOET JE WETEN?

‘Hurry on Down’ gaat over de gevestigde orde, maar nog meer over degenen die daar niet bij willen horen. En zoiets kan bij de ‘onaangepasten’ zorgen voor armoede, niet geaccepteerd worden en zich bezighouden met illegale praktijken. Omdat Charles tegen die gevestigde orde is moet hij continu beslissingen nemen die niet altijd even slim zijn.

DE TAAL

De taal van ‘Hurry on Down’ is moeilijk, maar wel heel mooi vanwege de exacte beschrijvingen en de ironie die in het verhaal wordt gebruikt.
De alinea’s zijn van een gemiddelde lengte, de hoofdstukken zijn vrij lang.

DE TAAL EN HET VERHAAL

Qua taal is de roman boeiend, maar ook wel moeilijk.
Dat geldt veel minder voor het verhaal zelf. Het is een ironische vertelling over een jongeman die zich afkeert van de maatschappij waarin hij gedoemd lijkt carrière te maken. Het feit dat hij zich afkeert zorgt voor veel onbegrip en wanhoop bij meerdere karakters, maar ook voor grote hilariteit bij de lezer.
Op basis van deze eigenschappen is ‘Hurry on Down’ een verhaal met een literair niveau C 5a en een taal-(ERK-)niveau C1.

 

Schrijfstijl:

De roman is met veel ironie geschreven. Die ironie is niet alleen gericht tegen het burgerlijke milieu waar Charles zich tegen keert, maar ook tegen Charles zelf – vanwege zijn naïviteit, zijn vage gevoelens van superioriteit en zijn waarschijnlijk hopeloze strijd tegen het establishment van zijn tijd.

Actie:

‘Hurry on Down’ bevat een verhaal met redelijk veel actie.

Tijd:

De gebeurtenissen in de roman spelen zich af in de jaren 1950-1960.

Plaats:

De setting van ‘Hurry on Down’ is een niet nader genoemd klein stadje ergens in het Verenigd Koninkrijk (waarschijnlijk ergens in de Midlands). Een aantal scenes spelen zich af in het graafschap Sussex en in Londen.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘Hurry on Down’: hoe zal de ‘carrière’ en het liefdesleven van Charles verlopen?

Verteller:

De roman heeft een auctoriale verteller.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Hurry on Down’ zijn:
• Charles Lumley: de 22-jarige hoofdpersoon van de roman. Charles heeft drie jaar gestudeerd, maar na zijn afstuderen heeft hij geen enkele behoefte om aan een burgerlijke carrière te beginnen. Daarom gaat hij in een onbekend stadje werken als glazenwasser, waar hij Edwin en later veel andere interessante figuren ontmoet;
• Edwin Froulish: een vroegere studiegenoot van Charles. Wanneer Charles hem opnieuw ontmoet, woont hij in een soort kraakpand met zijn vriendin, waar hij probeert zijn eerste roman te schrijven;
• Veronica Roderick: een mooie jonge vrouw die bij haar rijke oom in huis woont. Charles is onmiddellijk hevig verliefd op haar.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Hurry on Down’ zijn:
• Betty: de vriendin van Edwin. Zij heeft niet veel op met de literaire ambities van haar vriend Edwin, maar ze zorgt zo goed mogelijk voor hem;
• George Hutchins: een oud-studiegenoot van Charles. Charles vindt hem nogal burgerlijk;
• June Veeber: de vriendin van George, een vrij bazig type, vertegenwoordiger van de Stotwell Literary Society;
• Ern Ollershaw: een ‘ondernemer’ die samen met George het beroep van glazenwasser serieus neemt;
• Teddy Bunder: een ‘expert delivery driver’, een man die auto’s van de schepen naar de autobedrijven rijdt (en omgekeerd). Bunder heeft ook nog een bijbaantje;
• Arthur Blearney: een luidruchtige, rijke man uit Londen die een bureau in ‘Entertainments’ heeft;
• Mr Bernard Roderick: een rijke zakenman met belangen over de hele wereld;
• Harry Dogson: een oud-klasgenoot van Charles. Tegenwoordig werkt hij als journalist voor de plaatselijke krant;
• Mr Samuel Braceweight: een rijke chocoladefabrikant die met zijn vrouw en zoon Walter in Sussex een landhuis heeft;
• Rosa: een verpleegster met wie Charles een goede band krijgt;
• Anderen: Mrs Smythe (hospita), Sheila (de vroegere vriendin van Charles), Mr en Mrs Hutchins (de ouders van de student George), Lockwood (een docent aan de universiteit), Robert en Edith Tharkles (de zus en zwager van Sheila), Mr Scrodd (de vroegere Headmaster van de school van Charles), Smith (janitor van de school), Harry (publican), Mr Gunning-Forbes (een oud-docent van Charles, Jack Simons (een chauffeur die auto’s wegbrengt), Doris (een vriendin van Bunder), Jimmy, Stanley, Elsa, Judy (vriend(inn)en van Arthur Blearney), Dr Bulcastle (arts), Mr Perkins (ziekenbroeder), Stan en Gladys en de ouders (de familie van Rosa), Burge (een oud-studiegenoot), Ada, Jimmy, Albert, Frankie (medewerkers in een bar), Mr Terence Frush (TV-producent).

 

Website:

https://www.fantasticfiction.com/w/john-wain/hurry-on-down.htm

Film:

‘Hurry on Down’ is niet verfilmd.

Overig:

‘Hurry on Down’ is de eerste roman van John Wain. Het boek kreeg in de Verenigde Staten de titel ‘Born in Captivity’.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over John Wain.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Lucky Jim van Kingsley Amis
• Look Back in Anger van John Osborne
• Room at the Top van John Braine

Citaat:

‘Well, Lumley, I’m sorry you’re down on your luck. I should have thought you could have got a better job than this, though, I must say. Of course, I could see years ago that you hadn’t got a real grip on things. But I didn’t think you would have come down to this.’ (p.205)

Vragen over het boek:

1. Waarom wordt Charles glazenwasser?
2. Hoe zorgt Charles ervoor dat hij niet tot het ‘establishment’ behoort en wat zijn de nadelen van zo’n stap?
3. Welke echt domme beslissingen neemt Charles in de loopt van de tijd?
4. Wat kun je vertellen over het geheim van Veronica?