When Guy Crouchback's grandparents, Gervase and Hermione, came to Italy on their honeymoon, French troops manned the defences of Rome, the Sovereign Pontiff drove out in an open carriage and Cardinals took their exercise side-saddle on the Pincian Hill.
Gervase and Hermione were welcomed in a score of frescoed palaces. Pope Pius received them in private audience and gave his special blessing to the union of two English families which had suffered for their Faith and yet retained a round share of material greatness. The chapel at Broome had never lacked a priest through all the penal years and the lands of Broome stretched undiminished and unencumbered from the Quantocks to the Blackdown Hills. Forbears of both their names had died on the scaffold. The City, lapped now by the tide of illustrious converts, still remembered with honour its old companions in arms.
Gervase Crouchback stroked his side-whiskers and found a respectful audience for his views on the Irish question and the Catholic missions in India. Hermione set up her easel among the ruins and while she painted Gervase read aloud from the poems of Tennyson and Patmore. She was pretty and spoke three languages; he was all that the Romans expected of an Englishman. Everywhere the fortunate pair were praised and petted but all was not entirely well with them. No sign or hint betrayed their distress but when the last wheels rolled away and they mounted to their final privacy, there was a sad gap between them, made by modesty and tenderness and innocence, which neither spoke of except in prayer.
Later they joined a yacht at Naples and steamed slowly up the coast, putting in at unfrequented harbours. And there, one night in their state room, all at last came right between them and their love was joyfully completed.
Before they fell asleep they felt the engines stop and heard the rattle of the anchor-chain, and when Gervase came on deck at dawn, he found that the ship lay in the shelter of a high peninsula. He called Hermione to join him and so standing together hand-in-hand, at the moist taffrail, they had their first view of Santa Dulcina delle Rocce and took the place and all its people into their exulting hearts.

© Penguin Books, 1952.

Guy Crouchback komt uit een oude, gerenommeerde Britse familie. De familie Crouchback heeft een beroemd verleden en de nodige bezittingen: landgoederen in Groot-Brittannië en een groot huis aan de Italiaanse kust. Guy groeit op met zijn ouders in Italië en blijft daar wonen tot hij gaat trouwen. Met zijn vrouw vertrekt hij naar Kenia om daar als herenboer een bestaan op te bouwen. Maar wanneer zijn vrouw hem verlaat voor een ander, keert hij terug naar Italië.
Daar leeft hij teruggetrokken: eenzaam en niet echt gelukkig. Veel contacten in het dorp heeft hij niet; zijn enige vertrouweling lijkt een achthonderd jaar geleden overleden Engelsman te zijn die in het dorp vereerd wordt: Guy bezoekt zijn tombe met enige regelmaat.
Wanneer de Tweede Wereldoorlog dreigt uit te breken, besluit Guy naar Groot-Brittannië te gaan om zich aan te melden als vrijwillig militair. Vanwege zijn afkomst en familienaam zal hij zeker officier worden.
Toch is het niet eenvoudig om officier te worden in het Britse leger. Alle banen lijken al verzegd te zijn, niemand in het leger zit te wachten op een oudere, nette, onsportieve, bescheiden meneer die zich in de strijd op het wereldtoneel wil mengen.
Maar Guy gaat het desalniettemin proberen.

ERK Niveau:

C1

Schrijver:

Evelyn Waugh

Jaar van uitgave:

1952

Aantal pagina's:

246

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1935-1940

Plaats van handeling:

UK en West-Afrika

Bijzonderheden:

De roman bestaat uit 4 delen (‘Sword of Honour’, ‘Apthorpe Gloriosus’, ‘Apthorpe Furibundus’ en ‘Apthorpe Immolatus’) en veel genummerde hoofdstukken.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De oorlogsroman ‘Men at Arms’ is het eerste deel van een trilogie over de Tweede Wereldoorlog. Een echt oorlogsboek kun je dit niet noemen: gevochten wordt er niet, de opleiding tot officier is een moeizaam en vervelend gebeuren, oude rotten en officiers-in-opleiding hebben weinig op met de ietwat stuntelige en soms sullige Engelse hoofdpersoon.
Desalniettemin een boeiend verhaal met een nogal ironische ondertoon.

WAT MOET JE WETEN?

Voor ‘Men at Arms’ heb je weinig specifieke informatie nodig. De opleiding tot officier lijkt een nogal onhandige organisatie te zijn van langs elkaar heen werkende afdelingen in die tijd. De hoofdpersoon voelt zich niet echt thuis tussen de houwdegens en hij merkt dat veel officieren (in opleiding) het liefst feestvieren, zuipen en achter de vrouwen aan gaan.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘Men at Arms’ zijn van een pittig niveau. De taal is ironisch en dat maakt de roman tot een heel leesbaar boek: Mr Waugh heeft continu de gek met snobs, met militairen en met de slecht georganiseerde (maar o zo arrogante) Britse legerleiders.
De alinea’s en de hoofdstukken zijn van een gemiddelde lengte. Er zijn veel dialogen.

 

DE TAAL EN HET VERHAAL

Wat taal betreft is ‘Men at Arms’ zo nu en dan lastig.
Dat is het verhaal soms ook, ondanks de humor. Veel situaties zijn voor moderne lezers moeilijk te herkennen: de klassenverschillen tussen officieren en soldaten, de vreemde superioriteit van de Britten met betrekking tot de meeste andere volkeren (zoals Afrikaanse), de trage en onnozele acties van het leger en de militairen.
Op basis van deze eigenschappen is ‘Men at Arms’ een boek met een literair niveau C 5c en een taal-(ERK-)niveau C1.

 

Schrijfstijl:

‘Men at Arms’ is ironisch geschreven: lastig soms, maar meestal humoristisch.

Actie:

De oorlogsroman ‘Men at Arms’ is een verhaal met redelijk veel actie.

 

Tijd:

‘Men at Arms’ speelt zich af in de jaren 1935-1940. Het begint met de dreigende oorlogstaal van de Nazi’s en wanneer Groot-Brittannië betrokken lijkt te raken bij de oorlog wil Guy in dienst gaan als vrijwilliger. Als het boek eindigt heeft Guy slechts een paar schermutselingen in Oost-Afrika meegemaakt.

 

Plaats:

De setting van ‘Men at Arms’ is meerdere plaatsen: een kustdorp in Italië, meerdere plaatsen in the UK (Londen, Cambridge, kazernes op allerlei plaatsen), de kust van West-Afrika (met steden Dakar en Freetown).

 

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘Men at Arms’: zal het Guy lukken om carrière in het Britse leger te maken?

 

Verteller:

De roman ‘Men at Arms’ heeft een auctoriale verteller.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Men at Arms’ zijn:
• Guy Crouchback: een 35-man die eenzaam en ongelukkig woont in een royaal huis (weliswaar met veel personeel) aan de Italiaanse kust. Zijn (voor)ouders waren/zijn van adel en hadden meerdere huizen. Guy nam zijn erfdeel op, trouwde en ging in Kenia als herenboer aan het werk. Nadat zijn vrouw van hem ging scheiden, ging hij wonen in het familiehuis in Italië. Het familiekapitaal was ondertussen drastisch verminderd. Wanneer de oorlog met de Nazi’s dreigt uit te breken, besluit hij vrijwillig in het leger te gaan. Maar dat is niet zo gemakkelijk – met zijn afkomst, zijn carrière en zijn leeftijd;
• Apthorpe: een leeftijdgenoot van Guy, een man die ook als vrijwilliger officier in het Britse leger wil worden. Sommige feiten over Apthorpe zijn voor Guy lange tijd (zoals zijn afkomst en opleiding) onduidelijk;
• Angela Crouchback: de zus van Guy. Zij woont met haar man in Cambridge;
• Arthur Box-Bender: de echtgenoot van Angela Crouchback, Member of Parliament;
• Tony Box-Bender: de zoon van Angela en Arthur, een officier in het Britse leger.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Men at Arms’ zijn:
Familie en personeel van Guy Crouchback:
• Gervase en Hermione Crouchback: de grootouders van Guy, het echtpaar dat de villa ‘Castello Crouchback’ in Santa Dulcina delle Rocce aan de Italiaanse kust koopt en jaren lang bewoont;
• Het personeel van ‘Castello Crouchback’: twintig personen (waaronder de dienstmeiden Josefina en Bianca);
• Mr Crouchback: een weduwnaar die na het verdampen van het familiekapitaal in een hotel-pension in The West Country woont;
• De kinderen en kleinkinderen van Mr Crouchback en zijn (anonieme) echtgenote: dochter Angela, Gervase (gesneuveld in de Eerste Wereldoorlog), Ivo (krankzinnig geworden en overleden) en Guy.
Halberdiers en andere militairen op de kadetten-opleiding:
Officieren-in-opleiding:
• Trimmer: een vrij onaangename kerel, iemand die zich aan weinig regels houdt;
• Sarum-Smith: een man die altijd blut lijkt te zijn. Ook zijn opleiding doet hij niet vlekkeloos;
• Frank de Souza: een kennis van Guy, vers van Cambridge.
Leidinggevenden en docenten aan de officiersopleiding:
• Major Tickeridge: een officier van het legeronderdeel ‘The Halberdiers’, degene die Guy aan een opleiding helpt;
• Leonard: een aardige kerel (een gehuwde militair), iemand met wie Guy goed kan opschieten;
• Colour Sergeant Cook: een trainer van de officieren;
• Captain Bosanquet: de adjudant op het opleidingsinstituut, een docent;
• Sergeant Pringle: een militair die trainingen (PE, Physical Education) geeft;
• Captain-Commandant Green: de bevelhebber op de opleiding.
Anderen die te maken hebben met de militairen en hun kazerne:
• Vi Tickeridge: de echtgenote van de Major;
• Mrs Green en Miss Green: de echtgenote en dochter van de Captain-Commandant;
• Mrs Daisy Leonard: de echtgenote van een officier;
• ‘Chatty’ Corner: een gast op de feestavond van de kadetten;
• Father Whelan: de Rooms-Katholieke priester uit het dorp;
• Tommy Blackhouse: een kennis van Guy, ooit de minnaar van Virginia, de ex-vrouw van Guy, nu één van de exen van Virginia;
• Virginia Crouchback (later Blackhouse, later Troy): de ex-vrouw van Guy.
Militairen op de bases van Guy en Apthorpe:
• Brigadier Ben Ritchie-Hook: een gevierde houwdegen uit de Eerste Wereldoorlog. Een hoge officier die op zijn eigen wijze de Halberdiers leidt;
• Captain McKinney: de bevelhebbende officier, tweede man onder de Brigadier;
• Andere officieren: Hemp, Colenso, ‘Tubby’ Blake, Roderick, Ian Kilbannock, Captain Sanders, Jervis, Dunn, Company Sergeant-Major Rawkes, Quartermaster-Sergeant Yorke;
• Andere soldaten en onderofficieren: Crock, Soames, Halberdier Shanks, Brent.
Anderen in het dorp Southsand waar Guy gelegerd is:
• Giuseppe Pelecci: een Italiaanse restauranthouder;
• Ambrose Goodall: een kenner van het stadje, een oud-docent;
• Sir Lionel Gore: de voorzitter (‘Commdore’) van de Yacht Club.

Website:

https://archive.nytimes.com/www.nytimes.com/books/99/10/10/specials/waugh-men.html

Film:

De roman ‘Men at Arms’ is niet verfilmd.

Overig:

De oorlogsroman ‘Men at Arms’ is het eerste deel uit de trilogie ‘Sword of Honour’.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Evelyn Waugh.

Leessuggesties:

• Officers and Gentlemen van Evelyn Waugh
• The Snow Goose van Paul Gallico
• The Moon Is Down van John Steinbeck

Citaat:

He held his audience for a moment with his single eye. Then he said: 'Gentlemen, these are the officers who will command you in battle.'
At those words Guy's shame left him and pride flowed back. He ceased for the time being to be the lonely and ineffective man – the man he so often thought he saw in himself, past his first youth, cuckold, wastrel, prig – who had washed and shaved and dressed at Claridge's, lunched at Bellamy's and caught the afternoon train; he was one with his regiment, with all their historic feats of arms behind him, with great opportunities to come. He felt from head to foot a physical tingling and bristling as though charged with galvanic current. (p.136)

Vragen over het boek:

1. Waarom wil Guy vrijwillig in het leger gaan?
2. Welke rol speelt het geloof in het leven van Guy?
3. Analyseer het karakter van The Brigadier.
4. Wat is er in feite aan de hand met Apthorpe?