There are not many people – and as it is desirable that a story-teller and a story-reader should establish a mutual understanding as soon as possible, I beg it to be noticed that I confine this observation neither to young people nor to little people, but extend it to all conditions of people: little and big, young and old: yet growing up, or already growing down again – there are not, I say, many people who would care to sleep in a church. I don’t mean at sermon-time in warm weather (when the thing has actually been done, once or twice), but in the night, and alone. A great multitude of persons will be violently astonished, I know, by this position, in the broad bold Day. But it applies to Night. It must be argued by night, and I will undertake to maintain it successfully on any gusty winter’s night appointed for the purpose, with any one opponent chosen from the rest, who will meet me singly in an old churchyard, before an old church-door; and will previously empower me to lock him in, if needful to his satisfaction, until morning.
For the night-wind has a dismal trick of wandering round and round a building of that sort, and moaning as it goes; and of trying, with its unseen hand, the windows and the doors; and seeking out some crevices by which to enter. And when it has got in; as one not finding what it seeks, whatever that may be, it wails and howls to issue forth again: and not content with stalking through the aisles, and gliding round and round the pillars, and tempting the deep organ, soars up to the roof, and strives to rend the rafters: then flings itself despairingly upon the stones below, and passes, muttering, into the vaults. Anon, it comes up stealthily, and creeps along the walls, seeming to read, in whispers, the Inscriptions sacred to the Dead. At some of these, it breaks out shrilly, as with laughter; and at others, moans and cries as if it were lamenting. It has a ghostly sound too, lingering within the altar; where it seems to chaunt, in its wild way, of Wrong and Murder done, and false Gods worshipped, in defiance of the Tables of the Law, which look so fair and smooth, but are so flawed and broken. Ugh! Heaven preserve us, sitting snugly round the fire! It has an awful voice, that wind at Midnight, singing in a church!

© Nelson Doubleday, Inc., 1985.

Toby Veck, een arme postbezorger, gelooft dat mensen zoals hij gedoemd zijn om arm te leven en nog armer te sterven. Zelfs de klokken in de kerk (‘The Chimes’) lijken hem daarin te bevestigen. En hoewel hij blij is dat zijn dochter misschien ooit zal trouwen met haar verloofde, de smidsknecht Richard, wordt hij voor de zoveelste keer gekleineerd door de notabelen uit zijn stad waardoor hij weinig hoop heeft dat het leven van hem en de zijnen ooit beter zal worden. Toby krijgt er nachtmerries van.
Maar wanneer hij de volgende dag in contact komt met een arme, werkloze zwerver en diens nichtje, besluit hij hem toch onderdak te geven in zijn armzalige woning. Toby doet dat alleen uit vriendelijkheid en menslievendheid en hij verwacht er niets voor terug …

ERK Niveau:

B2

Schrijver:

Charles Dickens

Jaar van uitgave:

1844

Aantal pagina's:

70

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1800-1850

Plaats van handeling:

GB, Londen

Bijzonderheden:

De novelle bestaat uit 4 genummerde hoofdstukken, ‘Quarters’ geheten.
In het Nederlands heet het boek ‘Het carillon’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

Een verhaal van Dickens loopt eigenlijk altijd goed af. Dat is met ‘The Chimes’ niet anders: oude vrienden komen terug, dood gewaande familieleden blijken nog te leven, de voortekenen geven aan dat je je leven moet beteren als je ten minste gelukkig wilt worden. Eind goed, al goed, is de Kerstboodschap van Mr Dickens.
Hoewel het verhaal zich afspeelt in de wintermaanden en hoewel het wordt gerekend tot de ‘Christmas Books’ van Charles Dickens, is het niet echt een Kerstverhaal: de kerstdagen worden er nauwelijks in genoemd.

WAT MOET JE WETEN?

De novelle ‘The Chimes’ is een beetje een spookachtig verhaal, zoals wel meer kerstverhalen van Mr Dickens. Nachtmerries en vervelende dromen plagen de hoofdpersonen – dromen die later vaak lijken uit te komen. Dit verhaal van Dickens is opnieuw een aanklacht tegen de gevoelloosheid van de rijken, die geen enkel besef lijken te hebben van de armoede van de meerderheid van het volk.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘The Chimes’ zijn moeilijk, maar het verhaal is nog altijd goed leesbaar.
De alinea’s en de hoofdstukken zijn soms lang, maar er zijn mooie en vaak grappige dialogen.

DE TAAL EN HET VERHAAL

Wat taal betreft is ‘The Chimes’ begrijpelijk, maar je moet de Engelse taal wel goed beheersen.
Zoals altijd bij Dickens moet je de eerste bladzijden even door voordat het verhaal echt op gang komt. Maar dan wordt het verhaal spannend, zoals altijd.
Op basis van deze eigenschappen is ‘The Chimes’ een boek met een literair niveau C 4e en een taal-(ERK-)niveau B2.

Schrijfstijl:

‘The Chimes’ is mooi geschreven: sentimenteel en vol toevalligheden, maar altijd oprecht en met veel gevoel.

Actie:

De novelle ‘The Chimes’ is een verhaal met redelijk veel actie.

Tijd:

‘The Chimes’ speelt zich af in de jaren 1800-1850. Het verhaal duurt in totaal een paar dagen.

Plaats:

De setting van ‘The Chimes’ is de stad Londen. De wijk wordt niet nader genoemd; waarschijnlijk is het ergens aan de rand van de stad.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘The Chimes’: hoe zal Toby met zijn dochter deze winter doorkomen?

Verteller:

De novelle ‘The Chimes’ heeft een auctoriale verteller.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘The Chimes’ zijn:
• Toby (Trotty) Veck, ticket-porter: een arme, ongeveer 60-jarige man die kaarten en pakketjes rondbrengt waarmee hij een paar centen kan verdienen;
• Meg (Margaret) Veck: de dochter van Toby. Zij woont bij haar vader thuis en ze zorgt goed voor hem;
• Richard: de verloofde van Meg, een hulpje in een smederij.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘The Chimes’ zijn:
• Mr Filer: een rijke, ongevoelige man;
• Alderman Cute: een vriend van Mr Filer, een burgerlijke rechter (‘Justice’);
• Sir Joseph Bowley: een parlementslid;
• Lady Bowley: de echtgenote van Sir Joseph;
• Mr Fish: de secretaris van Sir Joseph;
• Will Fern: een man zonder woon- of verblijfplaats (hij wordt daarom door de notabelen van de stad als zwerver aangemerkt). Will heeft al een tijdje geen werk meer, maar hij hoopt binnenkort weer eens ergens aan de slag te kunnen gaan;
• Lillian: het 9-jarige nichtje van Will Fern. Omdat haar ouders overleden zijn zorgt haar oom Will voor haar;
• Mrs Anne Chickenstalker: een weduwe, de eigenares van een winkel;
• Tugby: eerst de portier van Sir Joseph, later de echtgenoot van Mrs Chickenstalker.

Website:

https://www.gutenberg.org/ebooks/author/37

Film:

Het verhaal ‘The Chimes’ is meerdere keren verfilmd.

Overig:

‘The Chimes’ is het tweede boek uit de ‘Christmas Books’ van Charles Dickens.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Charles Dickens.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• The Cricket on the Hearth van Charles Dickens
• A Gift from Bob van James Bowen
• What Child Is This? van Caroline B. Cooney

Citaat:

‘Do I say this to serve my cause!’ cried Fern. ‘Who can give me back my liberty, who can give me back my good name, who can give me back my innocent niece? Not all the Lords and Ladies in wide England. But, gentlemen, gentlemen, dealing with other men like me, begin at the right end. Give us, in mercy, better homes when we’re a-lying in our cradles; give us better food when we’re a-working for our lives; give us kinder laws to bring us back when we're a-going wrong; and don’t set jail, jail, jail, afore us, everywhere we turn. There an’t a condescension you can show the Labourer then, that he won’t take, as ready and as grateful as a man can be; for, he has a patient, peaceful, willing heart. But you must put his rightful spirit in him first; for, whether he’s a wreck and ruin such as me, or is like one of them that stand here now, his spirit is divided from you at this time. Bring it back, gentlefolks, bring it back! Bring it back, afore the day comes when even his Bible changes in his altered mind, and the words seem to him to read, as they have sometimes read in my own eyes - in jail: ‘Whither thou goest, I can Not go; where thou lodgest, I do Not lodge; thy people are Not my people; Nor thy God my God!’’ (p.48)

Vragen over het boek:

1. Waarom zijn The Chimes belangrijk voor het verhaal?
2. Welke rol speelt Tugby in de novelle?
3. Dromen zijn vaak belangrijk in een verhaal – maar zijn ze in dit geval ook voorspellend? Licht je antwoord toe.
4. Worden de goede mensen beloond en de slechte bestraft? Waar blijkt dat uit?