A gentle knight was pricking on the plaine,
Ycladd in mightie armes and silver shielde,
Wherein old dints of deepe wounds did remaine,
The cruel markes of many'a bloudy fielde;
Yet armes till that time did he never wield:
His angry steede did chide his foming bitt,
As much disdayning to the curbe to yield:
Full jolly knight he seemd, and faire did sitt,
As one for knightly giusts and fierce encounters fitt.

© Oxford University Press, 1596/1912/1970.

Het gedicht bevat de volgende boeken:
1. Holiness: De Redcrosse Knight beschermt de (Anglicaanse) Kerk;
2. Temperance: Sir Guyon, de held van de ‘matigheid’, verslaat de Mammon;
3. Chastity: De kuise dame Britomart bestrijdt en verslaat meerdere verleidingen;
4. Friendship: De onverschrokken Cambell verslaat veel vijanden en sluit vriendschap met velen;
5. Justice: De ridder Artegall moet het kwaad verslaan en gerechtigheid in het land brengen;
6. Courtesy: De hoffelijke ridder Calidore overwint veel onheuse vijanden;
7. Mutablity: Constancie bestrijdt Mutability (‘standvastigheid’). (Dit boek werd niet afgemaakt.)

ERK Niveau:

C2

Schrijver:

Edmund Spenser

Jaar van uitgave:

1596

Aantal pagina's:

413

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

Een soort Middeleeuwen.

Plaats van handeling:

GB, een niet nader genoemd gebied

Bijzonderheden:

Een dichtwerk in 7 boeken, in veel ‘Cantos’ en in talloze coupletten.
In het Nederlands heet het epos ‘De elfenkoning’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

Het gedicht ‘The Faerie Queene’ is een verzameling gedichten in 7 ‘boeken’. Ze vertellen verhalen over een soort Middeleeuwen waarin de ‘good guy’ het opneemt tegen een ‘bad guy’ (die overigens in veel gevallen ook een ‘good’ of ‘bad girl’ is). Het zijn allegorische verhalen die één deugd (zoals ‘Holiness’) centraal stellen.
Het geheel is een subliem verteld verhaal – maar wel echt voor de deskundigen en de liefhebbers van de (oudere) Engelse taal – uit de tijd van Shakespeare.

WAT MOET JE WETEN?

‘The Faerie Queene’ bestaat uit zeven ‘boeken’. Die boeken bestaan elk uit veel ‘hoofdstukken’ (die door Spenser ‘Cantos’ worden genoemd) en uit heel veel coupletten. Elk couplet heeft negen regels. Het zijn rijmende regels in zogenaamde iambic pentameters.
Het rijm is: A – B – A – B – B – C – B – C – C. Spenser was de eerste die deze (‘Spenserian’) dichtvorm gebruikte. Het zou veel later nog enkele malen geïmiteerd worden (maar een heel populaire dichtvorm werd het nooit).

DE TAAL

De taal van ‘The Faerie Queene’ is lastig. Het is het Engels uit het eind van de zestiende eeuw (uit de tijd van Shakespeare dus): een groot aantal woorden heeft ondertussen een andere betekenis gekregen.
De coupletten hebben allemaal negen regels.

DE TAAL EN HET VERHAAL

Qua taal is het epos moeilijk te begrijpen voor de lezer die niet heel goed thuis is in de (klassieke) Engelse taal.
Dat geldt zeker ook voor het verhaal zelf. Het ‘verhaal’ is een allegorie, waarbij eigenschappen (zoals deugden en ondeugden) als karakters worden opgevoerd. Die eigenschappen zijn vaak klassiek en lastig te begrijpen voor de moderne lezer: zo zal ‘Holiness’ de ‘unholiness’ van andere godsdiensten bestrijden – waarbij die ‘unholiness’ het ‘onheilige’ van de Rooms Katholieke Kerk (van Rome) is …
Op basis van deze eigenschappen is ‘The Faerie Queene’ een boek met een literair niveau C 5e en een taal-(ERK-)niveau C2.

Schrijfstijl:

De gedichten zijn heel strak en klassiek geschreven: het rijm wordt heel consequent volgehouden. Dat zorgt ook uiteraard voor de (on)nodige herhaling – waardoor bij de lezer wellicht enige verveling kan toeslaan …

Actie:

‘The Faerie Queene’ bevat een verhaal met zeer weinig actie – ondanks de dappere ridders die in de gedichten voorkomen.

Tijd:

De gebeurtenissen in de roman spelen zich af in een soort Middeleeuwen. Het zijn ‘verhalen’ uit een tijd die de ‘moderne’ mens uit het eind van de zestiende eeuw moest inspireren tot goedheid, dapperheid en rechtvaardigheid. De Britse koningin Elizabeth I was zo gecharmeerd van het epos dat zij Spenser een jaarlijkse toelage gaf.

Plaats:

De setting van ‘The Faerie Queene’ is een soort Middeleeuwse Brits eilandenrijk, zo ongeveer de regio waar de legendarische King Arthur woonde.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘The Faerie Queene’: zal het goede het kwade kunnen overwinnen?

Verteller:

Het epos heeft een auctoriale verteller.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘The Faerie Queene’ zijn:
• Allegorische karakters: ridders, kuise adellijke vrouwen, belangrijke personen die een deugd verbeelden.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘The Faerie Queene’ zijn:
• Allegorische karakters: ridders, kuise adellijke vrouwen, belangrijke personen die een ondeugd verbeelden.

Website:

https://www.gutenberg.org/files/15272/15272-h/15272-h.htm

Film:

‘The Faerie Queene’ is niet verfilmd.

Overig:

‘The Faerie Queene’ is een dichtwerk in zeven ‘boeken. Spenser had het plan om uiteindelijk twaalf boeken te schrijven, maar dat lukte niet: hij publiceerde eerst drie boeken, later gevolgd door nog vier boeken (waarvan de laatste ook niet echt af was).

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Edmund Spenser.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Parliament of Fowls van Geoffrey Chaucer
• Le Morte D’Arthur van Sir Thomas Malory
• Richard II van William Shakespeare

Citaat:

Behold I see the haven nigh at hand,
To which I meane my wearie course to bend;
Vere the maine shete, and beare up with the land,
The which afore is fairely to be kend,
And seemeth safe from storms that may offend;
There this faire virgin wearie of her way
Must landed be, now at her journeyes end:
There eke my feeble barke a while may stay
Till merry wind and weather call her thence away.
(Book I, Canto XII)

Vragen over het boek:

Leg uit hoe de onderstaande karakters het kwaad bestrijden:
1. Redcrosse Knight
2. Sir Guyon
3. Britomart
4. Artegall