The sun rose slowly, as if it wasn't sure it was worth all the effort.
Another Disc day dawned, but very gradually, and this is why.
When light encounters a strong magical field it loses all sense of urgency. It slows right down. And on the Discworld the magic was embarrassingly strong, which meant that the soft yellow light of dawn flowed over the sleeping landscape like the caress of a gentle lover or, as some would have it, like golden syrup. It paused to fill up valleys. It piled up against mountain ranges. When it reached Cori Celesti, the ten mile spire of gray stone and green ice that marked the hub of the Disc and was the home of its gods, it built up in heaps until it finally crashed in great lazy tsunami as silent as velvet, across the dark landscape beyond.
It was a sight to be seen on no other world.
Of course, no other world was carried through the starry infinity on the backs of four giant elephants, who were themselves perched on the shell of a giant turtle. His name - or Her name, according to another school of thought - was Great A'Tuin; he - or, as it might be, she - will not take a central role in what follows but it is vital to an understanding of the Disc that he - or she - is there, down below the mines and sea ooze and fake fossil bones put there by a Creator with nothing better to do than upset archaeologists and give them silly ideas.

© Penguin Random House Company, 1986

De geflipte tovenaar Rincewind is samen met de toerist Twoflowers van de rand van de Discworld afgevallen en ze dreigen – samen met de Luggage – in het heelal te verdwijnen. Gelukkig worden ze op wonderbaarlijke wijze teruggehaald: blijkbaar is het Rincewinds tijd nog niet om zijn wereld te verlaten. Eigenlijk vindt Rincewind het maar vreemd dat hij altijd op het laatste moment gered wordt (dat was in het vorige avontuur, ‘The Colour of Magic’ immers ook al het geval).
Waar hij langzamerhand achter komt, is dat hij belangrijk is voor de Discworld. Rincewind heeft een toverspreuk in zich. Die heeft hij binnengekregen toen hij in opleiding voor tovenaar was. Hij heeft toen het boek met de ‘eight spells’, de ‘Octavo’, stiekem geopend en daarna ging alles mis: één van de ‘spells’ kwam in Rincewind terecht, zijn tovenaarsopleiding mislukte en sindsdien reist hij heen en weer over de Discworld. Zijn enige talent is dat hij ongelooflijk veel talen spreekt (zoals de taal van Twoflowers).
Ondertussen dreigt er een catastrofe: er komt een enorme rode ster op de Discworld af. De Discworld die gedragen wordt door vier olifanten die op hun beurt staan op de reuzenschildpad A’Tuin, is onherroepelijk verloren. Tenzij de ‘eight spells’ in de Unseen University tijdig worden voorgelezen. Maar, ontdekken de tovenaars van de universiteit, die ene ‘spell’ ontbreekt; hij bevindt zich immers in de rondzwervende tovenaar Rincewind.
De ambitieuze tovenaar Ymper Trymon wil een stelletje mannetjesputters achter Rincewind aansturen, onder leiding van de vrouwtjesputter Herrena the Henna-Haired Harridan. Maar ook de held Cohen the Barbarian zit achter Rincewind aan. En die heeft het al zwaar genoeg: vergezeld door die argeloze Twoflowers en door de bijtgrage Luggage trekt hij door de wereld en verder, van het huis van Death naar de offerstenen van de druïden.

ERK Niveau:

C1

Schrijver:

Terry Pratchett

Jaar van uitgave:

1986

Aantal pagina's:

285

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

Een fantasietijd

Plaats van handeling:

Een fantasieplaats: Discworld

Bijzonderheden:

Een roman zonder hoofdstukken, afgescheiden door witregels zo nu en dan.
‘The Light Fantastic’ is een vervolg op de eerste Discworld-roman. 'The Colour of Magic’.
De Nederlandse titel van het boek luidt ‘Dat wonderbaarlijke licht’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

‘The Light Fantastic’ is het vervolg op The Colour of Magic (het enige Discworld-boek dat een vervolg is op een vorig deel). Als je dat eerste deel mooi vond, moet je dit verhaal zeker lezen: het vertelt je meer over Rincewind en over de Unseen University. De roman is opnieuw een hilarisch fantasy-verhaal. Fantasy is altijd onmogelijk. Maar de meeste fantasy-verhalen hebben mensachtige helden die hun wereld tegen het kwaad behoeden. In de Discworld-verhalen is dat nooit het geval: de redder is hier een mislukte tovenaar en de ‘held’ is hier een miezerige mannetje dat het grootste deel van zijn gebit mist …

WAT MOET JE WETEN?

De fantasy-roman  ‘The Light Fantastic’ is een vervolg op deel 1 van de Discworld-serie. Je kunt het wel los lezen, maar dan heb je wel minder informatie over de Discworld en over de karakters Rincewind, Twoflowers en The Luggage.
In dit verhaal wordt de draak gestoken met heldendom, met reizen, met bijgeloof (astrologen, druïden, magiërs) en – zoals altijd bij Terry Pratchett – met domme mensen.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘The Light Fantastic’ zijn vaak lastig: het is taal voor een geoefende lezer. Er zijn veel korte alinea’s en heel veel dialogen, maar ze zitten vol met woordspelingen, ironie en sarcasme.
Er staan geen hoofdstukken in het verhaal: heel lastig voor sommige lezers.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van de roman is complex en heel rijk. Pratchett maakt veel gebruik van puns, van ironie, van verwijzingen naar literatuur en cultuur; hij gaat uit van een grote kennis van de wereld. Voor de lezer die dat minder heeft, zal er veel minder te genieten zijn. De romans van Pratchett zijn het tegenovergestelde van avonturenromans (en passen dus vreemd genoeg nauwelijks binnen de fantasy-traditie): het zijn veel meer psychologische romans of comedies of manner. Maar, zeer hilarisch en bijzonder spitsvondig.
Op basis van deze eigenschappen is ‘The Light Fantastic’ een boek met een literair niveau C 5a en een taal-(ERK-)niveau C1.

Schrijfstijl:

‘The Light Fantastic’ is knap geschreven: in zeer rijke taal en met veel geweldige vondsten. Maar het verhaal rammelt soms wel; het springt van de hak op de tak en er zijn de nodige uitweidingen. Ook dat maakt het voor veel lezers lastig te volgen. Dit is de tweede roman: in latere delen perfectioneert Pratchett zijn verhaalstijl en zijn schrijfstijl verder.

Actie:

De fantasyroman ‘The Light Fantastic’ is een verhaal met bijzonder veel actie. Het verhaal raast van het ene avontuur naar het andere. Heel absurde avonturen, dat wel. En zeker niet ieders kopje thee.

Tijd:

‘The Light Fantastic’ speelt zich af in een fantasietijd. Het verhaal wordt chronologisch verteld en het geheel speelt zich af over een periode van een aantal dagen.

Plaats:

De plaats waar ‘The Light Fantastic’ zich afspeelt, is de Discworld. Het grootste deel van het verhaal gaat over het platteland: de natuur speelt een grote rol (helaas ook voor Rincewind, die een eik nog niet van een beuk kan onderscheiden). Op hun toeristische tochten komen Rincewind en Twoflowers met de Luggage terecht op de rand (‘the Rim’) van de Discworld, bij druïden en hun offerstenen, en zelfs in het huis van Death himself. Het laatste deel van het verhaal gaat over de Unseen University, een belangrijk gebouw in de grootste stad van de Discworld, Ankh-Morpork.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘The Light Fantastic’: hoe kan de Discworld van de ondergang gered worden? De hoofdpersoon-tegen-wil-en-dank in dit verhaal is de ongetalenteerde tovenaar Rincewind.

Verteller:

De roman ‘The Light Fantastic’ heeft een auctoriale verteller. Deze vertelt met zeer veel onderkoelde humor en met gebruik van de nodige understatements wat er gebeurt in dit avontuur. De verteller onderbreekt zijn verhaal ook regelmatig om iets nog duidelijker uit te leggen.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘The Light Fantastic’ zijn:
• Rincewind: een tovenaar die ongewild altijd in zeven sloten tegelijk loopt. Nu is hij weer de oorzaak van een zoektocht (naar hem), omdat hij toevallig één van de (mogelijk) Discworld-reddende ‘spells’ in zich draagt;
• Twoflowers: een aarts optimist, en de eerste toerist van de Discworld. Hij kijkt erg op tegen het talenwonder Rincewind die hij beschouwt als zijn vriend (maar dat is niet wederzijds);
• The Luggage: een soort dekenkist op honderden pootjes. Hij heeft alles in zich wat zijn eigenaar nodig heeft. Ieder die de eigenaar (zoals in dit geval Twoflowers) bedreigt, wordt door de kist opgeslokt;
• Ymper Trymon: de ambitieuze tovenaar die graag Archchancellor wil worden;
• Cohen the Barbarian: een ‘held’, die velen redt en bevrijdt. Hij ziet er echter niet zo heldhaftig uit: hij is nogal klein en miezerig en hij slist vanwege een tekort aan tanden.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘The Light Fantastic’ zijn:
• Death: opnieuw de belangrijkste bijfiguur in deze Discworld-roman;
• Galder Weatherwax: de 304e Archchancellor van de Unseen University;
• Buggy Swires: een soort kabouter, een ‘gnome’, die Rincewind en Twoflowers onderdak biedt;
• Bethan: een meisje dat zich wilde laten offeren door de druïden;
• Herrena the Henna-Haired Harridan: de ‘heldin’, ingehuurd door Ymper Trymon;
• Greyhald Spold: een ultrabejaarde tovenaar;
• Belafon: een computerdeskundige druïde;
• Ysabell: de (geadopteerde) dochter van Death.

Website:

http://wiki.lspace.org/mediawiki/Book:The_Light_Fantastic

Film:

De roman ‘The Light Fantastic’ is verfilmd voor BBC TV.

Overig:

‘The Light Fantastic’ is een verhaal over toeristische reizen, over een zoektocht naar vreemde verten. Maar bij die toeristische reizen komen Rincewind en Twoflowers ook bij druïden terecht die juist met een mensenoffer (een jonge maagd) willen beginnen. Die offerplek en die druïden verwijzen naar de mogelijke offeranden die bij de zonnewende (‘solstice’) in Stonehenge in Zuid-Engeland plaatsvonden.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Terry Pratchett.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Equal Rites van Terry Pratchett
• The Restaurant at the End of the Universe van Douglas Adams
• Artemis Fowl and the Lost Colony van Eoin Colfer

Citaat:

There was no real need for the torches. The Octavo filled the room with a dull, sullen light, which wasn’t strictly light at all but the opposite of light; darkness isn’t the opposite of light, it is simply its absence, and what was radiating from the book was the light that lies on the far side of darkness, the light fantastic. (p.234)

Vragen over het boek:

1. Hoe is de relatie tussen Rincewind en Twoflowers en tussen Rincewind en The Luggage?
2. Wat zijn de verschillen en overeenkomsten tussen Cohen the Barbarian en Herrena the Henna-Haired Harridan?
3. Wat maakt het huis van Death zo bijzonder?
4. Wie redt uiteindelijk de Discworld van de ondergang en hoe doet deze persoon dat?