My career has always been marked by a strange mixture of confidence and cowardice: almost, one might say, made by it. Take, for instance, the first time I tried spending a night with a man in a hotel. I was nineteen at the time, an age appropriate for such adventures, and needless to say I was not married. I am still not married, a fact of some significance, but more of that later. The name of the boy, if I remember rightly, was Hamish. I do remember rightly. I really must try not to be so deprecating. Confidence, not cowardice, is the part of myself which I admire, after all.
Hamish and I had just come down from Cambridge at the end of the Christmas term: we had conceived our plan well in advance, and had each informed our parents that term ended a day later than it actually did, knowing quite well that they would not be interested enough to check, nor sufficiently au fait to ascertain the value of their information if they did. So we arrived in London together in the late afternoon, and took a taxi from the station to our destined hotel. We had worked everything out, and had even booked our room, which would probably not have been necessary, as the hotel we had selected was one of those large central cheap-smart ones, specially designed for adventures such as ours. I was wearing a gold curtain ring on the relevant finger. We had decided to stick to Hamish’s own name, which, being Andrews, was unmemorable enough, and less confusing than having to think up a pseudonym. We were well educated, the two of us, in the pitfalls of such occasions, having both of us read at one time in our lives a good deal of cheap fiction, and indeed we both carried ourselves with considerable aplomb. We arrived, unloaded our suitably labelled suitcases, and called at the desk for our key. It was here that I made my mistake. For some reason I was requested to sign the register: I now know that it is by no means customary for wives to sign hotel registers, and can only assume that I was made to do so because of the status of the hotel, or because I was hanging around guiltily waiting to be asked. Anyway, when I got to it, I signed it in my maiden name: Rosamund Stacey, I wrote, as large as can be, in my huge childish hand, underneath a neatly illegible Hamish Andrews. I did not even see what I had done until I handed it back to the girl, who looked at my signature, gave a sigh of irritation, and said, ‘Now then, what do you mean by this?’

© Penguin Books, 1965/1981.

Rosamund is een jonge vrouw die een vrij gewoon en redelijk zorgeloos leventje leidt. Ze woont gratis in een mooie woning van haar ouders die een jaar in Afrika werken. Haar leven in Londen gaat zijn gangetje: Rosamund geeft een paar privélessen per week, ze werkt aan haar promotie (Engelse poëzie in de Renaissance) en gaat regelmatig uit: met vrienden en vriendinnen naar een restaurant of café of naar een film. Ze heeft een platonisch relatie met twee mannen (die allebei denken dat zij met de ander seks heeft). Rosamund heeft echter geen seksuele relatie – en die behoefte lijkt ze ook niet te hebben.
Maar dan, op een avond, gaat ze toch met een man naar bed. En van die vage kennis wordt ze zwanger. Haar zwangerschap houdt ze zo lang mogelijk voor iedereen geheim. Maar uiteindelijk zal ze het moeten vertellen …

ERK Niveau:

C1

Schrijver:

Margaret Drabble

Jaar van uitgave:

1965

Aantal pagina's:

172

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1960-1970

Plaats van handeling:

UK (Londen)

Bijzonderheden:

De roman bestaat uit niet-genummerde hoofdstukken.
In het Nederlands heet het boek ‘De molensteen’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De novel-of-manners ‘The Millstone’ gaat over zwangerschap, over het zelfstandig opvoeden van een kind. Maar het gaat ook over feminisme: de hoofdpersoon besluit haar kind te houden, ondanks het feit dat ze niets met de vader heeft (of te maken willen hebben).

WAT MOET JE WETEN?

Voor het waarderen van ‘The Millstone’ moet je beseffen dat het boek geschreven werd in een tijd waarin weinig aandacht was voor ongehuwde moeders. Zwangerschap zonder een echtgenoot was vaak een schande: abortus of adoptie leek de meest logisch keuze. De hoofdpersoon uit dit verhaal besluit haar eigen, zelfstandige, (voor die tijd) ongebruikelijke gang te gaan.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘The Millstone’ zijn vaak lastig. Rosamund is een gestudeerde jonge vrouw die bevriend is met allerlei tamelijk intellectuele karakters. Dat maakt de dialogen soms uitdagend qua taal. Ook zijn er regelmatig verwijzingen naar literaire figuren en werken.
De alinea’s en de hoofdstukken zijn van een gemiddelde lengte (hoewel het niet echt ‘hoofdstukken’ zijn: er is zo nu en dan een witregel). Er zijn redelijk veel dialogen.

DE TAAL EN HET VERHAAL

Wat taal betreft stelt ‘The Millstone’ behoorlijk hoge eisen aan de lezer.
Het verhaal is daarentegen simpel van structuur. Een jonge vrouw, die nogal afstandelijk is, raakt zwanger na een eenmalig, min of meer toevallig seksueel contact. Vanaf dat moment gaat de plot over het accepteren van de baby, zowel door de moeder als door de karakters in haar omgeving. Dat zorgt voor de nodige spanning, spanning die regelmatig afgewisseld wordt door humoristische scenes.
Op basis van deze eigenschappen is ‘The Millstone’ een boek met een literair niveau C 5c en een taal-(ERK-)niveau C1.

Schrijfstijl:

‘The Millstone’ is heel onderkoeld geschreven. De ik-verteller is een vrij kille jongedame die wel vrienden, maar geen beste vrienden heeft. Daar lijkt ze ook geen behoefte aan te hebben. Toch verandert ze in de loop van het verhaal. En dat komt door haar dochtertje.

Actie:

De roman ‘The Millstone’ bevat een verhaal met heel weinig actie.

Tijd:

‘The Millstone’ speelt zich af in de jaren 1960-1970.

Plaats:

De setting van ‘The Millstone’ is de Engelse hoofdstad Londen.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘The Millstone’: hoe zal de relatie zich ontwikkelen tussen Rosamund, haar vrienden en vriendinnen en haar kind?

Verteller:

De roman ‘The Millstone’ heeft een ik-verteller, wat soms zorgt voor een onbetrouwbaar perspectief.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘The Millstone’ zijn:
• Rosamund Stacey: de ik-verteller, een docent en student Engelse literatuur. Zij woont in een huis van haar ouders, ze heeft een klein inkomen (onder andere met privélessen) en ze werkt aan haar promotie. Zij vertelt haar levensverhaal, met name het deel waarin ze zwanger is en later bevalt van haar dochtertje Octavia;
• Lydia Reynolds: de beste vriendin – en latere huisgenoot – van Rosamund, een 26-jarige jongedame die boeken schrijft en in een kunstgalerie werkt;
• Joe Hurt: de 29-jarige vriend van Rosamund, een succesvolle schrijver. Hij heeft een echtgenote in de Verenigde Staten;
• Roger Anderson: de vriend van Rosamund, een vriendelijke jongeman die het beste met Rosamund voor heeft. Hij heeft vrij veel geld en hij zou eventueel wel met Rosamund willen trouwen;
• George Matthews: een 29-jarige radio omroeper bij de BBC, een vage kennis van Joe, Roger en Rosamund.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘The Millstone’ zijn:
• Hamish Andrews, Dick, Alex, Sarah: vrienden van Rosamund;
• Mr Herbert Stacey: de vader van Rosamund. Hij is hoogleraar economie ergens in Afrika. Hij en zijn vrouw zijn idealisten die het beste voorhebben met iedereen (maar veel aandacht voor hun kinderen hebben ze niet echt);
• Mrs Stacey: de moeder van Rosamund;
• Andrew Stacey: de broer van Rosamund. Hij is een beetje een saai figuur met wie Rosamund weinig contact heeft. Hij woont met zijn vrouw en kinderen in Dorking;
• Clare Stacey: de 28-jarige vrouw van Andrew, al even burgerlijk als haar man (volgens Rosamund dan);
• Beatrice: de oudere zus van Rosamund. Zij woont met haar man Hallam en kinderen Nicholas en Alexandra in een dorpje in Yorkshire;
• Medisch personeel met wie Rosamund te maken krijgt: Dr H.E. Moffat, Sister Hammond Dr Esmond, Dr Protheroe, Miss Richards, Mavis, Sister Watkins;
• De privéleerlingen van Rosamund: Sally Hitchins, een 17-jarig meisje, Spiro, een Griekse jongeman en een man uit India;
• Mrs Jennings: de huishoudster van Rosamund en Lydia.

Website:

https://www.theguardian.com/books/2015/may/15/the-millstone-the-crucial-1960s-feminist-novel

Film:

De roman ‘The Millstone’ is verfilmd (onder de titel ‘A Touch of Love’).

Overig:

‘The Millstone’ is de derde – en tot nu toe meest succesvolle – roman van Ms Drabble.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Margaret Drabble.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• The Italian Girl van Iris Murdoch
• The World According to Garp van John Irving
• Dinner at the Homesick Restaurant van Anne Tyler

Citaat:

‘I say, Rosamund, you are a one.’
‘It’s a very nice baby,’ I continued, gaiety mounting irresistibly in my heart.
‘I’m sure it is,’ he said. ‘Any baby of yours must be quite delightful, I’m sure of that.’
‘Why don’t you come round and have a look at her?’ I said (p.163)

Vragen over het boek:

Hoe is de relatie van Rosamund met:
1. … haar ouders?
2. … haar broer en zus?
3. … haar vrienden en vriendinnen?
4. … de vader van haar kind?