Near the end of the Year of the Polymorphous Perverse (which is to say in the fall of ’69) there were rumors he would win the Nobel. Then a perfect flurry. An inquiry from the New York office of UPI. Would he cooperate to the extent of keeping them right up on his whereabouts for the next full day? ‘Find out why,’ he said. His secretary had not been working for him long, and they were still unattuned to each other’s taste. ‘Yes, I’ll tell him,’ she murmured into the phone, and looked up with eyes so rich in admiration she could have been confronting the Honorable Ex-Supreme Court Justic Arthur J. Goldberg. ‘The word from Stockholm is that you’re going to get the Nobel Prize.’
‘It’s impossible,’ he said. After twenty-one years of public life he had the equivalent of a Geiger counter in his brain to measure the radiation of advancements and awards in the various salients, wedges, and vectors of that aesthetic battlefield known as the literary pie.
‘Well, talk to him,’ she said.

© Weidenfeld & Nicholson / Sphere Books, 1971/1972.

Norman Mailer is een succesvolle schrijver. Sommige mensen verwachten zelfs dat hij de Nobelprijs voor Literatuur zal winnen dit jaar. Maar daar is hij zelf niet zo van overtuigd.
In plaats van zenuwachtig af te wachten besluit hij zich in essays te verdedigen tegen zijn critici. Verschillende auteurs (allemaal vrouwen) hebben hem beticht van vrouwonvriendelijkheid, van discriminatie, van vrouwenhaat. Norman Mailer begrijpt niet hoe dat kan – hij was vier keer getrouwd: als er iemand is die van vrouwen houdt dan is hij het wel. Maar desalniettemin neemt hij de handschoen op. En hij analyseert de teksten van een aantal van deze vrouwen. Daarbij stuit hij op een overeenkomst in subjectiviteit: veel schrijfsters vinden andere (mannelijke) auteurs vrouwonvriendelijk die dat volgens Mailer helemaal niet zijn.
Aan de hand van teksten van Henry Miller en D.H. Lawrence – die de schrijfsters gebruiken voor hun argumenten – legt hij uit waarom deze (mannelijke) auteurs juist niet vrouwonvriendelijk zijn. En daarmee ontzenuwt hij hopelijk ook de kritiek op zijn eigen teksten.

ERK Niveau:

C1

Schrijver:

Norman Mailer

Jaar van uitgave:

1971

Aantal pagina's:

234

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1970-1980

Plaats van handeling:

USA, New York City

Bijzonderheden:

Een non-fictieverhaal in 4 delen en in veel subhoofdstukken.
In het Nederlands heet de roman ‘De gevangene van de seks’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

Het non-fictieboek ‘The Prisoner of Sex’ bestaat uit een uitgewerkt aantal essays waarin de Amerikaanse schrijver Norman Mailer zich verdedigt tegen de beschuldiging dat hij vrouwonvriendelijk zou zijn in zijn boeken. Het thema – en de personen die erin worden opgevoerd – lijkt oud, maar de thematiek is wel degelijk modern te noemen: vrouwendiscriminatie en vrouwonvriendelijkheid is (helaas) van alle tijden. En het schrijven daarover ook.

WAT MOET JE WETEN?

‘The Prisoner of Sex’ beschrijft een aantal teksten uit de twintigste eeuw: teksten (romanfragmenten) van Henry Miller, D.H. Lawrence en Norman Mailer zelf. De grens tussen objectiviteit en subjectiviteit, tussen ironie en ernst, tussen pornografie en literatuur is soms een heel dunne: dat blijkt uit dit boek.

DE TAAL

De taal van ‘The Prisoner of Sex’ is soms lastig. Norman Mailer gebruikt een groot vocabulaire en zijn taal (en die van de geciteerde schrijvers) is regelmatig nogal plat: misschien niet zo verwonderlijk bij expliciete teksten …
De alinea’s en de (sub)hoofdstukken zijn van een gemiddelde lengte.

DE TAAL EN HET VERHAAL

Qua taal is het boek niet altijd even gemakkelijk.
Dat geldt zeker ook voor het verhaal zelf. Norman Mailer graaft heel diep in de teksten van auteurs en van hemzelf en hij weerlegt – vaak met heel veel succes – de kritiek die op hem en op andere mannelijke auteurs wordt geleverd. Zo bewijst hij dat de kritiek van een auteur als Kate Millett nogal onredelijk is: zij citeert fragmenten die haar goed uitkomen en ze laat vaak de context waarin zo’n fragment werd geschreven weg,.
Op basis van deze eigenschappen is ‘The Prisoner of Sex’ een boek met een literair niveau C 5c en een taal-(ERK-)niveau C1.

Schrijfstijl:

Het boek wordt vanuit een derde-persoons-perspectief verteld: de schrijver – Norman Mailer – noemt zichzelf ‘he’ – terwijl anderen hem als ‘Mailer’ aanduiden. Dat maakt het boek neutraler en objectiever.

Actie:

‘The Prisoner of Sex’ bevat een verhaal met weinig actie. Wel zijn veel citaten nogal heftig – vooral op het gebied van seks.

Tijd:

De gebeurtenissen in de roman spelen zich af in de jaren 1970-1980, maar er zijn verwijzingen naar eerdere decennia: de jaren dertig en zestig van de twintigste eeuw, bijvoorbeeld.

Plaats:

De setting van ‘The Prisoner of Sex’ is de Verenigde Staten. Norman Mailer noemt New York City meerdere malen, maar ook beschrijft hij een aantal maanden die hij met zijn (zes) kinderen doorbrengt in de staat Maine.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘The Prisoner of Sex’: zal Norman Mailer zich met succes kunnen verdedigen tegen de kritiek die een aantal vrouwen op zijn literatuur hadden?

Verteller:

Het verhaal heeft een derde persoons perspectief – maar duidelijk is dat de verteller zichzelf bedoelt.

Hoofdkarakters:

Het hoofdkarakter in ‘The Prisoner of Sex’ is:
• Norman Mailer: de derde-persoons-verteller – Mailer die zichzelf koppig met ‘he’ aanduidt. Hij noemt zichzelf soms een PW: Prisoner of War, maar ook een Prisoner of Wedlock (volgens eigen zeggen): zo was hij maar liefst vier maal getrouwd toen hij het boek in 1971 publiceerde. (Hij zou nog twee maal trouwen.) Hij is zojuist gescheiden van zijn vierde vrouw en hij brengt soms enige tijd met zijn zes – nog jonge – kinderen door.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘The Prisoner of Sex’ zijn:
• Vrouwen die hij beschrijft uit de – voornamelijk – Amerikaanse ‘Women’s Lib’: voornamelijk auteurs zoals Gloria Steinem, Bella Abzug, Mary Ellman, (vooral) Kate Millett, Valerie Solanis, Linda Phelps, Dana Densmore, Ti-Grace Atkinson,
• Orson Welles: een beroemde acteur en presentator uit de twintigste eeuw;
• Henry Miller: een (toen al overleden) Amerikaanse schrijver die expliciet over seks schreef;
• D.H. Lawrence: een (toen al overleden) Britse schrijver die soms expliciet over seks schreef.

Website:

https://www.kirkusreviews.com/book-reviews/norman-mailer/prisoner-of-sex/

Film:

‘The Prisoner of Sex’ is niet verfilmd.

Overig:

‘The Prisoner of Sex’ is een non-fictieverhaal. Norman Mailer werd echter zelf beroemd als fictieschrijver (van vrij spectaculaire verhalen met veel actie).

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Norman Mailer.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Lady Chatterley’s Lover van D.H. Lawence
• A Devil in Paradise van Henry Miller
• Notes of a Dirty Old Man van Charles Bukowski

Citaat:

No thought was so painful as the idea that sex had meaning: for give meaning to sex and one was the prisoner of sex – the more meaning one gave it, the more it assumed, until every failure and misery, every evil of your life, spoke their lines in its light, and every fear of mediocre death. (p.213)

Vragen over het boek:

1. Wat vertelt Norman Mailer over de boeken van Henry Miller?
2. Wat vertelt Norman Mailer over de boeken van D.H. Lawrence?
3. Welke kritiek heeft Mailernu eigenlijk op Kate Millett?
4. Wie is/was ‘The prisoner of sex’ en waarom was deze persoon een gevangene van seks?