I had been sick for a long time. When the day came for me to leave the hospital, I barely knew how to walk anymore, could barely remember who I was supposed to be. Make an effort, the doctor said, and in three or four months you'll be back in the swing of things. I didn't believe him, but I followed his advice anyway. They had given me up for dead, and now that I had confounded their predictions and mysteriously failed to die, what choice did I have but to live as though a future life were waiting for me?
I began with small outings, no more than a block or two from my apartment and then home again. I was only thirty-four, but for all intents and purposes the illness had turned me into an old man - one of those palsied, shuffling geezers who can't put one foot in front of the other without first looking down to see which foot is which. Even at the slow pace I could manage then, walking produced an odd, airy lightness in my head, a free-for-all of mixed-up signals and crossed mental wires. The world would bounce and swim before my eyes, undulating like reflections in a wavy mirror, and whenever I tried to look at just one thing, to isolate a single object from the onrush of whirling colors - a blue scarf wrapped around a woman's head, say, or the red taillight of a passing delivery truck - it would immediately begin to break apart and dissolve, disappearing like a drop of dye in a glass of water.

© Henry Holt, 2003

Sidney Orr is een schrijver die aan het herstellen is van een beroerte. Op één van zijn therapeutische wandelingen koopt hij een notitieboek om daarin een poging te wagen om weer te gaan schrijven. Zijn vrouw Grace, die als freelance tekenaar voor een uitgever werkt, verdient de kost voor hen tweeën. Een gezamenlijke vriend van het stel, John Trause, heeft een tip voor Sidney: hij zou een fragment uit een roman – over een man die elders een nieuw leven begint – kunnen gebruiken voor een nieuw verhaal; op die manier kan hij weer aan het schrijven wennen. Sidney probeert het; en het gaat wonderwel goed. Sidney schrijft weer alsof zijn leven ervan afhangt.
In het verhaal van Sidney wordt een uitgever, Nick Bowen, verliefd op een jonge vrouw die hem een manuscript aanbiedt. Het is een niet-gepubliceerde roman van haar oma, een verhaal uit 1927. Nick is danig onder de indruk van de vrouw. Hij besluit zijn leven drastisch te veranderen: hij verlaat zijn huis zonder zijn vrouw iets te zeggen en neemt het vliegtuig naar Kansas City.
Als na een tijdje zowel de vrouw van Nick als de vrouw die hij heel erg bewondert naar Kansas City komen, wordt het verhaal complex. Maar het wordt pas echt raadselachtig, wanneer de nieuwe werkgever van de fictionele Nick de vriend van Sidney en Grace blijkt te kennen. Daar komt nog bij dat Nick met een ander idee voor een verhaal rondloopt: men heeft hem gevraagd de sciencefictionroman ‘The Time Machine’ van H.G. Wells te bewerken. Door deze roman op een idee gebracht bedenkt Sidney een verhaal waarbij karakters zowel naar de toekomst als naar het verleden kunnen reizen. De tijdreizen lijken ook van toepassing te worden op de levens van Sidney, Grace en John, maar ook op de fictionele karakters zoals Nick, Eva en Rosa.

ERK Niveau:

C1

Schrijver:

Paul Auster

Jaar van uitgave:

2003

Aantal pagina's:

243

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1980-2005

Plaats van handeling:

USA, New York City en Kansas City

Bijzonderheden:

Een roman zonder hoofdstukken of delen. Wel wordt de tekst vrij regelmatig onderbroken door witregels.
In het Nederlands heet het boek ‘Orakelnacht’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

Voor de liefhebbers van Paul Auster is ‘Oracle Night’ opnieuw een must-read: het is een verhaal zoals we dat van hem kunnen verwachten, vol verhalen binnen verhalen.
Voor degenen die Paul Auster niet kennen, is het veel beter om eerst één van de eerste romans van Auster te lezen; die zijn wellicht iets toegankelijker (zoals The New York Trilogy).
Maar als je een zeer geoefende lezer bent die bovendien het Engels goed beheerst en houdt van literatuur en literaire trucjes dan is deze roman echt een aanrader.

WAT MOET JE WETEN?

Voor ‘Oracle Night’ moet je bereid zijn je door lastige taal, maar vooral door een lastig thema heen te worstelen: Auster goochelt met ruimte, maar vooral met het begrip tijd. Mensen van vlees en bloed (hoewel dat uiteraard ook karakters uit een roman van Auster zijn) komen in contact met fictionele karakters uit de verhalen van auteurs als Sidney Orr, John Trause of Sylvia Maxwell.
Auster stelt zichzelf in deze roman interessante vragen bij tijd en ruimte, en dat doet hij op een complexe manier, bijvoorbeeld door verhalen-in-verhalen-in-verhalen te vertellen. Zeer ingewikkeld, maar ook zeer de moeite waard.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘Oracle Night’ zijn vaak moeilijk. De hoofdkarakters zijn ontwikkelde mensen (en vaak ook nog auteurs): mensen die met elkaar discussiëren over tijd en ruimte en de complexiteit van relaties. En dat doen ze op hun eigen niveau, in een taal die niet voor elke lezer goed te begrijpen is.
De alinea’s zijn van een gemiddelde lengte. hoofstukken zijn er niet, maar de fragmenten worden overzichtelijk afgebakend door witregels.
Er zijn de nodige dialogen, maar deze staan soms verstopt binnen de alinea’s.

DE TAAL EN HET VERHAAL

Qua taal is ‘Oracle Night’ van een hoog niveau: vaak lange zinnen in lange alinea’s met een zeer gevarieerd vocabulaire.
Het verhaal is geweldig boeiend. Maar ook wel heel verwarrend voor de minder geoefende literaire lezer: Auster wisselt van het ene verhaal naar het andere. Soms leidt dat er toe dat hij lange voetnoten gebruikt, wat het lezen nog complexer maakt. Het verhaal is heel mooi, maar je moet zeer belezen zijn: zowel in de Engelse taal als in de literatuur; Auster is één van de meesters van de moderne (Amerikaanse) literatuur.
Op basis van deze eigenschappen is ‘Oracle Night’ een boek met een literair niveau C 6b en een taal-(ERK-)niveau C1.

Schrijfstijl:

De roman ‘Oracle Night’ is – zoals heel vaak bij Paul Auster – een complex verhaal. Dat is al vanaf het begin van de roman duidelijk: een schrijver vertelt over een schrijver die iets over een schrijver te weten komt. Heel intrigerend, dat zeker, maar ook ingewikkeld om in het verhaal getrokken te worden. Daar komt nog bij dat Auster in deze roman ook werkt met voetnoten, wat het verhaal nog complexer maakt. Zo legt de verteller (Sidney Orr) uit hoe een vrouwelijk karakter in zijn verhaal eruitziet en hij vergelijkt haar met zijn eigen vrouw. In een lange voetnoot vertelt hij hoe en waar en wanneer hij zijn vrouw ontmoet heeft en wat hem aan haar zo fascineerde. Opnieuw: heel origineel, maar geen simpele materie om te lezen.

Actie:

‘Oracle Night’ is een verhaal met zeer weinig actie. De roman gaat vaak over gedachten en gesprekken; daden en gebeurtenissen komen op een tweede plaats. Daar komt nog bij dat de gebeurtenissen meestal niet spectaculair zijn. Dus voor de actie moet je deze roman niet lezen.

Tijd:

De roman ‘Oracle Night’ speelt zich af in meerdere perioden. De tijd van het ‘nu’ is de tijd waarin de roman geschreven werd, de jaren 2002 en 2003. Maar er zijn heel lange flashbacks naar het jaar 1982 (januari en september). Bovendien wordt er verteld over een roman die in 1927 werd geschreven (getiteld ‘Oracle Night’).
Het verhaal wordt niet chronologisch verteld.

Plaats:

De setting van ‘Oracle Night’ is een stad in de USA. Een deel van het verhaal gaat – zoals heel vaak bij Paul Auster – over New York City (Brooklyn en Manhattan); een ander deel vaan de roman speelt in Kansas City.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘Oracle Night’: wat is de relatie tussen ‘echte’ karakter zoals Sidney, Grace en John enerzijds en fictionele karakters als Nick, Eva en Rosa? Daar komen nog andere minor characters als Ed Victory, Sylvia Maxwell en Richard Ostrow bij.

Verteller:

De roman ‘Oracle Night’ heeft verschillende vertellers. Allereerst is er de ik-verteller: Sidney Orr. Hij vertelt wat hem in 1982 is overkomen. Maar deze Sidney is ook een auctoriale verteller wanneer hij het verhaal vertelt over de fictionele Nick Bowen en Rosa Leightman.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Oracle Night’ zijn:
• Sidney Orr: een 34-jarige schrijver (in 1982). Hij is herstellende van een beroerte en hij probeert zijn werk (hij is schrijver) weer te hervatten. Hij woont in New York (Brooklyn) met zijn vrouw Grace;
• Grace Tebbetts Orr: de vrouw van Sidney. Zij ontmoetten elkaar in 1975 toen Grace werd gevraagd om de boekomslag van het tweede boek van Sidney te ontwerpen;
• John Trause: een 56-jarige beroemde schrijver (in 1982). Sidney heeft hem zijn hele leven bewonderd, al jaren voordat zij elkaar ontmoetten bij de ouders van Grace. John woont in Geenwich Village in Manhattan, New York.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Oracle Night’ zijn:
• M.R. Chang: een ongeveer 40-jarige Chinese eigenaar van een kantoorboekhandel. Hij verkoopt een notitieboekje aan Sidney bij hun eerste ontmoeting;
• Jacob Trause: de 20-jarige zoon van John;
• Nick Bowen: een ongeveer 35-jarige uitgever. Hij is gehuwd, maar als hij Rosa ontmoet, verlaat hij zijn vrouw, zijn baan en zijn huis;
• Sylvia Maxwell: een romanschrijfster uit de jaren 1930-1940. Zij schreef het manuscript van ‘Oracle Night’ dat door haar kleindochter bij Nick wordt ingeleverd;
• Rosa Leightman: de kleindochter van Sylvia;
• Eva Bowen: de echtgenote van Nick;
• Tina Ostrow: de tweede vrouw van John Trause. Zij overlijdt op haar 36e;
• Richard Ostrow: de broer van Tina (en dus de zwager van John Trause);
• Ed ‘Victory’ (Johnson): de 67-jarige zwarte taxichauffeur uit Kansas City die Nick Bowen aan werk en aan onderdak helpt.

Website:

http://www.publishersweekly.com/978-0-8050-7320-1

Film:

De roman ‘Oracle Night’ is niet verfilmd.

Overig:

De roman ‘Oracle Night’ is een perfect voorbeeld van een Paul Auster-roman: complex, origineel, goochelend met tijd, plaats en karakters. Auster is een geweldige auteur die thuishoort in de traditie van Joseph Conrad, Virginia Woolf, William Faulkner, Salman Rushdie en David Mitchell.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Paul Auster.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• The Time Machine van H.G. Wells
• Cloud Atlas van David Mitchell
• 11/22/63 van Stephen King

Citaat:

As the story opens, the manuscript of a novel has arrived on Bowen’s desk. Aa short work bearing the suggestive title of ‘Oracle Night’, it was supposedly written by Sylvia Maxwell, a popular novelist from the twenties and thirties who died nearly two decades ago. (p.15)

Vragen over het boek:

1. Wat betekent de titel van de roman (van Sylvia Maxwell): ‘Oracle Night’?
2. Wat heeft Grace Orr te maken met de verhalen van Sidney Orr?
3. In welk opzichten (welke opzichten) is Nick Bowen een soort avatar van Sidney Orr?
4. Welke rol speelt John Trause in het verhaal?