Mr. Bones knew that Willy wasn't long for this world. The cough had been inside him for over six months, and by now there wasn't a chance in hell that he would ever get rid of it. Slowly and inexorably, without once taking a turn for the better, the thing had assumed a life of its own, advancing from a faint, phlegm-filled rattle in the lungs on February third to the wheezy sputum-jigs and gobby convulsions of high summer. All that was bad enough, but in the past two weeks a new tonality had crept into the bronchial music – something tight and flinty and percussive – and the attacks came so often now as to be almost constant. Every time one of them started, Mr. Bones half expected Willy's body to explode from the rockets of pressure bursting against his rib cage. He figured that blood would be the next step, and when that fatal moment finally occurred on Saturday afternoon, it was as if all the angels in heaven had opened their mouths and started to sing. Mr. Bones saw it happen with his own eyes, standing by the edge of the road between Washington and Baltimore as Willy hawked up a few miserable clots of red matter into his handkerchief, and right then and there he knew that every ounce of hope was gone. The smell of death had settled upon Willy G. Christmas, and as surely as the sun was a lamp in the clouds that went off and on every day, the end was drawing near.
What was a poor dog to do? Mr. Bones had been with Willy since his earliest days as a pup, and by now it was next to impossible for him to imagine a world that did not have his master in it. Every thought, every memory, every particle of the earth and air was saturated with Willy's presence. Habits die hard, and no doubt there's some truth to the adage about old dogs and new tricks, but it was more than just love or devotion that caused Mr. Bones to dread what was coming. It was pure ontological terror. Subtract Willy from the world, and the odds were that the world itself would cease to exist.

© Faber and Faber, 1999/2008.

Mr. Bones is de hond van Willy G. Christmas, een verslaafde zwerver uit New York. Willy kreeg de kans om te studeren, maar hij raakte verslaafd aan drugs. Hij keerde tijdelijk naar zijn ouderlijk huis terug en raakte verslaafd aan drank. Nu zwerft hij al jaren op straat, samen met zijn hond.
En het is echt zwerven geworden: Willy heeft zo’n beetje alle staten van de USA verkend, vergezeld door Mr. Bones. En nu loopt Mr. Bones met zijn baas door de stad Baltimore, op zoek naar de basisschoollerares van Willy. Maar ja, waar woont die precies? Het is bijna veertig jaar geleden dat Willy bij haar in Brooklyn in de klas zat.
Willy en Mr. Bones beseffen dat Willy niet lang meer te leven heeft. Dus wanneer Willy wordt opgepikt door de politie en in een ambulance zal worden gelegd raadt hij Mr. Bones aan om te vluchten. Mr. Bones doet dat met tegenzin. Hij weet dat Willy na zijn dood naar Timbuktu zal gaan – misschien kan Mr. Bones daar ook terecht, maar is zo’n paradijselijke plek ook voor honden bedoeld …?
Allereerst moet Mr. Bones proberen te overleven. En dat lijkt te lukken. Een tijdje bij het zoontje van een stel dat een Chinees restaurant runt. (Maar: zouden zij ook hond serveren?) En later bij een lieve vrouw en haar man en kinderen. (Maar hoe en wanneer kan Mr. Bones dan met een gerust hart naar Timbuktu vertrekken?)

ERK Niveau:

B2

Schrijver:

Paul Auster

Jaar van uitgave:

1999

Aantal pagina's:

186

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1990-2000

Plaats van handeling:

USA (Baltimore)

Bijzonderheden:

Een novelle in 5 genummerde hoofdstukken.
In het Nederlands heet de novelle ‘Timboektoe’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De novelle ‘Timbuktu’ vertelt over de laatste dagen van een drankverslaafde zwerver en over diens hond. Je leest het verhaal vanuit het perspectief van de hond, Mr. Bones. Het is nergens een kinderachtig verhaal: het verhaal is realistisch en vaak ontroerend met zo nu en dan humoristische scenes.

WAT MOET JE WETEN?

‘Timbuktu’ beschrijft het harde leven van de verslaafde zwerver in de westerse wereld. Een wereld die vaak keihard is wanneer je ‘down and out’ bent.

DE TAAL

De taal van ‘Timbuktu’ is heel goed te volgen. De taal is heel verzorgd. Mr. Auster beschrijft de gebeurtenissen met een hond als hoofdpersoon, een denkende hond. Een erg slimme hond, weliswaar, maar toch.
De alinea’s zijn van een gemiddelde lengte, de hoofdstukken zijn vrij lang.

DE TAAL EN HET VERHAAL

Qua taal is de novelle nergens moeilijk.
Dat geldt zeker ook voor het verhaal zelf. Het verhaal gaat over de laatste dagen van een verslaafde man en wat zijn hond daarna moet. Wel zijn er regelmatig flashbacks, met name wanneer de man en/of de hond aan vroeger denken.
Op basis van deze eigenschappen is ‘Timbuktu’ een boek met een literair niveau C 4c en een taal-(ERK-)niveau B2.

Schrijfstijl:

Het verhaal is heel mooi geschreven. Ondanks het feit dat het in eerste instantie lijkt alsof je hier een fantasy-verhaal leest (een denkende hond met een grote intelligentie?), komt het verhaal heel natuurlijk over. En de novelle is afwisselend humoristisch en ontroerend.

Actie:

‘Timbuktu’ bevat een verhaal met redelijk veel actie.

Tijd:

De gebeurtenissen in de novelle spelen zich af in de jaren 1990-2000: het verhaal beschrijft een periode in het jaar 1993.

Plaats:

De setting van ‘Timbuktu’ is enkele steden aan de oostkust van de USA, met name Baltimore en New York City (Brooklyn). Maar baas en hond zwerven ook lange tijd door veel staten van de US.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘Timbuktu’: hoe zal het leven van Mr. Bones en zijn zieke baas Willy verlopen?

Verteller:

De novelle heeft een auctoriale verteller. Maar eigenlijk is de hond Mr. Bones (wiens gedachten we lezen) ook een soort verteller.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Timbuktu’ zijn:
• Mr. Bones: een zevenjarige hond van gemengd ras (collie, labrador, spaniel, onder andere). Hij zwerft met zijn baas door Brooklyn; enkele maanden per jaar zijn ze ’s winters bij de moeder van Willy. Mr. Bones is een soort verteller: hij beseft wat er met hem en zijn baas gebeurt en hij levert daar commentaar op;
• Willy G. Christmas (of eigenlijk: William Gurevitch): een zwaar verslaafde man die een groot deel van het jaar door Brooklyn zwerft. Willy studeerde korte tijd, maar hij raakte verslaafd aan drugs. Hij werd lang verpleegd en raakte daarna verslaafd aan drank. Hij heeft literaire aspiraties: hij schrijft – wanneer het hem lukt – gedichten, verhaaltjes, dagboeken. Zijn teksten bewaart hij in een kluis op het station;
• Henry Chow: een 11-jarige jongen in Baltimore, het kind van Chinese ouders. Henry wordt heel erg gepest op school en hij wordt door zijn vader heel kort gehouden – belangrijke redenen waarom hij zich over Mr. Bones (die hij ‘Cal’ noemt) ontfermt;
• Mrs. Polly Jones: een moeder en huisvrouw die sinds een paar maanden met haar man en haar kinderen op het platteland in de staat Virginia woont. Ze is jong getrouwd en ze is niet erg gelukkig in haar huwelijk – maar in Mr. Bones (die ze ‘Sparky’ noemt) vindt ze een vriend

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Timbuktu’ zijn:
• Mrs. Bea Swanson: een ongeveer 70-jarige oud-lerares van Willy die (waarschijnlijk) in Baltimore woont. Ze verhuisde jaren geleden vanuit New York City toen haar man werk kreeg in Baltimore;
• David Gurevitch: de vader van Willy. Hij vluchtte met zijn vrouw tijdens de Tweede Wereldoorlog uit Polen en ging werken in New York. Op zijn 49e overleed hij aan een hartaanval;
• Ida Perlmutter Gurevitch: de moeder van Willy. Ondanks haar armoede en ondanks het onverantwoorde gedrag van Willy vangt ze hem tot aan haar dood op, elke winter een paar maanden;
• Paul Anster/Omster(?): een schrijver (zou het Paul Auster himself zijn?), een studiegenoot van Willy;
• Mr. en Mrs. Chow: de ouders van Henry, de eigenaars van een Chinees restaurant in Baltimore;
• Verpleegsters: Sister Mary Theresa en Sister Margaret;
• Bullies: Ralph Hernandez en Pete Bondy;
• Uncle Al: een familielid van Willy, een winkelier die hem soms helpt;
• ‘Tiger’ (Terry) (2) en Alice (8) Jones en Richard Jones: het zoontje, de dochter en de echtgenoot van Polly;
• Walter A. Burnside: een dierenarts die Mr. Bones behandelt, geassisteerd door June;
• Pat(rick) en Pat(ricia) en Peg Spaulding: de exploitanten van een dierenpension.

 

Website:

https://www.theguardian.com/books/1999/may/29/fiction.paulauster

Film:

‘Timbuktu’ is niet verfilmd.

Overig:

‘Timbuktu’ is de achtste roman (of eigenlijk is het een novelle) van Paul Auster.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Paul Auster.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• The Book of Illusions van Paul Auster
• Jennie van Paul Gallico
• The Story of a Goat van Perumal Murugan

Citaat:

‘Well, start dancing, Mr. Bones. When the time comes, you don’t have to worry.’
‘What time, Willy? What are you talking about?’
‘When the time comes for you to go to Timbuktu.’
‘You mean dogs are allowed?’
‘Not all dogs. Just some. Each case is handled separately.’
‘And I’m in?’
‘You’re in.’ (pp.181-182)

Vragen over het boek:

1. Hoe is de verhouding tussen Mr. Bones en Mrs. Gurevitch?
2. Waarom kan Mr. Bones niet langer bij Henry Chow blijven?
3. Waarom is de band tussen Mr. en Mrs. Jones niet zo goed?
4. Hoe probeert Mr. Bones in Timbuktu te komen?